امروز تو راه حرم ، تو خیابون امام رضا ، از کنار یک دختر پسری رد شدم . روی نیمکت نشسته بودن و دختره داشت برای پسره یه چیزی را تعریف میکرد . چون شلوغ بود و سر و صدا زیاد ، نفهمیدم موضوعش چیه . اما هرچی که بود ، دختره خیلی بابتش ذوق داشت و با هیجان دست‌هاشو تکون میداد... خب ! قطعا اینا هیچ کدوم اینقدری مهم نبودن که توجه من بهش جلب بشه ؛ چیزی که مهم بود ، نگاه پسره بود :) جوری که داشت نگاهش می‌کرد :) اون لبخند آرومی که روی لب‌هاش بود :) همه صورتش پر از عشق بود :) ! چشم‌هاش اینقدر قشنگ داشت می‌خندید و برق میزد که... :) دیدین توی رمان ها مینویسند « عاشق جوری محو معشوق شده بود که حتی نمی‌فهمید داره چی میگه ؟! » این دقیقا از همون نگاه ها بود :) محو شده بود... به قشنگ ترین شکل ممکن... :))

یک سری کانال هم دارم ، که نه میدونم چرا عضوم ؟ کی عضو شدم ؟ ادمینش کیه ؟ و حتی نمیدونم که با این وجود چرا هنوز لف نمیدم ؟!!😶

خب اعزه ! ظاهراً فردا شب این موقع عید شده..!

مشهد که آمدید ، درکنار آرامش گوشه‌ٔ صحن گوهر شاد و نمای عاشقانه‌ٔ ایوان طلای صحن انقلاب صحن قدس را هم دریابید :))

كيست‌ آن كس كه درمانده را اجابت مى‌كند و گرفتارى را برطرف مى‌گرداند، و شما را جانشينان اين زمين قرار مى‌دهد؟ آيا معبودى با خداست؟ چه كم پند مى‌پذيريد...