#رمان_آنلاین #دست_تقدیر۳۱ #قسمت_سی_یکم🎬: بالاخره به مشهد، شهر آب و آینه، شهر غریب نواز بی کینه، رسیدند. ننه مرضیه مانند مجنونی که به دنبال عشقش می گردد، با نگاهش به دنبال گنبد زرد طلایی می گشت، همان گنبدی که نورش دل آدم را طلا می کند و با صدایی لرزان گفت: کجاست؟! حرم مولای غریبم کجاست؟! من غریبم و به عشق رضایم به غربت آمده ام. رقیه لبخندی صورتش را پوشاند و گفت: ننه جان، در این دنیای پر از ظلم، همه مان غریب و بی کس هستیم و فقط وقتی به حریم ائمه پناه می اوریم درد غربت، فراموشمان می شود، چرا که امام رضا غریب نواز است در حرم او غربت معنا ندارد، آخر ما همگی فرزندان ایشانیم، شیعیان ایشانیم و لطف امام رضا بر شیعیانش، بر این مظلومان عالم که چون مولایشان علی مظلومند، بی حد و حصر است. محیا که قلبش مملو از احساسات خوب بود گفت: ننه مرضیه! هنوز تا حرم راهی مونده، شما هنوز نرسیده می خوایین برین حرم؟! ننه مرضیه نگاه مهربانی به محیا کرد و گفت: نه عزیزم، اداب زیارت می دانم، باید با رخت و لباس تمیز رفت، باید تن را از عروق و خستگی راه پاک کرد و با غسل زیارت راهی خانهٔ امن امام شد، اما می خواستم فقط از دور سلام بدهم و با زدن این حرف بغضش ترکید و قطرات اشک بر صورت چروکش نشست. رقیه از پشت سر دستی روی شانهٔ ننه مرضیه گذاشت و گفت: قربان دل نازکت بشم من، خانه ما تقریبا نزدیک حرم هست، از آنجا می توانی گنبد طلایی امام را ببینی. عباس که تا این لحظه ساکت بود به عقب برگشت و گفت: الان باید به کدام طرف بروم؟! رقیه مسیری را نشانش داد و گفت: اگر صلاح بدونید ما نزدیک خانه میشیم، چون آقا رحمان سرایدار خانه است، یک کوچه پایین تر از خانه، سر کوچه منتظر می نشینیم تا آقا رحمن بیاد بیرون، به طریقی خودمون را بهش نشون میدیم. عباس بله ای گفت و وارد خیابانی که رقیه اشاره کرد، شد. دقایقی بعد در محل زندگی رقیه و محیا بودند، جایی که آنها پنج سال پیش ساکن شده بودند و ابو محیا خانه ای بزرگ و دلباز برایشان خریده بود، خانه ای مجلل که هم خانه بود و هم باغ و رقیه و محیا این مکان را خیلی دوست داشتند و آنها را یاد ابو محیا می انداخت. ساعتی داخل ماشین منتظر نشسته بودند که محیا اوفی کرد و گفت: مامان! اینجور نمیشه، شاید آقا رحمن تا شب هم از خانه بیرون نزد، تکلیف ما چیه؟! رقیه نگاه خسته ای به محیا کرد و گفت: آقا رحمن همیشه سر ظهر میاد بیرون، الانم نزدیک ظهر هست دیگه، اینقدر صبر کردین چند دقیقه دیگه هم روش... محیا می خواست اعتراض کند که قامت مردی با پیرهن خاکستری رنگ را دید که از آن سوی خیابان می آمد، درست است کمی تغییر کرده بود و ریش و سبیلش پررنگ تر و پرپشت تر از همیشه بود و قیافه اش مردانه تر جلوه می کرد، اما او همان مهدی بود...پسر همسایه شان، خواستگاری که دل داد و دل گرفت. قلب محیا شروع به تپیدن کرد و از خدا می خواست این صحنه ثابت بماند تا قامت رعنای مهدی همیشه در جلوی دیدگانش باشد. رقیه رد نگاه محیا را گرفت و وقتی متوجه مهدی شد با التهابی در صدایش گفت: محیا! عجولانه کاری.... اما هنوز حرف نیمه کاره در دهان رقیه بود که مهدی به موازات ماشین رسید و محیا مانند دخترکی ذوق زده در ماشین را باز کرد و... ادامه دارد.. 📝به قلم: ط_حسینی 🌺🍂🌼🍂🌺🍂🌼

