🔴مصاحبه حسین دارابی با زکریای رازی مصاحبه‌ای با جناب زکریای رازی داریم پیرامون چند شبهه‌ای که درباره الکل در فضای مجازی منتشر شده است سلام جناب زکریای رازی ممنون که وقتتون رو دراختیار ما قرار دادید زکریای رازی: عرض سلام و ادب دارم خدمت شما آقای دارابی عزیز و همه کسانی که این مطلب رو میخونن، درخدمتم حسین دارابی: لطف دارید، خواستم بگم خودتون رو معرفی کنید، دیدم که نیازی نیست چون همه شمارو میشناسن، بریم سراغ شبهات شبهه‌ اولی که مطرح میکنن این هست که شما حدوداََ سه قرن بعد از پیامبر و نزول قرآن الکل رو کشف کردید، چجوری اسلام قبلش اونو حرام اعلام کرد؟ زکریای رازی: دقت کنید من الکل رو کشف کردم، اختراع نکردم که. قبلا هم الکل وجود داشته و مردم اهل دل الکل رو از روش تخمیر انگور یا چیزهای دیگه بوجود می‌آوردن و میزدن بر بدن، حالا اسمش رو نمیدونستن چیه، فورمول شیمیاییش روهم نمیدونستن. اصلا تو فضای علمی الکل نبودن، بلکه چیزای الکل دار رو میزدن که برن به فضا. خدا و روایات هم خود الکل رو حرام اعلام نکردن، هرآنچه مست‌کننده باشه رو حرام اعلام کردن. [کُلّ مُسکرٍ حرام] هرچی مست کننده باشه حرامه، حتی شما اگه دلستر لایت هم بخورید و مست کنید، حرام مرتکب شدید زکریای رازی ادامه داد، در کتاب الکل و فرآورده‌های آن درصد الکل موجود در مسکرات مختلف اومده، آب‏جو ۴ الی ۶ درصد، شراب ١۶ تا ٢٠ درصد و عرق یا ویسکی تا۴٠ درصد در بردارنده ماده سکرآور الکل می‏‌باشند. درباره عرق سگی چیزی تو این کتاب نیومده که حدس می‌زنم الکل بیشتری توش باشه. خلاصه حکم اسلام بسیار کامل و دقیق هست، معیار میده، معیار حرمت مست‌کنندگی هست. حالا الکل باعث مستی بشه یا چیز دیگه. شاید یه دانشمند دیگه پیدا بشه یه ماده دیگه کشف کنه که در مشروب هست که مست‌کننده‌ باشه، فرقی نداره حسین دارابی: ممنون جناب رازی، شبهه دومی که مطرح میشه این‌که، وقتی کرونا اومد، برای ضدعفونی از الکل استفاده کردن. بعضیا گفتن چیشد؟ هان؟ تا دیروز الکل نجس بود، حالا حتی برای ضدعفونی اماکن مقدس هم از الکل استفاده کردید؟ زکریای رازی: ببینید جناب دارابی، الکل دو نوع است یک نوع الکل خوراکی و مست کننده و نوع دوم الکل سمی و کشنده که غیرخوراکیه، الکل مست کننده بله نجس هست، کما اینکه شراب نجس هست، ولی الکلی که الان برای ضدعفونی داره استفاده میشه، الکل سمی هست که نجس نیست. کما اینکه دیدید برخی از هموطنان شل‌مغز الکل رو خوردن که از درون ضدعفونی کنن خودشونو که مُردن. البته بین مراجع اختلاف هست دراین موضوع. بهرحال اینجا دین در برابر علم نیست، درکنار علم هستش، و هیچوقت علم دربرابر دین نبوده و از دست‌آوردهای علمی استفاده میکنه و بیشترین دستورات رو برای علم‌آموزی به مسلمونا داده، اصلا خود من بخاطر دستورات دین اسلام رفتم سراغ علم شیمی و کشف الکل حسین دارابی: اصلا چرا الکل و مشروب خوردنش حرامه؟ رازی: چون عقل زایل میشه، من خودم مشروب نمیخوردم، اگه الکل میخوردم که دیگه نمیتونستم کشفش کنم. خوردن مشروبات الکلی خیلی خطرناکه، اتفاق هایی رو رقم میزنه که چه بسا قابل جبران نباشه. شما تصادف‌هایی که بخاطر خوردن مشروبات الکی اتفاق میفته رو ببنید، چندین هزار نفر سالانه تو دنیا تبدیل به کتلت میشن. خود غربی‌ها که حرام نمیدونن مشروب رو، قوانین محدود کننده و جریمه گذاشتن براش حسین دارابی: ممنون جناب رازی، شبهه دیگری که مطرح میشه که بیشتر به اتهام شبیه هست درباره خود شما مطرح میشه، این هست که میگن شما کافر و از منکرین خدا و نبوت بودید؟ زکریای رازی: به شدت تکذیب می‌کنم دارابی: سندی هم دارید برای این تکذیبیه؟ رازی: وااا؟ خودم میگم تکذیب میکنم، سند میخواید؟ کتاب‌های منو ببینید درباره چی بوده؟ آیا ملحد این کتابارو مینویسه؟ «کتاب الحاصل فی العلم الإلهی»، «کتاب فیما یرد به اظهار ما یدعی من عیوب الأنبیاء»، «کتاب علی سهیل البلخی فی تثبیت المعاد» و «فی آثار الامام الفاضل المعصوم». دارابی: خب چرا خواستن شمارو تخریب کنن؟ رازی: من خیلی دشمن زیاد داشتم. بدلایل مختلف، هم چون از لحاظ علمی رتبه بالایی داشتم، همه سلاطین و حکما خیلی بهم توجه داشتن. از طرف دیگه یه کتاب علیه فرقه اسماعیلیه نوشتم به نام «فی الرد علی الکیال فی الامامه»، اوناهم برای انتقام منو متهم به کفر کردن حسین دارابی:پس اون دوتا کتاب ملحدانه که به شما نسبت میدن دروغه؟ رازی: بله قطعاََ، شما دوتا کتابی که به من نسبت میدن رو برید ببینید، از لحاظ سندی بسیار ضعیف هستش، باور نکنید ممنونم جناب رازی که وقتتون رو دراختیار ما قرار دادید زکریای رازی ممنون که این فرصت رو بمن دادید تا بتونم رفع اتهام و شبهه بکنم #حسین_دارابی 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

"اساساً سنّت و راه و رسم شارع مقدس اسلام هرگز اين نيست كه انسان‌ها را ـ اعم از آن كه مؤمن باشند يا نباشند ـ با فريب و نيرنگ به سوى هدفى كه خود مى‌خواهد بكشاند." مصباح یزدی، جنگ و جهاد در قرآن، ص ۶۷

علت مخالفت آیت الله بروجردی با تدریس فلسفه در حوزه علمیه به روایت استاد سید محمدمهدی آیت اللهی #آیت_الله_بروجردی #فلسفه #اسفار @haghighah @haghighah

✅برده و کنیز هدیه دادن از رسوم شاهان ساسانی بنابر متن کتیبه های ساسانی 🔻در کتیبه افسای دبیر که ظاهرا مجمسه یکی از شاهان ساسانی رو تراشیده و به وی بابت این کار هدیه داده شده است و او از این هدیه شاهانه تشکر کرده است. این هدیه عبارتند از : زر، سیم، بنده(برده)، کنیز، باغ 🔻در متن کتیبه عبارت بَندَک(bandag) آمده است که دیاکونوف ایران شناس معروف اشاره می کند اصطلاح بندک در ایران باستان همان برده است 📚راهنمای کتیبه های ایرانی میانه، سعید عریان، صفحه 83 📚تاریخ ایران باستان، دیاکونوف، ترجمه روحی ارباب، صفحه 224 ✅ @Anti_Archaism | گروه پژوهشی آرتا

