eitaa logo
پندهای سعادت
2.4هزار دنبال‌کننده
385 عکس
79 ویدیو
38 فایل
🔰در محضر حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 👤 ارتباط : @hadiszekr 🌐 تارنما: Www.Feghahat.ir کانال دروس حضرت استاد: https://eitaa.com/feghahat_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰موعظه های قرآنی ❇️جایگاه روحانیت ✅وجهه‌ی روحانیت از بین نرود 💠 حضرت استاد "دام ظله": این حمامی که در گذرخان قم هست، در زمان‎های سابق طلاب اینجا حمام می‌رفتند و خیلی شلوغ می‌شد و یک حالاتی گاهی اتفاق می‌افتاد که یکی دیگری را کیسه می‌کشید و دیگری او را صابون می‌زد. ابوی ما «ره» نقل می‌کردند که مرحوم آیت‌الله شیخ مرتضی حائری یک وقتی در درس فرموده که این‎ها را مراعات کنید که وجهه‌ی روحانیت از بین نرود و زشت نباشد. این‎ها همان سرمایه‌های مهمی است که متأسفانه گاهی ما به آن توجه نداریم. نحوه‌ی لباس پوشیدن، نحوه‌ی عمامه گذاشتن و نحوه‌ی اصلاح موی سر نباید به گونه باشد که اُبهت و متانت یک روحانی را از بین ببرد؛ حتی گاهی در برخی مجالس رفتن واقعاً خجالت‌آور است. این‎ها همه پیش خدای متعال جواب می‎خواهد و احتیاط هم گاهی لازم است. در زمان‎های سابق ورودی‌های حرم حضرت رضا(سلام‎الله‎علیه) مخلوط بود و زن و مرد جدا نبودند. مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی (رضوان الله علیه) به متولی آستانه‌ی مقدسه گفته بود که این چه وضعی است. متولی جواب ایشان را می‎دهد که آقا اینجا دیگه کسی توی این فکرها نیست. ایشان فرموده بودند خودم در حالی‎که یک پیرمرد هستم، همین امروز جایی گیر کرده بودم و داشت یک جوری می‌شد. این جوری شدن خلاف نیست، اما باید از این‎ها پرهیز کرد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 47 ... 🔗 @pand_saadat
💠 قبول ندارم کسی طلبه باشد و معمم نشود 🔹 همین جا عرض می‌کنم که بالاخره طلبه باید شود و بنده قبول ندارم کسی طلبه باشد و معمم نشود. حالا تا مدتی عیبی ندارد، ولی بالاخره باید معمم شد و این معمم شدن هم خیلی مهم است. شواهدی است که حضرت بقیة الله (أرواحنا‎فداه) این را می‌خواهند و می‎پسندند. 🔸 یکی از همان عده‌ای که جناب آیت‌الله این‎ها را برای تحصیل اموری به کانادا فرستادند، در بحث ما می‌آمد و با ما آشنا بود. ایشان خیلی جوان خوبی بود. یک بار حضرت (سلام‌الله‎علیه) را خواب دیدم که فرمودند: «فلانی معمم شده است». من خبر نداشتم که او معمم شده‌ است. بعد هم به ایشان گفتم که این عمامه گذاشتن شما یا خیلی با اخلاص بوده یا بجا بوده که حضرت (سلام‌الله‎علیه) فرمودند فلانی معمم شده است. 🔹 وقتی که طلبه معمم شد، مردم خیلی روی او حساب باز می‌کنند. باید توجه داشت که عزت و احترام و نفوذ کلمه‌ی جامعه‌ روحانیت، یکی مربوط به فرد است و یکی مربوط به جمع است. لذا باید مواظب برخی سلوک‌ها و رفتارها باشیم که سبب نشود وقار و ابهت آن متانت و ادب روحانیت بین برود. مردم همیشه و در همه‎ زمان‎ها پشتیبانی خود را از روحانیت داشته‎اند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 45 🔗 @pand_saadat
1_13669851271.mp3
