#مهم به قلم #رسول_محمدزاده چرا حال جوان ها بد است؟ با جوان ها حرف می زنم. باهاشون یک و به دو می کنم. اره می دم و تیشه می گیرم ولی معمولاً آخرش می گند «خوش گذشت و حال کردیم.» اما حال اونها خوب نیست. به هزاران دلیل حال شان بد است. کسی که حالش بد باشد، حرف حساب نمی شنود. مثلاً شما فرض کنید برای سرویس بهداشتی عجله دارید، آن وقت یکی بخواهد باهاتون درباره مسائل فلسفی زندگی صحبت کند. در اون لحظه چه حسی دارید؟ بدیهیه که بجز احساس نیاز به قضاء حاجت، حداکثر حسی که دارید، تنفر از طرف مقابل تون خواهد بود. (حالا ببینید جوون ها چقدر منو دوست دارند😉) یا مثلا یک معتاد شدیداً خمار پیدا کنید و بخواهید با آنها راجع به نقش موثر پدر در تعلیم و تربیت سخنرانی کنید. حتماً بعد از چند جمله ای که وقتش را گرفتید، قال تان می گذارد و می رود سر عمل (جراحی☺️) یا مثلاً جوانی که شبانه روز در مبارزه با شهوت افسارپاره ی دوران جوانی است. دلش یک جا و چشمش جایی و هرمونهایش جای دگر! دیشب خواب کسی را دیده و صبح کسی دیگر را دیده، دم ظهراز شخص ثالثی پیامک و غروب نشده از شخص رابع پی ام داشته و همه اینها در شرایطی است که او کور سوی امیدی هم به ازدواج ندارد.. شما جای او باشید، می نشینید پای موعظه ی شیخ یا ... می دانید می خواهم چه بگویم؟ می خواهم بگویم جوان در سالهای گذشته نیازهای واقعی ای داشته و سیستم غربزده دولت های ما آن نیاز را نادیده گرفته و با نیازهای او، یه قل دو قلِ بازی های کثیف سیاسی می کنند. اما عجله نکنید. این فقط یک روی سکه است. روی دوم به مراتب از این طرف داغ تر و سوزنده تر است. چند وقت پیش یک مقاله معتبر علمی می خواندم راجع به این که سیاست امریکا از بعد جنگ سرد با شوروی، در ایجاد عطش و حسرت به سبک زندگی امریکایی و ایجاد حس نارضایتی قلبی در مردم کشورهایی که قواعد بازی امریکایی شدن را در نپذیرفته اند، شکل گرفت. در واقع امریکایی ها در جنگ سرد به کمک اصلی ترین رسانه آن دوران، یعنی «سی ان ان» مستقیم رفتند سراغ قلب و ذهن مردم شوروی و کاری به سرشان آوردند که مردم شوروی حالشان از داشتن یک کشور بزرگ یکپارچه به هم می خورد. از بس حسرت و خماری «مک دونالد» و «پپسی» و «هالیوود» و...را به کام جوان های شوروی سابق ریخته بودند، آنها ترجیح می دادند خرده کشورهایی باشند زیر بلیط امریکا با مک دونالد و پپسی و کاباره و کازینوهای جذاب امریکایی، تا این که یک ابرقدرت بلامنازع در کل مشرق زمین! به همین دلیل نارضایتی ها کم کم شروع شد، دیگر به جای یک صدای واحد قوی از شوروی، صداهای مختلف و متنوع به گوش می رسید. خواست های متکثر، شهوت های قلیان کرده، نیازهای دائماً فزاینده و احساس درونی ناخوشی و نداری و حرمان و حسرت مردم از یک طرف و از دیگر سو داشتن دولتمرد احمق و نادانی چون گورباچوف همه و همه دست به دست هم داده تا بالاخره شوروی بزرگ، ابرقدرت شرق فروپاشید. و شد آنچه شد. راستی بیاییم سراغ وطن و مردم عزیز وطن شما مکرر از جوان‌های خودمان نمی شنوید که جوانی مان رفت و لذتی نچشیدیم؟ نمی شنوید که ما در ایران هیچ دل خوشی نداریم؟ نمی بینید که زندگی سگی در آنجا را به زندگی سالم و آبرومند در اینجا ترجیح می دهند؟ علتش همین است! امروز به جای یک «سی ان ان» ده ها شبکه پر مخاطب آن ور آبی دارند مدام حس و حال بد به جوان ما تزریق می کنند و از دیگر سو، حل المسائل این حرمان و حسرت را در تغییر یا تعدیل نظام معرفی می کنند. بدیهی است جوانی که در اوج جوانی، در درون خودش چنین بلوایی است. در درون کشور چنین بی توجهی ای و در برون کشور چنان تصویر روتوش شده ای از خارج کشور نشانش می دهند، چه حالی داشته باشد. تردید نداشته باشید دولتمردان ما، خصوصاً دولت خبیثه ی بنفش در این بحران نقش کلیدی و اصلی دارند. اما نباید فراموش کرد که سیاه نمایی هایی که در این سالها توسط رسانه های آن طرفی و سلبریتی های گرین کارتی داخل وطن صورت گرفته است، این سم را به دستگاه گوارش اندیشه جوان ایرانی ریخته و به این راحتی ها هم سم زدایی نخواهد شد. چرا که ذات ویروس های فکری و عقیدتی، رشد، تکثیر، حرکت و تکامل در ذهن فرد میزبان است به طوری که بعد از مدتی، کاملاً او را مسخ و نموده و از حیز انسانی و الهی ساقط می نمایند. #رسول_محمدزاده 🌹 http://eitaa.com/joinchat/2283077633C1b24a41612