عید قربان و الغای سنت کهن قربانی انسان نویسنده: استاد رضا مرادی غیاث آبادی روز قربانی یا عید قربان/ عید اضحی یکی از کهن‌ترین و متداول‌ترین سنت‌های ماقبل اسلامی مردمان خاورمیانه است. داستان ابراهیم نیز که در قرآن و منابع دیگر از آن یاد شده، به یکی از انقلاب‌های مهم در چگونگی اجرای مراسمی آیینی در ایران، بین‌النهرین، آناتولی و دیگر سرزمین‌های شرق باستان اشاره دارد: الغای سنت دیرین قربانی کردن یا سوزاندن انسان‌ها و بخصوص کودکان، و جایگزین کردن گوسفند و دیگر حیوانات بجای آن. مناسب است اگر این روز جایی در مناسبت‌های تقویمی مربوط به کودکان پیدا کند. برای آگاهی بیشتر پیرامون قربانی کردن کودکان و منابع موجود در باره آن از جمله بنگرید به: پیگولوسکایا، ن.، شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان، ترجمه عنایت‌الله رضا، چاپ سوم، تهران، ۱۳۷۷، ص ۴۸۰ تا ۴۸۵؛ تذکره اربیل (وقایع‌نامه آربلا)، متن کهن سریانی از مؤلفی ناشناس، ترجمه محمود فاضل بیرجندی، تهران، ۱۳۹۰. منبع: http://ghiasabadi.com/eid-al-adha.html @pasokhtext @pasokhtext

کورش و اسکندر در شاهنامه فردوسی، در تفاوت اسکندر با کورش فردوسی در شاهنامه در حالی از «زن‌دزدی کیخسرو»، «کنیزبازی ایرج»، «شهرسوزی‌ها و زن و بچه کشی‌های کیکاووس»، «مردم‌کشی‌های شاپور ذوالاکتاف»، «زن‌بارگی‌های بهرام گور»، «مردم‌کشی‌ها و شهرسوزی‌های انوشیروان»، «شکنجه‌گری‌ها و قساوت‌های خسرو پرویز، پوراندخت، شاپور، بهرام و دیگران» و بسیاری از دیگر رفتارهای خشونت‌بار و ضد بشری یاد می‌کند که در مورد کورش مطلقاً سکوت کرده و اسکندر را شخصیت و پادشاهی خردمند، بیداردل، دورکننده بدی‌ها، سازنده، آرام کننده کشور، شاهوار، با فر و فرهنگ، خوب‌چهر، خوب‌گفتار، دادگر، پیروزبخت، بخشنده و آشتی‌جو نامیده است. او همان خصالی را برای اسکندر قائل شده که قرآن برای ذوالقرنین قائل شده است. سخنان فردوسی در شاهنامه با آنچه در تداول امروز گفته و نوشته می‌شود و تبلیغ می‌گردد، بکلی متفاوت و متناقض است. آیا فردوسی درست گفته و مبلغین امروز نادرست می‌گویند و سخنان فردوسی را با تحریف بازگو می‌کنند یا برعکس؟ پاسخ این پرسش را چگونه می‌توان داد و این دوگانگی را چگونه می‌توان حل کرد؟ آیا می‌توان فردوسی را بخاطر بیان واقعیت‌هایی از جنایتگری‌های پادشاهان ایران، دشمن ایران قلمداد کرد؟ آیا دوستدار ایران کسی است که رنج‌های تاریخی مردم ایران را برای توجیه اعمال حاکمان و پادشاهان نادیده بگیرد و آنان را به انسان‌ها ترجیح دهد؟ دستکم فردوسی چنین نبوده و رنج مردم و ظلم شاهان را پرده‌پوشی نکرده است. نویسنده: رضا مرادی غیاث آبادی منبع: http://ghiasabadi.com/human-sufferings-234.html

رفتار امام علی (ع) با مخالفان – بخش اول شیبانی(شاگرد معروف ابوحنیفه) در کتاب «الأصل» با دو واسطه از کثیر حضرمی چنین نقل می کند: وارد مسجد کوفه شدم. دیدم 5 نفر به علی(ع) دشنام می گویند. در بین آنان مردی بود که بُرنُس (روپوش بلندِ دارای کلاه) بر تن داشت و می گفت: « با خدا عهد می بندم که علی(ع) را به قتل برسانم». من او را گرفتم ولی یارانش فرار کردند. او را نزد علی(ع) بردم و گفتم: «این شخص با خدا عهد می بست که تو را به قتل برساند!» علی (به آن مرد) فرمود: « وای بر تو! نزدیک بیا و بگو کیستی؟» آن مرد گفت: « من سوار المنقری هستم» سپس علی(ع) به من رو کرد و فرمود: «رهایش کن!» گفتم: «چگونه رهایش کنم در حالی که به خدا سوگند یاد می کرد که تو را به قتل خواهد