🔸 اگر از دینداری لذت نمی‌بری، یعنی دینداری‌ات ایراد دارد! 🔸 بندگی، موتور تولید نشاط برای زندگی است 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱) 🔻 ما برای زندگی نیاز به نشاط داریم. اما این نشاط را از کجا باید بگیریم؟ از آن جایی که بیشتر به ما نشاط بدهد و آن «دین» است. علی(ع) می‌فرماید: دین، سرور است «الدِّینُ حُبُورٌ» 🔻 البته ما لذت دنیا را نفی نمی‌کنیم، اما دنبال لذت و نشاط خیلی بالاتری هستیم که این نوع لذت، با دینداری و بندگی به‌دست می‌آید. بندگی، موتور تولید نشاط برای زندگی است. 🔻 اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی‌شان لذت ببرند و برای درس‌خواندن، کار کردن و فعالیت‌های زندگی‌، نشاط و انرژی مضاعف داشته باشند. 🔻 اگر از دینداری لذت نبریم و سرِ حال نیاییم، یا در دینداری ما ایرادی هست و بیراهه رفته‌ایم، یا اینکه هنوز در اول راهیم. اگر به هر دلیلی، خودمان را به دینداری متقاعد کنیم، اما از آن لذت نبریم و نشاط پیدا نکنیم، دینداری ما توأم با عُجب و غرور خواهد شد. 🔻 چرا انسان دچار ریا می‌شود؟ چون از متنِ عبادتش لذت نمی‌برد، لذا دنبال حاشیۀ آن می‌رود و می‌‌خواهد از تشویق دیگران لذت ببرد. اگر تهِ دلش از عبادت لذت می‌برد، دیگر لازم نبود تظاهر کند یا قیافه بگیرد. 🔻 کسانی که از دینداری خود لذت نمی‌برند، دیگران را نسبت به دین، زده می‌کنند، دعوای بیجای «دین و دنیا» پیش می‌آورند و سوءتفاهم‌های فراوان در جامعه نسبت به دینداری پدید می‌آورند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۶ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3961 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸باید از تمام لحظات خالی از «نشاط و لذت» استغفار کنیم! 🔸نشاط حقیقی، نشاطی است که به ما قدرت بدهد 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۲) 🔻 نیاز ما به نشاط و سرزندگی برای داشتن یک زندگی خوب، خیلی بیشتر از آن مقداری است که مردم معمولاً به آن قانعند. مردم فقط وقتی خیلی از نشاط فاصله می‌گیرند و افسرده می‌شوند، گله می‌کنند و دنبال نشاط می‌روند. 🔻 باید انتظارمان را از لذت و نشاط در زندگی بالا ببریم و به کم قانع نشویم. ما دنبال لذت و نشاط سطحی و موقتی که با رقص و پایکوبی تأمین می‌شود و افسردگی به دنبالش می‌آید نیستیم، ما دنبال سرور و لذتی هستیم که به ما قدرت و نشاط دائم بدهد. 🔻 نشاط و شادی حقیقی، آن حالتِ روحی مثبتی است که به انسان انرژی و قدرت بدهد و انسان را به اوج تعادل برساند و قدرت انسان برای انجام کارهای سخت و دقیق را زیاد کند. نشاط و قدرت حقیقی یعنی انسان بتواند برای انجام کارهایش، همۀ استعدادهایش را به‌کار بگیرد. 🔻 دین می‌خواهد آدم را به جایی برساند که از ساده‌ترین رفتارهایش، بالاترین نور و انرژی را کسب کند؛ حتی کار ساده‌ای مثل جارو کردن خانه... و این نیاز به نشاط حقیقی دارد. 🔻 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: مؤمن دائماً نشاط دارد (کافی/ ۲ /۲۳۰) متأسفانه ما خیلی از لحظات زندگی‌مان را با انگیزۀ پایین و بدون لذت و نشاط سپری می‌کنیم؛ یکی از گناهانی که باید خیلی به‌خاطرش استغفار کنیم، همین لحظات است! 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۷ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3966 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸شاخص اصلی دینداری «نشاط» است 🔸نشاطی بالاتر از رقص و پایکوبی! 🔸دین برنامه‌ای است برای رساندن انسان به اوج لذت و نشاط 🌼راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۳) 🔻 شاخص اصلی دینداری «نشاط» است و کسی که به این نشاط نرسد، دینداری‌اش درست نیست. مهمترین انتظاری که مردم از یک دیندار، یک طلبه یا عالم دینی دارند، بانشاط بودن است، که انتظار بجایی است. 🔻 مردم باید ببینند کسی که دیندار است، به کجا رسیده؟ آیا خودش سرحال و بانشاط است؟ ما باید این مطالبه را-به‌عنوان شاخص برتر و محوری- از دینداران و عالمان دینی داشته باشیم. 🔻 خداوند انسان را برای اوجِ «شور، هیجان، لذت و شادی» آفریده، منتها باید دید که چگونه می‌توانیم به این اوج لذت برسیم؟ دین چیزی نیست جز برنامه‌ای برای رساندن انسان به اوج لذتی که یک انسان می‌تواند ببرد. 🔻 نشاط یعنی یک حیاتِ همه‌جانبه! نشاط یعنی زنده بودن با همۀ وجود؛ نه اینکه انسان نیمه‌مرده و نیمه‌زنده باشد! چه کسی واقعاً نشاط دارد؟ کسی که با همۀ وجودش زنده است و دارد حیات را لمس می‌کند. 🔻 کسی که احساس کند پیش خدا عزیز است و خدا به او لطف دارد، سرور و لذتی به او دست می‌دهد که از هیچ طریق دیگری به‌دست نمی‌آید؛ با رقص و پایکوبی و امور دیگر به‌دست نمی‌آید. اما کسی که احساس نمی‌کند خدا او را دوست دارد، یک کمبودی حس می‌کند که هرچقدر هم دیگران او را دوست داشته باشند، برایش جبران نمی‌شود. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۸ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3969 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸اگر بمب انرژی نیستی، حتماً دچار یک بیماری روحی هستی! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۴) 🔻 انسان فقط در صورتی‌که شاد و پرنشاط باشد، از نظر روحی، سالم است. انسان در اثر شادی و نشاط عمیقی که در جانش وجود داشته باشد، می‌تواند استرس‌ها و غم‌ها را رد بکند. وقتی انسان شاد نباشد دچار بیماری می‌شود؛ این بیماری این‌قدر مزمن است که خیلی‌ها متوجهش نمی‌شوند. 🔻 برخی عادت‌های روحی مانند ترس‌های نابجا، حسادت‌ها، غصه‌خوردن‌ها و فکر کردن دربارۀ نگرانی‌ها، در واقع بیماری‌هایِ روحی هستند. کسانی که به هرکدام از این ویژگی‌های منفی، عادت کنند، هیچ‌وقت نمی‌توانند عمیقاً شاد بشوند! 🔻 هرکدام از ما اگر عمیقاً شاد نیستیم، یعنی دچار بیماری روحی هستیم، لذا نمی‌توانیم شادی و شیرینیِ چیزهایی که خیلی شادی‌آور هستند- مثل عبادت و مناجات- را بچشیم. مانند آدم مریضی که ذائقه‌اش خراب شده و نمی‌تواند طعم شیرینی را بچشد. 🔻 شاد نبودن و سرور نداشتن را صرفاً «نداشتن یک مهارت یا یک صفت خوب» تلقی نکنیم! بلکه شاد نبودن را علامت این بگیریم که «من یک بیماری روحی دارم و عمیقاً دچار یک عادت غلط هستم!» لذا برای شاد بودن، باید این بیماری‌ها را در خودمان ریشه‌کن کنیم. 🔻 آدم تا وقتی که بمب انرژی نباشد، حتماً بیمار است و یک مشکل اساسی دارد و حتماً یک سلسله عادات بد، روح او را درگیر کرده است. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۹ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3972 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸اگر از زندگی‌ات لذت نبری، مزۀ عبادت را هم نمی‌چشی! 🔸اگر می‌خواهی نمازِ باحال بخوانی، باید دو برابرش، زندگی‌ات بانشاط باشد 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۵) 🔻 خیلی‌ها تصور می‌کنند که حال خوش معنوی، ارتباطی با نشاط زندگی ندارد، چون معمولاً آدم‌ها نشاط در زندگی را با گناه و هرزگی به‌دست می‌آورند! درحالی‌که این‌طور نیست؛ اتفاقاً حال خوش معنوی، بدون نشاط در زندگی، به‌دست نمی‌آید و کسی که نشاط در زندگی ندارد، عبادتش هم خراب است. 🔻 امام باقر‌(ع) می‌فرماید: کسی که در زندگی دنیایی خودش کسالت داشته باشد، در ارتباط با امر آخرت و کارهای بندگی خدا کسالتش بیشتر است! (کافی/۵ /۸۵ ) تو که حالِ زندگی‌کردن نداری، ‌چطور می‌خواهی حال بندگی پیدا کنی؟! 🔻 اگر کسی در زندگی‌اش حال و نشاط نداشته باشد، مطمئن باشید نماز خوبی هم ندارد، بلکه نمازش خراب‌تر از زندگی‌اش است! اگر بخواهی نماز باحال بخوانی، حتماً باید دو برابرش زندگی‌‌ات بانشاط باشد! چرا نمازت خوب نیست؟ برای اینکه در زندگی، حالت خوب نیست! «تو در برون چه کردی که درون خانه‌ آیی؟!» 🔻 اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی، باید نشاط در زندگی داشته باشی. اگر می‌خواهی خوب عبادت کنی، قبلش باید خوب و خوش زندگی کرده باشی. هرکسی عاشق عبادت است، باید برود زندگی‌اش را درست کند و کاری کند که از زندگی‌اش لذت ببرد و الا مزۀ عبادت را نمی‌چشد! 🔻 بندگیِ پرشور، با حرارت و با لذت، مال کسی است که در زندگی‌اش خیلی از خدا بُرده و کیف کرده، مال کسی است که خیلی خدا در زندگی به او حال داده است! چنین کسی می‌تواند بگوید: «خدایا ممنونتم! تو عالی هستی، فدایت بشوم...» این یعنی عبادت شاکرانه. 🔻عارفانه‌ترین و عالی‌ترین سطح عبادت «عبادت شاکرانه» است که معطوف به گذشته است. یعنی «خدایا! من لذت بُرده‌ام و آمده‌ام از تو تشکر کنم» این یعنی عبادتِ برآمده از نشاط در زندگی. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۰ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3975 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸قدم اول برای رسیدن به حال خوش معنوی چیست؟ 