..
🔴
#قانون_پناهگاه
کوهنوردان کوههای آلپ با رسیدن به نیمه راه ، در استراحتگاهی در آنجا استراحت میکنند .
صاحب آن استراحتگاه طی سالیان متوجه شده که اتفاق جالبی رخ میدهد :
وقتی کوهنوردان وارد استراحتگاه میشوند و گرمای آتش را حس میکنند و بوی غذا به مشامشان میرسد ، برخی از آنان وسوسه میشوند و به همراهان خود میگویند :
" میدانی ، فکر کنم بهتر است همین جا منتظر بمانم و شما به قله بروید و برگردید . وقتی برگشتید باهم پایین میرویم . "
وقتی کنار آتش مینشینند و آواز میخوانند ، جرقه‌ای از خشنودی آنان را فرا میگیرد .
در همین هنگام بقیه گروه لباسهایشان را میپوشند و مسیر خود را به سوی قله ادامه میدهند .
چند ساعت بعد فضای شادی‌بخشی کنار آتش وجود دارد و اوقات خوبی را در مأمن آرام ، پناهگاه سپری میکنند ، اما حدوداً سه ساعت بعد ، آرام میشوند و به سمت پنجره میروند و به بالای کوه مینگرند و در سکوت به دوستانشان که در حال بالا رفتن از قله هستند ، نگاه میکنند !
جوّ موجود در استراحتگاه از شادی و لذت به سکوت مرگبار و غم‌انگیزِ مراسمِ تشییع جنازه خودشان تبدیل میشود .
متوجه میشوند که دوستانشان بهای رسیدن به قله را پرداخته‌اند .
چه اتفاقی افتاد ؟
راحتیِ موقتِ پناهگاه ، باعث از دست دادن باور آنها به هدفشان شد و این برای هر یک از ما نیز ممکن است اتفاق بیفتد !
🔰
دقت کنیم ، زندگی از دو قسمت تشکیل شده است :
#قله‌ها و #پناهگاهها
در پناهگاه ؛ امنیت و آسایش وجود دارد ،
خطری جان ما را تهدید نمیکند ، اما برای تجربه ناب زندگی و صعود کردن و قرار گرفتن در اوج ، باید با چالش قله رو‌برو شد و بر آن غلبه کرد .
هیچکس در پناهگاه قله‌ای را فتح نمیکند ، اگر به قله فکر میکنیم باید با چالشهای آن رو‌برو شویم ... !
این حرف را برای شخص خودمان و برای سِیر عمومی یک جامعه بشنویم . رسیدن به قله ، بدون چالش نیست ... !
#خستگی_ممنون
.