2.83M
📢 | توصیه‌های حضرت «دام ظله» در آغاز درس خارج اصول ✅أهم مطالب جلسه👇 🔰نصیحت لقمان 🔰اشتغال‌ به امور مهمه 🔰احتمال وجوب عینی اجتهاد 🔰اهمیت و کیفیت تقریر نویسی 📆تاریخ : 1403/06/25 🔗 @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ❇️جایگاه روحانیت ✅امانت الهی 💠 حضرت استاد "دام ظله": احترام و جایگاهی که روحانیت در بین مردم دارد، به سبب انتساب به اسلام و اولیای اسلام است و لذا این یک امانت الهی است. اگر کاری کنیم که باعث شود ذهن مردم مشوّش گردد و یا تردید و شبهه ایجاد بشود، همه‎ی این‎ها از مصادیق فساد فی الارض است. این فساد مثل فساد اقتصادی نیست، بلکه به مراتب بدتراست. در ذیل آیه‌ی شریفه‎ی مورد بحث، در تفسیر کنزالدقائق روایتی ذکر شده که فرازهایی از آن را عرض می‌کنم: «قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام فَسَادُ الظَّاهِرِ مِنْ فَسَادِ الْبَاطِنِ وَ مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ وَ مَنْ خَافَ اللَّهَ فِي السِّرِّ لَمْ يَهْتِكْ سِتْرَهُ فِي الْعَلَانِيَةِ وَ أَعْظَمُ الْفَسَادِ أَنْ يَرْضَى الْعَبْدُ بِالْغَفْلَةِ عَنِ اللَّهِ وَ هَذَا الْفَسَادُ يَتَوَلَّدُ مِنْ طُولِ الْأَمَلِ وَ الْحِرْصِ وَ الْكِبْرِ» اگر انسان در سلوک، رفتار، گفتار و موضع‌گیری‌هایش دچار فساد ظاهری شود، همه‎ی این‎ها از یک فساد درونی نشأت می‌گیرد؛ یا ایمان ضعیف است یا یک شهواتی بر انسان غلبه کرده است. این‎ها نکات خیلی مهمی است که در روایت توضیح داده شده است. «وَ مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ»؛ اگر کسی باطن خودش را اصلاح کند، خدای متعال ظاهر او را اصلاح می‌کند. یعنی این دومی جزای اولی است. گاهی ممکن است که انسان توجه به یک ظواهری نداشته باشد، خدای متعال حفظ می‌کند. گاهی انسان از یک سری ظواهر غفلت دارد، اما اگر ما باطن را اصلاح کردیم، خدا آن ظواهر را اصلاح می‎فرماید. «وَ مَنْ خَافَ اللَّهَ فِي السِّرِّ لَمْ يَهْتِكْ سِتْرَهُ فِي الْعَلَانِيَةِ». در خلوت‌ها که هیچ کس جز این فرد و خدایش نیست و هیچ کس جز او خبر ندارد، در آنجا باید ترس از خدای متعال داشت که البته خیلی برای انسان پیش می‌آید که کسی خبر ندارد. مثلاً کسی که محل وجوهات مردم است. حالا یک عالمی است و یا مجتهد است و یا وکیل است و یا هر چه، کسی هم خبر ندارد که این پول را کجا خرج می‌کند و کسی هم سؤال نمی‌کند. اینجا خداترسی می‌خواهد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 48 ... 🔗 @pand_saadat
🌸تشرف جوان مسیحی به دین مبین اسلام و پذیرفتن مذهب حقه تشیع،نزد حضرت آیت الله شب زنده دار دام ظله. حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها،کتابخانه مرحوم آیت الله العظمی بروجردی @pand_saadat
