حسی ، حالی ، هوایی !
به ناگاه کنج پنجره های قدیمی مرا
یاد چای های سرخی می اندازد
همان چای هایی که رنگشان با فرش های دست باف قرمز خانه مادر بزرگ
ست می شد .
به حق می توانم بگویم در این روز ها که از له له دقدقه هایم فرصتی برای حتی خالی کردن ذهن را ندارم ناگذیرم و این همان
چیزیست که اکنون لازم دارم چای خانه مادر بزرگ:) ♥︎.
-کپی؟لا،نوشته های مرا پراکنده نکنید
#من_نویس | #کار_دست