رساند؟!» علی(ع) فرمود: « (توقع داری) کسی را که (هنوز) مرا به قتل نرسانده ، به قتل برسانم؟!» گفتم: « ولی به تو دشنام داده است» فرمود: « تو نیز اگر مایل هستی به او دشنام بده وگرنه رهایش کن! » منبع: کتاب «الأصل» ، محمد بن الحسن الشيباني (متوفای 189هـ) ، چاپ قطر، ج7 ، ص:512 منابع دیگری که شبیه همین مضمون را نقل کرده اند: الأموال ، ابوعبید القاسم بن سلام (متوفای 224هـ) ، ج1 ، ص296 المصنف ، ابن أبي شيبة (متوفای 235هـ) ج7، ص463 روایت شماره37255 الأموال ، ابن زنجويه(متوفای251هـ) ، ج2، ص517 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

رفتار امام علی (ع) با مخالفان – بخش دوم شیبانی(شاگرد معروف ابوحنیفه) در کتاب «الأصل» می گوید: " به ما چنین رسیده که هنگامی که علی – رضی الله عنه – خطبه ی نماز جمعه می خواند خوارج (که هنوز وارد مرحله مخالفت نظامی نشده بودند) در گوشه ای از مسجد شعار تحکیم سر دادند (یعنی عبارت «لا حُکمَ إلّا لِلّهِ» را فریاد کردند که معنایش اینست که «داوری تنها از آنِ خداست»). علی (ع) گفت: « این شعار ، سخن حقی است ولی با هدفِ باطل بیان می شود. ما شما را از اینکه به مسجدهای خدا بیایید و نام خدا را در آن یاد کنید ، محروم نمی کنیم ، تا زمانی که دستان شما در دستان ماست ( و در دفاع از امت اسلامی در مقابل مهاجمان با ما همدست هستید ) سهم شما از بیت المال و غنایم را به شما می پردازیم و تا وقتی با ما جنگ نکنید با شما نخواهیم جنگید». سپس به خطبه خود ادامه داد." منبع: کتاب «الأصل» ، محمد بن الحسن الشيباني (متوفای 189هـ) ، چاپ قطر، ج7 ، صص:512 -513 منابع دیگری که شبیه همین مضمون را نقل کرده اند: الأموال ، ابوعبید القاسم بن سلام)متوفای 224هـ) ، ج1 ، ص296 المصنف ، ابن أبي شيبة (متوفای 235هـ) ج7، ص562 ، روایت شماره37930 الأموال ، ابن زنجويه(متوفای251هـ) ، ج2، ص517 المعجم الأوسط ، طبرانی(متوفای 360هـ) ، ج7، ص376 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

🔸پنج ویژگی زنان بهشتی با سند معتبر از امام رضا (ع) نقل شده که فرمودند: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: بهترین زنان شما (دارای) پنج (ویژگی) هستند. پرسیدند: آن پنج (ویژگی) کدامند؟ فرمود: زنی که (زندگی را بر شوهرش) آسان بگیرد، نرمخو و همراه باشد و هنگامی که شوهرش به خشم آید تا وقتی او را خشنود نساخته، خواب به چشمش نیاید و در غیاب شوهرش ( به او خیانت نورزد و پاکدامنی خود و اسرار و مسائل) زندگی زناشویی با همسر را حفاظت کند؛ چنین زنی، کارمندی از کارمندانِ (شایسته ی) خداست و کارمند خدا، ناکام نخواهد شد ( بلکه به هدفش که بهشت و رضای الهی است خواهد رسید) متن عربی حدیث: عن أبي الحسن الرضا (عليه السلام) قال: قالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام): خَیْرُ نِسَائِکُمُ الْخَمْسُ. قِیلَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ وَ مَا الْخَمْسُ؟ قَالَ: الْهَیِّنَةُ اللَّیِّنَةُ الْمُؤَاتِیَةُ الَّتِی إِذَا غَضِبَ زَوْجُهَا لَمْ تَکْتَحِلْ بِغُمْضٍ حَتَّی یَرْضَی وَ إِذَا غَابَ عَنْهَا زَوْجُهَا حَفِظَتْهُ فِی غَیْبَتِهِ فَتِلْکَ عَامِلٌ مِنْ عُمَّالِ اللَّهِ وَ عَامِلُ اللَّهِ لَا یَخِیب. 📚 کلینی، الکافی، جلد ۵، صفحه ۳۲۵ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