_رمان_آنلاین #دست_تقدیر۳۲ #قسمت_سی_دوم 🎬: محیا که انگار دست خودش نبود و بال بال زدن مادرش رقیه را نمیدید، در ماشین را باز کرد. مهدی که همچون همیشه موزاییک های کف پیاده رو، جولانگاه نگاهش بود، بدون اینکه سرش را بالا بگیرد از کنار محیا گذشت. محیا آهسته لب زد: مهدی... مهدی انگار چیزی شنیده باشد، سرعت قدم هایش را کم کرد و محیا بلندتر گفت: آقا مهدی! مهدی به عقب برگشت، سرش را بالا گرفت، یک لحظه چشمش به صورت محیا با لبخند زیبایی که بر لب داشت افتاد و ناباورانه گفت:س..س..سلام،شمایید؟! شما کجا بودید؟! الان اینجا... در همین حین رقیه از داخل ماشین اشاره کرد که مهدی سوار ماشین شود توی فاصله ای که محیا غرق دیدن مهدی بود، ننه مرضیه عقب اومده بود و محیا باشه ای گفت و به مهدی اشاره کرد تا سوار بشود. مهدی که هنوز بهتش برده بود، اتومبیل را دور زد و سوار ماشین شد و بعد همانطور که نگاه عجیبی به عباس می کرد، سلام کرد و سرش را به عقب برگرداند و از بین صندلی ها چشمش به رقیه و محیا افتاد و گفت:سلام رقیه خانم، شما اینهمه مدت کجا بودین؟! بعد الان چرا اینجا ایستادین چرا.... رقیه لبخندی زد و گفت: سلام پسرم، همانطور می دونی ما رفتیم زیارت و هم اینکه به اقوام پدری محیا سری بزنیم، دیگه سفرمون طول کشید، این بندگان خدا هم که می بینید از آشناهای ما هستن، به دلایلی که بعدا اگر فرصتش شد براتون می گم، نمی تونیم بریم خونه مون، البته فعلا... حالا اگر امکان داره یه زحمت دارم براتون... مهدی سرش را تکان داد و گفت: بفرمایید، زحمت نیست و رحمت هست، فقط اگه میشه خلاصه بگین چرا... رقیه که می دانست انتهای حرف مهدی به کجا ختم میشه با اشاره به عباس و کل جمع ادامه داد: ما تازه از سفر رسیدیم خیلی خسته ایم، اگه براتون زحمتی نیست برید درخونه ما و آقا رحمان را بیارید اینجا، البته توجه کنید که حواستون به دور و برتون باشه، مراقب باشید کسی تعقیبتون نکنه و بعد که آقا رحمان رفت، همه چی را براتون می گم. مهدی چشمی گفت: سرش را بالا گرفت و می خواست حرفی بزنه که نگاهش در نگاه محیا گره خورد و انگار ضربان قلبش بالا رفت و یادش رفت که چی می خواست بگوید و با حالتی دست پاچه از ماشین پیاده شد. بعد از گذشت دقایقی، مهدی و آقا رحمان نزدیک اتومبیل شدند. مهدی توی پیاده رو ایستاد و آقا رحمن جلوی ماشین نشست. مهدی که نمی دانست داخل ماشین چه صحبت هایی میشه، همانطور که یکی از پاهایش را به دیوار پشت سرش تکیه داده بود، بی توجه به رفت و آمد در اطرافش، به ماشین خیره شده بود، گویی دوباره عشق آتشین یک سال پیش، گُر گرفته بود، دوباره بی تاب شده بود، مهدی فکر می کرد توانسته است که محیا را فراموش کند و البته این از تلقینات مادرش اقدس بود و الان که محیا را دیده بود، متوجه شد که فراموشی در کار نبوده، بلکه این آتش کم جان منتظر یه جرقه بوده تا زبانه بکشه و نمی دانست که الان محیا اومده، وقتی خبر آمدنش را به مادرش اقدس بدهد، مادرش چه حالی میشه؟! آخه مدتی بود که اقدس خانم به هر بهانه ای حرف فرزانه دختر خاله اعظم را پیش می آورد و به مهدی فهمانده بود که خودش را برای ازدواج با فرزانه آماده کنه، مهدی غرق در فکر بود، آه کوتاهی کشید و در همین لحظه، آقا رحمن را دید که از ماشین پیاده شد و به دنبالش اون خانم و آقایی که رقیه خانم گفته بود از آشناهاشون هستن، پیاده شدند و به سمت کوچه ای که به خانه محیا منتهی می شد، حرکت کردند. با رفتن اونا، محیا به مهدی اشاره کرد تا سوار ماشین بشه و اینبار به جای عباس، مهدی آنها را به مقصدی دیگر برساند. ادامه دارد... 📝به قلم:ط_حسینی 🌺🍂🌼🍂🌺🍂🌼🍂

