خود طبری درباره مطالب کتابش چه نظری داشت؟
#تاریخ_طبری #طبری #تاریخ_اسلام
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
آیدی اینستاگرام مدیر👇
@khodemani57
https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
🔺 قابل تأمل
▫️پسر : پدر چرا بعضیا با اسلام مخالف هستن؟!
- پدر : اسلام کهنهست، مال اعراب ۱۴۰۰ سال پیشه و خرافهست پسرم... فقط گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک.
▫️پسر : جمله ای که گفتین از کیه؟
- پدر : زرتشت گفته.
▫️پسر : زرتشت کی هست؟
- پدر : پیغمبر ایرانیه که ۲۵۰۰ سال پیش زندگی می کرده.
▫️پسر : این که خیلی کهنه تره!
- پدر : 😐
▫️پسر : پدر، یعنی الان ما باید زرتشتی باشیم؟
- پدر : آره دیگه، دین عربا ارزونی خودشون، اونا به ایران حمله کردن و به زور ما رو مسلمون کردن.
▫️پسر : پس چرا وقتی مغول حمله کرد ما بودایی نشدیم، تازه اگه حمله ی یه مهاجم به یه کشور دیگه مساوی باشه با پذیرفتن دین مهاجمین از سوی مردم اون کشور، چرا وقتی ایرانی ها، رومی ها رو شکست دادن مردم روم زرتشتی نشدن؟!
از این گذشته اندونزی بزرگترین کشور مسلمونه، عربا که دیگه به اونجا حمله نکردن، پس چه جوریه که همه مسلمونن؟! اونجا که دیگه شمشیری تو کار نبوده!
#جنگ #تاریخ_اسلام #فتوحات
عضویت در کانالهای ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پاسخ به مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش سوم
پرسش:
در سالهای اخیر ویدیویی از یک سخنران مسیحی بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن گفته میشود: «یهودیها و مسیحیها در حکومت محمد به ذِمّی یعنی شهروندان درجه دوم تبدیل شدند که فقط با پرداخت جِزیه اجازه زنده ماندن و شانس کشته نشدن داشتند. یهودیها و مسیحیها آزادی مذهبی نداشتند و نمیتوانستند برای مراسم مذهبی در کنار یکدیگر جمع شوند.»
پاسخ این ادعاها چیست؟
پاسخ:
1 - این ادعا درباره سیره پیامبر (ص)، با مستندات تاریخی سازگاری ندارد. مسیحیان و یهودیان در زمان پیامبر (ص) به عنوان دو گروهِ اقلیت دینی دارای حقوق شهروندی شناخته میشدند و نه تنها در عمل به مناسک دینی و عبادی خود آزادی داشتند بلکه در صورت پرداخت جزیه ، تأمین امنیت آنان بر عهده حکومت اسلامی قرار میگرفت.
2 - پرداخت جزیه که مبلغش بیش از زکاتِ مسلمانان بود، دستکم دو فلسفه داشت: نخست اینکه در هنگام جنگ و دفاع از امنیت کشور اسلامی، شرکت در جهاد بر یکایک مردان مسلمان واجب است اما بر اقلیت های دینی واجب نبود و به آنان اختیار داده میشد به جای «سرباز دادن برای مشارکت در جنگ»، «جزیه» بپردازند(تقریبا معادل خرید خدمت سربازی در عصر حاضر). آنان به صِرف اینکه جزیه می دادند از شرکت در جنگ، معاف میشدند و تأمین امنیتشان بر عهده سربازان مسلمان قرار میگرفت. دوم اینکه عدالت اقتضا میکرد همانگونه که شهروندان مسلمان، به حکومت مرکزی «زکات» میدادند، شهروندان مسیحی و یهودی نیز مبلغی به عنوان «جزیه» بدهند زیرا از زکات، معاف بودند.
3 - کلمه «ذِمّی» يا «اهل ذِمّه» به معنای «شهروند درجه دوم» نیست بلکه همخانواده با کلمه «ذِمّة» به معنای «عُهده، تعهد، مسؤولیت و پیمان» است و «اهل ذمه» یعنی «کسانی که مسلمانان نیستند ولی پیمان همزیستی با مسلمانان دارند و حکومت اسلامی متعهد به حمایت از جان، مال، ناموس و آزادی دینی آنان است». در واقع وقتی در جامعه اسلامی لقب «ذمی» به یهود و نصارا داده میشود مقصود اینست که حفاظت از حقوق شهروندی و امنیت آنان، مسؤولیتی «بر ذمه مسلمانان» یعنی «بر عهده جامعه اسلامی» است و اگر این وظیفه ادا نشود مسلمانان، «مشغول الذمه»(مدیون) خواهند بود. با همین نگاه اسلامی بود که وقتی شماری از سپاهیان معاویه، خلخال از پای یک زن ذمّی(مسیحی یا یهودی) بیرون آوردند و بدون اینکه دستگیر و مجازات شوند از صحنه گریختند، وقتی خبر به امیرالمومنین علی(ع) رسید، ایشان فرمودند: «فَلَو أنَّ امْرَأً مُسلِماً ماتَ مِن بَعدِ هذا أسَفاً ما كانَ بِهِ مَلوماً بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً»(اگر مردی مسلمان (پس از شنیدن این ماجرا) از شدت تأسف بمیرد، نباید سرزنش شود بلکه از نظر من (دِق کردن در چنین حالتی) سزاوار و بجاست»(کلینی، الکافی، ج 5، ص 5 و نهج البلاغه، خطبه 27 با موضوع جهاد)
4 – سختگیری پیامبر (ص) درباره اقلیتهای دینی منحصر به گروهی از آنان بود که دست به توطئه، پیمان شکنی و شورش مسلحانه بر ضد حکومت اسلامی زده بودند. آیه ای که می گوید «اهل کتاب باید در حالی که فرودست یا ذلیل ... بقیه در لینک زیر: http://pasokhha57.blogfa.com/post/24
#جزیه #حقوق_بشر #تاریخ_اسلام
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
🔴 اخلاق انسانی پیامبر اکرم(ص)
✅ هنگامه عزیمت سپاه اسلام برای فتح مکه، رسول الله (ص) در مسیر، سگی ماده را دیدند که عوعو می کرد و به توله هایش شیر می داد. به یکی از اصحابشان(جعیل بن سراقه) دستور دادند تا از اسب پیاده شود و مانند سپر در برابر آن سگ بنشیند تا عبور جمعیت باعث ترس سگ و توله هایش نشود و کسی از سپاهیان نیز آزاری به آنان نرساند.
🔖وقال الواقدي في مغازيه وقد ذكر فتح مكة: حدثني عبد الرحمن بن محمد عن عبد اللَّه بن أبي بكر بن حزم قال: لما سار رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه وسلّم من العرج، رأى كلبة تهر على أولادها وهن حولها من ضعفها، فأمر رجلا من أصحابه يقال له جعيل بن سراقة أن يقوم حذاها، لا يعرض لها أحد من الجيش ولا لأولادها.
📝المغازی للواقدی: جلد ۲ صفحه ۸۰۴
#سیره_پیامبر (ص) #تاریخ_اسلام #حقوق_بشر
✍️ کانال مرحوم استاد محمدرضا حکیمی
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
بعد از واقعه کربلا آیا امام زین العابدین علیه السلام با یزید بیعت کردند؟
اگر بیعت کردند چرا؟
پاسخ:
هدف و اعتقاد اهل بیت (علیهم السلام) این بود که بیعتی با یزید انجام نشود که یزید بتواند آن را به عنوان «سند مشروعیت خود» به جامعه بقبولاند و حق و باطل، مشتبه شوند. از این رو امام حسین (علیه السلام) به عنوان نوه پیامبر (صلی الله علیه و آله) و پیشوای راستینِ مسلمانان، خود را مجاز به چنین بیعتی نمی دانست.
اما پس از قتل علنی امام حسین (ع) دیگر برای همه معلوم شد که بیعتهای قبلی که از بزرگان و صحابه گرفته شده بود هم از روی اختیار نبوده بلکه اجباری و با تهدید به قتل بوده است.
بنابراین پس از انتشار خبر «قتل حسین (ع) به جرم خودداری از بیعت»، هرکس بیعت کند موجب اشتباه مردم در تشخیص حق و باطل نمی شد بنابراین دیگر بیعت برای اقلیت مخصوصا برای بنی هاشم که علنا مقاومت کرده و مصیبت کشیده بودند، مجاز بود.
با همین منطق بود که امام سجاد علیه السلام بعد از حدود یکسال از شهادت پدر، وقتی او را مجبور به بیعت کردند امتناع نکرد زیرا اکنون همه مردم می دانستند که چنین بیعتی پس از قتل عام بنی هاشم، یک بیعت کاملا اجباری است و مشروعیت واقعی به حکومت نمیدهد.
اما اگر سیدالشهدا (ع) حتی زیر سایه شمشیر با یزید بیعت میکرد فرق داشت زیرا بعدا اینطور وانمود و تبلیغ میشد که «حسین با رضایت خودش بیعت کرده و اجبار و تهدیدی در کار نبوده است» یعنی حق و باطل، مشتبه میشدند و حقیقت برای اکثریت مردم روشن نمی شد.
ماجرای شهادت امام حسین علیه السلام موجب شد «آزادانه بودنِ همه بیعت های قبلی و بعدی» زیر سؤال برود زیرا علنی شد که رویه حکومت اینست که افراد را در دوراهی میان بیعت و قتل، قرار میدهد و هرکس بیعت نکند به قتل خواهد رسید.
بنابراین امام سجاد علیه السلام در ماجرای حرّه که سپاه یزید برای قتل عام مردم مدینه آمده بود، از روی مجبوری، تظاهر به بیعت کرد زیرا چنین بیعتی مثل روغنِ ریخته بود و تأثیری در تقویت حکومت یزید نداشت. شهادت حسین (ع) کاری کرده بود که دیگر هیچ بیعتی توانایی و ظرفیت مشروعیت دادن به دستگاه را نداشته باشد بنابراین بر افراد مضطر، جایز شد که بیعت کنند. در واقع حکم «بیعت از روی مجبوری» قبل و بعد از عاشورای سال 61 تفاوت کرد و دستکم برای اهل بیت (ع) که یکبار بزرگترین هزینه را بخاطر امتناع از بیعت با ظالمِ متجاهر داده بودند، جایز گردید.
#عاشورا #تاریخ_اسلام #امام_حسین علیه السلام
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis