🔴راه حلی برای گناه نکردن جواني نزد عالمي آمد و از او پرسيد: من جوان هستم اما نميتوانم خود را از نگاه كردن به دختران منع كنم، چاره ام چيست؟ عالم كوزه‌اي پر از شير به او داد و به او توصيه كرد كه كوزه را به سلامت به جاي معيني ببرد و هيچ چيز از كوزه نريزد... به يكي از طلبه‌هايش هم گفت او را همراهي كند و اگر شير را ريخت جلوي همه‌ي مردم او را كتك بزند. جوان نيز شير را به سلامت به مقصد رساند. و هيچ چيز از آن نريخت. وقتي عالم از او پرسيد چند دختر را در سر راهت ديدي؟ جوان جواب داد: هيچ، فقط به فكر آن بودم كه شير را نريزم كه مبادا در جلوي مردم كتك بخورم و در نزد مردم خوار وخفيف شوم. عالم هم گفت: حكايت انسان مؤمن هم همین است مومن هميشه خداوند را ناظر بر كارهايش ميبيند و از حساب روز قيامت و بی‌آبرویی در مقابل مردم در صحرای محشر و عذاب جهنم بیم دارد. 💕🧡💕🧡

#سخنرانی📹 | #تلنگرانه❤️ به شخص میگن چرا تو چادر امام زمانت نیستی؟ میگه وقت نمیکنم🌱 همونا که روز عاشورا به امام حسین گفتن ما کار و زندگی داریم و وقت نداریم...💔 🔴حتما ببینید #استاد_شجاعی .

سلام بر او که می گفت: بی تفاوتی را از خود دور کنید، در مقابل حرف های منحرف، بی تفاوت نباشید، فرزندانتان را آگاه کنید و تشویق به فعالیت در راه الله، کنید. شهید خلبان احمد کشوری 🌹 💕💚💕💚

#نکته_ی_ناب ✨آیت الله العظمی بهجت رحمة الله علیه ☘همان‌طوری که توقع دارید خدا با شما رفتار کند با بچه‌ها هم همان طور رفتار کنید. این‌طور اگر نگاه کنید، دیگر زدن بچه‌ها یا بداخلاقی با آنها به خاطر اشتباه بی‌معنی می‌شود بچه هم احساس نمیکند که بابایش درکش نمیکند. 💕💜💕💜

پفیلا خونگی😍😋 مواد لازم: ذرت نمک کره آب یک لیوان روغن سرخ کردنی شکر سفید شکر قهوه ای دستور پخت: ابتدا کره را درون ظرف ریخته تا کامل مایع شود حال ذرت ها را اظافه کرده و کمی نمک اظافه میکنیم سپس درب قابلمه را می بندیم و اجازه میدیم تمامی ذرت ها گرم و تبدیل به پفیلا شوند. حال کمی روغن ، آب ،شکر سفید و خاکستری به قابلمه اظافه و کامل باهم مخلوط میکنیم تا ذوب شوند سپس پفیلاها را درون قابلمه ریخته و تا کامل با موادمون مخلوط شوند و طعم لذیذی رو پیدا کنند.😍.

#کیک_بدون_تخم_مرغ یک پیمانه ارد ( پیمانه استاندار با لیوان فرانسوی یکیه) نصف پیمانه شکر یک چهارم ق چ وانیل یک ق م بکینگ پودر دو ق پودر کاکائو روغن مایع یک سوم پیمانه یک ق غ سرکه سفید یا آبلیمو دوسوم پیمانه آب( شیر هم میشه) روی شعله گاز شعله پخش کن بزارید و حرارت رو روشن کنید گرم بشه توظرفی ارد الک شده+ شکر+بکینگ پودر+وانیل+روغن+اب+سرکه و پودر کاکائو رو با هم با همین دستی یا چنگال مخلوط کنید تا یکدست بشه یکدست که شد بریزید توی تابه ای یا ظرفی که با روغن مایع همه جارو چرب کردید و بزارید روی حرارت بعد بیست دقیقه چک کنید بین بیست تا نیم ساعت میپزه فر دما ۱۸۰ هست