17.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تشرف جوان مسیحی به دین مبین اسلام و پذیرفتن مذهب حقه تشیع، نزد حضرت آیت الله شب زنده دار دام ظله. حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها،کتابخانه مرحوم آیت الله العظمی بروجردی @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ❇️جایگاه روحانیت ✅حکایتی از مرحوم شیخ انصاری «ره» 💠 حضرت استاد "دام ظله": مرحوم آقاسید اسحاق فاطمی قمی ـ جدّ همین تکیه‌هایی که قم هستند ـ حکایاتی را بی‎واسطه از مرحوم شیخ انصاری «ره» نقل کرده است. ایشان می‎گوید روزی خدمت شیخ انصاری «ره» نشسته بودم. مرحوم شیخ نوکری داشت به نام مرحوم حاج ملاّ که وارد اتاق شد. با مرحوم شیخ نجوایی کرد و رفت پایین اتاق، گلیمی را که بود، جمع کرد و برد. در حالی که درگاه بزرگی در اتاق شیخ بود که کیسه‎های مملو از پول روی هم در آن درگاه چیده بود؛ گویا پول هند بود. از این منظره تعجب کردم و کمی بعد بیرون آمدم. همان روز یا بعداً در صحن مطهر، حاج ملاّ را دیدم و از ایشان سؤال کردم که قضیه‎ی شیخ چه بود؟ به شیخ چه عرض کردی؟ گلیم را کجا بردی؟ از جواب امتناع کرد و گفت من محرم اسرار شیخ هستم؛ سزاوار نیست اسرار ایشان را به کسی بگویم. می‎گوید دست از ایشان بر نداشتم و قسمش دادم به امیرالمؤمنین «علیه السلام». گفت: حال که قسمم دادی، می‎گویم. نانوایی که برای منزل شیخ از او نان می‎آوردیم، به من گفت: به شیخ عرض کنید مقداری سرمایه‎ام ضعیف شده، محتاج به کمک هستم؛ چنانچه ممکن است، جناب شیخ کمکی به سرمایه‎ی من بنمایند. خواسته‎اش را به شیخ رساندم و شیخ انصاری فرمود‎: فعلاً پول ندارم؛ آن گلیم را ببرید بفروشید و من عمل کردم. حالا اگر مرحوم شیخ از وجوهات بر می‌داشت و می‌داد، کسی متوجه نمی‎شد، اما ایشان کسی است که «خَافَ اللَّهَ فِي السِّرِّ». انسان گاهی حرف‌هایی را در مورد اشخاصی می‌داند و موقعیت‎هایی پیش می‌آید که اگر آن حرف‌ها را بزند، خیلی منفعت ظاهری نصیبش می‎شود، ولی از خدا می‎ترسد و سرّ مردم را فاش نمی‎کند. نتیجه‎ی‌ این کار چیست؟ «لَمْ يَهْتِكْ سِتْرَهُ فِي الْعَلَانِيَةِ»؛ خداوند عیب‌های این شخص را می‌پوشاند و از هتک حرمت او جلوگیری می کند. در ادامه‎ی روایت فرموده‎اند: «وَ أَعْظَمُ الْفَسَادِ أَنْ يَرْضَى الْعَبْدُ بِالْغَفْلَةِ عَنِ اللَّهِ»؛ بالاترین فساد برای انسان این است که آدم راضی باشد که از خداوند غافل باشد و برایش مهم نباشد. اگر کسی به غفلت از الله راضی نیست، مقدماتی دارد و مقدماتش این است که کاری کند که این غفلت‎ها دامنگیرش نشود. اعظم فساد این است که انسان راضی باشد که لحظات و ساعاتی و حتی روزها و هفته‌ها و ماه‌هایی بر او بگذرد و غافل باشد. به حسب این نقل فرمودند: «وَ هَذَا الْفَسَادُ يَتَوَلَّدُ مِنْ طُولِ الْأَمَلِ وَ الْحِرْصِ وَ الْكِبْرِ». حالا این چرا اعظم فساد است؟ چون مادر و منشأ و اساس خیلی از فسادهای دیگر است. خدای متعال ان‎شاءالله به همه‌ی ما توفیق تحلّی به صفات پسندیده و تخلی از صفات ناپسند را عنایت بفرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 50-49 ... 