🔸آیا اشک، همیشه نشانۀ حال خوش معنوی است؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۶) 🔻 معمولاً اگر کسی در عبادتش خیلی گریه کند، مردم می‌گویند «او حال خوش معنوی دارد» درحالی‌که هر گریه‌ای نشانۀ حال خوش معنوی نیست؛ این گریه باید ناشی از یک قلب شاد باشد. 🔻 در واقع، مردم حال خوش معنوی را مساوی با «غم معنوی» می‌دانند؛ نه یک «شادیِ عمیق»! درحالی‌که حال خوش معنوی، به داشتن یک سلسله شادی‌های بسیار عمیق و معنادار، وابسته است! 🔻 حال خوش معنوی می‌تواند با اشک و گریه توأم باشد، اما این گریه ناشی از غم نیست، بلکه مثل گریۀ بچه‌ها، گریۀ بدون غم و غصه است. چرا بچه‌ها سرزنده‌ و سرحال هستند؟ چون نگران فردا نیستند و مطمئن هستند که هروقت گرسنه شدند، پدر و مادر برایشان غذا می‌آورند. 🔻 حال خوش معنوی یعنی «اطمینان» و «نداشتن نگرانی»! قدم اول برای رسیدن به حال خوش معنوی این است که به خدا اطمینان پیدا کنی. «أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» یعنی اینکه با ذکر خدا آرام شو، تا نگرانی‌هایت برطرف شود. 🔻 حال خوش معنوی وجوه مختلفی دارد که تهِ همه‌اش شادی و سرور است؛ یکی «نداشتن نگرانیِ بیهوده»، یکی «داشتن حالت شکر» و یکی هم «دیدن و درک زیبایی‌هایی که خدا آفریده است» 🔻 حال خوش معنوی یعنی پناه‌جویی به خدا و لذت بردن از اینکه احساس کنی در پناه خدا هستی! این لذت- از یک مرحله‌ای به بعد- اشک آدم را هم جاری می‌کند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۱ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3976 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸خدایی که فقط دستور می‌دهد و به فکر شادکردن من نیست را قبول ندارم! 🔸فراتر از عدل خدا که به آن شدیداً نیاز داریم، فضل خداست 🔸فضل خدا نقطۀ رهایی و شادی انسان است 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۷) 🔻 اگر کسی پرسید «چرا دین‌داری می‌کنی؟» بگو «برای اینکه می‌خواهم شادتر زندگی کنم»؟! وقتی می‌گویی «من به این دلیل از خدا اطاعت می‌کنم که می‌خواهم به خدا مقرب بشوم» فقط نیمی از حقیقت را گفته‌ای! خُب بگو وقتی مقرب شدی، بعدش چه اتفاقی می‌افتد؟ بگو که خوشحال می‌شوی، لذت می‌بری و نشاط پیدا می‌کنی. 🔻 مگر می‌شود خدا بنده‌اش را به چیزی دستور بدهد که آخرش نشاط نباشد؟! من نمی‌توانم این خدا را قبول کنم! خداوند، هم دستور داده که خوشحال باشیم و هم منشأ این خوشحالی را درواقع «حال خوش معنوی» قرار داده و می‌فرماید: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْیَفْرَحُوا» مؤمنین به فضل و رحمت خدا-و به همین‌ها- باید خوشحال بشوند. 🔻 اما منظور از فضل خدا چیست؟ این جهان، جهان بسیار حساب‌شده، ضابطه‌مند و منظمی است و انسان هم نظم و عدالت و قانونمند بودن را دوست دارد؛ اما همین انسان، برای پرواز و اوج گرفتن، به چیزی فراتر از عدالت، نظم و قانون احتیاج دارد و آن فضل خداست. در ادعیه هم گاهی فضل خدا را در مقابل عدل خدا طلب می‌کنیم. 🔻 انسان‌ها اگر مدام در حساب و کتاب و ضابطه باشند، خسته می‌شوند، لذا گاهی دوست دارند از اینها رها باشند. خدا هم این گرایش ما به «رها بودن از ضوابط» را می‌داند، لذا یک‌جایی را برای پرواز و رهایی ما قرار داده. جایی که خدا فراتر از «عدل» با بنده‌اش رفتار می‌کند، آن جایی است که با «فضل» خودش رفتار می‌کند، یعنی فوق ضوابط، با ما رفتار می‌کند. 🔻 فضل خدا نقطۀ رهایی و شادی انسان است. اما خیلی از مردم، فضل خدا را رها کرده‌ و آن لحظه‌هایی که می‌خواهند از نظام عادلانۀ خلقت فرار کنند، به مفهوم آزادی به‌معنای هرزگی و ارضای هوای نفس،‌ رو می‌آورند، هرچند می‌دانند که در این نوع آزادی، به خودشان لطمه می‌زنند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۲ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3980 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸 حال خوش معنوی یعنی حس قشنگی که نتیجۀ بشارت و لبخند خداست 🔸 بشارت خدا برای کسانی است که اهل اجتناب از طاغوت باشند 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۸) 🔻 انسان‌ها به همدیگر انرژی مثبت یا منفی می‌فرستند (مثلاً با خیرخواهی با حسادت) که می‌توان بازتابش را حس کرد، و حال ما را خوب یا بد می‌کند. حالا اگر خدا از بنده‌ای خوشش بیاید و به او لبخند بزند و انرژی مثبتی برایش بفرستد، آیا این بنده متوجه نمی‌شود؟! 