در #حادثه_کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم. اول: #حسین (ع) حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود. تا آخر می‌‌ایستد. خودش و فرزندانش شهید می‌شوند. هزینه انتخابش را می‌‌دهد و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد. از آب می‌گذرد، از آبرو نه‌ دوم: #یزید همه را تسلیم می‌خواهد. مخالف را تحمل نمی‌‌کند. سرِ حرفش می‌‌ایستد. نوه‌ پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد. بی‌ آبرویی را به جان میخرد تا به چیزی که می‌‌خواهد برسد سوم: #عمرِ_سعد به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است. هم خدا را می‌خواهد هم خرما، هم دنیا را می‌خواهد هم آخرت. هم می‌خواهد حسین (ع)را راضی‌ کند هم یزید را. هم اماراتِ ری را می‌خواهد،هم احترامِ مردم را. نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد،نه‌ از خوشنامی. هم آب می‌خواهد هم آبرو. دستِ آخر اما عمرِ سعد کسی‌ است که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد. نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی 👈 چه زیبا گفت #دکتر_شریعتی که: ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ حسین (ع) شدن را داریم، نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست! ➕ من بیش از همه از عمر سعد شدن میترسم...

#اول‌صبح‌سلامم‌به‌تو‌خیلی‌چسبید تنهـا نه به ســویش شده فطرس متوسّل، خلـقِ دو جهــان دست به دامان #حسین است...

چوب،لاے چرخِ شعرم ڪرده فرهنگ لغاٺ بیخیالِ قافیہ،من دوستٺ دارم #حسین شدّٺِ این عشق،در شعرم نمےگنجد چرا؟ بیخیالِ شعر،اصلاً دوستٺ دارم حسین