#نهج_البلاغه #حکمت101 : برآوردن نیاز های مردم پایدار نیست مگر به سه چیز ، کوچک شمردن آن تا خود بزرگ نماید ، پنهان داشتن آن تا خود آشکار شود ، و شتاب در برآوردن آن تا گوارا باشد #حکمت102 : روزگاری بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن چین را ، و خوششان نیاید جز از بدکار هرزه ، و ناتوان نگردد جز عادل . در آن روزگار کمک به نیازمندان خسارت ، و پیوند با خویشاوندان منت گذاری ، و عبادت نوعی برتری طلبی بر مردم است ، در آن زمان حکومت با مشورت زنان ، و فرماندهی خردسالان و برتری خواجگان اداره می گردد #حکمت103 : ( پیراهن وصله داری بر اندام امام بود شخصی پرسید چرا پیراهن وصله دار می پوشی ؟ امام فرمود : ) دل با آن فروتن ، و نفس رام می شود ، و مومنان از آن سرمشق میگیرند . دنیای (حرام) و آخرت ، دو دشمن متفاوت و دو راه جدای از یکدیگرند ، پس کسی که دنیاپرست باشد و به آن عشق ورزد ، به آخرت کینه ورزد و با آن دشمنی خواهد کرد ، و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند ، و رونده به سوی آن دو ، هرگاه به یکی نزدیک شود از دیگری دور می گردد ، و آن دو همواره به یکدیگر زیان می رسانند #حکمت104 : ( از نوف بکالی نقل شده که در یکی از شب ها ، امام علیه السلام را دیدم برای عبادت برخاست ، نگاهی به ستارگان افکند و به من فرمود : خوابی یا بیدار ، گفتم : بیدارم . فرمود :) ای نوف خوشا به حال آنان که از دنیای حرام چشم پوشیدند ، و دل به آخرت بستند ، آنان مردمی هستند که زمین را تخت ، خاک را بستر ، آب را عطر ، و قرآن را پوشش زیرین و دعا را لباس رویین خود قرار دادند ، و با روش عیسای مسیح با دنیا برخورد کردند ای نوف همانا داوود پیامبر ( که درود خدا بر او باد ) در چنین ساعتی از شب برمی خاست و می گفت : " این ساعتی است که دعای هر بنده ای به اجابت می رسد ، جز باج گیران ، جاسوسان ، شبگردان و نیروهای انتظامی حکومت ستمگر ، یا نوازنده طنبور و طبل " #حکمت105 : همانا خدا واجباتی را بر شما لازم شمرده ، آن ها را تباه نکنید ، و حدودی برای شما معین فرموده ، اما از آن ها تجاوز نکنید ، و از چیزهایی نهی فرموده ، حرمت آن ها را نگه دارید ، و نسبت به چیزهایی سکوت فرمود نه از روی فراموشی ، پس خود را درباره آن ها به رنج و زحمت دچار نسازید #حکمت106 : مردم برای اصلاح دنیا چیزی از دین را ترک نمی گویند ، جز آنکه خدا آنان را به چیزی زیانبارتر دچار خواهد ساخت #حکمت107 : چه بسا دانشمندی که جهلش او را از پای درآورد و دانش او همراهش باشد اما سودی به حال او نداشته باشد #حکمت 108 : به رگ های درونی انسان پاره گوشتی آویخته که شگرف ترین اعضای درونی اوست ، و آن قلب است ، که چیزهایی از حکمت و چیزهایی متفاوت با آن ، در او وجود دارد . پس اگر در دل امیدی پدید آید ، طمع آن را خوار گرداند ، و اگر طمع بر آن هجوم آورد ، حرص آن را تباه سازد ، و اگر نومیدی بر آن چیره شود ، تاسف خوردن آن را از پای درآورد ، اگر خشمناک شود کینه توزی آن فزونی یابد و آرام نگیرد ، اگر به خوشنودی دست یابد ، خویشتن داری را از یاد برد ، و اگر ترس آن را فرا گیرد پرهیز کردن آن را مشغول سازد ، و اگر به گشایشی برسد ، دچار غفلت زدگی شود ، و اگر مالی به دست آورد ، بی نیازی آن را به سرکشی کشاند ، و اگر مصیبت ناگواری به آن رسد ، بی صبری رسوایش کند ، و اگر به تهیدستی مبتلا گردد ، بلاها او را مشغول سازد ، و اگر گرسنگی بی تابش کند ، ناتوانی آن را از پای درآورد ، و اگر زیادی سیر شود ، سیری آن را زیان رساند ، پس هر گونه کندروی برای آن زیانبار و هر گونه تندروی برای آن فسادآفرین است #حکمت109 : ما تکیه گاه میانه ایم ، عقب ماندگان به ما می رسند ، و پیش تاختگان به ما بازمی گردند #حکمت110 : فرمان خدا را برپا ندارد جز آن کس که در اجرای حق مدارا نکند ، سازشکار نباشد ، و پیرو آرزوها نگردد 💕💕💕