🔻 حال خوش معنوی یعنی حس قشنگی که در پس لبخند خدا برای ما پدید می‌آید. پس برای رسیدن به حال خوش معنوی باید کاری کنیم که خدا خوشش بیاید و لبخند بزند (کارهایی مثل ترک گناه، استغفار و...) حال خوش معنوی، بازتاب بشارت و لبخند خداست که یک شادی‌ای را در جان آدم تزریق می‌کند و حالش را خوب می‌کند! 🔻 وقتی بشارت خدا را حس می‌کنیم، حال خوش معنوی در ما ایجاد می‌شود. اما خدا به چه کسی بشارت می‌دهد؟ «الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْری» کسانی که از طاغوت اجتناب می‌کنند و حاضر نیستند آن‌را بندگی کنند و به‌سوی خدا انابه می‌کنند؛ برای اینها بشارت هست! 🔻 اول از طاغوت اجتناب کن، بعد برو در خانۀ خدا مناجات کن، آن‌وقت مناجات تو عین مناجات رزمنده‌ها اثر دارد و خدا خوشش می‌آید! پس برای رسیدن به حال خوش معنوی، باید تکلیف خودت را با طاغوت روشن کنی؛ یعنی باید انقلابی باشی. 🔻 ترجمۀ امروزی اجتناب از طاغوت، «مرگ بر آمریکا» است، کسانی که از صمیم دل، اهل «مرگ بر آمریکا» گفتن هستند و تا استکبار را به زیر نکشند آرام نمی‌شوند، حس خوب معنوی پیدا می‌کنند. متأسفانه نهادهای فرهنگی ما، زحمت چندانی برای تبیین فلسفۀ مرگ بر آمریکا نکشیده‌اند! 🔻 آموزش و پرورش، اگر فلسفۀ دشمنی آمریکا با ما و دشمنی ما با آمریکا را یاد ندهد، هرچه اعتقادات دینی یاد بدهد فایده ندارد، بلکه جوان‌ها را از دین، زده می‌کند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۳ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3987 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸سرور معنوی یعنی «رضایت خدا از من» نه «رضایت من از خودم» 🔸می‌شود بی‌خیالِ خوبی‌های خودت بشوی؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۹) 🔻 گاهی انسان در فقدان نشاط معنوی، خودش را به یک نشاط کاذب- هرچند کم و مختصر- مشغول می‌کند. کسانی که شادی و سرور معنوی ندارند، رضایتمندی از خود را جایگزین آن می‌کنند و خودشان را با این نشاط کاذب، فریب می‌دهند. 🔻 آدم‌ها به‌جای اینکه به سرور معنوی برسند معمولاً سعی می‌کنند خودشان را از خودشان راضی نگه دارند و به این‌ترتیب خوشحال بشوند! درحالی‌که سرور معنوی یعنی رضایتمندی خدا از من! 🔻 عملیات «رضایتمندی از خود» این‌گونه است که انسان مدام به خوبی‌های خودش نگاه می‌کند و خودش را مُحق و مظلوم می‌داند. چنین کسی را باید از خیال خام بیرون آورد و گفت: «اولاً هیچ آدم بدی نیست که هیچ خوبی‌ای نداشته باشد؛ حتی صدام و یزید! ثانیاً تو مأمور نیستی خوبی‌هایت را بشماری؛ بلکه باید بدی‌هایت را از بین ببری» 🔻 بعضی‌ها برای اینکه از یأس بیرون بیایند، با تکیه بر خوبی‌هایی که دارند، به خودشان امید واهی می‌دهند تا خود را سرحال نگه دارند! درحالی‌که راهش این است که بروی استغفار کنی و به رحمت خدا تکیه کنی. ‏ 🔻 می‌شود بی‌خیالِ خوبی‌های خودت بشوی؟ بعضی از این خوبی‌هایت ارثی است، بعضی‌هایش را هم خدا اجباری در کاسه‌ات گذاشته که ظرفت خالی نباشد؛ این خوبی‌هایت بال‌های تو هستند که پرواز کنی! 🔻 ریشۀ نشاط معنوی، دیدن رضایت و مهربانی خداست! شاید بگویی: من خوبی‌ای ندارم که خدا را راضی کنم. اما خدا که مهربان است! بیا با دیدن خوبی‌های خدا خودت را شاد کن؛ تا خوبی خدا را می‌بینی و از خوبی خدا می‌گویی، خدا رحمتش را می‌فرستد و دلت را شاد می‌کند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۴ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4003 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸چرا دنیا بیشتر از آخرت، آدم‌ها را جذب می‌کند؟ 🔸آیا چون دنیا نقد است و آخرت نسیه؛ به دنیا بیشتر علاقمند می‌شویم؟! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۰) 🔻 بخش اعظمی از لذت‌ها روحی هستند. در میان لذت‌های روحی کدام لذت قوی‌تر است؟ جایی که شما از عنصر «یاد و خیال» و از عنصر «شوق» در مسیر رسیدن، استفاده می‌کنید، لذت بیشتری دارد. 🔻 در ادبیات عاشقانه هم می‌گویند که وقتی عاشق به معشوق برسد همه‌چیز تمام است؛ اصل لذتش برای آن مدتی است که داشته به عشقش می‌رسیده، یعنی آن یاد و خیال، بزرگ‌ترین لذت انسان را تشکیل می‌دهد. 🔻 بهشت از نظر امکانات خیلی بهتر از دنیاست، اما چرا آخرت، ما را جذب نمی‌کند، ولی دنیا ما را جذب می‌کند؟ آیا به‌خاطر این است که دنیا نقد است و آخرت نسیه؟! نه، اتفاقاً چون دنیا نقد است، باید زودتر از چشمت بیفتد، چون می‌بینی که تهش چیزی نیست! 🔻 پس چرا ما این‌قدر به دنیا علاقه داریم؟ آنچه ما را بیشتر به دنیا علاقه‌مند می‌کند ذکر و یاد و خیال رسیدن به دنیاست؛ نه خودِ دنیا! مثلاً خیال اینکه «من بروم دانشگاه و مدرک دکتری بگیرم و به من بگویند آقای دکتر! چه کِیفی دارد!» 🔻 ذکر و یاد، این‌قدر قوی در جان انسان اثر می‌گذارد که دنیای نقد هم اگر بخواهد محبوب ما بشود با ذکر و یادش، پیش ما عزیز می‌شود نه به‌خاطر نقد بودنش! حالا یک پیشنهاد دارم: بیایید با ذکر و یاد خدا و آخرت و بهشت، لذت ببریم! 🔻 علی(ع) فرمود: «ذکر خدا مایۀ سرور آدم متقی است» آدمِ باتقوا کسی است که فهمیده دنیا واقعاً حال نمی‌دهد، آن‌وقت خدا عشق و ذکر خودش و اولیاء خودش را به او می‌دهد تا واقعاً لذت ببرد و کاری می‌کند که او از همین دنیای بی‌مزه هم-به عشق خدا- لذت ببرد. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۵ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4008 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸کارگاهی که خدا برای نشاط معنوی ما گذاشته، چیست؟ 🔸یکی از عوامل نشاط معنوی، تصور بهشت و حیات آخرت است 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۱) 🔻 یکی از عوامل نشاط و شادی انسان این است که بداند «دارد به‌سمت یک لذت، نشاط و شادی فوق‌العاده و بسیار بالا، حرکت می‌کند» اگر انسان در آیندۀ خودش یک سرور بی‌نظیر نبیند، همین الان هم دچار افسردگی می‌شود. 🔻 کسانی که از رسیدن به یک لذت بالا-در آینده- مأیوس باشند، آدم‌های بدخلق، بدروحیه‌ و خطرناکی می‌شوند که برای ظلم وحشتناک به دیگران آماد‌ه‌اند. 🔻 یکی از عوامل نشاط و حال خوش معنوی این است که انسان، بهشت و حیات آخرت را تصور کند. تصور اینکه «ما در عالم آخرت، در آن بهشت زیبا زندگی خواهیم کرد» چنان لذتی در وجود انسان ایجاد می‌کند که آدم می‌تواند تمام لذت‌های سطحی و رنج‌های دنیا را فراموش کند. 🔻 اولین عامل نشاط معنوی دربارۀ بهشت، موضوع «خلود» است؛ اینکه تا وارد بهشت می‌شوید به شما مژده می‌دهند: «تو در اینجا جاودانه هستی» (زمر/۷۳). 🔻 فرموده‌اند: مؤمن کسی است که آخرت برایش زیبا می‌شود (کافی/۸/۴۷) به محضر قرآن بروید و از او بخواهید که «آخرت را برای شما زینت کند» کم‌کم به جایی می‌رسید که وقتی قرآن می‌‌خوانید دیگر چیزی غیر از آخرت برای شما مهم نیست! 🔻 خدا برای نشاط معنوی ما کارگاه گذاشته و می‌فرماید: بیا در این کارگاه(یعنی آیات قرآن در وصف بهشت) خودم درستت می‌کنم! فرموده‌اند «هرشب سورۀ واقعه بخوانید» این سوره، دو سومش دربارۀ بهشت است و یک سومش دربارۀ جهنم. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۶ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4024 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸اندوه‌زدایی از دل، مقدمۀ رسیدن به نشاط و سرور است 🔸هر روز صبح که بلند شدی، اول از دلت اندوه‌زدایی کن! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۲) 🔻 برای رسیدن به نشاط و حال خوش معنوی، باید اندوه‌های دنیایی را از دل‌مان بزداییم. ما بسیاری از عوامل نشاط معنوی را داریم، اما مشکل اینجاست که با بدحالی به‌سراغ این عوامل می‌رویم و لذا این عوامل نشاط، اثر لازم را بر ما ندارند. 🔻 در مقابل اندوه و عوامل ناشادی‌، دو نوع برخورد می‌توان داشت؛ برخورد عقلانی و برخورد ایمانی. در برخورد عقلانی، به خودت ثابت می‌کنی «این مسائل مهم نیست؛ چرا غصه‌اش را می‌خوری...» و در برخورد ایمانی می‌گویی «تازه خدا هم هست! خدا این مشکلات را برطرف می‌کند...» 🔻 یکی از اصلی‌ترین عوامل اندوه‌زدا این است که اعتقادت به خدا را مرور کنی و با این‌کار، اعتقاد خودت را تقویت کنی. ذکر هم در واقع، مرور ایمان و اعتقادات انسان است. 🔻 اندوه، نگرانی و ترس، به‌طور طبیعی و دائمی در دل انسان پدید می‌آید و مثل علف هرز در دل انسان رشد می‌کند، لذا جلوگیری از اندوه، به یک برنامۀ دائمی نیاز دارد و هر روز باید از دل‌مان اندوه‌زدایی کنیم. 🔻 هر روز صبح که بلند شدی، اول از دلت اندوه‌زدایی کن! اتفاقاً در تعقیبات نماز صبح، اذکاری هست که برای رفع اندوه از دل بسیار مؤثر است؛ مثلاً این تعقیباتی که امام جواد(ع) توصیه فرموده‌اند: «حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ‏...» 