🌸 🌸: 📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت سوم و مادر با لحنی دلسوزانه جواب داد: «نه بابا! طفل معصوم اصلاً نگاه نکرد ببینه چی هست. فقط تشکر می‌کرد.» احساس می‌کردم مادر با دیدن مرد غریبه و رفتار پسندیده‌اش، قدری دلش قرار گرفته و به آمدن مستأجر به خانه تا حدی راضی شده است، اما برای من حضور یک مرد غریبه در خانه، همچنان سخت بود؛ می‌دانستم دیگر آزادی قبل را در حیاط زیبای خانه‌مان ندارم و نمی‌توانم مثل روزهای گذشته، با خیالی آسوده کنار حوض بنشینم. به خصوص که راه پله طبقه دوم از روبروی در اتاق نشیمن شروع می‌شد و از این به بعد بایستی همیشه در اتاق را می‌بستیم. باید از فردا تمام پرده‌های پنجره‌های مشرِف به حیاط را می‌کشیدیم و هزار محدودیت دیگر که برایم سخت آزار دهنده بود، اما هر چه بود با تصمیم قاطع پدر اتفاق افتاده و دیگر قابل بازگشت نبود. ظرف‌های نهار را شسته و با عجله مشغول تغییر وضعیت خانه برای ورود مستأجر جدید شدیم. مادر چند ملحفه ضخیم آورد تا پشت پنجره‌های مشرف به حیاط نصب شود، چرا که پرده‌های حریر کفایت حجاب مناسب را نمی‌کرد. با چند مورد تغییر دکوراسیون، محیط خانه را از راهرو و راه پله مستقل کرده و در اتاق نشیمن را بستیم. آفتاب در حال غروب بود که مرد غریبه با کلیدی که پدر در بنگاه در اختیارش گذاشته بود، درِ حیاط را نیمه باز کرده و با گفتن چند بار «یا الله!» در را کامل گشود و وارد شد. به بهانه دیدن غریبه‌ای که تا لحظاتی دیگر نزدیکترین همسایه ما می‌شد، گوشه ملحفه سفید را کنار زده و از پنجره نگاهی به حیاط انداختم. بر خلاف انتظاری که از یک تکنیسین تهرانی شرکت نفت داشتم، ظاهری فوق‌العاده ساده داشت. تی شرت کرم رنگ به نسبت گشادی به تن داشت که روی یک شلوار مشکی و رنگ و رو رفته و در کنار کفش‌های خاکی‌اش، همه حکایت از فردی می‌کرد که آنچنان هم در بند ظاهرش نیست. مردی به نسبت چهارشانه با قدی معمولی و موهایی مشکی که از پشت ساده به نظر می رسید. پشت به پنجره در حال باز کردن در بزرگ حیاط بود تا وانت وسایلش داخل شود و صورتش پیدا نبود. پرده را انداخته و با غمی که از ورود او به خانه‌مان وجودم را گرفته بود، از پشت پنجره کنار رفتم که مادر صدایم کرد: «الهه جان! مادر چایی دم کن، براشون ببرم!» گاهی از اینهمه مهربانی مادر حیرت می‌کردم. می‌دانستم که او هم مثل من به همه سختی‌های حضور این مرد در خانه‌مان واقف است، اما مهربانی آمیخته به حس مردم داری‌اش، بر تمام احساسات دیگرش غلبه می‌کرد. همچنانکه قوری را از آب جوش پُر می‌کردم، صدای عبدالله را می‌شنیدم که حسابی با مرد غریبه گرم گرفته و به نظرم می‌آمد در جابجایی وسایل کمکش می‌کند که کنجکاوی زنانه‌ام برانگیخته شد تا وسایل زندگی یک مرد تنها را بررسی کنم. پنجره آشپزخانه را اندکی گشودم تا از زاویه ای دیگر به حیاط نگاهی بیندازم. در بارِ وانت چند جعبه کوچک بود و یک یخچال کهنه که رنگ سفید مایل به زردش در چند نقطه ریخته بود و یک گاز کوچک رومیزی که پایه‌های کوتاهش زنگ زده بود. وسایل دست دومی که شاید همین بعد از ظهر، از سمساری سر خیابان تهیه کرده بود. یک ساک دستی هم روی زمین انتظار صاحبش را می‌کشید تا به خانه جدید وارد شود. طبقه بالا فقط موکت داشت و در وسایل او هم خبری از فرش یا زیرانداز نبود. خوب که دقیق شدم یک ساک پتو هم در کنار اجاق گاز، کف بار وانت افتاده بود که به نظرم تمام وسیله خواب مستأجر ما بود. از این همه فضولی خودم به خنده افتادم که پنجره را بستم و به سراغ قوری چای رفتم، اما خیال زندگی سرد و بی‌روحی که همراه این مرد تنها به خانه‌مان وارد می‌شد، شبیه احساسی گَس در ذهنم نقش بست. در چهار فنجان چای ریخته و به همراه یک بشقاب کوچک رطب در یک سینی تزئینی چیدم که به یاد چند شیرینی افتادم که از صبح مانده بود. ظرف پایه‌دار شیرینی را هم با سلیقه در سینی جای دادم و به سمت در اتاق نشیمن رفتم تا عبدالله را صدا کنم که خودش از راه رسید و سینی را از من گرفت و بُرد. علاوه بر رسم میهمان‌نوازی که مادر به من آموخته بود، حس عجیب دیگری هم در هنگام چیدن سینی چای در دلم بود که انگار می‌خواستم جریان گرم زندگی خانه‌مان را به رخ این مرد تازه وارد بکشم. بامــــاهمـــراه باشــید🌹

