📛 موقعیتی که باید یقین کنید شیطان کنارتان نشسته! 🔻 بعضی مذهبیا مدام خودشون رو با دیگرانی که کمتر اعمال دینی انجام میدن، مقایسه می‌کنن و دچار خودبرتربینی میشن. امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبهٔ ۱۹۲ نهج البلاغه با اشاره به تباه شدن عبادت شش هزار سالهٔ شیطان با یک لحظه تکبّر، می‌فرماید: «خداوند، هرگز انسانی را به‌خاطر عملی وارد بهشت نمی‌کند که برای همان عمل، فرشته‌ای را از آن‌جا بیرون کرده است. فرمان او در حق آسمانیان و زمینیان مساوی است و بین خداوند و هیچ‌یک از بندگانش، رابطۀ خاصی وجود ندارد تا به‌خاطر آن، آنچه را بر جهانیان حرام کرده، بر او مباح کند». ‼ شیطان خودش به‌خاطر تکبر، زمین خورده و مطمئناً انسان را از همین راه، زمین خواهد زد. شیطان مُدام زمینۀ مقایسه رو ایجاد می‌کنه تا خودمون رو بهتر از بقیه بدونیم. هر وقت احساس کردید که زمینۀ مقایسه پیش اومده و می‌خواهید خودتون رو در عبادت‌های بیشتر خودتون با کسی مقایسه کنید، یقین کنید که شیطان کنارتون نشسته تا خودتون رو از اعضای خانواده، از دوست و رفیق و همسایه و غیره مؤمن‌تر بدونید و بگید معلومه منی که نماز می‌خونم بهتر از اونی هستم که نماز نمی‌خونه؛ چرا خودم رو گول بزنم؟! ادامه دارد... 👤 #محسن_عباسی_ولدی 📚 از کتاب #طعم_شیرین_خدا، جلد اول 📖 بخش‌هایی از صفحات ۱۴۹ تا ۱۶۱

⁉ چرا با وجود عبادت، احساس رُشد نمی‌کنیم؟ 🔻 برای رُشد کردن، قبل از هر چیز باید در مقابل عظمت خدا، احساس کنیم که هیچِ هیچ هستیم. اولین نشونۀ عبادت واقعی، هیچ دیدن خود در مقابل عظمت خداست. اگر به حقیقت عبادت توجه داشته باشیم، هر چه بیشتر عبادت می‌کنیم باید احساس کوچکی و هیچی بیشتری کنیم. آدمی که رفته پای کوه و داره کوه رو از نزدیک می‌بینه، بیشتر از کسی که همون کوه رو از دور می‌بینه عظمت و بزرگی کوه رو نسبت به قامت خودش، درک می‌کنه. عبادت واقعی هم باید ما رو به خدا نزدیک کنه تا احساس کوچکی بیشتری در برابر عظمت خدا پیدا کنیم. ✅ تضرع و ناله‌های اهل بیت(علیهم السّلام) در مناجات‌ها، به خاطر اینه که به نهایت قرب رسیده بودن و نهایت احساس هیچی در برابر خدا داشتن. ادامه دارد... 👤 #محسن_عباسی_ولدی 📚 از کتاب #طعم_شیرین_خدا، جلد اول 📖 بخش‌هایی از صفحات ۱۶۵ تا ۱۸۰ #⃣ #سلوک

📛 خدایا! اومدم بگم هیچی نیستم... 🔻 بعضی وقت‌ها ما با عبادت کردن نه‌تنها احساس هیچی نمی‌کنیم، بلکه احساس می‌کنیم کسی شدیم برای خودمون و احساس بزرگی هم می‌کنیم و از خدا طلبکار هم می‌شیم. اما اوج بندگی به اینه که بدونیم خدا اونقدر عظمت داره که هیچ عبادتی حقش رو ادا نمی‌کنه. می‌دونید چرا ما نمی‌تونیم تو عبادتمون حضور قلب داشته باشیم؟ چون حقیقت عبادت اینه که اقرار کنی «خدایا! من اومدم بگم هیچی نیستم» وقتی این اظهار عجز و ذلت در برابر خدا ایجاد شد، حضور قلب هم پیدا میشه. ادامه دارد... 👤 #محسن_عباسی_ولدی 📚 از کتاب #طعم_شیرین_خدا، جلد اول 📖 بخش‌هایی از صفحات ۱۶۵ تا ۱۸۰ #⃣ #سلوک

✳️ حس قشنگ بعد از عبادت برای چیه؟! 🔻 تکبر، پرتگاه بسیار خطرناکیه. متکبر به اندازه‌ای که خودش رو بزرگ می‌بینه تو بندگیش دروغ میگه. عبادت یعنی خدایا من هیچ و تو همه چیزی اما متکبر میگه: «من هیچ نیستم؛ حتی اگه تو همه چیز باشی.» 🔸 حس قشنگ آدم بعد از عبادت، برای دریافتیه که از بزرگی و عظمت خدا داره، اما عبادتی که آدم در خودش احساس بزرگی کنه، قدرت آرامش‌بخشی نداره. آدم متکبر اگه بعد از عبادتش، نسبت به آدمای دیگه احساس بزرگی کنه و لذت ببره، این لذت معنوی نیست و لذت نفسانیه؛ چون به‌خاطر بزرگ دیدن خودش داره کیف می‌کنه، نه به‌خاطر بزرگ دیدن خدا. 👤 #محسن_عباسی_ولدی 📚 از کتاب #طعم_شیرین_خدا، جلد اول 📖 بخش‌هایی از صفحات ۱۶۵ تا ۱۸۰ #⃣ #سلوک