#کوبیده_مرغ_تابه_ای مرغ ٥٠٠ گرم ( فرقي نداره ران باشه يا سينه فقط فيله شده باشه) پياز درشت ١ عدد( نياز ب گرفتن آب پياز نيست) آرد سوخاري ٢ ق غ جعفري خرد شده ٢ ق غ سير ٢،٣ حبه زعفرون غليظ ١ ق غ ( لطفا حذفش نكنيد) نمك و فلفل سياه و پاپريكا و زرد چوبه ب ميزان لازم... . مرغ راب همراه پياز و سير چرخكرده .... بقيه مواد رو اضافه كرده و ورز ميدهيم ... مواد رو بين دو كيسه فريزر ب قطر ١سانت باز ميكنيم و بصورت نواري ( شكل كباب كوبيده ) برش داده و در تابه ايي ك كمي روغن ريختيم سرخ ميكنيم😋... ( با اين مقدار مواد ٧ عدد كباب ب سايز كبابهاي بيرون داريد).... بچه ها اگه خواستيد ديگههه خيلي كولاك كنيد موقع سرو غذا مخلوط زعفرون دم كرده و كره رو با برس روي كبابها بمايد😋 بي نظير ميشه👌🏻

#گراتن_سیب_زمینی_ژامبون 🍲 😋 سیب زمینی 4 عدد ژامبون ۳۰۰ گرم قارچ 300 گرم سس بشامل پنیر پیتزا 🔸سیب زمینی ها رو پوست بکنید و به اندازه ی نیم سانت ورق کنید و بشورید و خشک کنید با کمی روغن هر دو طرف سیب زمینی رو سرخ کنید شما میتونید سیب زمینی رو اب پز یا نیم پز کنید من بسته به ذائقه خانواده سرخ کردم. کف ظرف مناسب فر رو یه لایه سس بشامل بریزید سیب زمینی های سرخ شده رو کف ظرف بچینید بعد یه لایه ژامبون خورد شده بریزید. یه لایه قارچ تفت داده شده بریزید دوباره سطح مواد سس بشامل و بعد پنیر پیتزا بریزیدو داخل مایکروفر داغ با دمای ۱۸۰ به مدت 15 تا 20دقیقه قرار بدین ‌چند ثانیه هم گریل روشن کنید تا روی پنیر طلایی بشه.بعداز بیرون آوردن از دستگاه کمی جعفری خورد شده اضافه کنید و میل کنید در ماکروویو با کامبی ترکیب گریل با ماکرو 360 وات زمان 7 تا 10 دقیقه