⁉️ *«لیلة الرغائب» سنّت یا بدعت؟!* چند سالی است به مدد تبلیغات، اعمال «لیلة الرغائب» و بجا آوردن آن میان مردم به‌ویژه نسل جوان، خیلی رایج شده؛ امّا این اعمال، سندیّت درستی ندارد که در این متن، مختصراً به آن می‌پردازیم؛ ظاهراً حدیث لیلة الرغائب از منابع اهل تسنن به منابع شیعی وارد شده و رجال سندی این حدیث از رجال ضعیف اهل تسنن می‌باشند. بحث لیلة الرغائب در میان عوامّ اهل سنّت رواج دارد؛ امّا حتی بسیاری از خود علمای اهل سنّت با آن مخالفت داشته و سند این روایت را بسیار ضعیف دانسته و عمل لیلة الرغائب را بدعتی ‌بزرگ شمرده‌اند. با بررسی سندی این روایت، می‌توان نتیجه گرفت که چنین حدیثی معتبر نیست و نمی‌توان مستحبّ‌ بودن اعمال لیلة الرغائب را اثبات کرد. جالب است که خود علامه مجلسی(ره) در کتاب «زاد المعاد» خویش که شبیه «مفاتیح الجنان» است، می‌نویسد: به دلیل(عدم اعتماد به سند) ما نماز مشهور لیلة الرغائب را در این رساله نیاوردیم، علاوه بر این(اشکال) که از راه عامّه(اهل تسنّن) هم نقل شده‌است! مشروعیّت این اعمال و نماز، وابسته به مبنای فقیه در «قاعدهٔ تسامح در ادلّهٔ سنن» است. در قاعده «تسامح در ادلّه سنن» با روایت ضعیف هم می‌توان، حکم مستحب یا مکروه را ثابت کرد. اگر مجتهدی (یا مقلّدی عن تقلیدٍ) این قاعده را قبول دارد، می‌تواند چنان نمازی را مستحبّ و مشروع بداند؛ ولی اگر این قاعده را اجتهاداً (و در مورد مقلّد، تقلیداً) قبول ندارد، به دلیل ضعف سند و اشکالات موجود در این روایت، چنان نمازی مستحبّ و مشروع نیست و ادای آن «به قصد ورود (نه رجاءً)» قطعاً حرام و بدعت است. امّا از آنجا که عموم مردم، قصد ورود و قصد رجاء را متوجّه نمی‌شوند و پس از فراگیرشدن تبلیغات رسانه‌ای، این اعمال را به گمان مستحب‌ بودن انجام می‌دهند، باید تا آنجا که می‌شود مردم را آگاه کرد تا مبادا بدعتی چون لیلة الرغائب وارد دین شود و سال‌ها بعد، رنگ سنّت به خود بگیرد! زیرا بدعت، چیز عجیب و غریبی نیست که با اصول منافات داشته باشد؛ بلکه بدعت یعنی داخل‌کردن چیزی در دین، که جزء دین نیست. پس حتی نماز و روزه خاصی که در دین نیست، اگر وارد دین شود، بدعت است. •┈┈••✾❀✾••┈┈• ❔ *چند پرسش و پاسخ:* 1⃣ دامن‌زدن به ردّ و طعن چنین مستحبّاتی، غیر از کوتاه‌کردن دست مؤمنان از مناجات و توسّل، ثمرهٔ عملی دیگری ندارد!! پاسخ: قرار نیست دست مؤمنان از دعا کوتاه شود؛ بلکه باید آگاه شوند و با تبلیغ درست دین، به‌جای دعاهای جعلی یا ضعیف‌السند، به سوی دعاها و اعمال معتبر تشویق شوند. آیا در جامعه ما، «صحیفه سجّادیّه» با آن دعاهای گرانقدر، مهجور نیست؟ 2⃣ چگونه هنگامی که برخی از علما این حدیث را نقل‌کرده‌اند، شما آن را ردّ می‌کنید؟! یعنی آن بزرگان، متوجّه ضعف و اشکالات آن نبوده‌اند؟! پاسخ: بزرگان و علمای شیعه به‌جای خویش محترم‌اند؛ امّا گاهی اشتباه‌های علمی نیز رخ می‌دهد که کتاب‌های علمی و تاریخ هر علم، گواهِ آن است. ما تابع دلیل هستیم (نحن أبناء الدلیل) و هر عالِم هر چند که موثّق باشد، باید سخنش به شیوهٔ علمی بررسی شود. 3⃣ مستحبّات را می‌توان بنا بر مبنای «تسامح در ادلّهٔ سنن» انجام داد و نیازی به «سند معتبر» نیست. این نماز هم ایراد و مشکلی جز در سند ندارد و بر طبق احادیث «من بلغ» اگر کسی انجام داد، مأجور است. پاسخ: اشکال شما مبنی بر قاعدهٔ «تسامح در ادلّه سنن» و اخبار «من بلغ» است که نمی‌تواند استحباب شرعی را ثابت کند و مورد پذیرش همهٔ فقهاء نیست. اخبار «من بلغ» نمی‌تواند استحباب نماز لیلة الرغائب را اثبات کند؛ حتّی به فرض اینکه بتواند، نماز لیلة الرغائب، دائر مدار میان بدعت و استحباب است و مقتضای احتیاط، ترک این نماز به قصد ورود است؛ زیرا در صورت انجام آن، احتمال حرمت و ارتکاب بدعت وجود دارد، به خلاف صورت ترک؛ زیرا ترک این نماز، حدّاکثر ترک عمل مستحبّ است؛ و ترک عمل مستحبّ، مانعی ندارد. و در پایان اینکه ما «عبادت مباح» نداریم! عبادت نیازمندِ «امر وجوبی یا استحبابی» است. مشکلِ گریبان‌گیر، زمانی درک خواهد شد که کار از کار گذشته‌ باشد و این مناسک «جزء دین» شمرده شود و این، چیزی جز بدعت نیست. ساده‌گیری در این امور و بزرگ‌نمایی اجتماعیِ هر عبادت و منسکی که استنادِ آن به دین، معلوم نیست و بیم آن می‌رود که در اذهان مردم، «جزء دین» شمرده شود، ضررش برای دین، بیش از «دین‌ستیزی و دین‌زدایی آشکار» است. •┈┈••✾❀✾••┈┈• 👌🏻 قابل ذکر است ماه رجب به خودی خود دارای فضیلت است و انسان هر عملی را در این ماه مبارک انجام دهد از آثار مضاعفی برخوردار است. از طرفی شب جمعه نیز دارای فضیلت است و به عبادت در این شب سفارش شده است. و تلفیق شب جمعه با ماه رجب، فضیلت شبهای جمعه ماه رجب را دو چندان می‌کند.

تفسیر صحیح شعار «مرگ بر ضد ولایت فقیه» چیست؟ 🌹 رهبر معظم انقلاب : " بعضی ها نظرات کارشناسی میدهند، با نظر رهبری مخالف است، میگویند آقا این ضد ولایت است !! من به شما عرض بکنم؛ هیچ نظر کارشناسی ای که مخالف با نظر این حقیر باشد، مخالفت با ولایت نیست ، دیگر از این واضح‌تر !؟ نظر کارشناسی، نظر کارشناسی است. کار کارشناسی، کار علمی، کار دقیق به هر نتیجه‌ای که برسد، آن نتیجه برای کسی که آن کار علمی را قبول دارد، معتبر است و به هیچ وجه مخالفت با ولایت فقیه و نظام هم نیست. به هر حال هیچگاه اعلام نظر کارشناسی و نظر علمی، معارضه و مبارزه و مخالفت و اعلام جدائی از رهبری و ولایت و این حرفها به حساب نمی‌آید و نباید بیاید." (۹۱/۵/۱۴) 🌹 رهبر انقلاب : "مراقب باشيد، مواظب باشيد، نمیشود هر كسی را به مجرد يك خطائی يا اشتباهی گفت منافق ! نميشود هر كسی را به مجرد اينكه يك كلمه حرفی برخلاف آنچه كه من و شما فكر ميكنيم، زد، بگوئيم آقا اين ضد ولايت فقيه است. در تشخيصها خيلی بايد مراقبت كنيد... در تشخيص ها و در مصداق های مختلف دقت بشود. بی‌دقتی در مصداق ها، گاهی اوقات ضررها و لطمات بزرگی خواهد زد" (۸۸/۹/۱۴) 🌹 رهبر انقلاب : " اين برادر عزيزمان ميگويد «ضد ولايت فقيه» را معرفی كنيد. خوب، «ضد» معلوم است معنايش چيست؛ ضديت ، يعنی پنجه در افكندن ، دشمنی كردن ، نه معتقد نبودن. اگر بنده به شما معتقد نباشم، ضد شما نيستم؛ این ممكن است که كسی معتقد به كسی نباشد . البته اين "ضد ولايت فقيه" كه در كلمات هست، "آيه مُنزل از آسمان" نيست كه بگوئيم بايد حدود اين كلمه را درست معين كرد ، به هر حال يك عرفی است. اعتراض به سياستهاي اصل ۴۴ ، ضديت با ولايت فقيه نيست . اعتراض به نظرات خاص رهبری ، ضديت با رهبری نيست . دشمنی، نبايد كرد . دو نفر طلبه كنار همديگر مينشينند ، خيلی هم با هم رفيقند ، خيلی هم با هم باصفايند ، همدرس هستند ، مباحثه ميكنند ، حرف همديگر را رد ميكنند ، اين حرف او را رد ميكند ، آن حرف اين را رد ميكند. ردكردن حرف ، به معنای مخالفت كردن ، به معنای ضديت كردن نيست ؛ اين مفاهيم را بايد از هم جدا كرد " (۸۶/۷/۱۷) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @GgaroGhati #ولایت_فقیه #افراطیگری #افراطی_گری

کانال بررسی روایات👇 @shenakhtehadis در اسفندماه سال 1391 در یک جلسه قرآن بحثی پیش آمد که آیا صحیح است که امام علی ع وقتی نوزاد بودند (یعنی زمانی که هنوز قرآن بر پیامبر ص نازل نشده بود) در قنداقه قرآن تلاوت کرده اند؟ بنده عرض کردم مقامات اهل بیت(ع) در جای خود محفوظ است و وقوع معجزات و کرامات نیز اجمالا مورد قبول ماست ولی روایتی که حاوی موضوع تلاوت قرآن توسط امام علی ع در قنداقه است از نظر سند ضعیف و از نظر محتوا دچار اشکالات جدی است بلکه با قرآن تعارض دارد و با قاطعیت باید گفت که سند معتبري نداريم كه امام علی(ع) در قنداقه قرآن خوانده باشند. برخی از عزیزان در آن جلسه قرآن عرایض بنده را عجولانه و غیرعلمی پنداشتند بنابراین در چند یادداشت مفصل ادله ی خود را تقدیمشان کردم. ادله را در قالب 4 یادداشت و 2 پیوست تقدیم کردم که شامل بحثهای تفصیلی درباره رجال سند و محتوای روایت بعلاوه برخی از بحثهای مرتبط بود. قرار بود آن برادر عزیز مطالب بنده را به برخی از فضلای مورد اعتماد خودشان برسانند و جواب علمی به "شبهه افکنی" بنده بدهند!! اما با گذشت اینهمه سال، هنوز جوابی از این عزیز و فضلای مورد اعتماد ایشان نرسیده است. اکنون مجددا همان یادداشتها را در قالب یک فایل فشرده با فرمت rar برای عموم منتشر می کنم طبیعی است اگر استادان و فضلای حاضر در این محفل نقدی داشته باشند نیز در صورتی که به صورت خصوصی ارسال فرمایند موجب امتنان بنده است. بی تردید یکی از وظایف ما اینست که با خرافات و غلو مقابله کنیم تا چهره تابناک تشیع بر اثر روایات جعلی و مطالب ضعیف مخدوش نگردد. از خدا می خواهم نشر این یادداشتها در فضای مجازی مایه روسفیدی دنیا و آخرت نگارنده و خوانندگان و کسانی که در نشر آن می کوشند گردد. والله العالم بحقائق الأمور وهو الغفور الرحیم. بررسی تفصیلی متن و سند روایاتی که می گویند امام علی (ع) در زمان نوزادی و در قنداقه قرآن خوانده اند - در یک فایل پی دی اف 👇 https://eitaa.com/shenakhtehadis/287 https://eitaa.com/shenakhtehadis/287