#رمان_آنلاین #دست_تقدیر۳۳ #قسمت_سی_سوم 🎬: مهدی پشت فرمان نشست و سرش را به عقب برگرداند و همانطور که دوباره قلبش به تپشی سخت افتاده بود گفت: رقیه خانم! من گیج شدم، چرا خودتون نرفتین خونه تان؟ چرا اون پیرزن و اون آقا را همراه آقا رحمن فرستادین؟! رقیه نفس بلندی کشید و‌گفت: قضیه اش مفصل هست که بعدا برات میگم، فقط الان بدون که یک سری آدم ها که خطرناک هم هستند، دنبال ما هستند که باید احتیاط کنیم. مهدی هراسان نگاهی سوالی به محیا کرد و گفت: تعقیب ؟! خطرناک؟! خوب بگین کی هستن؟! من الان توی کمیتهٔ انقلاب هستم، راحت می تونیم ترتیب اینجور آدما... رقیه نگذاشت حرف مهدی تموم بشه و گفت: گفتم که بعدا می گم، در حال حاضر بهترین کار ممکن اینه که ما از این محل دور بشیم. مهدی گفت: کجا می خوایین برین؟! رقیه شانه ای بالا انداخت و گفت: نمی دونم، یک جایی غیر از اینجا، غیر از این محل و این خونه... فعلا مسافرخونه ای، هتلی جایی میریم تا بعد که یه خونه مبله اجاره کنیم. مهدی ابروش را بالا داد و گفت: یعنی وضع تا این حد خرابه؟! رقیه اب دهنش را قورت داد و‌گفت: فعلا آره، تا مطمئن نشدم، حالا اگر امکان داره ما را ببرین یه جا دیگه! مهدی که سخت تو فکر رفته بود نگاهی به ماشین که به نظر نو می آمد انداخت و گفت: ماشین مال کی هست؟! رقیه گفت: مال خودمون هست. مهدی همانطور که با آینه وسط ماشین بازی می کرد، انگار چیزی به ذهنش رسیده بود، ماشین را روشن کرد، از جلوی کوچه خانه محیا گذاشت و در انتهای خیابان، پیچید به یک خیابان دیگه و گفت: بزارید من از داخل مغازه رفیقم یه جا زنگ بزنم، ببینم میتونم جایی براتون ردیف کنم. رقیه با عجله گفت: نه...نه لازم نیست جایی در نظر بگیرید، الحمدالله پول هست، یه جا کرایه میکنیم... مهدی که انگار گوشش به حرفهای رقیه نبود جلو رفت و بعد از دقایقی از ماشین پیاده شد و به سمت یه مغازه عکاسی رفت. به محض اینکه تنها شدند، رقیه رو به محیا گفت: ببین محیا! اشتباه کردی که خودت را به مهدی نشون دادی و اونو وارد این ماجرا کردی، من اصلا نمی خواستم مهدی چیزی از این قضیه بفهمه.. محیا با ناراحتی گفت: الان که هنوز چیزی نگفتین بهش..آخه.. رقیه به میان حرف محیا دوید و گفت: دیگه چی میخواستی بفهمه؟! من نمی خواستم که متوجه بشه ما در خطر و تحت تعقیب هستیم که فهمید، الانم دیگه هیچی از موضوع ابو معروف و ابو حصین به مهدی ، نه الان نه هیچ وقت دیگه نمی گی، متوجه شدی؟! محیا سرش را پایین انداخت و‌گفت: آخه چرا نباید بگم؟! رقیه صداش را بالاتر برد و گفت: به هزار و یک دلیل نباید بگی، الان وقت توضیح و تفسیر نیست، فقط بدون، مهدی یه پسر مذهبی و متعصب هست اگر بفهمه... در همین حین مهدی در ماشین را باز کرد و رقیه ادامه حرفش را خورد. ادامه دارد... 📝به قلم:ط_حسینی 🌺🍂🌼🍂🌺🍂🌼