🔻 امام رضا‌(ع) می‌فرماید: به‌خاطر برخی مسائل غمگین شده بودم، پدرم به من فرمود: خدا را صدا بزن تا غم از دلت برود، و ذکر «یَا رَءُوفُ یَا رَحِیم» را زیاد بگو! (دعوات راوندی/۴۵) 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۷ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4026 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸 هر اندوه بیهوده‌ای را با تعقل و تفکر می‌توان برطرف کرد 🔸 غیرعاقلانه‌ترین غم چیست؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۳) 🔻 اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی با عقل خودت، اقدام به اندوه‌زدایی کن؛ یعنی خوب فکر کن و اندوه‌های بیخود را از دلت بیرون بریز! اگر خوب فکر کنی، خواهی گفت: «اصلاً من چرا ناراحت بودم؟! چرا غصه می‌خوردم؟!» 🔻 مثلاً به خودت بگو: «۱. این مشکل برطرف خواهد شد، ۲. هستند کسانی که بیشتر از تو مشکل دارند، ۳. این یک امتحان الهی است، ۴. خدا از اینکه تو داری زجر می‌کشی ناراحت است و برایت جبران خواهد کرد، ۵. یک زمانی می‌رسد که اصلاً این غصه‌ها از یادت می‌رود و...» 🔻 علی(ع) می‌فرماید: ریشه و اصل عقل، قدرت است و ثمره و میوۀ عقل هم شادی است «أَصْلَ الْعَقْلِ الْقُدْرَةُ وَ ثَمَرَتَهَا السُّرُورُ» یعنی اگر کسی عقل داشته باشد و از عقلش درست استفاده کند، به سرور می‌رسد و شاد می‌شود. 🔻 غیرعاقلانه‌ترین غم چیست؟ غم در اثر حسادت! فکر کن «آن کسی که به او حسادت می‌کنی، اصلاً به تو چه‌کار دارد که از موفقیتش ناراحت شده‌ای؟! مگر روزیِ تو را به او داده‌اند؟! این غصه، به چه دردِ تو می‌خورَد؟!» 🔻 یکی از روش‌های برطرف کردن غم، فکر کردن دربارۀ مرگ است. به ما توصیه شده که با یاد مرگ، اندوه را از دل ببریم و به سرور برسیم «ذِکْرُ الْمَوْتِ مَسَرَّةُ کُلِّ زَاهِدٍ وَ لَذَّةُ کُلِّ مُؤْمِنٍ» کسی که زیاد به مرگ بیندیشد، غم از دلش می‌رود. 🔻 اندوه بیهوده یعنی کفر، ناسپاسی و بی‌خدایی! با عقلت، این اندوه‌ها را از دلت بیرون بریز تا به حال خوش معنوی برسی؛ این یک راه مهم برای رسیدن به سرور معنوی است. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۸ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4029 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸مهم‌ترین عامل نشاط معنوی «عشق به مولا و امام» است 🔸اگر حالت خوب نیست، لابد محبت به اهل‌بیت(ع) در دلت کم است! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۴) 🔻 یکی از عوامل بسیار مهم (بلکه مهم‌ترین عامل) برای نشاط و سرور مؤمن «داشتنِ امام، برخورداری از محبت امام، عشق به امام و پذیرفتن ولایت أمیرالمؤمنین(ع)» است. 🔻 پیامبر(ص) می‌فرماید: رستگاری، پیروزی، سرور، برکت، عافیت، بشارت، رضایت، قرب به خدا، نصرت الهی و... همۀ اینها-که از جنس نشاط است- برای کسی است که علی‌(ع) را دوست دارد (محاسن/۱ /۱۵۲) شاید بگویی: «من علی(ع) را دوست دارم ولی این‌قدر حال نمی‌کنم!» خُب برای اینکه کم دوست داری! 🔻 هرکسی اهل محبت اهل‌بیت(ع) باشد، از دینداری خودش بیشتر لذت می‌برد، از عبادت‌های خودش، از زیارت خانۀ خدا، از قرآن خواندن و... بیشتر لذت می‌برد. اگر حالت خوب نیست، لابد محبت اهل‌بیت(ع) در دلت کم است، لابد ولایتت محکم نیست. 🔻 امام رضا‌(ع) دربارۀ آیۀ «بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْیَفْرَحُوا» فرمود: اصل معنای این فضل و رحمت خدا (یا مهم‌ترین مصداقش) که باید به آن مسرور بشوید، ولایت پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) است. (کافی/۱ /۴۲۳) 🔻 محبت به مولا و عشق به امام بسیار فراتر از این عشق‌های زمینی است! این عشق‌ها-چه حلال و چه حرام- مگر چقدر است؟! عشق مادر به فرزند، عشق به پدر و مادر، یا عشق به همسر، مگر چقدر است؟! آیا این‌قدر هست که حاضر باشی در راه معشوق، قطعه قطعه بشوی؟! اما «عشق به امام» حداقلش این است که می‌خواهی در راهش فدا بشوی! ما در دفاع مقدس، تجلی عشق به اهل‌بیت(ع) را دیدیم که واقعاً عامل نشاط و قدرت رزمنده‌ها بود. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۹ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4030 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸چرا امام(ع) این‌قدر ما را مسرور می‌کند؟ 🔸به اندازۀ انرژیِ مثبتی که امام(ع) دارد، می‌توانیم از او سرور بگیریم 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۵) 🔻 محبت اهل‌بیت(ع) از مهمترین عوامل معنویِ سرور برانگیز است. اما چرا محضر امام(ع) و ولیّ خدا این‌قدر لذت‌بخش است و حتی اگر از راه دور هم به ایشان سلام بدهی و در قلبت یادش کنی و مدحش را بخوانی، این حسّ خوب را پیدا می‌کنی؟ 