ادامه داستان #رمان_يک_فنجان_چاي_باخدا 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت 123: دیواری که اجازه ی حتی یک تنه برخورد به خانومهای حفاظت شده اش را نداد.. دیواری از سربازانِ غیرت.. آنهم غیرتی حسینی.. کاروان گوشه ایی ایستاد و بعد از تشکرو دعایی جانانه ، عزم جدا شدن کرد.. حسام با دوستانش خداحافظی کرد و مرا به گوشه ایی از سرایِ حسین برد.. کنارِ یکدیگر رو به گنبد چسبیده به زمین نشستیم. ( حالت خوبه بانو؟؟ اذیت نشدی؟؟ اونجا همه ی حواسم پی تو بود که یه وقت مشکلی پیش نیاد.. ) مگر میشد، کربلا باشد.. حسین باشد.. اربعین باشد و حالِ کسی باشد؟؟ ( حسام بازم میاریم کربلا؟) لبخند زد ( نه اینکه این دفعه من آوردمت.. آقا بطلبه دنیا هم نمیتونه جلودار بشه.. همونطور که بنده تمام زورمو زدم تا دانیال برتگردونه و شما افتخار هم صحبتی ندادی.. حالا بیا یه زیارت عاشورا بخوونیم.. شمام یه دعایی بکنی واسه ما.. بلکه حاجت روا شیم..) حسام زیارت عاشورایی بین هر دویمان گرفت و با صدایی بلند شروع به خواندن کرد. هر چند که نوایش در آن همهمه ی جمعیت به وضوح شنیده نمیشد ، اما صوتش دل میبرد و اسیرترم میکرد. و من سرا پا گوش، جان سپردم به شنیدنش.. موجِ آوازش پر بغض بود و گریه.. حسام چه آرزویی داشت که این گونه پتک میشد بر سرم.. پا به پایِ گریه هایِ قورت داده اش اشک شدم و زار زدم.. چقدر این مرد هوایش ملیح بود. زیارت که تمام شد دستانش را رو به گنبد، بالا برد و با چشمانی بسته چیزی را زیر لب نجوا کرد. پر از حزن صدایم زدم ( سارا خانوم.. شما پیش آقا خیلی عزیزی.. پس حاجتمو ازش بگیر..) با صدایی که از فرط ناله، بم شده بود پرسیدم ( من؟؟ چجوری آخه؟؟ ) اشکِ روان شده از کنار صورتش را دیدم ( سخت نیست.. فقط یه آمین از ته ته دلت بگو..) پلک روی هم گذاشتم، و با تمام وجودم “آمین” گفتمو دعا کردم بهره برآورده شدنِ آرزوی این مرد.. مردی که عشق.. آرامش.. زندگی وآسایش را با دو دستش هدیه ام کرد. چشم که باز کردم با لبخندی مهربان ، خیره ی صورتم شده بود ( شک ندارم که گرفتیش..) اشک پس زدم( نمیخوای بگی چه چیزی از امام حسین میخوای..) سرش را پایین انداخت و با انگشتر عقیقی دستش مشغولِ بازی شد ( بانو.. میدونی چقدر دوستت دارم؟؟) ساکت ماندم.. اولین بار بود که این جمله را از دهانش میشنیدم.. ناگاه فراری اش به صورتم انداخت ( اونقدر زیاد که گاهی میترسم.. اونوقدر عمیق که وقت دعا و خواستن از خدا، آمینِ آرزمو با صدایِ لرزون و کم جوون میگم.. اما مُهر خلوصِ امشبِ شما، کارمو راه انداخت..) پر از سوال شدم و ترس در جانم دوید ( مگه چی میخوای از خدا.. آرزوت چیه حسام؟؟) لبخند زد.. مکث کرد.. چشم به چشمانم دوخت (شهید شم..) زبانم خشک شد. نفسم یکی در میان بالا میآمد.. من دعایِ شهادتِ معشوقم را آمین گفته بودم؟؟؟ این بچه سید چه به روزم آورده بود؟؟ من دعا کردم.. با ذره ذره ی وجودم.. آمین گفتم با آه به آهِ قلبِ شکسته ام.. کاش زمان میایستاد.. دوست داشتم تا توان در دست دارم، حسام را زیرِ بادِ سیلی بگیرم و جیغ زنان تا خودِ خدا بِدَوَم.. که غلط کردم.. که نکند برآورده شود دعایِ شهادتش.. که او برود، من هم میروم.. بامــــاهمـــراه باشــید🌹

ادامه داستان #رمان_يک_فنجان_چاي_باخدا👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت 124: آن نیمه شبِ پر هیاهو، من فقط اشک ریختم و حسام زبان بازی کرد محضِ آرام شدنم و دانست که گفته اش آتش زده بر وجودم و به این آسانی ها خاموش نمیشوم.. وقتی الله اکبرِ اذان صبح، همه را ساکت کرد، چشم بستم و با ذره ذره ی وجودم بی صدا فریاد زدم که دعایم را پس میگیرم و عهد بستم با فقیرنوازِ کربلا ، که اگر امیرمهدیم به سلامت راهی ایران شود بیخیالِ جوانه هایِ یکی در میانِ موهایم، بزم عروسی بپا کنم و رخت سفیدش را به تن. حس گول خورده ایی را داشتم که تمامِ زندگی اش را باخته و آنقدر زار زدم که حسام، پشیمان از آمینی که خواسته بود پا به پایم اشک ریخت و طلب بخشش کرد. اما من به حکمِ کودکی که بادبادکش را نسیم برده باشد، لجبازانه به رسم دلخوری و قهر، مُهر بر دهان زدمو بی جواب گذاشتم کرور کرور عاشقانه هایش را.. بعد از نماز صبح مرا به هتل رساند. خواستم بی توجه به حضورش راه رفتن به داخل را بگیرم که دستم را کشید ( سارا خانوم.. میدونم دلخوری.. قهری.. اما فقط یه دقیقه صبر کن ، بعد برو..) دست در جیب شلوار نظامی اش کرد و جعبه ایی کوچک درآورد. ( پام که رسید به زمین کربلا براتون خریدم.. یه انگشتره.. همه جا تبرکش کردم.. ) چرا من هیچ وقت به او هدیه نداده بود؟؟ انگشتر را از جعبه خارج کرد.. یک نگین سبز و خوش رنگ روی آن میدرخشید.. دستم را بلند کرد و انگشتر را روی انگشتم نشاند ( وقتی فهمید م دارین میاین کربلا، دادم اسممو پشتِ نگینش بکنن.. تا همین جا بهتون بدم.. یادگاری منو شب اربعین..) دستم را میانِ پنجه اش فشرد و سر به زیر انداخت ( حلالم کن بانو.. ) جملاتش سینه ام را سنگین میکرد و نفسم را سنگین تر.. نمیتوانستم پاسخ بدهم.. خشمی پر از دوست داشتن وجودم را میسوزاند.. دانیال آمد و من عصبی از تنها مردِ نا تمامِ روزهایِ عاشقیم به سردی خداحافظی کردم و از او جدا شدم.. وقت رفتن، چشمانش غم داشت و با حبابی پر از آه نگاهم میکرد.. اما نه.. حقش بود که تنبیه شود.. باید یاد میگرفت، هرگز با عاشقانه هایِ یک زن بازی نکند. رویِ پله های ورودی هتل ایستادم، سر چرخاندم تا یکبار دیگر ببینمش. ادامه دارد... بامــــاهمـــراه باشــید🌹