🔗 @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ❇️امراض نفسانی ✅نصیحتی لازم برای طلاب 💠 حضرت استاد "دام ظله": بحث ما در مورد موعظه‌ی قرآنی بود که در آیه‌ی 77 سوره‌ی مبارکه‎ی قصص ذکر شده است. «وَ ابْتَغِ فيما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا وَ أَحْسِنْ كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ وَ لاتَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدينَ». چند نصیحت مهم در این آیه‌ی مبارکه ذکر شده بود که به این نصیحت «وَ لا‎تَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ» رسیدیم. ممکن است کسی به ذهنش بیاید که این نصیحت خیلی با صنف ما طلاب علوم دینی ارتباطی ندارد و شبیه نهی از شرب خمر و گناهان آن‎چنانی است که مبتلابه ما نیست. اما با مقداری تأمل متوجه می‎شویم که اتفاقاً این از آن نصایحی است که شدیدالارتباط با این صنف هم هست. البته سنخ فسادهایی که ممکن است از روحانیون و طلاب و علما سر بزند، با فسادهایی که از دیگران سر می‎زند، فرق می‌کند. گاهی انسان می‌بیند در یک سخنرانی یا در درسی، سخنی گفته می‎شود که به مقتضای شعاع نفوذ کلمه‌ی آن شخص، منشأ فساد و غیبت‌ و اختلافات و منشأ ناامیدی‌ می‎گردد. خیلی پیش ‌آمده که کسی مطلبی را از یکی از بزرگان و یا مراجع تقلید در منبر یا در درس نقل می‌کند، بدون این‎که توجه داشته باشد که این مرجع تقلید این سخن را به چه نحوی و در چه جایی و برای چه اشخاص فرموده است. همین نقل کردن در منبر و یا درس، گاهی موجب فساد می‎شود. همچنین گاهی انسان در میان اقوام و خویشان و عشیره مطلبی را نقل می‌کند که این مطلب موجب فساد در آن خانواده و آن گروه و آن أقربا می‌شود، به‎خصوص وقتی که طرف روحانی و طلبه باشد که دیگر شک نکرده و فکر می‎‎کنند حتماً راست گفته و درست است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 52-51 ... 🔗 @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ❇️امراض نفسانی ✅نصیحتی لازم برای طلاب 💠 حضرت استاد "دام ظله": یکی‌ از بزرگان را می‎شناختم که اگر در جایی اطلاعیه‎ای زده می‎شد که مطالب مناسبی در آن نوشته نشده بود، نمی ایستادند که آن را بخوانند؛ می‎فرمود اگر من بایستم و آن را بخوانم، نظر خیلی‌ها جلب می‎شود که آقای فلانی مثلاً دارد فلان اطلاعیه را می‌خواند و این کار هم موجب ترویج آن امر ناصواب می‎گردد و هم باعث می‎شود افرادی که بی‌تفاوت رد می‌شدند و انگیزه‌ای برای خواندن آن نداشتند، الآن متوجه این مطلب بشوند و انگیزه‌ برای خواندن پیدا ‌کنند و پس از خواندن، این مطالب را در جاهای مختلفی نقل نمایند و همین باعث انتشار این مطلب ‌شود. این دقت‌ها خیلی مهم و لازم است. کسی که روحانی می‎شود و مورد توجه مردم است، خیلی باید با مداقه به این امور توجه کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 52 ... 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰موعظه های قرآنی ❇️امراض نفسانی ✅ضرورت شناخت امراض نفسانی 💠 حضرت استاد "دام ظله": در ذیل آیه‌ی شریفه «إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدينَ» روایت جالبی در تفسیر کنزالدقایق آمده و مرحوم مجلسی هم در باب الفساد این روایت را نقل فرموده است که بخشی از آن را در جلسه‎ی قبل عرض کردم. در این روایت بیان شده که منشأ فساد در انسآن‎ها از درون خودشان نشأت می‎گیرد. این فساد