#فرازی_ازوصیتنامه_شهیدسیاوش_شادمانی با گذشت فراوان به لحظات یک فتح بزرگ نزدیک می شویم و در انتظار آخرین لحظاتی هستیم که با یاد خدا تمام طوفان و خیانت نامردان ضد اسلام را با ندای مظلومانه الله اکبرمان در دریایی از خون های پاک رهروان روح الله بپیچیم (در این لحظات مادران عزیزمان شاید پر افتخارترین لحظات و پربارترین لحظات زندگی را می گذارنند) و به آنها نشان می دهیم که هیچ سلاحی همچون بندگی خدا نیست و مهمترین سلاح ها نمی تواند جلو فریاد مظلومان را که برای اسلام قیام کرده اند بگیرند. آنها اسلام را نشناخته اند و خود را در راهی انداختند که به قول امام تنها راه بیرون رفتن از این دام انتحار است. مادرم! در این لحظات بسیار خوشحالم که بزرگترین سعادت که جهاد در راه خدا می باشد نصیب من گردیده با این که خود می دانی که چنین لیاقتی ندارم. فکر کردم بد نیست در این آخرین لحظات وصیتی برای مردمم داشته باشم گر چه زبانم لال است من با وصیت سخن گویم. خواهران و برادران عزیز! ما اکنون در زمانی قرار گرفته ایم که به قدرت برکت وجود امام عزیزمان راه سعادت از راه شقاوت به خوبی مشخص است و در زمانی که تمام اسلام در برابر کفر قرار گرفته است و تماماً در صف شیطانند. چون امروز راه های هدایت به خوبی آشکار است و آنهایی که نخواهند در این را حرکت کنند باید از دری که دربان آن شیطان است وارد شوند. چون اسلام انسان را مسئول می داند و برای همه آشکار است که ابراهیم بت شکن زمان ما اکنون امام خمینی است و اگر واقعاً اسلام و سعادت را می خواهید از امام پیروی کنید و پیروی از او را بر خود واجب بدانید، اطاعت از امام اطاعت از خداست. من از تمام دوستان خودم می خواهم که من را حلال کنند چون می دانم که نتوانستم در طول زندگیم برای آنها که همه چیزشان را فدای اسلام کرده اند مؤثر باشم، از این بابت شرمنده ام و تنها چیز قابلی که داشتم به قربانگاه آورده ام تا ذره ای از این دین بزرگ که بر گردن من بوده است ادا نمایم، امیدوارم که مرا حلال کنند و به بزرگواری خویش ببخشند تا از این شرمندگی بیرون بیایم. مادر! می دانی که شهادت سعادت می خواهد و من هنوز نتوانسته ام خود را برای شهادت آماده کنم. ولی مادر! اگر خدا از گناهانم درگذشت و من را بدین سعادت رسانید یادت نرود که بزرگترین افتخار نصیب من شده است. مادر! خدای نکرده در شهادت من «که شهادت نصیب کسانی می شود که خدا آنها را دوست دارد» فکر نمی کنم، هیچ وقت، همان طور که قبلاً گفته ام یادتان برود که همه باید بمیریم چه بهتر در راه کسی بمیریم که از اوییم و تمام هستی ما از اوست. دوست دارم که خانه را برای من حجله بندی کنید و جشن وصال بگیرید چون به وصال معشوق رسیدم که تمام عشق از اوست. از تمام شما می خواهم که من را حلال کنید مخصوصاً مادر مهربانم، که زحمت زیادی کشیده است و می دانم که نتوانسته ام فرزند خوبی برای شما باشم. 🚩#ما_ملت_امام_حسینیم #من_ماسک_میزنم #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد_دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