🔻 یکی از ویژگی‌های امام، علاقۀ شدیدی است که نسبت به ما دارد. چرا امام زمان(ع) هر هفته-یا هر روز- به پروندۀ ما رسیدگی می‌کند؟ چون ما را دوست دارد و سرنوشت ما برایش مهم است. 🔻 وجود یک پیامبر و امام، سرشار از انرژی مثبت و دلسوزی برای امت است. شما همین‌که به سمتش بروی، یا او را صدا بزنی و به او سلام بدهی، از این انرژی مثبت، بهره می‌بری. 🔻 در روانشناسی می‌گویند که مثبت‌بودن آدم‌ها روی همدیگر اثر دارد. شما وقتی به محضر یک آدم خوب بروید، می‌توانید انرژی مثبتش را حس کنید. وقتی یک آدم خوب به ما انرژی مثبت می‌دهد، یک امام(ع) چقدر می‌تواند انرژی بدهد! 🔻 آدم چقدر می‌تواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد! امام، بمب انرژی مثبت است، نگاهش به ما مقدرات ما را تغییر می‌دهد و دعایش برای ما، عالم را به نفع ما زیر و رو می‌کند! 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۰ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4034 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸همین‌که بتوانی عاشق بشوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است! 🔸 شدید‌ترین محبت کجا گیر می‌آید؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۶) 🔻 ریشۀ اصلی نشاط، محبت بسیار شدید است. بعضی‌ها کلاً در زندگی‌شان چیزی را «خیلی» دوست ندارند، عاشق چیزی یا کسی نیستند و نمی‌توانند در دوری او اشک بریزند، اینها هیچ‌وقت به نشاط عمیق نمی‌رسند. 🔻 انسان برای عاشق‌شدن طراحی شده و اگر عاشق نباشد، مریض است و تعادل ندارد. کسی که نتواند عمیقاً و شدیداً کسی را دوست داشته باشد، اندوهگین، نامتعادل، حسود و بخیل می‌شود. چنین کسی در واقع روان‌پریش است و متاسفانه خیلی‌ها تا حدّی از این روان‌پریشی رنج می‌برند! 🔻 البته آدم‌ها به‌سادگی نمی‌توانند عاشق بشوند؛ منظور ما عشق و محبت فوق‌العاده شدید است، نه در حد محبت پدر و مادر به فرزند، یا محبت به همسر! شاخص عشق این است که بیشتر از خودت، او را دوست داشته باشی و حتی خودت را هم برای او بخواهی! بعضی‌ها معنای عشق را نفهمیده‌اند لذا اسم هر عاطفه یا هر هوسی را عشق می‌گذارند! 🔻 اگر چیزی را بیشتر از خودت دوست داشته باشی، تمام وجودت غرق نشاط می‌شود، آنچه تو را عمیقاً شاد می‌کند، همین دوست داشتنِ عمیق است، نه رسیدن به محبوب! اصلاً همین‌که توانستی عاشق بشوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است! 🔻 این محبت بسیار شدید کجا گیر می‌آید؟ اگر مختصات آن را بررسی کنی می‌بینی که آدم فقط اهل‌بیت(ع) را می‌تواند این‌طور شدید دوست داشته باشد، (یعنی بیشتر از خودش، آنها را دوست داشته باشد) 🔻 ما به خدا تعلق داریم و فقط آن کسی که از همه بیشتر به خدا چسبیده و خدا خیلی دوستش دارد (یعنی ولیّ خدا) را می‌شود در حدّ اعلی، دوست داشت؛ بقیه را نمی‌شود این‌طوری دوست داشت. محبت به اولیاء خدا نتیجۀ محبت خداست و آورندۀ محبت خداست. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۱ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4033 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸بهترین راه برای بیرون کردن حب‌الدنیا از دل چیست؟ 🔸چرا یک روز غمگین هستیم و یک روز شاد؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۷) 🔻 محبت به دنیا موجب نشاط انسان نمی‌شود بلکه موجب افسردگی انسان می‌شود. اگر به خیلی‌ها بگویید که «تو محبت به دنیا داری» انکار می‌کنند و می‌گویند: «نه! اصلاً خاک بر سر این دنیا!» اما غم و اندوهی که در دل‌شان هست، آنها را لو می‌دهد. 🔻 فرمود: رغبت به دنیا، موجب همّ و غم انسان می‌شود‏. (ارشادالقلوب/۱ /۱۹). آدم اگر به دنیا علاقه داشته باشد، یک روز شاد است، یک روز غمگین، یک روز پیروز است و یک روز شکست‌خورده، یک روز امیدوار است یک روز مأیوس. چرا؟ چون دنیا آدم را بازی‌ می‌دهد! 🔻 چگونه می‌توان محبت به دنیا را از دل خارج کرد؟ ۱. فکر کردن دربارۀ کوچک‌بودن دنیا. ۲. به قبرستان رفتن و به مرگ خود اندیشیدن ۳. آگاهی از سنت‌های دنیا و فهم اینکه طبع دنیا با کسی نمی‌سازد. ۴. باور اینکه همۀ انسان‌ها در رنج و مشکلات هستند، و مشکلات دیگران اگر از ما بیشتر نباشد کمتر نیست! 🔻 در میان همۀ راه‌های بیرون کردن محبت دنیا از دل، یک شاهراه وجود دارد که واقعاً شاهکار خلقت است: اینکه شما به‌جای حب‌الدنیا، یک محبت عمیق برتر در دل خودت بگذاری! 