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت چهارم آسمان مشکی بندر عباس پر ستاره‌تر از شب‌های گذشته بود. باد گرمی که از سمت دریا می‌وزید، لای شاخه‌های نخل پیچیده و عطر خوش هوای جنوب را زنده می‌کرد. آخرین تکه لباس را که از روی بند جمع کردم، نگاهم به پنجره طبقه بالا افتاد که چراغش روشن بود. از اینکه نمی‌توانستم همچون گذشته در این هوای لطیف شب‌های آخر تابستان آسوده به آسمان نگاه کنم و مجبور بودم با چادر به حیاط بیایم، حسابی دلخور بودم که سایه‌ای که به سمت پنجره می‌آمد، مرا سراسیمه به داخل اتاق بُرد و مطمئنم کرد که این حیاط دیگر نخلستان امن و زیبای من نیست. از شش سال پیش که دیپلم گرفته و به دستور پدر از ادامه تحصیل منع شده بودم، تمام لحظات پُر احساس غم و شادی یا تنهایی و دلتنگی را پای این نخل‌ها گذرانده و بیشتر اوقاتِ این خانه نشینی را با آنها سپری کرده بودم، اما حالا همه چیز تغییر کرده بود. ابراهیم و محمد و همسرانشان برای شام به میهمانی ما آمده بودند و پدر با هیجانی پُر شور از مستأجری سخن می‌گفت که پس از سال‌ها منبع درآمد جدیدی برایش ایجاد کرده بود. محمد رو به عبدالله کرد و پرسید: «تو که باهاش رفیق شدی، چه جور آدمیه؟» عبدالله خندید و گفت: «رفیق که نشدم، فقط اونروز کمکش کردم وسایلش رو ببره بالا.» و مادر پشتش را گرفت: «پسر مظلومیه. صبح موقع نماز میره سر کار و بعد اذون مغرب میاد خونه.» کنار مادر به پشتی تکیه زده و با دلخوری گفتم: «چه فایده! دیگه خونه خونه‌ی خودمون نیست! همش باید پرده‌ها کشیده باشه که یه وقت آقا تو حیاط ظاهر نشه! اصلاً نمی‌تونم یه لحظه پای حوض بشینم.» مادر با مهربانی خندید و گفت: «ان شاء الله خیلی طول نمی‌کشه. به زودی عبدالله داماد میشه و این آقای عادلی هم میره...» و همین پیش‌بینی ساده کافی بود تا باز پدر را از کوره به در کند: «حالا من از اجاره‌ی مِلکم بگذرم که خانم میخواد لب حوض بشینه؟!!! خب نشینه!» ابراهیم نیشخندی زد و گفت: «بابا همچین میگه مِلکم، کسی ندونه فکر می‌کنه دو قواره نخلستونه!» صورت پدر از عصبانیت سرخ شد و تشر زد: «همین مِلک اگه نبود که تو و محمد نمی‌تونستید زن ببرید!» و باز مشاجره این پدر و پسر شروع شده بود که مادر نهیب زد: «تو رو خدا بس کنید! الآن صدا میره بالا، میشنوه! بخدا زشته!» و محمد هم به کمک مادر آمد و با طرح یک پرسش بحث را عوض کرد: «حالا زن و بچه هم داره؟» و عبدالله پاسخ داد: «نه. حائری می‌گفت مجرده، اصلاً اومده بندر که همینجا هم کار کنه هم زندگی.» نمی‌دانم چرا، ولی این پاسخ عبدالله که تا آن لحظه از آن بی‌خبر بودم، وجودم را در شرمی عجیب فرو بُرد. احساس کردم برای یک لحظه جاده نگاه همه به من ختم شد که سکوت سنگینِ این حس غریب را محمد با شیطنتی ناگهانی شکست: «ابراهیم! به نظرت زشت نیس ما نرفتیم با این آقای عادلی سلام علیک کنیم؟ پاشو بریم ببینیم طرف چیکاره اس!» ابراهیم طرح محمد را پسندید و با گفتن «ما رفتیم آمار بگیریم!» از جا پرید و هر دو با شیطنتی شرارت بار از اتاق خارج شدند. بامــــاهمـــراه باشــید🌹

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت پنجم شام حاضر شده بود که بلآخره پسرها برگشتند، اما از هیجان دقایقی پیش در صورتشان خبری نبود که عطیه با خنده سر به سرِ شوهرش گذاشت: «چی شد محمد جان؟ عملیاتتون شکست خورد؟» و در میان خنده ما، محمد پاسخ داد: «نه، طرف اهل حال نبود.» که عبدالله با شیطنت پرسید: «اهل حال نبود یا حالتون رو گرفت؟» ابراهیم سنگین سر جایش نشست و با لحنی گرفته آغاز کرد: «اول که رفتیم سر نماز بود. مثل ما نماز نمی‌خوند.» سپس به سمت عبدالله صورت چرخاند و پرسید :«می دونستی مجید شیعه اس؟» عبدالله لبخندی زد و پاسخ داد: «نمی‌دونستیم، ولی مگه تهران چندتا سنی داره؟ اکثریت شون شیعه هستن. تعجبی نداره این پسرم شیعه باشه.» نگاه پدر ناراحت به زمین دوخته شد، شاید شیعه بودن این مستأجر تازه وارد، چندان خوشایندش نبود، اما مادر از جا بلند شد و همچنانکه به سمت آشپزخانه می‌رفت، در تأیید حرف عبدالله گفت: «حالا شیعه باشه، گناه که نکرده بنده خدا!» و لعیا با نگاهی ملامت‌بار رو به ابراهیم کرد: «حالا میخوای چون شیعه اس، ازش کرایه بیشتر بگیریم؟!!!» ابراهیم که در برابر چند پاسخ سرزنش‌آمیز درمانده شده بود، با صدایی گرفته گفت: «نه، ولی خب اگه سُنی بود، زندگی باهاش راحت‌تر بود» خوب می‌دانستم که ابراهیم اصلاً در بند این حرف‌ها نیست، اما شاید می‌خواست با این عیب‌جویی‌ها از شور و شعف پدر کاسته و معامله‌اش را لکه‌دار کند که عبدالله با خونسردی جواب داد: «آره، اگه سُنی بود کنار هم راحت‌تر بودیم. ولی ما که تو بندر کنار این همه شیعه داریم زندگی می‌کنیم، مجید هم یکی مثل بقیه.» سپس نفس عمیقی کشید و ادامه داد: «شاید مصلحت خدا اینه که این آدم بیاد اینجا و با ما زندگی کنه، شاید خدا کمکش کنه تا اونم به سمت مذهب اهل سنت هدایت شه!» در برابر سخنان آرمان‌گرایانه عبدالله هیچ کس چیزی نگفت و عطیه از محمد پرسید: «خُب، دیگه چه آمار مهمی ازش دراُوردید؟» و محمد که از این شیرین کاری‌اش لذت چندانی نبرده بود، ابرو در هم کشید و پاسخ داد: «خیلی ساکت و توداره! اصلاً پا نمی‌داد حرف بزنه!» که مادر در درگاه آشپزخانه ایستاد و گفت: «ول کنید این حرفا رو مادرجون! چی کار به کار این جوون دارید؟ پاشید سفره رو پهن کنید، شام حاضره.» سپس رو به محمد کرد و با حالتی دلسوزانه سؤال کرد: «مادر جون رفتید بالا، این بنده خدا غذا چیزی آماده داشت؟ بوی غذا تو خونه پیچیده، یه ظرف براش ببرید.» که به جای محمد، ابراهیم با تندی جواب داد: «کوتاه بیا مادرِ من! نمیخواد این پسره رو انقدر حلوا حلواش کنی!» اما مادر بی‌توجه به غر و لُندهای ابراهیم، منتظر پاسخ محمد مانده بود که زیر لب جواب داد: «آره، یه ماهیتابه تخم مرغ رو گازش بود. تعارفمون هم کرد، ولی ما گفتیم شام پایین حاضره و اومدیم.» و مادر با خیال راحت سر سفره نشست. سر سفره همچنان در فکر این مرد غریبه بودم که حالا برایم غریبه‌تر هم شده بود. مردی که هنوز به درستی چهره‌اش را ندیده بودم و جز چند سایه و تصویر گذرا و حالا یک اسم شیعه، برایم معنای دیگری نداشت. عبدالله راست می‌گفت؛ ما در بندرعباس با افراد زیادی رابطه داشتیم که همگی از اهل تشیع بودند، اما حالا این اختلاف مذهبی، بیگانگی او را برایم بیشتر می‌کرد. هر چند پذیرفتن اینهمه محدودیت برایم سخت بود که بخاطر حرص و طمع پدر باید چنین وضعیت ویژه‌ای به خانواده‌مان تحمیل شود، اما شاید همانطور که عبدالله می‌گفت در این قصه حکمتی نهفته بود که ما از آن بی خبر بودیم و خدا بهتر از هر کسی به آن آگاه بود. بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🔸امام علی علیه السلام حجت خدا بر زمین و آسمان 🍃 مقداد بن اسود کندی روایت کرده، است که: مولایم امیرالمؤمنین(ع) روزی به من فرمود: شمشیر مرا بیاور، آوردم روی زانویش گذاشت و به جانب آسمان بالا رفت، و من به او نگاه می کردم تا از چشمم پنهان شد، 🍃و فرمود: جمعی از آسمانیان باهم نزاع و خصومت داشتند، و من بالا رفتم و مفسدین را کشتم. گفتم: ای مولای من مگر کار آسمانی ها هم به دست شما است؟ 🍃 فرمود: ای پسر اسود من حجت خدا بر خلقش هستم، چه از اهل آسمانهای او و چه از اهل زمینش 📚اثبات الهداه ج ۴ ص ۵۶۷ 💕💛💕

🦋شب‌ها دستمان بہ خدا نزدیڪتر مےشود پس بیا دعا ڪنیم. 🤲پـروردگـارا امروزمان را باز هم بہ ڪرمت ببخش و یارے ڪن درپیشگاهت روسفید باشیم. 🤲خـدایــا در این شب تو را بہ خدایے‌ات قسم دوستان و عزیزانم را در بهترین و زیباترین و پر‌ آرامش‌ترین مسیر زندگےشان‌ قرارده مسیرے ڪہ خوشبختے و آرامش خاطر را در لحظہ لحظہ زندگے خویش بچشند. ⭐شبت‌خوش‌دوستان عزیزومهربان⭐ ⭐همیشه‌درپناه‌پروردگاریڪتاباشید🌙 شبتان مهدوی💚💚 أللَّھُمَ؏َـجِّلْ‌لِوَلیِڪَ‌ألْفَـــــــــرَج💚...

📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 عنایت امام زمان عج به نمازگزاران عاشق ملا زین العابدین سلماسی، شاگرد علامه بحرالعلوم می گوید: در خدمت بحر العلوم به حرم مطهر امام حسن عسکری علیه السلام رفتیم، برای زیارت و نماز. پس از زیارت، چند نفر بودیم که به امامت علامه نماز خواندیم. ایشان پس از تشهد رکعت دوم، کمی ایستاد و به جایی خیره ماند. توقفش از حالت عادی بیشتر شد. پس از تمام شدن نماز، کنجکاو شده بودیم تا بدانیم علت توقف علامه چه بود؛ اما هیچکدام از ما جرات نمی کرد از ایشان علت را سوال کند.  برگشتیم منزل. سر سفره یکی از دوستان به من گفت: شما از سید بپرس. گفتم: شما از من به سید نزدیکتری، خودت بپرس. آرام صحبت می کردیم، اما علامه متوجه ما شد و گفت: شما دو نفر درباره چی حرف می زنید؟ من جرات کردم و گفتم: آقا می خواهیم بدانیم سر توقف شما در حال نماز چه بود؟ ایشان با آرامش جواب داد: در حال نماز بودیم که حضرت بقیة الله ارواحنا الفداء برای زیارت پدر بزرگوارش وارد حرم شد، من از دیدن چهره نورانی حضرت مبهوت شدم و آن حالت به من دست داد. 🍂در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد 🍂حالتی رفت که محراب به فریاد آمد 📗 #نماز_نیاز_عاشقان ✍ سیدحسین هاشمی‌نژاد 💕❤️💕

‹♥️💌› #حَرّفِ_قَشَنّگِ😇 همیشه‌میگفـت..↓ شھادت‌‌؛ فقط‌درجبهھ‌‌هاۍ‌جنگ‌نیست! اگرانسان‌براۍ‌‌خدا‌کارکند بھ‌یاداوباشدوبمیرد؛ شھیداست(: #اللهم‌ارزقنا‌توفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک🤲🏻 💕🧡💕

