#ادبیات_مهارت_محور وَاسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْک وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ 📚با توجه به فرازی از مناجات شعبانیه چه تفاوتی بین دعا و ندا و نجوا وجود دارد؟ 📝اهل لغت گفته‌اند: بین این سه واژه تفاوت‌هایى وجود دارد، به این شرح كه: «دعا داراى مفهومى عام و معنایى گسترده است، یعنى اگر كسى را با هر زبانى و به هر كیفیّتى، خواه از راه دور یا نزدیك و خواه بلند یا آهسته صدا بزنند و خواه آن فرد آشنا باشد و خواه بیگانه. به همه‌ی این صدا زدن‌ها دعا مى‌گویند. ولی ندا به صدایى گفته مى‌شود كه بلند و فریادگونه است و انسان از راه دور و یا حتّى از راه نزدیك، ولى نه به قصد رساندن صدا به گوش طرف مقابل، بلكه با انگیزه‌اى دیگر؛ مانند آرام شدن و تخلیه روانى، صداى خود را بلند مى‌كند. و نجوا به معناى حرف زدن خصوصى با كسى است به گونه‌اى كه دیگرى نمى‌تواند آن را بشنود. پس نجوا سخنى بین الاثنین است كه شخص ثالث از شنیدن آن بى‌بهره است. البته گاهى انسان با خدا نجوا مى‌كند و گاهى خداوند با انسان، چنان‌كه امیرمؤمنان على(ع) درباره‌ی برخى از افراد مى‌فرماید: «ناجاهُمْ فی فِكْرِهِمْ وَكَلَّمَهُم فی ذاتِ عُقُوْلِهِمْ». •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚آیا «حلم» با «صبر» تفاوت دارد؟! 📝فرق اساسی «حلم» و «صبر» در این است: «صبر» ضد و مقابل بی‌تابی و جزع و فزع نمودن است، و در حقیقت حالت خویشتن‌داری در برابر ناملایمات و اموری است که از بیرون بر انسان وارد می‌شود؛ و انسان باید در برابر آن خویشتن‌داری نموده و مشکل را حل کند، که آن یا صبر «عَلَی الطَّاعَةِ» است، یا صبر «عِنْدَ الْمُصِیبَةِ» است، یا صبر «عَنِ الْمَعْصِیَة»؛ یعنی یا باید طاعتی را انجام دهد که دشوار است؛ مانند روزه ماه مبارک رمضان، اعتکاف و... . زمانی خدای ناکرده مصیبت سختی بر انسان وارد می‌شود که این صبر «عِنْدَ الْمُصِیبَة» است. و گاهی صبرِ «عِند الْمَعْصِیَة»، یعنی صبر در برابر گناه. امّا «حلم» در مقابل خشم و غصب و ضد آنهاست؛ یعنی اگر برای انسان حادثه‌‌ای پیش آمد و او عصبانی نشد، این جزو «صبر» نیست، بلکه جزو «حلم» است. بار سنگین غضبی بر انسان وارد می‌شود، اگر این غضب او را وادار کرد که خلاف بگوید و دست به خلاف بزند، معلوم می‌شود که حلیم نیست، امّا اگر «عند الغضب» آن «طیش» و حمله و خشم را مهار کرد و این بار سنگین غضب را به دوش کشید، می‌گویند او شخصی حلیم است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#مسابقه_ادبیات_عرب(9) #ادبیات_مهارت_محور ☑️ چند جمع مکسّر وجود دارد؟ «شیعَ الآباء أبنائَهم إلی‎المعارک و قد جرت دموع الفرح علی وجوههم» الف) ثلاثة ب) أربعة ج) خمسة د) ستة 👈 پاسخ سوال رو به آیدی زیر ارسال بفرمایید. https://eitaa.com/abbasipazhooheshsadegh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚«اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ». علی بن الحسین کیست؟ علی اکبر یا امام سجاد؟ لطفا دلیل خود را بگویید. آیا قرائنی وجود دارد که نشان دهد منظور کیست؟ 