✔️ #مناظره_چهارم ✍ محمد رضا حدادپور جهرمی این جلسه، بیشتر از سه جلسه پیشین به مناظره شبیه بود. کسی دنبال زد و خورد نیست اما ردیفی بنشینند و هر کدام بدون توجه به عرایض هم یک سری جملات کلی و برنامه هایشان را بگویند، نه تاثیری در تقویت میزان مشارکت دارد و نه رایی را جابجا میکند. اجازه بدهید نظرم را درباره هر کدام به طور مختصر بیان کنم: 🔺 1.آقای #زاکانی: ادبیاتش بهتر شده بود. تلاش کرد دو تا اشتباه قبل که به تقویت سبد پزشکیان کمک کرده بود را جبران کند اما دیگر کار از کار گذشته و استفاده ای که حریف نباید میکرد، کرده. برنامه هایش را در کتابی با خود آورده بود اما به ذکر جملات کلی و حمله به پزشکیان و پورمحمدی بسنده کرد. کمکی به تقویت سبد رای خودش نکرد. اما از آنهایی است که وقتی تیپ حزب الهی او را میبیند دوست دارد از او بپرسد چه خبر؟ و او هم از اسرار پشت پرده و خیانت ها پرده برداری کند اما در این چهار جلسه، در قامت ریاست جمهوری ظاهر نشد. 🔺 2. آقای #پورمحمدی : مسئله تحزب و تقویت حزب ها و تشکل ها از مسائلی است که سالهاست اندیشمندان ما فراموش کرده اند و برایشان آرزو شده. حتی تلاش داشتند که آن را به حقوق بشر بکشانند. امشب پورمحمدی به خوبی روی آن مانور داد. سپس ضربه اش را به جلیلی زد اما تلاشش در پاسخ به جوابهای جلیلی چندان موفقیت آمیز ارزیابی نمیکنم. ولی حس میکنم اصلا آمده بود که جلیلی را بزند و برود. و همین کار را کرد اما چون تیم رسانه ای ندارد، نمیتواند امشب و فردا روی جملاتش و جوابهای جلیلی مانور بدهد. بعلاوه این که بخاطر مسئله فوق محرمانه ای که مطرح کرد، کاری به راست و دروغش ندارم اما شخصا بعید میدانم از الان به بعد به راحتی بتواند از فیلتر شورای نگهبان به راحتی عبور کند. 🔺3. آقای #پزشکیان : مصداق بارز *به تماشاگه راز آمده بود* بود. اگر اکثریت آراء را در انتخابات کسب کند، باید برنامه و کارنامه و همه و همه چیز را رها کنیم و برویم یک فکر جدی و اساسی به حال و روز مردمانمان بکنیم. چون حداکثر کار پزشکیان در مناظرات و میتینگ ها نشان دادن کف دستش و گفتن جملات کلی و کلیشه ای و آخرش عرض ارادت به مقام معظم رهبری و نهایتا گردن نگرفتن هیچ کس و هیچ حرفی است! همین. پزشکیان همه اش همین است. امشب هم از هر شب منفعل تر و شاعرانه تر! 🔺4. آقای #قاضی_زاده : آدم باید خیلی خوش شانس باشد که در زندگی اش رفیقی مثل قاضی زاده داشته باشد و حتی پس از خودش هم بتواند از حقش دفاع کند. جدی میگویم. من صداقت را در او دیدم. نه از نردبان شهید جمهور بالا رفتن. بعلاوه اینکه که اگر نقشش لو نرفته بود، از حیث بیان و دفاع و حمله و طرح و برنامه و کارنامه چیزی کم از دیگران ندارد. امشب هم عالی بود. ولی رای آور نیست. خودش هم میداند. اصراری بر تغییر تاکتیکش ندارد و احساس میکنم به همین که هست راضی است. 🔺 5. آقای #جلیلی: امشب در حد یک پدیده ظاهر شد. متوجه شدیم که صدای بلند هم دارد و میتواند ضدحمله کند و دفاعش هم بد نیست. دستمریزاد دارد و خدا قوت. اما شخصا معتقدم که اگر تند نشده بود خیلی بهتر بود. این ادبیات و تند شدن ها به درد جلسات درون گفتمانی میخورد که بعدش یکی پیدا بشود و بگوید تکبیر و همه با مشت های گره کرده و اشک های در چشم حلقه زده، فریاد برآوردند و بعدش برویم و پیشانی اش را از روی عشق و اخلاص ببوسیم. وگرنه حقیقتا جواب نداد. من به سهم دانش اندک خودم در موضوع مسئله فوق محرمانه ای که پورمحمدی جلوی چشم همه دنیا باز کرد متوجهم که دست روی چه موضوعی گذاشت اما انتظار داشتم جلیلی اینقدر سیاست داشته باشد که با ادبیات آرام تر و جملات ماندگارتر دهان او را ببندد. ضمن این که امشب جلیلی به حریف نشان داد که نقاطی دارد که اگر کسی دست روی آن بگذارد، جیغ جلیلی بلند میشود و چپ و راست حریف را یکی میکند. خب این خیلی حیف است. نباید این مسئله عیان میشد و باید جلیلی فرصت لبخندهای مرموزانه را از حریفش میگرفت. نه این که با سه چهار تا تیکه بخواهد به او بگوید که اصلا نمیفهمی و تشخیص نمیدهی و خواب نما شده ای و ... ! کاش جلیلی خودش را برای این پرده بیشتر آماده کرده بود. 🔺6. آقای #قالیباف : ترجیح داد از حاشیه امنش خارج نشود. از دو تا تکنیک استفاده کرد: 🔻الف) تکرار: برای بار چندم، پنج برنامه اساسی خود را با ادبیاتِ موضوع برنامه تکرار کرد. با آسودگی و آرامش روی آنها مانور داد و خودش را قاطی دعوای دیگران نکرد. دعوایی که شاید به نظر بعضی ها دعوای اصل انقلاب بود اما بنظرم یک مسئله در حوزه عملکرد شخصی آقایان بود که خودشان باید جواب میدادند و قالیباف وقتش را خرج دعوای همسایه نکرد. ادامه این مطلب👇👇