🔵 گروه هفت به کجا می‌رود؟
🗞 یادداشت
🔰 اندیشکده شورای #روابط_خارجی در یادداشتی همزمان با اجلاس جدید #گروه_هفت، به ارزیابی وضعیت این گروه پرداخته است.
🔶 مطابق این یادداشت، گروه هفت یک بلوک غیررسمی از هفت کشور #صنعتی ایالات متحده، کانادا، #فرانسه، آلمان، ایتالیا، #ژاپن و #انگلستان است که هر ساله برای بحث در مورد حاکمیت #اقتصادی_جهانی، امنیت بین‌المللی و سیاست #انرژی تشکیل جلسه می‌دهد.
🔶 #روسیه از 1998 تا 2014 عضو این گروه بود. #آمریکا در ابتدا گمان می‌کرد عضویت روسیه سبب تبدیل آن به بازیگر مطلوب غرب خواهد شد ولی #توسعه_اقتصادی روسیه سبب تغییر رفتار سیاسی‌اش نشد و پس از الحاق کریمه، از این گروه اخراج شد.
🔶 اولین چالش این گروه، بازسازی روابط آمریکا با فرانسه و #آلمان پس از تنش‌های دوره #ترامپ است. ورود دوباره آمریکا به پیمان اقلیمی پاریس در همین راستا قابل ارزیابی است. علاوه بر آن‌که مخالفت با رفتار روسیه در #شرق_اروپا نیز جهت بازسازی ایدئولوژیک دو سوی آتلانتیک دور از ذهن نیست.
🔶 چالش دیگر اینکه این گروه در برابر #چین چه رفتاری در پیش خواهد گرفت؟ چین چالشی ایدئولوژیک، #ژئوپلیتیک و اقتصادی برای کشورهای غربی است. مسأله حقوق‌بشر و اقتدارگرایی از منظر ایدئولوژیک، پروژه «#یک_کمربندیک_جاده» از منظر ژئوپلتیک و #رقابت_تجاری کالا و خدمات چینی با موارد مشابه غربی از #چشم‌انداز_اقتصادی برای این گروه چالش‌برانگیز است.
🔶 چالش سوم، پیشی‌گرفتن «گروه بیست» از «گروه هفت» است. گروهی که علاوه بر اعضای گروه هفت، کشورهای چین و روسیه و #قدرت‌های_نوظهور اقتصادی مانند آفریقای جنوبی، #هند و #برزیل را نیز می‌شود. به نظر می‌رسد سهم این گروه در تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی به مرور زمان از گروه هفت بیشتر خواهد شد.
🔶 به نظر می‌رسد #آمریکا برای احیای رهبری‌اش بر دولت‌های غربی در تقابل با چین و روسیه با دو معضل اساسی روبروست. از یک‌سو همکاری‌های #چین با اروپا، مانعی برای تعریف آن به عنوان تهدید حیاتی #غرب است و از سوی دیگر، افزایش تنش‌ها با #روسیه، مخالفت‌هایی درون گروه هفت برمی‌انگیزاند
https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4
🔵 استراتژی بزرگ چین
🔰 مؤسسه #آمریکن‌اینترپرایز از اندیشکده‌های محافظه‌کار مستقر در واشنگتن، در مقاله‌ای نسبت به راهبرد کلان #چین در ارتباط با توسعه نفوذ جهانی‌اش ابراز نگرانی کرده است. طبق این مقاله، چین پس از #جنگ_سرد و با ظهور تک‌قطبی آمریکا درصدد جایگزینی #نظم_جهانی مبتنی بر لیبرال‌دموکراسی با ایده «اقتصاد بازار سوسیالیستی» برآمد.
🔶 به نظر نویسنده، چین پس از حوادث تیان‌آن‌من و با پیروزی‌های #آمریکا در جنگ‌های خلیج فارس و کوزوو به حفاظت از امنیت خود در برابر نفوذ آمریکا در #شرق_آسیا اندیشید و نقش آمریکا در انقلاب‌های رنگی آسیای میانه و بهار عربی موجب عزم بیشتر چین در اجرای این راهبرد شد.