#جملاتی_ناب_از_شهدا🌿💚 عجب تمثیلی است این که ، علی مولود کعبه است🕋 یعنی اینکه باطن قبله رادر امام پیدا کن! #شهید_آوینی🕊 #فقط_به_عشق_علی♥️🖇 💕💛💕

🌸با توکل به اسم الله 🌾روزمون را آغاز میکنیم 🌸براتون هفته ای عالی 🌾پراز لطف و رحمت الهی 🌸پراز خیر و برکت و سلامتی 🌾به دور از غصه و غم آرزومندم 🌸شروع هـفته تون پرازبهترینها 🌸الهی به امیـد تو

سـ🌸ـلام میلاد امام موسی کاظم (ع) مبارک 🌸 امروز شنبه ☀️ ٩ مرداد ١۴٠٠ ه. ش 🌙 ٢٠ ذیحجه ١۴۴٢ ه.ق 🌲 ٣١ جولای ٢٠٢١ ميلادى

✨بر آینه ے جمالِ داور 🌸صلوات ✨بر نورِ دو‌ دیده ے پَیمبَر 🌸صلوات ✨بفرست تو 🌸بر امامِ خوبان، امروز ✨ناز قدمِ موسےِ جعفر 🌸صلوات 🌸اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ🌸

سلام صبح بخیر🌷 شنبه تون به رنگ آرامش دل هاتون پر از شادی🌷 لبهاتون همیشه خندون هـفته تون پر از اتفاقات خوش صبح قشنگ تون گلباران🌷

🌷 #جانم_امام_کاظم_ع اى بر همه خلق مقتدا ادركنى اى روح و روان مرتضى(ع) ادركنى اى موسى كاظم (ع) اى باب الحوائج اى یوســـــــف آل مصطفى(ص) ادركنى 🌷ولادت باسعادت امام 🌷موسی کاظم (ع) مبارک باد..

نیایش صبحگاهی 🌺🍃 🌺امروز روز ولادت 🎉پدر امام رضا (ع) 🌺امام موسی کاظم (ع) است ✨خـدایـا🙏 🌺به برکت این روز عزیز 🎉و به حرمت ضامن آهو 🌺حاجت همه بچه های گروه 🎉را برآورده کن " الهی آمیـن ".

🌷تقدیم با احترام شروع هفته تون عالی و پراز لبخند بیاییم امروز🌷 زیباتر ببینیم و زیباتر زندگی ڪنیم بیایید🌷 شکرگزارباشیم شادباشیم ولبخند رامهمان همیشگی لحظه هایمان کنیم🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎

مژده ای دل که شب میلاد کاظم آمده فاطمه بر دیدن موسی بن جعفرآمده کاظمین امشب چراغان ازوجود کاظم است خانه ی صادق چراغان از حضور کاظم است #20ذی_الحجه💕💖 #میلاد_امام_کاظم(ع)💕💖 #مبارڪ_باد💕💖