📝اگرچه از زیارت‌نامه‌ها، دعای توسل، صلوات بر حجج طاهره، روایات و رجزنامه‌ای که از امام زین العابدین و علی اکبر(ع)، برجای است استفاده می‌شود که علی بن الحسین نام مشترکی برای آن دو بزرگوار بوده است، امّا از شأن زمانی و مکانی زیارت عاشورا، که اشاره به روز عاشورا و سرزمین کربلا و کشته‌شدگان در آن‌روز دارد، و همین‌طور از زیارت عاشورای غیر معروفه، زیارت وارث و زیارت مطلقه‌ی امام حسین(ع) که لقب شهید، پس از علی بن الحسین دارد، می‌شود اطمینان حاصل کرد که مراد از علی بن الحسین، در «السلام علی الحسین و علی ابن الحسین»، همان علی اکبر است که در روز عاشورا در سرزمین کربلا به شهادت رسید. بدون تردید منظور از جمله «علی بن الحسین» در زیارت عاشورا حضرت علی اکبر علیه السلام می باشد. و می توان گفت دراین جمله سه مرتبه بر علی اکبر سلام و درود فرستاده شده ۱٫ علی بن الحسین ۲٫ اولاد الحسین ۳٫ اصحاب الحسین و چون در زیارت عاشورا این سلام صد مرتبه تکرار می شود پس سیصد مرتبه بر علی اکبر سلام و درود فرستاده می شود. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#مسابقه_ادبیات_عرب(10) #ادبیات_مهارت_محور ☑️ تعریف مبنی: به کلمه ای مبنی گویند که در موقعیت های مختلف حرکت حرف آخر آن تغییر نکند. ✅ کلمات کدام گزینه مبنی هست؟ الف) تَنفَجِرنَ، یقرأنَ، کیفَ، استمّرتْ ب) یسبّحنَ، تَقدرینَ، لاتحزَنْ، اُکتُبْ ج) الامتحان، یقولون، تُشاهدین، مکتبة د) خَلَقَ، خَلَقنا، اُکتبوا، یصدقانِ 👈 پاسخ سوال رو به آیدی زیر ارسال بفرمایید. https://eitaa.com/abbasipazhooheshsadegh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚«فی هذه الساعة و فی کل ساعة» در دعای سلامتی امام مهدی(عج) متعلق به «کن لولیک» است و یا «صلواتک»؟ 📝دعای معروفی که برای سلامتی امام مهدی(عج) خوانده می‌شود، به عبارت‌های مختلف نقل شده است که در اکثر آنها جمله «صلواتک علیه و على آبائه‏» وجود نداشته، بلکه به این صورت آغاز می‌شود: «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً ...». در اقبال الاعمال نیز چنین آمده است: «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ الْحُجَّةِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِیِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّا... ». این نقل‌ها نشان می‌دهد که عبارت «فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ‏» متعلق به جمله « کُنْ لِوَلِیِّکَ» است؛ چون در آنها جمله «صلواتک» وجود ندارد که که جار و مجرور متعلق به آن شود. بر این اساس، در نقل‌هایی که «صلواتک ...» در آنها وجود دارد، این عبارت را باید جمله‌ای معترضه دانست. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚 در روایت ، رمضان یکی از اسامی خداوند دانسته شده است،(الکافی 4/69)، رمضان درباره خداوند چه معنایی پیدا می‌‌کند؟ 📝 رمضان مشتق از «رَمَض» به معنای شدّت حرارت، و حرارت سنگ، بر اثر شدّت حرارت خورشید آمده است.«رمضان» از «رمیض»، به معناى ابر و باران در پایان‏ چلّه‌ی تابستان و ابتداى فصل پاییز است که گرماى تابستان را دور می‌‌کند. به این دلیل این ماه را «رمضان» گفته‌‌اند که بدن‌‌هاى آدمیان را از گناهان می‌‌شوید. اما در مورد این‌که رمضان به کدام معنا، اسمی از اسم‌های خداوند است؟ به نظر می‌رسد رمضان در مورد خداوند به معنای مطهِّر و پاک کننده‌ی گناهان است. این معنا لازم معنای لغوی است؛ یعنی لازمه‌ی شدت حرارت خورشید یا باران پایان تابستان، پاک کردن و تطهیر است. بنابر این، معنای رمضان به عنوان اسم خداوند این است که خداوند مطهِّر و پاک کننده انسان‌ها از آلودگی‌ها است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚 نکات آیه «بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا» * بِ يعني چه؟ اين بِ يعني احسان با دست خودت باشد. به قول ما طلبه‌ها باء الصاق، يعني پدر و مادر را به کهريزک و به سالمندان نفرست. با دست خودت ببر، برنج و روغن درِ خانه‌شان نفرست، اگر درِ خانه‌اش پول بفرستي اين «بِالْوَالِدَيْنِ» نيست(وَ اِلَي الوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا) است، (الي) يعني به سوي، نگفته(اِلَي وَالِدَيْنِ) گفته «بِالْوَالِدَيْنِ» يعني خودت قاشق غذا را دهان بابا و ننه پير بگذار. يعني احسان با دست خودت باشد. * والدين، چرا گفته والدين، نگفته(بالابوين)، اَب يعني پدر، اَبوين يعني پدر و مادر، اما والدين با ابوين فرق مي‌کند، اَب شامل پدر زن هم مي‌شود، به پدرزن هم مي‌گويند اَب، به معلم هم مي‌گويند اَب، به عمو هم مي‌گويند اَب، کلمه اَب به پدر مي‌گويند به عمو مي‌گويند به پدرزن مي‌گويند به معلم هم مي‌گويند، اما والدين را به هيچ کس جز پدر و مادر نمي‌گويند، اين گفته «بِالْوَالِدَيْنِ» يعني والدين حساسيت دارد وگرنه مي‌گفت(بالابويه). * هر نوع احسان، چرا؟ اگر مي‌گفت «وَبِالْوَالِدَيْنِ»(الاحسان)، (الاحسان) يعني احسان خاص، مثل اينکه بگوييم(الرجل) يعني آن مرد خاص •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚 چرا در دعاهایی؛ مانند دعای شب قدر، «بمحمد» و «بعلی» را بدون الف و لام خوانده، ولی «بالحسن» و «بالحسین» را با الف و لام؟! 👈 یکی از اقسام ال « ال زائده» است که بر دو قسم است: لازمه: مانند «ال» موجود در اسم‌های موصول؛ مانند «اللتی». غیر لازمه: که بر برخی از اسم‌های عَلَم وارد شده و به نوعی تنها حالت تزیینی دارند؛ مانند «الحارث»، «الحسن» و «الحسین». نکته مهم این است که وارد شدن «ال» بر سر اسم عَلَم، سماعی است؛ یعنی متوقف بر استعمال عرب است و قاعده‌مند نیست. به این دلیل که عرب‌زبان‌ها نام‌های «حسن» و «حسین» را به همراه «ال» نیز استفاده کرده‌اند، می‌توان نام این دو امام را با «ال» ذکر کرد و چون نام‌های مبارک «محمد» و «علی» در زبان عرب با الف و لام نیامده، ما هم نمی‌توانیم «ال» را به آنها اضافه کنیم. قابل ذکر است که برای «ال» تقسیمات بیشتری ذکر شده که برای جلوگیری از طولانی شدن کلام از ذکر آن خودداری می‌شود." •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚 واحد پژوهش مدرسه علمیه مسجد گوهرشاد http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚تفاوت میان ذنب، اثم، عصیان، سیئه و خطیئه در قرآن چیست؟ 