#آداب_تلاوت_قرآن برای تلاوت قرآن، آداب خاصّی هست که به بعضی از آنها با استفاده از آیات و روایات اشاره می شود: ۱) در حال #طهارت و #با_وضو به تلاوت قرآن بپردازید. ۲) در حالی که #مسواک کرده اید قرآن را تلاوت کنید. ۳) در حال تلاوت #رو_به_قبله باشید، با ادَب و با طمأنینه ؛ چه نشسته و چه ایستاده و اگر نشسته می خوانید، #تکیه_نکنید. ۴) با #جَهرمتوسّط بخوانید؛ یعنی نه با صدای آهسته باشد و نه با صدای بسیار بلند. ۵) با #صوت_زیبا تلاوت کنید (در صورت امکان). ۶) از #روی_مصحف تلاوت کنید، که نگاه در مصحف و #تلاوت از روی آن آثار خاصّی دارد اگرچه آیات را حفظ باشید. در روایتی از #رسول_اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: 👈چیزی برای شیطان سخت تر و کوبنده تر از تلاوت قرآن آن هم از روی مصحف و با نگاه کردن در آن نیست. (بحار الأنوار، جلد ۸۹، صفحه ۲۰۲) ۷) قبل از شروع #استعاذه بگویید: أستعیذ باللَّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم؛ به خداوند شنوا و دانا، از شیطان رانده شده پناه می برم و یا بگویید: أعوذ باللَّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم و یا بگوید أعوذ باللَّه من الشّیطان الرّجیم. ۸) #ترتیل را مراعات کنید؛ قرآن، خطاب به رسول اکرم صلی الله علیه و آله درآیه چهارم سوره مزمل می فرماید: 👈و قرآن را با ترتیل مناسب آن بخوان. عبد اللّٰه بن سلیمان گوید: از #حضرت_صادق علیه السلام از گفتار خداى عز و جل (كه می فرماید:) «وَ رَتِّلِ‌ اَلْقُرْآنَ‌ تَرْتِيلاً» پرسیدم. فرمود: #امیرالمؤمنین صلوات اللّٰه علیه فرموده: یعنى آن را خوب بیان كن و همانند شعر آن را بشتاب مخوان، و مانند ریگ (هنگام خواندن) آن را پراكنده مساز، ولى دلهاى سخت خود را بوسیلۀ آن به بیم و هراس افكنید، و همت شما این نباشد كه سوره را به آخر رساند (یعنى همت خود را در تدبر و تأمل در آیات و بكار بستن و عمل كردن آنها قرار دهید نه اینكه فقط بخواهید سوره را به آخر رسانید). (الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۴) ۹) به هنگام تلاوت قرآن، به چیز دیگری فکر نکنید و #توجه_به_آیات قرآن کنید. ۱۰) در آیات قرآن #تدّبر کنید که در این صورت، از انوار، هدایت ها، حقایق، معارف و دقایق و اسرار قرآن کریم، به اندازه خود بهره مند خواهید شد. ۱۱) #حقّ_آیات را مراعات کنید؛ به این معنا که به هنگام تلاوت قرآن، وقتی از رحمت و بهشت یاد می شود، خود را از آن رحمت محروم نبینید و وقتی به آیات عذاب و آتش و غضب می رسید، بترسید و به خدای متعال پناه ببرید که از اهل عذاب و آتش نباشید و مشمول غضب نگردید. وقتی به آیات تکبیر، تعظیم، تسبیح و تحمید می رسید، به تکبیر، تعظیم، تسبیح و حمد حقّ بپردازید. هنگامی که به آیات استغفار و طلب عفو و بخشش می رسید، استغفار کنید و طلب عفو و مغفرت نمایید. آنجایی که به ذکر صالحان می رسید، از خدا بخواهید شما را نیز از آنان و در جمع آنان قرار دهد و آنگاه که به ذکر اهل طغیان و غفلت می رسید، از خدا بخواهید که شما را از ورود به جمع آنان حفظ کند. امام صادق علیه السلام فرمود: به هنگام تلاوت قرآن وقتی به آیه ای رسیدی که در آن ذکر بهشت شده است، از خدا بهشت را بخواه، و وقتی به آیه ای رسیدی که در آن ذکر آتش به میان آمده است، به خدا از آتش پناه ببر. (بحار الأنوار، جلد ۸۹، صفحه ۲۱۶)