ظاهر، منشأ درونی دارد و منشأ اصلی آن غفلت از خداوند متعال است. این غفلتی که منشأ فساد ظاهری است، از سه امر دیگر نشأت می‌گیرد: «وَ هَذَا الْفَسَادُ يَتَوَلَّدُ مِنْ طُولِ الْأَمَلِ وَ الْحِرْصِ وَ الْكِبْرِ». آنچه را که ائمه «علیهم السلام» می‌فرمایند، برای این است که ما اگر بخواهیم بیماری‌های نفسانی و مشکلات اخلاقی خودمان را درمان کنیم و مهذّب باشیم، باید منشأ بیماری‌ها را بشناسیم و به فکر ریشه‎کن کردن آن‎ها باشیم. اگر انسان آن‎ها را اصلاح نکند، به مجرد غفلت یا خسته شدن یا عوامل دیگر، فوراً آن امر درونی کار خودش را می‌کند. کسی که حسادت درونی خودش را حل نکرده است، هر چقدر هم سعی کند که در ظاهر حسادت نورزد، ممکن است که تا مدتی موفق باشد، ولی ناگهان سر بزنگاهی ظاهر می‎شود. بخل و حُب به شهوات و امراض دیگر نفسانی نیز همه این‎گونه هستند. لذا در برخی از روایات، منشأ این امراض را به ما تذکر می‌دهند و می‌فرمایند که اگر می‌خواهید کار حسابی انجام دهید که دیگر گرفتار نشوید، باید منشأ واقعی آن را اصلاح کنید و دنبال اصلاح آن‎ها باشید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 53 ... 🔗 @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ❇️امراض نفسانی ✅حُبّ دنیا 💠 حضرت استاد "دام ظله": منشأ این که انسان حرص می‌ورزد و آرزوهای طولانی و درازمدت دارد که حتی از عمرش هم بلندتر است، چیست؟ حضرت «علیه السلام» طبق این نقل می‌فرمایند: «أَصْلُهَا مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا وَ جَمْعِهَا وَ مُتَابَعَةِ النَّفْسِ وَ هَوَاهَا وَ إِقَامَةِ شَهَوَاتِهَا وَ حُبِّ الْمَحْمَدَةِ وَ مُوَافَقَةِ الشَّيْطَانِ وَ اتِّبَاعِ خُطُوَاتِهِ وَ كُلُّ ذَلِكَ يَجْتَمِعُ بِحَسَبِ الْغَفْلَةِ عَنِ اللَّهِ وَ نِسْيَانِ مِنَنِهِ» علاقه‌مندی به دنیا و جمع کردن مال دنیا، باعث می‎شود که هر روز حرص انسان بیشتر گردد و آرزوها و آمالش افزون و طولانی‌تر ‎شود و حالت تکبر و نخوت در او به‎وجود آید. بعضی‎ها خیال می‌کنند که مال و ثروت داشتن امتیازی است و برای همین بر فقرا و کسانی که در آن سطح از ثروت نیستند، تکبر می‌ورزند و دیگر دوست ندارند که با آن‎ها هم‎غذا و هم‌نشین بشوند و رفت و آمد کنند. علت این بیماری چیست؟ حب دنیا و جمع کردن مال دنیا. چون چند تا باغ و یا چند تا خانه و ماشین دارند، وقتی این‎ها را که حساب می‌کنند، خودشان را از دیگران بالاتر می‌بینند. همچنین منشأ دیگری هم ذکر کرده‎اند که پیروی کردن از مشتهیات و خواسته‌های نفس است؛ نفسی که تربیت نشده و خواسته‌هایش، خواسته‌های ناصوابی است. گاهی انسان نعوذبالله همین چیزهایی که ظاهرش هم دنیا نیست، اما در واقع دنیاست، او را فریفته می‎کند. برخی از مناصب روحانی، مثل همین تدریس کردن، گاهی همین گونه است؛ از این‎که افاده و تدریس کند و کَر و فَر داشته باشد و حرف‌ها را نقد نماید و طرف مقابل را از نظر علمی مقهور خود کند، لذت می‌برد و قصدش از این کار، اقامه‌ی حق و ابطال باطل نیست. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 53 ... 🔗 @pand_saadat