#نکات_تربیتی_خانواده 12 🌷 مهم ترین وظیفه ای که زن و شوهر ها و فرزندانشون نسبت به همدیگه دارن اینه که بهم آرامش بدن. ✅ توی خونه تمرین کنید هر طور شده آرامش همدیگه رو از بین نبرید. 💖 کاری کن که هر کی تو رو میبینه احساس آرامش کنه. همه ی ما دوست داریم که مومن باشیم. درسته؟ 🔶 خب مومن به کی میگن؟ 💗 مومن کسی هست که همه کنارش احساس امنیت کنن.😌 ⛔️ چقدر زشته که یه نفر اهل هیئت و بسیج و مسجد باشه بعد تا میاد خونه، زن و بچش ازش بترسن!😳 💢 این دیگه چجورشه؟! 😒 مثلا تو اسم خودت رو گذاشتی مومن؟! عجیبه! 🔶 مومن باید به دیگران و خصوصا اهل خونه آرامش بده... 🔹اگه خواستی ببینی چقدر مومن هستی، نگاه کن ببین که دیگران چقدر از بودن کنارت احساس ارامش میکنن... 🌺

♦️#پزشکیان: #آمریکا مدام تحریم می‌کند و هر کاری می خواهد انجام می‌دهد 🔹اگر #وحدت و انسجام داشته باشیم قادریم همه تهدیدها را کم‌رنگ کنیم.

🎥 تصاویری از شهید سید ابراهیم رییسی در پیاده‌روی #اربعین حسینی سال گذشته { السلام علی الاصحاب الحسین } #طریق_الاقصی #شهید_رئیسی

🎥 پرچم فلسطین در دستان نیروهای محور مقاومت در عراق ✌️ 🔺 راه قدس از #کربلا می‌گذرد ❤️ #اربعین #طریق_الاقصی

📖 مجموعه داستانک عزیزم حسین(ع) 🖥 روایت خادمان کوچک حضرت اباعبدالله‌الحسین #امام_حسین علیه‌السلام 💬 کتیبه را با کمک پدر به دیوار نصب کرد. سینی پر از استکان را آورد. میکروفون را برداشت تا #نذر مادر را ادا کند. اولین باری بود که بدون سمعک صدای خودش را می‌شنید... 🖼 داستانک از مریم گل‌چمن؛ بوشهر. 🗓 انتشار به مناسبت دهه‌ی اول صفر و ایام شهادت #حضرت_رقیه بنت الحسین علیهم‌السلام

پیش‌بینی ترامپ درباره آینده رژیم صهیونیستی در سخنرانی دیشب: اسرائیل از بین خواهد رفت. یک یا دو سال پیش فکر نمیکردم این جمله را بگویم. اسرائیل قادر نخواهد بود در سه جبهه بجنگد. وضعیت بسیار شکننده است. اسرائیل به اندازه کافی نیروی نظامی ندارد و میلیونها نفر طرفدار طرف مقابل‌اند. #اسماعیل_هنیه #شهید_اسماعیل_هنیه #خونخواهی_هنیه_عزیز

🎙 سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ۵۰ سال قبل و پیش‌بینی برگزاری کنگرۀ عظیم #اربعین در سرزمین کربلا 💥 اربعین یعنى میعاد شیعیان در یک کنگرۀ بین‌المللى، جهانى، در یک سرزمینى که خود آن سرزمین خاطره‌انگیز است؛ سرزمین خاطره‌ها است؛ خاطره‌هاى باشکوه، خاطره‌هاى عظیم؛ سرزمین شهدا، مزار کشته‌شدگان راه خدا. اینجا جمع بشوند پیروان تشیّع، و دست برادرى و پیمان وفادارىِ هرچه بیشتر ببندند. این اربعین است. ۱۳‌۵۲/۱۲/۲۴ 📜 لینک متن: https://khl.ink/f/40753 https://khl.ink/f/43508 #کربلا #طریق_الاقصی

🌸الهی... 💫 درسڪوت شب 🌸تمام سختی 💫 روزمان را به تو می سپاریم 🌸سلامت را ارمغان 💫 فردای من و دوستانم کن 🌸و همزمان 💫 باطلوع آفتاب فردایت، 🌸هدیه ای الهی ازنوع آرامش 💫 خودت به زندگی 🌸همـه ما هدیه فرمـا شبتون زیبـا و در پناه خدا 🌸 🌸🍃

❇️ زیارت حسین(ع) عامل «افزایش روزی» و «پیشگیری از بلاهای سخت» ✅ امام باقر(ع): 🔸 پیروان ما را به زیارت مزار حسین(ع) امر کنید؛ زیرا زیارتش روزى را فراوان، و عمر را دراز می‌کند و بلاهای سخت را دور می‌کند، و بر هر مؤمن که امامتش از جانب خدا را باور دارد، «لازم» است. 📜 عنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ. ⬅️ تهذیب الاحکام، جلد ۶، صفحه‌ی ۱۲۱ 🏷 #امام_حسین علیه السلام #کربلا #اربعین

