🏞 روحِ بی‌قرار
✍🏻 عین‌صاد
❞ آنان كه رشد كرده‌اند و از پوست‌هاشان بيرون آمده‌اند، ديگر نمى‌توانند به پوست‌هاشان بازگردند و ديگر نمى‌توانند به زندان روى بياورند؛ زيرا وسعت وجودى آنها در اين تنگنا نمى‌گنجد.
اين حرفى است كه باید... همه با هم به آن بيانديشند و از رشد ووسعت و سعه‌ى وجودى انسان به راز شهادت و اشتياق به مرگ برسند.
آب‌ها به ته كاسه‌ها قانع هستند. با شروع حرارت و تبخير، وسعت و گسترش وجودى آنها شكل مى‌گيرد و اگر سرپوش اجل در كار نباشد، يك آن، اين روح‌هاى گسترده در اين ظرف‌ها باقى نمى‌مانند كه شور پرواز، اشتياق فرار و بى‌قرارى آگاه در كار است.
📚
#ذهنیت_و_زاویه_دید | ص ۱۰۶
