✍وابستگی روانی شاگرد به معلم: دانش آموز مدرسه اگرچه به خاطر درس خواندن به مدرسه رفته و در کلاس درس حضور می یابد و اگر از او سوال شود که چرا به مدرسه میروی خواهد گفت برای آنکه مهندس یا پزشک بشوم، ولی همین شاگرد بدون این که خود توجه داشته باشد تحت تاثیر رفتار و کردار عاطفی و خلقی معلم قرار می گیرد و به تدریج روحیات معلمان را اعم از زشت و زیبا را در رفتار خود پیاده خواهد کرد و این همان وابستگی روانی شاگر به معلم است. این وابستگی روانی با شدت بیشتری در میان معلمان و آموزگاران ارزشمند وجود دارد، یعنی شاگرد بیشتر تحت تاثیر روحیات و خلقیات آن معلم قرار می گیرد. به عبارت دیگر هرچقدر جذب بین معلم و شاگرد بیشتر باشد این وابستگی بیشتر خواهد بود. بنابراین شاگردان علاوه بر کسب معلومات و دانش، عواطف و احساسات معلمان خود را نیز اقتباس می کنند و این تبعیت به طور ناخودآگاه انجام می شود. ارزش والایی که اسلام برای معلم و آموزگار قائل شده است ، سهم مهمی از آن ارزشمندی مربوط به وابستگی روانی است. لذا پیشوایان دینی ما دستور داده اند که معلمان و آموزگاران باید بدون گفتار و سخن گفتن شاگردان خود را به کمالات انسانی راهنمایی نمایند، زیرا در این گونه دعوت ها تحمیل عقیده وجود نداشته و شاگردان از خود عکس العملی نشان نمی دهند زیرا ناخودآگاه تحت تاثیر صفات انسانی معلم قرار گرفته و آن ها را در رفتارشان منعکس می سازند. پدران و مادران در ارشاد و راهنمایی فرزندان خود باید به این نکته حساس توجه داشته باشند که بجای گفتن مستقیم ، سعی کنند که بر اساس وابستگی روانی کمالات معنوی و انسانی خود را به فرزندان خود انتقال دهند. با توجه به این مطالب، بزرگترین رسالت آموزش و پرورش این است که معلمان شایسته و متعهد را به مدارس گسیل دارد تا در پرتو جنبه های کمالی و انسانی آن معلمان شاگردان خود ساخته و پرداخته شوند. نباید فراموش کنیم که ملتی سرشار و غنی است که دارای فرهنگی اصیل و توانا باشد. فرهنگی اصیل و تواناست که معلمان آن علاوه بر تخصص های علمی از کمالات انسانی به طور سرشار و فراوان برخوردار باشند. بزرگترین ضایعات وقتی تحقق می یابد که در ملت و مملکتی معلمان بدون برخوردار بودن از کمالات اخلاقی و انسانی به شغل معلمی بپرازند. #کارشناس_مشاوره #رابطه_معلم_و_شاگرد @pasokhsara