امروز انارام روز از فروردین ماه سال 3762 برابر سال 1403 می باشد. سیامین روزماه انیران یا انارام، به معنی فروغ بیپایان جهان مینوی است. در اوستا: «اَنَغرِرَاوچَ» است. انارام به چم «روشنایی بیپایان» است. برابر با آموزشهای اشوزرتشت؛ کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی میکنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه میورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت که سرشار از خرسندی و شادمانی برای آنهاست. این سرا، همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بیپایان است. زرتشتیان در این روز به سفر میروند و اهورامزدا را به شوند دادههای نیکش ستایش میکنند.
گل «مرو اردشیران» نماد انارام در دین زرتشتی است.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش
انارام ز پیران شنیدم چنان / كه می خورد باید به رطلِ گران
بیار ای نگار آن می مشکبوی / كزو نافه مشك یابی دهان
دل اندر كم و بیش گیتی مبند / همی دار جان را همی شادمان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
موی و ناخن پیرای و زن به زنی کن که فرزند نامور زاید.
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار:
در این روز جامه بیفزای بر / بدوز و بپوش و بیارای بر
(اَنیران) بود نیک، زن خواستن / همان ناخن و موی پیراستن
فرخنده باد اورمزد روز از ماه اردیبهشت، آغاز اردیبهشت ماه
امروز اورمزدست ای یار میگسار
برخیز و تازگی کن و آن جام باده آر
ای اورمزد روی بده روز اورمزد
آن می که شادمان کندم اورمزدوار اورمز, هورمزد, هرمزد: مخفف اهورامزدا, خدای یگانه, نام ستاره مشتری, نام فرشتهای, نام نخستین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی است.
اورمزد یکی از نامهای خدای بزرگ ایرانیان باستان و زرتشتیان, آفرینندهی زمین و آسمان و آفریدگان . امشاسپندان و ایزدان نیز آفریده اویَند او عین قدرت و دانش و منبع خیر و راستی و تقدس و تقوی است .
امروز اورمزدست ای یار میگسار
برخیز و تازگی کن و آن جام باده آر
ای اورمزد روی بده روز اورمزد
آن می که شادمان کندم اورمزدوار
اَهورامَزدا (به اوستایی مزدا اهوره. «مَزدا اَهورَه») نیز با نامهای: اهورا، اورمَزد، هورمَزد، اورمُزد، هورمُز و هُرمُز نامِ آفریدگارِ نِکوییها و دادار و پروردگارِ همهی هستی در مَزدَیَسنا است.
اهورامزدا آفریننده جهان است. مزدیسنان اهورا مزدا را میپرستند. اهورامزدا خالق و داور همهی چیزهای مادی و معنوی و نیز آفرینندهی روشنی و تاریکی و برقرار کننده نظم هستی (اشا) است. او با اندیشیدن همه چیز را هستی بخشیده است، پس در واقع او از عدم میآفریند و با خود تنهاست. برای اهورا مزدا در هرمزدیشت، در حدود شصت صفتِ نیک آورده شده و تقریباً همهی چیزهای خوب به وی منتسب شدهاست. همچنین او در مزدیسنا دارای شش صفتِ برجسته زیر است:
سپنتا مینو یعنی مقدسترین روان، خشثرهویرنه به گویش امروزی شهریور یعنی شهریار و پادشاهی که باید برگزیده شود، سپنتهآرمیتی است یعنی پارسایی مقدس. هورتات بگویش امروزی خورداد به چم (:معنی) جامعیت و رسایی و امرتات جاودانگی و بی مرگی. او اشه یعنی راستی و درستی و قانون ایزدی و پاکی است. همچنین وهومَنَه است به معنی خوب منش. این صفات در مزدیسنا به نامِ امشاسپندان خوانده میشوند و پایههای کمال در دین زرتشتی برای رسیدن به روشنایی بی پایان است. از این هفت امشاسپندان است که هفت شهر عشق و هفت آسمان و هفت خوان اسفندیار و هفت خوان رستم و هفت سین و هفت کشور و … اقتباس شده است.
امروز وهومن روز یا بهمن روز از ماه اردیبهشت سال 3762 برابر 1403 هجری شمسی می باشد بهمنروز ای صنم دلستان
بنشین با عاشقان در بوستان روز وهمن، دومین روز سالنمای زرتشتی و نخستین روز «نبر» در ماه است. زرتشتیان در این روز از خوردن گوشت و کشتن حیوانات خوداری میکنند. با ایزد ماه، گوش و رام روز هم كار هستند.
ایزد وهومنه به آدمی سخن نیک و گفتار برتر آموزش مىدهد و آدمی را از ژاژگویی باز مىدارد.
وهمن(:بهمن) در اوستا «وهومنه» و به چم «اندیشه نیک» آمده و یکی از امشاسپندان دین زرتشتی است. با یاری وهمن امشاسپند اشوزرتشت با خداوند جان و خرد، اهورامزدا، به گفتوگو پرداخت.
وهومن به اندازهای در آیین مزدیسنی مهم است که گفته میشود آن زندگی بهترین زندگی بهشمار میآید و تنها از راه اشا میتوان به آن رسید. واژه وهومن در گاتها ۱۲۷ بار آمده است.
این امشاسپند نگهبان چارپایان در جهان مادی و در جهان مینوی نماینده منش و اندیشهی نیک است. او را با ویژگی «فرونشاننده آتش خشم» نیز میشناسند. چه نیکوست در این روز آغاز به خواندن کتابی کردن.
اشو زرتشت با نیروی خرد و بهکار بستن «اندیشه نیک» به شناخت درست خداوند دست یافت. «اندیشه نیک» یا بهمن و خرد مقدس، نمادی از گوهر خرد اهورامزداست که خود سرچشمهی خرد است.
خواستهی اشوزرتشت از مردمان، آنگونه كه از «گاتها» (سرودههای اشو زرتشت) برمیآید، بهکار بستن «اندیشه نیک« است. اندیشهی نیک، قدرتمندترین نیرو در کارزار با نابسامانیهای جهان است.
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
پوشش و جامهی نو بپوش
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار:
به (بهمن) کنی جامهها نو برشت/ پرستش کنی روز (اردیبهشت)
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش
بهمنروز ای صنم دلستان
بنشین با عاشقان در بوستان
شاد نشینیم كزین مملكت
خلق جهان هست همه شادمان