📝«اثم»؛ به معنای گناه است و گفته شده مراد از آن انجام کاری است که حلال نیست. «ذنب» عبارت از هر عملى است که به دنبالش ضرر و یا فوت نفع و مصلحتى بوده باشد، و اصل آن از «ذَنَب» گرفته شده که به معناى دم و دنباله حیوان است و به گناهان نیز اطلاق ذنب شده است؛ زیرا گناه، جنایت و ستم به دیگران دنباله و آثاری دارد و مستلزم کیفر و عقوبت و انتقام است. واژه «عصیان»، در مقابل طاعت به معنای نافرمانی است. اصل این کلمه به معنای چوب است. می‌گویند جلو فلانی را با عصا گرفت و به کسی که از جمعیت کناره‌گیری می‌کند گفته می‌شود «شق العصا»؛ یعنی از جمعیت جدا شد. «سیئة» از ریشه «سوء» گرفته شده و جمع آن «سیئات» است و به هر چیزی که بدی در آن ثابت و متصف به آن است، در هر موضوع یا کار یا عقیده‌ای که باشد اطلاق می‌شود کلمه «خطئیة» از ریشه «خطأ» مقابل «صواب» است و خطا یا در حکم و یا کار و یا در تعیین مصداق و موضوع کاربرد دارد و خطای در حکم از نظر زشتی، اثرش از خطای در کار و یا مصداق و موضوع شدیدتر است. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚واحد پژوهش مدرسه علمیه مسجد گوهرشاد http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚واژه‌های «فطر»،«فلق»،«خلق»، «شق»، «فج»، «فجر»، «فجو» و «فرج»، که همگی به معنای شکاف و شکافته‌شدن است، چه تفاوت معنایی با هم دارند؟ 📝فطر: «فطر» به معنای «شکافتن در طول» است. این لفظ به معنای «ابداع و ایجاد اشیا توسط خداوند»، در قرآن کریم به کار رفته است. خلق: اصل ماده «خلق»، به معنای اندازه‌گیری مستقیم است که هم به معنای آفرینش از عدم و هم به معنای آفرینش چیزی از چیز دیگر به کار می‌رود. هم‌چنین گفته شد؛ به معناى ایجاد چیزى بر کیفیت مخصوص و روى حکمت و تقدیر معیّن است. فلق: اصل ماده‌ی «فلق» به معنای تکه‌شدن چیزها و جدا شدن آنها از یکدیگر است. شق: «شق» و «انشقاق» بر خلاف فلق فقط به معنای شکافته شدن است، خواه از یکدیگر جدا شوند یا نه.البته، برخی نیز با بیان این‌که فلق تنها برای شکافته شدن چیزهای بزرگ است، بین این دو واژه تفاوت قائل شده‌اند. فج: «فج» به معنای جدایی کاملاً واضح بین دو چیز است که از مصادیق آن، راه‌های مشخص و واضح بین دو کوه یا در بیابان و صحرا است. فجر: «فجر» به معنای ایجاد شکاف به همراه آشکار شدن چیزی از میان آن شیء است که از مصادیق آن، شکافته‌شدن تاریکی و آشکار‌شدن نور از میان آنها و یا شکافته‌شدن کوه و خارج شدن آب از میان آن است. فجو: «فجو» به معنای شکاف و جدایی وسیع بین دو چیز است. فرج: به معنای مطلق جدایی بین دو چیز است؛ خواه مادی باشد یا معنوی. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe

#ادبیات_مهارت_محور 📚 معنای «شوال» که یکی از ماه‌های قمری است، چیست؟ 📝 «شوّال» در لغت برگرفته از مصدر «شول» است؛ یعنی «شتر ماده دُمش را بالا برد»، و به معنای «بلند و مرتفع شدن» است. از آن‌جا که هنگام نام‌گذاری ماه‌های عربی، این ماه در فصل سیر و شکار رفتن عرب‌ها قرار داشت، «شوال» نامیده شد. البته روایتی از پیامبر اکرم(ص) ناظر به آن است که نامیده شدن این ماه به «شوال» به جهت از بین رفتن گناهان مؤمنان در این ماه است. شوّال، دهمین ماه از ماه‌های قمری در گاه‌شمار اسلامی بوده و اولین روزش عید فطر می‌باشد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚 واحد پژوهش مدرسه علمیه مسجد گوهرشاد http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe