◼️◾️▪️آیت الله یزدی عمر خود را در خدمت به اسلام سپری کرد
آیت الله سلیمانی گفت: آیت الله یزدی در سنگر‌های گوناگون خدمت به نظام از جمله مجلس خبرگان درخشید و نام او درکنار کتاب پرافتخارو قطور انقلاب اسلامی محو شدنی نیست.
آیت الله عباسعلی سلیمانی: رحلت آیت الله محمد یزدی عالم بزرگوار و یکی از افسران مکتب امام زمان (عج) و یکی ازیاران صدیق رهبری را به محضر مبارک بقیه الله الاعظم امام زمان (عج)، رهبر معظم انقلاب، حوزه‌های علمیه، بیت ایشان و مردم شریف ایران تسلیت گفت و افزود: آیت الله یزدی از چهره‌های قدر انقلابی و نظام الهی بود.
#آیت_الله_عباسعلی_سلیمانی
#عضو_محترم_مجلس_خبرگان_رهبری
#نماینده_محترم_ولی_مطلقه_فقیه
#امام_جمعه_محترم_کاشان
#آیت_الله_محمد_یزدی
#رحلت
#تسلیت
#عضو_کانال_پیام_آدینه_نمازجمعه_شوید
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «عبدالمطّلب (ع)، پدر چهارده نور الهی»
روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢۵
✍️ مناسبت روز: امروز به نقل از برخی از منابع تاریخی، سالروز #رحلت حضرت #عبدالمطلب (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت، روزبرگ امروز را به این شخصیت بزرگِ تاریخ، اختصاص می‌دهیم؛
عَبْدُالمُطَّلِب بن هاشم بن عبدمناف (۱۲۷-۴۵ قبل از هجرت) بزرگ قبیله قریش و جدّ بزرگوار حضرت محمد (ص) است که نَسَب ایشان به حضرت ابراهیم خلیل (ع) می‌رسد. [أسدالغابة، ج۶، ص۱۵۱]؛
مورخین، حضرت عبدالمطلب را مردی بزرگ و بخشنده و احیاگر چاه زمزم دانسته‌اند و برای ایشان از لقب «فیاض» استفاده نموده‌اند! [أنساب الأشراف، ج ١، ص ٧٨]
همچنین بنابر روایات تاریخی، ماجرای مهم حمله ابرهه به مکه، معروف به «اصحاب فیل» در دوران سیادت ایشان اتفاق افتاده، که در منابع تاریخی چنین نقل شده:
«وقتی لشکریان ابرهه در مسیر حمله به مکه، شتران قریش را به غارت بردند! میان حضرت عبدالمطّلب و ابرهه ملاقاتی صورت گرفت و ایشان، تنها آزادی شتران خود را درخواست کردند؛ ابرهه گفت، گمان می‌کردم برای گفت و گو درباره کعبه پیش من آمده‌ای! ولی حضرت عبدالطلب که می‌دانستند، قریش قدرت رویارویی با لشگر ابرهه را ندارند، با ایمان کامل پاسخ دادند: «من صاحب شترانم هستم و این خانه نیز صاحبی دارد که از آن محافظت خواهد کرد!»
ایشان پس از گرفتن شتران، همه آنها را نذر کعبه کرده و مردمِ مکه را از تصمیم ابرهه آگاه ساختند و خود حلقه درِ کعبه را گرفته و با خدای متعال مناجات کردند...؛ در روز بعد، تودۀ عظیمی از پرندگان به لشکر ابرهه حمله کرده و آنها را نابود نمودند!» [تاريخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۱۳۴ و بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴۴]
❓امابرخی این پرسش را مطرح می‌نمایند که آیا حضرت عبدالمطلب، موحّد و اهل ایمان بوده‌اند؟
✅ در جواب این سؤال باید عرض کنیم که همه علماء ومورخين اتفاق نظر دارند که پدر و مادر و تمام اجدادِ پیامبر اسلام (ص)، مؤمن و تسلیم امر پروردگار بوده‌اند؛ لذا حضرت عبدالمطلب، نه تنها موحد بوده‌اند، بلکه نزد خداوند منان چنان عظمتی داشتند که باری تعالی، نور پیامبر اسلام (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و تمامی اهل‌بیت عصمت و طهارت را از وجود پاک ایشان منشعب نموده و در حقیقت، حضرت عبدالمطلب (ع) پدر بزرگ تمامی چهارده معصوم هستند و کلیه نسل سادات متصل به این شخصیت موحد و مؤمن است! چنانچه پیامبر اکرم (ص) دراین‌باره فرموده‌اند: «من و علی از یک نور آفریده شدیم و پیش از خلقت آدم، خدا را تسبیح می‌گفتیم و چون خداوند آدم را آفرید، آن نور را در صلب او قرار داد و پیوسته ما را به اصلاب پاکیزه منتقل می‌گردانید، تا این که به عبدالمطلب رسیدیم و پس از آن، مرا در صلب «عبداللّه» و علی را در صلب «ابوطالب» قرار داد».[كشف اليقين، ص ١١]
همچنین امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «به خدا سوگند! نه پدرم و نه جدم عبدالمطلب و نه هاشم و نه عبدمناف، (هرگز) بت نپرستیدند! بلکه آنها به سمت کعبه عبادت می‌کردند و بر دین حضرت ابراهیم (ع) بوده‌اند». [کمال الدین، ج ١، ص ١٧۴]
✍️ البته درباره ایمان، فضیلت و مقام معنوی حضرت عبدالمطلب (ع)، احادیث بسیاری نقل شده، که دراین مجال کوتاه، تنها به دو حدیث دیگر اشاره می‌نمائیم:
امام صادق(ع) فرمودند: «جبرئیل بر پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: یا محمد! خداوند شفاعت تو را درباره پنج نفر پذیرفته است: شکمى که تو را حمل کرد و آن «آمنه» دختر وهب بن عبد مناف است؛ صُلبى که تو را بار آورده و آن «عبدالله بن عبدالمطلب» است؛ آغوشى که تو را پرورش داده و آن عبدالمطلب بن هاشم است؛ و کسانی که تو را سرپرستی نمودند و آنها «ابوطالب بن عبدالمطلب» و «فاطمه بنت اسد» هستند» [الخصال، ج ١، ص ٢٩۴]
همچنین حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «عبدالمطلب در روز قیامت، به تنهایی در حدّ امت واحده محشور خواهد شد؛ زیرا وی به جهت ایمان خود، در میان مردم دوران جاهلیت، یگانه بودند و سیمای پیغمبران و هیبت پادشاهان در چهره وی نمایان خواهد بود». [الکافی، ج ١، ص ۴۴۶]
مورخین درباره عمر حضرت عبدالمطلب اختلاف دارند و برخی عمر ایشان را هشتاد و دو، برخی صدوبيست و عده‌ای نيز صد و چهل سال بيان كرده‌اند! اما همه مورخین اتفاق نظر دارند كه ايشان در طول زندگی پربرکت خود از همه‌ی نعمت‌های بزرگ الهی مانند: فرزندان بسيار، رياست مادی و معنوی، سلامتی و عمر طولانی بهره‌مند شدند و در هنگام مرگ، تنها نگرانی ایشان وضعیت سرپرستی رسول خدا (ص) که تنها هشت سال داشتند، بوده و برای این امر مهم، فقط فرزند گرامیشان حضرت ابوطالب (ع) را شايسته اين سرپرستی دانستند و پس از اطمينان از آينده نوه گرامیشان حضرت محمد (ص)، ديده از جهان فرو بستند.
@payame_adineh