ادامه داستان #رمان_يک_فنجان_چاي_باخدا 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت 125: صورتش مثه همیشه زیبا و معصوم بود. با ته ریشی که حالا بلندتر از قبل، موهایِ آشفته اش را به رقص درمیآورد.. خستگی در مویرگ به مویرگِ سفیدیِ پنهان شده در خونِ چشمانش جیغ میزند و من دلم لرزید برایِ لبخندِ تلخ و مظلومِ لبهایش که آوار شد بر سوزشِ دلم و خرابه هایِ قلبم.. توجهش به من بود.. تبسم صورتش عمیقتر شد و پا جفت کرد برایِ احترامی نظامی.. اما من ظالم شدم و رو گرفتم از دلبریهایش.. دانیال به محض ورودمان به اتاق روبه رویم ایستاد و چشمانش را ریز کرد ( دعواتون شده؟؟) و من با “نه” ایی کوتاه، تن به تخت و چشم به خواب هایی آشفته سپردم.. روز بعد اربعین بود و من دریایِ طوفان زده را در زمین عراق تجربه کرد.. سیلی که هیچ شناگری، یارایِ پیمودنش را نداشت و همه را غرق شده در خود، به ساحل میرساند.. آن روز در هجومِ عزدارانِ اربعین هیچ خبری از حسام نشد.. نه حضوری.. نه تماسی.. آتش به وجودم افتاده بود که نکند دعایم به عرش خدا میخ شده باشد و مردِ جنون زده ام راهی.. چند باری سراغش را از برادرم گرفتم و او بی خبر از همه جا، از ندانستن گفت.. و وقتی متوجه بی قراریم شد ، بی وقفه تماس گرفت و مضطرب تماشایم کرد. نبضِ نگاهِ مظلوم و پر خواهشِ حسام در برابر دیده و قلبم رژه میرفت.. کاش دیشب در سرای حسین (ع) از سر تقصیرش میگذشتم و عطرِ جنگ زده ی پیراهنش را به ریه میکشیدم.. دلشوره موج شد و به جانم افتاد.. خورشیدِ غروب زده آمده بود اما حسام نه.. دیگر ماندن و منتظر بودن، جوابِ نا آرامی ام را نمیداد.. آشفته و سراسیمه به گوشه ایی از صحن و سرایِ امام حسین پناه برم. همانجا که شب قبل را کنارِ مردِ مبارزم، کج خلقی کردمو به صبح رساندم. افکارِ مختلفی به ذهنم هجوم میآورد. چرا پیدایش نمیشد؟؟ یعنی از بداخلاقی هایِ دیشبم دلخور بود؟؟ کاش از دستم کلافه و عصبی بود. اما من میشناختمش، اهل قهر نبود. یعنی اتفاقی بد طعم، گریبانِ زندگیم را چنگ میزد؟؟ ای کاش دیشب خساستِ نگاه را کنار میگذاشتمو یک دل سیر تماشایش میکردم. وحشت و استرس، تهوع را به دیواره هایِ معده ام میکوبید و زانو بغل گرفتم از سر عجز.. زیرِ لب نام حسین (ع) را ذکر وار تکرار میکردمو التماس که منت بگذار و امیرمهدیِ فاطمه خانم را از من نگیر.. روز اربعین تمام شد.. اذان گفته شد.. نماز مغرب و عشا خوانده شد.. اما… اما باز هم خبری از حسامِ من نشد.. حالا دیگر دانیال هم موبایلش خاموش بود و خودش ناپیدا.. چند باری مسیرِ هتل تا حرم را دوان دوان رفتمو برگشتم.. حس کردم.. برایِ اولین بار، در زمین کربلا، زینب را حس کردم.. حالِ ظهرِ عاشورا و ایستادنِ پریشانش بر تل زینبیه.. آرزویِ حسام ، داغ شد بر پیشانی ام.. من مگر از زینب بالاتر بودم؟؟ چرا هیچ خبری از مردانِ زندگیم نبود..؟؟ نمیدانم چرا اما به شدت ترسیدم. من در آن سرزمین غریب بودم اما ناگهان حس آشنایی، احساسم را خنک کرد.. از حرم به هتل رفتم به این امید که دانیال برگشته باشد اما نه.. درد معده امانم را بریده بود و قرصها هم کارسازی نمیکرد. کمی رویِ تخت دراز کشیدم.. ما فردا عازم ایران بودیمو امروز حسام اصلا به دیدنم نیامده بود.. ما فردا عازم ایران بودیمو دانیال غیبش زده بود.. ما فردا عازم ایران بودیمو من سرگشته خیابانهایِ کربلا را تل زینبه میدیدم.. مدام به خودم دلداری میدادم که تو همسر یک نظامی هستی.. امیرمهدی اینجا در ماموریت است و نمیتواند مدام به تو سر بزند.. ناگهان به یاد دوستانش در موکب علی بن موسی الرضا افتادم. حتما آنها از حسام خبر داشتند. چادر بر سر گذاشتمو به سمت در دویدم که ناگهان در باز شد.. ادامه دارد ... بامــــاهمـــراه باشــید🌹

ادامه داستان #رمان_يک_فنجان_چاي_باخدا 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت 126: دستم به دستگیره ی در نرسیده، درب باز شد. دانیال بود.. با چشمانی قرمز و صورتی برافروخته. دیدنِ این شمایل در خاک عراق عادی بود. اما دانیال.. برایِ رفتن عجله داشتم (سلام. کجا بودی تو.. ده بار اومدم هتل که ببینم برگشتی یا نه.. از ترس اینکه بلایی سرت اومده باشه، مردمو زنده شدم.. حسام بهت زنگ نزد؟؟) نفسی عمیق کشید ( کجا داری میری؟؟ ) حالتش عادی نبود. انگار بازیگری میکرد . اما من وقتی برایِ کنکاش بیشتر نداشتم. همین که سلامت برگشته بود کفایت میکرد ( دارم میرم حرم ببینم میتونم دوستای حسامو پیدا کنم.. دیشب از طرف موکب علی بن موسی الرضا اومده بودن، ما هم با همونا رفتیم زیارت.. ) پوزخندی عصبی زدم (فکر نمیکردم امیرمهدی، انقدر بچه باشه که واسه خاطر چهارتا کج خلقی، قهر کنه و امروز نیاد دیدنمون.. رفیقت هنوز بزرگ نشده.. خیلی…. ) ادامه ی جمله ام را قورت دادم. در را بست و آرام روی تخت نشست (پس حرفتون شده بود.. دیشب که ازت پرسیدم گفتی نه..) با حرص چشمانم را بستم ( چیز مهمی نبود.. اون آقا زیاد بزرگش کرده ظاهرا.. جای اینکه من طلبکار باشم، اون داره ناز میکنه.. حالا چیکار میکنی؟؟ باهام میای یا برم؟؟ ) دانیال زیادی ناراحت نبود؟؟ ( حسام یه نظامیه هاا.. فکر کردی بچه بازیه که همه از کار و جاش سردربیارن.. بیا استراحت کنیم، فردا عازم ایرانیم.. ) رو به رویش ایستادم ( دانیال حالت خوبه؟؟ ) دستی کلافه به صورتش کشید و با مکثی بغض زده جواب داد ( آره.. فقط سرم درد میکنه..) دروغ میگفت. خیلی خوب میشناختمش.. نمیدانم چرا اما ناگهان قلبم مشت شد و به سینه کوبید. نمیخواستم ذهنیتِ سنگینم را به زبان بیاورم (دانیال.. مشکلت چیه..؟؟ هیچ وقت یادم نمیاد واسه یه سر درد ساده، صورتت اینجوری سرخ و رگ گردنت بیرون زده باشه.. ) تمام نیروی مردانه اش را در دستانِ مشت شده اش دیدم. زیر پایم خالی شد. کنار پایش رویِ زمین نشستم. صدایم توان نداشت ( حسام چی شده، دانیال ؟؟) اشک از کنار چشمش لیز خورد. روبه رویم نشست و دستانم را گرفت ( هیچی.. هیچی به خدا.. فقط زخمی شده.. همین.. چیز خاصی نیست.. فردا منتقلش میکنن ایران..) کلمات را بی قفه و مسلسل وار میگفت. چه دروغ بچه گانه ایی.. آن هم به منی که آمین گویِ دعایش بودم.. حنجره ام دیگر یاری نمیکرد. با نجوایی از ته چاه درآمده میخِ سیلِ چشمانش شدم.(شهید شده، نه؟؟) قطرات اشک مانش بریده بود و دروغ میگفت.. گریه به هق هق اش انداخته بود و از مجروحیت میگفت.. از ماجرایِ دیشب بی خبر بود و از زنده بودنش میگفت.. تنم یخ زده بود و حسی در وجود قدم نمیزد.. دانیال مرا در آغوش گرفته بود و مردانه زار میزد.. لرزش شانه هایش دلم را میشکست.. شهادت مگر گریه کردن داشت؟؟ نه.. اما ندیدنِ امیرمهدیِ فاطمه خانم چرا. فغان داشت.. شیون داشت.. نالیدن داشت.. دانه های اشک، یکی یکی صورتم را خیس میکردند.. باید حسام را میدیدم. (منو ببر، میخوام ببینمش..) مخالفتها و قربان صدقه رفتن های دانیال هیچ فایده ایی نداشت، پس تسلیم شد.. از هتل که خارج شدیم یک ماشین با راننده ایی گریان منتظرمان بود. رو به حرم ایستادم وچشم دوخته به گنبد طلایی حسین (ع) که شب را آذین بسته بود، زیر لب نجوا کردم (ممنون که آرزوشو برآورده کردی آقا.. ممنونم..) به مکان مورد نظر رسیدیم. با پیاده شدنم از ماشین، صدایِ گریه هایِ خفه ی دانیال و راننده بلند شد. قدم هایم سبک بودو پاهایم را حس نمیکردم.. قرار بود، امروز او به دیدنم بیاد.. اما حالا من برایِ دیدنش راهی بودم.. دانیال بازویم را گرفت و من میشنیدم سلامها و تبریک هایِ خوابیده در بغض و اشکِ همردیفانِ همسرم را.. شهادت تسلیت نداشت، چون خودش گفته بود “اگر شهید نشم، میمیرم”. پس نمرده بود.. ادامه دارد... بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🔻 امت ها زندگی و مرگ دارند 🔻📊 ممکن است یک وقت امتی بمیرد بدون آنکه افرادش مرده باشند ... 💯⤵️ ( #قسمت_اول ) با ما همراه باشید 🌷 در قرآن آیات زیادی داریم که همین مطلب را بیان می‌کند که امتها زندگی و مرگ دارند. ممکن است یک وقت امتی بمیرد بدون آنکه افرادش مرده باشند. معنای اینکه «امتی بمیرد» این نیست که افرادش همه یکسره اعدام شوند، مثلا در یک بلای آسمانی یا در اثر یک جنگ از بین بروند، بلکه ممکن است امتی بمیرد بدون آنکه یک فرد از افراد آن امت مرده باشد. و قرآن برای موت امت‌ها یک حساب قائل است. همین طور که یک فرد مرگش روی یک حساب است و اگر اجل و پایان عمر یک فرد برسد دیگر خواه ناخواه می‌میرد خواه اجلش اجل مسمى باشد یا اجل غیر مسمى؛ یعنی یک انسان یک لحظه ای می‌رسد که آن لحظه به هر حال دیگر لحظه مرگ اوست؛ جامعه‌ها هم یک لحظه ای می‌رسد که آن لحظه، لحظه مرگ آن جامعه هاست. عرض کردم، مرگ یک جامعه معنایش این نیست که حتما افراد آن جامعه هم باید بمیرند. این نظیر آن حرفی است که امروز درباره مرگ تمدن‌ها و مرگ فرهنگ‌ها می‌گویند، چون یک تمدن و یک فرهنگ برای یک مردم همان روح آن مردم را تشکیل می‌دهد. اگر لحظه ای برسد که عمر آن فرهنگ به پایان رسیده باشد و فرهنگ زنده‌تر و قوی تری به او هجوم بیاورد و آن فرهنگ را ریشه کن کند روح آن ملت را از آنها گرفته. وقتی روح آن ملت را از آنها گرفت آن ملت از نظر روح اجتماعی دیگر مردند. ( استاد مطهری ادامه دارد ✨✨ )