🌸چونکه صبح آمد وچشمم باز شد ✨خلقـتم با خالقم همـراز شد 🌸غرق رحمت میشود آنروز که ✨صبحش با نام "تو" آغـاز شد 🌸 بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم ✨ الــهـــی بــه امــیــد تـــو 🌸🍃

سـ🌸ـلام روزتون پراز خیر و برکت 🌸 امروز دوشنبه ☀️  ۲۹ مرداد   ١۴٠۳   ه. ش   🌙 ۱۴ صفر   ١۴۴۶  ه.ق 🌲   ۱۹ آگوست  ٢٠٢۴   ميلادی 🌷🍃

سلام برامام حسین ع ♥️ واصحاب حسین ع ♥️ این روزهاعده‌ی زیادی ازمرزها می‌گذرند تابیایندحرم🕌 اماقسمتم نشد منوببخش😔🙏 بضاعتم همین بودازراه دور سلام ارباب 😔✋ صبح بخیر ♥️ #اربعین #امام_حسین #کربلا 🌸🍃

🌷🍃🌺🍃🌷🍃 🍃🌺🍃🌷🍃 🌺🍃🌷🍃 🍃🌷🍃 🌺🍃 🍃 🌷 🌷🍃 دوشنبه تابستانی تون معطر به عطر خوش صلوات 🍃🌷 🍃🌷اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ🌷🍃

سـلام گلهای گـروه🌷🍃 امـروزتـان زیبـا و روزهای زندگیتون شیـرین❣ قلبتون روشن از مهربانی خانه امیـدتون فقط خدا ♡ و نگاه حق همیشه همـراهتان باشــه🌷🌾 سلام صبح دوشنبه تون بخیر 🌺 🌸🍃

‍ نیایش صبحگاهی 🌺 🍃 🌺خـدایا ✨دوستانم ارمغانی از ✨رحمت بی کران تو هستند ✨پس خرسندشان بدار ✨به عافیت و موفقیت ✨واستجابت دعـا... 🌺خـدایا ✨در آخرین دوشنبه مرداد ✨غـم و غصـه را ✨از دل عـزیزانم دور فرما ✨و درهای رحمتت را 🌺به رویشـان بگشـــا آمیـــن یا قاضِیَ الْحاجات 🌺 🌸🍃

🌸ما نیاز داریم کسی را دوست بداریم، نه برای خودمان، که برای بقای تمام خوبی‌های باقی‌مانده‌ی روی زمین. 🌸دوست داشتن، روح آدمی را متعالی نگه می‌دارد و به او قدرت بی‌نهایتی می‌بخشد برای زیستن و برای خوب زیستن. 🌸دوست داشتن، جهان را قشنگ‌تر می‌کند، آسمان را آبی‌تر، خورشید را درخشان‌تر، ماه را تابان‌تر و آدمی را مهربان‌تر. 🌸دوست داشتن، نیروی شگرفی را در وجود آدمی بیدار می‌کند و انگیزه‌های بسیاری را. 🌸آدمی که کسی را بی‌اندازه دوست دارد، بی‌اندازه مشتاق می‌شود به زیستن، بی‌اندازه در دلش امید دارد و بی‌اندازه حضورش حالِ جهانِ حوالی‌اش را بهتر می‌کند. 🌸آدمی که کسی را دوست دارد، انسانِ امن‌تری‌ست و انسانِ مهربان‌تری‌ست و انسان امیدوارتری‌ست و انسان موفق‌تری. بی‌توقع، بی‌چشم‌داشت و حتی شده بی‌‌ابراز؛ کسی را دوست بدارید... آدمی با بال‌های دوست داشتن است که پرواز می‌کند. #نرگس_صرافیان_طوفان‌ ─┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅─

🌸انسان 🍃بی شباهت به آب نیست 🌸اگر بخواهد 🍃زنـده باشـد و 🌸زندگی ببخشد 🍃باید جـریان داشته باشد 🌸باید باران شود 🍃و بر جهان ببـارد 🌸و گرنه 🍃مرداب میشود و میگندد 🌸🍃

دلنشین ترین صدای هستی🌼 همان بانگ بیدارباش خدای مهربانست❤️ که هرصبحگاه درگوش زمان می پیچد آوازگنجشکان سبکبار🕊 درآغاز هر روز دعوت ما به زندگانیست به مهربانی به تلاش به خیرخواهی برای خود و دیگران🌼 صبح زیباتون بخیر🌼 🌸🍃