🔶 پکن برای جلوگیری از تجزیه‌طلبی در #تایوان، تبت، #هنگ‌کنگ و سین‌کیانگ، تصمیم گرفت ابتدا یک توسعه قدرتمند #اقتصادی را تجربه کند و سپس این قدرت اقتصادی را به قدرت نظامی و دیپلماتیک تبدیل نماید. افزایش ثروت چین با استفاده از ایده‌ها و #سرمایه‌های_خارجی و اجازه مانور به بخش خصوصی، نتیجه این تصمیم بود.
🔶 چین پس از #بحران_مالی 2008، اجازه نداد مهار اقتصاد از کنترل حزب کمونیست خارج شود. به همین دلیل با اعطای #وام‌هایی، تسلط بخش دولتی را حفظ کرد. پکن به مرور اقتدارگرایی داخلی خود را به حوزه پیرامونی #ژئوپلیتیک شرق آسیا تسری داد تا از تضعیف آمریکا ناشی از هزینه‌های جنگ‌های خارجی، نهایت بهره‌برداری را داشته باشد.
🔶 استراتژی بزرگ چین بر چهار پایه استوار است: تشکیل قدرت‌مندترین ارتش جهان، #رشد_فناوری و تکنولوژیک، توسعه ایدئولوژیک و سازمان‌های اطلاعاتی و سرانجام شکل‌دهی «شبکه‌های #مشارکت_راهبردی» در سیاست خارجی که مانع توسعه نفوذ آمریکا شود.
🔶 نویسنده معتقد است چین هنوز در حوزه #تکنولوژی به‌ویژه در زمینه نیمه‌هادی‌ها، به شرکت‌های غربی نیازمند است. به نظر می‌رسد قانون جدید کنگره آمریکا علیه چین نیز برخاسته از چنین تصوری باشد. در سوی دیگر، چین نیز پیش از این با راهبرد «#چرخه_دوگانه» نسبت به این مسأله هشیار بوده است
https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4
🔵 هم‌گرایی و واگرایی ایران و روسیه در خزر
🔰 در یادداشتی #اندیشکده_خاورمیانه به ارزیابی نوع تعامل ایران و روسیه در حوزه مسائل #دریای_خزر پرداخته است. منطقه خزر فرصت‌های زیادی را برای تعامل دیپلماتیک، #اقتصادی و نظامی بین ایران و روسیه فراهم می‌کند.
🔶 نویسنده معتقد است مخالفت هر دو کشور با حضور نظامیان غربی و #ناتو در اطراف این حوزه #ژئوپلیتیک از اهداف مشترک است. طبق توافق‌نامه آکتائو در آگوست 2018، حضور ناوگان کشورهای #غیرساحلی در این منطقه ممنوع اعلام شده است.
🔶 همکاری هر دو کشور در پروژه «#یک_کمربندیک_جاده» چین در مسیر راهبردی آسیای مرکزی از دیگر نقاط مشترک است. روسیه، #چین و ایران ممکن است همکاری سه‌جانبه خود را در خزر اولویت دهند تا ضمن مقابله با سیاست‌های غرب در منطقه، به دستاوردهای مشترک اقتصادی و #امنیتی دست یابند.
🔶 طرح برخی کارشناسان روسی مبنی بر ایجاد خطوط لوله انتقال #انرژی از خزر به #دریای_عمان از مسیر ایران، از دیگر مواردی است که می‌تواند همکاری #تجاری و اقتصادی دو کشور را در پی داشته باشد ولی با موانع زیست‌محیطی و مالی روبروست.
🔶 از موارد اختلافی اینکه #روسیه بر تقسیم سهم دریای خزر بر مبنای خط ساحلی تأکید دارد ولی #ایران معتقد است تمامی کشورها باید سهم مساوی از #منابع_زیرزمینی دریای خزر داشته و مساحت واحدی را در اختیار بگیرند و در این خصوص به معاهداتش با شوروی استناد می‌کند.
🔶 از دیگر عوامل مؤثر بر هم‌گرایی یا واگرایی ایران و روسیه در حوزه خزر می‌توان به عضویت کامل ایران در سازمان #همکاری_شانگهای، عضویت احتمالی ایران در اتحادیه اقتصادی #اوراسیا به رهبری مسکو، تقویت بالقوه همسویی #آذربایجان، #ترکمنستان و #ترکیه به عنوان رقیبی برای ایران و روسیه در خزر و تأثیر تغییرات آب‌و هوایی اشاره کرد
https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4