🌷بعضی ازفضائل امیرالمومنین و اهل بیت ع درقرآن 🌷۱. پاک ومعصومندآیه تطهیر۳۳ احزاب 🌷۲. سبقت در دین..............۱۰ و۱۱ واقعه 🌷۳.مجاهدفی سبیل الله هستند۹۵ نساء 🌷۴.در راه خدا طعام به نیازمندان دادند۹ انسان 🌷۵. آیه مباهله...................۶۱ آل عمران 🌷۶.آیه فضیلت شهادت....۱۶۹ آل عمران 🌷،۷. آیه تبلیغ ولایت..............۶۷ مائده 🌷۸. آیه اکمال دین،.................۳مائده 🌷۹. آیه ولایت وخاتم بخشی...۵۵ مائده 🌷۱۰. لیلة المبیت......................۲۰۷ بقر.ه 🌷۱۱. دوست داشتنشان واجب است۲۳ شورا 🌷۱۲. حضرت علی کل علم کتاب رادارد۴۳رعد 🌷۱۳.عم یتسائلون.عن النباالعظیم.سوره عم نباء عظیم است 🌷۱۴.انماانا منذر...ولکل قوم هاد.۶۵ ص هادی امت است 🌷۱۵.سئل سائل بعذاب واقع..معارج 🌷۱۶.واعتصموابحبل الله...۱۰۳ آل عمران حبل الله وریسمان محکم خداست 💕❤️💕

آمـدھ‌ایم‌زندگۍڪنیم‌ تاقیمت‌💎پیداڪنیم... نـھ‌‌اینکھ‌بـٰاهرقیمتۍ زندگۍڪنیم!☝🏼🕯️ زندگـۍماحڪایت‌یـخ‌فروشۍ🧊 است‌کھ‌ازاوپرسیـدنـد فروختـۍ؟ گفت‌نـہ‌؛ولـۍتمـٰام‌شـد‌‌꧇)🌱 📋آیت‌اللھ‌بھـجت‌رھ ! 💕🧡💕

🌷در این برهه  مسئولیت سنگینی  بر دوش  ماست و اگر نتوانیم از پسش برآئیم شرمنده و خجل باید بسوی خداوند و نبی اش و ولی اش برویم چرا که مقصریم. 🌷کلُّ یومٍ عاشورا و کلُّ  ارضٍ کربلا  و به قول سید مرتضی آوینی این یعنی اینکه  همه  ما  شب انتخابی داریم که به صف عاشورائیان بپیوندیم و یا از معرکه جهاد بگریزیم و در خون ولی خدا شریک باشیم. ان شاءالله که یار و یاور امام زمانمان خواهیم بود. ❤️ شهیدعلی جمشیدی ❤️ #شهیدانه سلام صبحتون شهدایی🌷🌷 💕💛💕

برخی رفتارهای "ناپسند" اجتماعی که برای داشتن شخصیت بالا، بهتره انجام شون ندیم. 1:نظر دادن در موارد مختلف به دیگران 2:با دهان پر حرف زدن 3:قطع کردن حرف بقیه 4:اظهار فضل و فخر فروشی کردن 5:شل دست دادن 6:پچ پچ کردن و صحبت در گوشی در جمع 7:اصرار برای دست دادن با خانم ها 8:باد کردن یا صدا در آوردن آدامس در جمع 9:استفاده از تلفن همراه و سر تو گوشی در حین گفتگو 10:با طعنه و کنایه حرف زدن با دیگران 11:بهداشت ضعیف، مثل مسواک نزدن، آراسته نبودن، خلال دندان در جمع، بوی عرق و... 12:حمله به حریم و باورها و اعتقادات افراد 13:بی نظمی و زرنگی در نوبت 14:ریختن زباله روی زمین یا پرت کردن از ماشین 15:پوشیدن لباس نامناسب در مکان غیرمرتبط 16:خندیدن به خطاها یا مشکلات دیگران 17:به کاربردن کلمه های زشت و زننده 18:زل زدن به قسمت هایی از اندام مخاطب 19:منتظر گذاشتن دیگران چه حضوری چه چتی چه تلفنی 20:حل کردن مشکلات خانوادگی در جمع 21:عبوس بودن در جمع 22:مسخره کردن لهجه ها و توهین به قومیت ها 23:شوخی های تحقیر آمیز جنسیتی 24:بدگویی و قضاوت کردن افراد 25:فضولی کردن و تجسس در زندگی دیگران 26:اظهار نظر در مواردی که تخصص نداریم. 27:گستاخی و رفتار پرخاشگرانه و عصبی بودن با دیگران 28:نامهربانی با افراد مسن و بچه ها 29:تشکر نکردن و قدرنشناس بودن 30: نگاه از بالا به دیگران بخاطر داشتن ثروت، چهره، پول بابا، میزان فالور، شغل یا محل زندگی، آدم ها در هیچ چیز از هم برتر نیستند جز به مهر، انسانیت و اخلاق فرهنگ ساختنی‌ست. بهار خاندوزی 💕🧡💕