استوری پنج شنبه های امام حسینی تقدیم شما این استوری از صفحه رسمی حرم طهر نیز قابل مشاهده میباشد . ممنونم از لطف شما❤

💠 #استوری 💝 #حرف_دل

کسانیکه اهل نماز شب هستند، حتماً این کلیپ رو ببینند، تا با این ذکر بعد از نماز وتر پاداشی عظیم نصیبشان شود🌹 🍃التماس دعای فرج ان شاءالله🍃 🕊✨ أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج بحق سیدتنا حضر‌ت زینب سلام الله علیها✨🕊

‍ ✨خدایا... ❄️همیشه دلتنگی ام را 💫در دریای آغوش تو ریختم ❄️عجیب این 💫دریا معجزه میکند ❄️مهربانا... 💫این معجزه را ❄️برای عزیزانم مقرر فرما 💫تا تمام غمهایشان ❄️در دریای 💫بیکران آغوشت ❄️به آرامش بدل شود 💫شب بخیر ❄️

🌸 به جهان خرّم از آنم... ✨که جهان خرم از اوست 🌸عاشقم بر همه عالم ✨که همه عالم از اوست 🌸 بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم ✨ الــهـــی بــه امــیــد تـــو .🌸🍃

سـ🌸ـلام روزتون پراز خیر و برکت🌸 🗓امروز جمعه ☀️ ٣٠ اردیبهشت ١۴٠١ ه. ش 🌙 ١٨ شوال ١۴۴٣ ه.ق 🌲 ٢٠ می ٢٠٢٢ ميلادى .🌸🍃

🍃🌷آخرین آدینه اردیبهشت ماه دهانمان را خوشبو کنیم به عطر دل نشین صلوات بر حضرت مُحَمَّدٍ و خاندان مطهرش 🌷🍃 🍃🌷اَللّٰهُــمَّ صَلِّ 🍃🌷عَلی ٰمُحَمَّدٍ 🍃🌷وَّ آلِ محمد 🍃🌷وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ . 🌸🍃

نیایش صبحگاهی 🌺🍃 ✨خــــــدایا 🙏 🌺در آخرین آدینه اردیبهشت ماه 🕊دلهایمان را 🌺لبـریز از شـادی 🕊و پرتویی از شاخسار محبتت را 🌺بما هـدیه کن 🕊تا حضورمان 🌺موجب خیر و برکت 🕊و شادی دیگران باشـد🙏 آمیـن💐 .🌸🍃

ســــ🌸ـــلام صبح آدینه تون بخیــــــر و شـــادی🌸🍃 🌸آرزوهاتون مستجاب 💫کانون خانواده تون گرم گرم 🌸سایه بزرگترهاتون مستدام 💫سعادت وخوشبختــــــی 🌸یار همیشگی شمــــــــا 🌸 در کنار خانواده آدینه تون پر از بهترین ها...🌸🍃 . 🌸🍃

🌸امروز به آدم‌هایِ ❤️خوبِ زندگی‌تون فکر كنيد 🌸به هر چیز یا هر کسی که ❤️دنیایِ تون را زیبـا و 🌸حالِ تون را خوب می‌کند ❤️به تمـام لحظه هاي خوبی 🌸که در راهند ❤️به اتفاقاتِ خوبی که 🌸 خواهند افتاد ❤️و آرزوهایی که 🌸برآورده خواهند شد ❤️لبخند بزنيد آدینه تون به شادی🌹❤️ .🌸🍃

‌🌸 فاصله ای به یک متر 💥 این بار که !!! به قبرستان های شهر رفتید، روی یکی از آنها بایستید فاصله شما تا آنها به یک متر هَم نمی رسد! فرق شما و آنها تنها در "یک متر" فاصله است به فاصله ها فکر کنید، به کارهایتان، به یک متر ها... زندگی را به کام هم تَلخ نکنید! شاید دقایق دیگر فاصله شُما با آدمها تنها یک متر شَود.. ─┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅─