دکتر سیدیاسر جبرائیلی:
در دهه ۱۳۴۰ گروهی از دانشگاه هاروارد آمریکا برای کمک به نگارش برنامه عمرانی سوم وارد ایران شده و در سازمان برنامه مستقر شدند.
فارغ از اینکه مشاوران هاروارد رویکرد استعماری آمریکا را در ایران دنبال میکردند، روایت جالبی از مدیران سازمان برنامه ایران دارند:
«نزدیک به تمام سمتهای عالی سازمان برنامه را فارغ التحصیلان خارج از کشور پر کردهاند... همکاران ایرانی ما کمهوش و فاقد قابلیتهای برجسته بودند، اما اینان با خود نشانه حضوری طولانی در خارج از کشور را دارند...
این عده اکثرا به معنای واقعی در ایران غریب بودند؛
زیرا با چند سال زندگی در خارج از کشور، رنگ و بوی فرهنگ بیگانه را به خود گرفته بودند.
آنها اغلب هیچ نشانی از همدردی ملموس با واقعیات زندگی در ایران نداشتند و اکثرا بر مقیاس ارزشی نادرست مبتنی بودند.» (مکلئود،۱۹۶۴)
این یک روایت آمریکایی از غربزدگی مدیران سازمان برنامه ایران در دوره پهلوی است.
اما پرسش اینجاست که آیا ما از این غربزدگی در نظام برنامهنویسی کشور خلاص شدهایم؟
متأسفانه پاسخ منفیست.
چقدر این تعبیر حضرت امام خمینی دقیق بود که فرمودند: «ما از شر رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم، لکن از شر تربیتیافتگان غرب و شرق به این زودی ها نجات نخواهیم یافت»
(قدرت و پیشرفت،ص ۱۰۴,۱۰۵)
#دکتر_جبرائیلی
#کتاب_خوب
#قدرت_و_پیشرفت