مولای کریمم ،#مهدی‌جان هرچند همچون کودکی بازیگوش ، مدام از شما غافلم اما کنج دلم ، یادم هست که بودنم ، مدیون شماست ... یادم هست که به برکت شما نان می خورم ، نفس می کشم و زندگی می کنم ... شکر خدا که شما را دارم ... شکر خدا که این جان بیقرار ، اسیر مهر شماست ... شکر خدا که نامتان بر زبانم جاری است ... ⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَج.

قربان و غدیر رفٺ ولے یار نیامد آن شمع دل افروز شب تار نیامد چند روز دگر مانده كہ با نالہ بگوییم اے اهل حرم میر و علمدار نیامد 💚 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج💚

🔘 داستان کوتاه دختر دانش آموزی صورتی زشت داشت . دندان هایی نامتناسب با گونه هایش ،موهای کم پشت و رنگ چهره ای تیره . روز اولی که به مدرسه جدیدی آمد ، هیچ دختری حاضر نبود کنار او بنشیند . نقطه مقابل او دختر زیبارو و پولداری بود که مورد توجه همه قرار داشت .او در همان روز اول مقابل تازه وارد ایستاد و از او پرسید : میدونی زشت ترین دختر این کلاسی ؟ یک دفعه کلاس از خنده ترکید ... بعضی ها هم اغراق آمیزتر می خندیدند . اما تازه وارد با نگاهی مملو از مهربانی و عشق در جوابش جمله ای گفت که موجب شد در همان روز اول، احترام ویژه ای درمیان همه و از جمله من پیدا کند اما بر عکس من ، تو بسیار زیبا و جذاب هستی . او با همین یک جمله نشان داد که قابل اطمینان ترین فردی است که می توان به او اعتماد کرد و لذا کار به جایی رسید که برای اردوی آخر هفته همه می خواستند با او هم گروه باشند . او برای هر کسی نام مناسبی انتخاب کرده بود . به یکی می گفت چشم عسلی و به یکی ابرو کمانی و ... . به یکی از دبیران ، لقب خوش اخلاق ترین معلم دنیا و به مستخدم مدرسه هم محبوب ترین یاور دانش آموزان را داده بود . آری ویژگی برجسته او در تعریف و تمجید هایش از دیگران بود که واقعاً به حرف هایش ایمان داشت و دقیقاً به جنبه های مثبت فرد اشاره می کرد مثلاً به من می گفت بزرگترین نویسنده دنیا و به خواهرم می گفت بهترین آشپز دنیا ! و حق هم داشت . آشپزی خواهرم حرف نداشت و من از این تعجب کرده بودم که او توی هفته اول چگونه این را فهمیده بود سالها بعد وقتی او به عنوان شهردار شهر کوچک ما انتخاب شده بود به دیدنش رفتم و بدون توجه به صورت ظاهری اش احساس کردم شدیداً به او علاقه مندم . پنج سال پیش وقتی برای خواستگاری اش رفتم ، دلیل علاقه ام را جذابیت سحر آمیزش میدانستم و او با همان سادگی و وقار همیشگی اش گفت: برای دیدن جذابیت یک چیز ، باید قبل از آن جذاب بود ! در حال حاضر من از او یک دختر سه ساله دارم . دخترم بسیار زیبا ست و همه از زیبایی صورتش در حیرتند روزی مادرم از همسرم سؤال کرد که راز زیبایی دخترمان در چیست ؟ همسرم جواب داد :من زیبایی چهره دخترم را مدیون خانواده پدری او هستم . و مادرم روز بعد نیمی از دارایی خانواده را به ما بخشید. ✍تئودور داستایوفسکی عظمت در دیدن نیست عظمت در چگونگی دیدن است🍀 ─┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅─ ‎‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