🔻 خصوصیت این «محبت جایگزین» این است که باید این‌قدر قوی و شدید باشد تا بتواند حب‌الدنیا را از دل بیرون کند و تنها محبت بسیار قوی‌ای که می‌توانیم آن‌را به‌دست آوریم، محبت به اهل‌بیت(ع) است؛ حب‌الله به این سادگی‌ها به‌دست نمی‌آید! 🔻 اگر حب‌الدنیا داشته باشی، حب‌الله وارد دلت نمی‌شود اما محبت اهل‌بیت(ع) به‌گونه‌ای است که آدم می‌تواند دلش به حب‌الدنیا آلوده باشد و در عینِ حال، اهل‌بیت(ع) را هم دوست داشته باشد؛ یعنی محبت اهل‌بیت(ع) سهل‌الوصول‌تر است، لذا انتظار اصلی خدا از ما همین است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۲ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4035 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸 هدفِ دین، رساندن انسان به بالاترین لذت است 🔸 خودت را اسیر لذت‌های کم نکن! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۸) 🔻 هدفِ دین، رساندن انسان به بالاترین لذت است و فقط دین می‌تواند عالی‌ترین لذت را به آدم بدهد، چون عالی‌ترین لذت و شادی با شدید‌ترین محبت پدید می‌آید و فقط دین می‌تواند شدیدترین محبت را به آدم بدهد. 🔻 خودت را اسیر لذت‌های کم نکن! بی‌دینی یعنی: «من آن لذتِ خیلی بالا را نمی‌خواهم؛ همین لذتِ کوچک برایم بس است!» استغفار هم یعنی: «خدایا من نتوانستم از زندگی‌ام خوب لذت ببرم، عاشق نشدم، در خودپرستی مانده‌ام، اخلاقم بد شده و لذت نمی‌برم...» 🔻 آدم برای عاشقی آفریده شده و اگر عاشق نباشد، فاسد می‌شود؛ حتی اگر نماز و قرآن هم بخواند! در آموزش دین به نوجوان‌ها باید بگوییم که «دین می‌خواهد تو را عاشق کند؛ اگر دین نداشته باشی عاشق نمی‌شوی!» و بعد هم قصۀ عاشق‌های واقعی را برایشان بگوییم. 🔻 الان ما دین را به «عاشقی» ترجمه نمی‌کنیم و مثلاً به اعتقاد و ایمان و اخلاص، ترجمه می‌کنیم، لذا آدم‌های متقلب هم می‌توانند ادعای دین‌داری کنند که بعداً معلوم می‌شود اصلاً دین‌دار نبوده‌اند. 🔻 دین‌داریِ افراد را از مقدارِ عاشقی و لذتی که از دین‌داری خود می‌برند، می‌توان تشخیص داد و کسی که ناخالص باشد، اینجا خودش را نشان می‌دهد! 🔻 از برخی یاران پیامبر(ص) پرسیدند: شما از کجا می‌فهمیدید منافق کیست؟ گفتند: هرکسی عاشق علی(ع) نبود-و به ایشان بغض داشت- می‌فهمیدیم که منافق است (کفایه‌الاثر/۱۰۲) 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۴ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4054 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸چه‌کار کنیم که همۀ زندگی‌مان لذت‌بخش شود؟ 🔸مثل یک گل فروش که برای معشوقش گل می‌پیچد زندگی کن! 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۹) 🔻 کسی که کارهایش را با یک انگیزۀ حداقلی و سطحی انجام می‌دهد و نمی‌تواند برای فعالیت روزمرۀ خودش انرژی کافی داشته باشد، حتماً یک جای کارش ایراد دارد. ما باید این مشکل را برای خودمان حل کنیم تا بتوانیم واقعاً «با انرژی زندگی کنیم» 🔻 اینکه بخواهیم کارهای‌مان را با قدرت و نشاط فراوان انجام دهیم، زیاد وابسته نیست به نوع کاری که انجام می‌دهیم یا به منفعتی که از آن نصیب‌مان می‌شود، بلکه «به نگاه و نیت ما در انجام آن کار» وابسته است و اینکه آن را برای چه کسی انجام می‌دهیم؟ 🔻 یک گل‌فروش همیشه گل را دسته‌بندی می‌کند و به مردم می‌فروشد و یک منفعتی هم به‌دست می‌آورد. اما اگر این گل‌فروش یک‌روز خودش عاشق شود و بخواهد یک دسته گلی برای محبوب خودش بپیچد، این کار را با یک حسّ و انگیزۀ مضاعف انجام می‌دهد. 🔻 خدا برای اینکه تو بتوانی با انرژی زندگی کنی، از زندگی‌ات لذت ببری و همۀ کارهایت را با انرژی زیاد انجام دهی، می‌فرماید: همۀ کارهای زندگی‌ات را برای من انجام بده؛ من از تو می‌خرم!» حتی مسواک‌زدن را هم به‌خاطر خدا انجام بده. 🔻 یک لیوان آب به کسی دادن، چقدر لذت دارد؟ ظاهراً لذتی ندارد، ولی اگر همین‌کار ساده را به‌خاطر خدا انجام بدهی، لذت خواهی برد. نگذار زندگی‌ات بی‌مزه بگذرد؛ حتی یک لیوان آب را هم به‌خاطر او جابجا کن! 🔻 البته سخت است که آدم همۀ کارهایش را به‌خاطر خدا انجام دهد؛ خصوصاً برای ما که فعلاً عاشق خدا نیستیم؛ اما شدنی است. اول به‌خاطر «احترام خدا» یک مدتی این کارها را انجام می‌دهی، اما بعد کم‌کم عاشق خدا می‌شوی! وقتی عاشق خدا شدی، یک زندگیِ عالی خواهی داشت که از هر لحظه‌اش لذت‌ها می‌بری! 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۶ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4055 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir