#خاطره🎞📒 #برای_حاج_قاسم🌱♥️ #حسین‌پسرغلام‌حسین نـزد من آمـد. اورکــت روی دوشـش بـود. یکی از مشخصه‌های جنگ، اخـلاص در همه‌ چیز بـود: اخـلاص در بیان، اخـلاص در عمل، اخـلاص در فکر. اورکتش روی دوشش بود و جوراب پایش نبود. من نگاه کردم به او. شاید منظوری هم از نگاهم نداشتم. خندید. من ایـن خنده در ذهنم باقیمانده. گفت: میدانم چرا نگاه کردی. برای اینکه اورکت روی شانه‌های من است و جوراب پایم نیست. گفت: من داشتم نماز میخواندم با همین حال، گفتم شما کارم داری. آمدم جورابم را پایم کنم، اورکتم را تنم کنم، به خودم گفتم: حسین، پسر غلامحسین، تو پیش خدا اینطور رفتی، پیش فلانی هم اینگونه میروی. #راوی: #شهید_سردار_سلیمانی #رفیق_شهیدم_محمد_حسین_یوسف الهی محمد بهاالدین جعفری۸/۱