💠 ❁﷽❁ 💠 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت #عاشقانه_ای_برای_مسلمانان #فصل_اول #قسمت_شصت_و_هفتم 🌷🍃🌷🍃 .... و عبدالله به سمت مان آمد و گفت:" ابراهیم همینجوریه! کلا دوست داره ایراد بگیره و غر بزنه!" سپس به صورت مادر خندید و ادامه داد:" مامان! غصه نخور! اگه خدا امری رو مقدر کنه، احدی نمی تونه مانعش بشه!" از فرصت استفاده کردم و تا عبدالله با حرف هایش مادر را آرام می کرد، به آشپزخانه رفتم تا برای مادر شربت عرق نعنا درست کنم، بلکه دردش آرام بگیرد. لیوان را که به دستش دادم، هنوز داشت گله حرف های نامربوط ابراهیم را به عبدالله می کرد. از یادآوری حرف های تلخ و تند ابراهیم، دلم گرفت و ساکت در خودم فرو رفتم که عبدالله صدایم زد:" الهه جان! می خوام برای شاگرد اول کلاس جایزه بخرم. تو خوش سلیقه ای، میای با هم بریم کمکم کنی؟" بحث های طولانی و ناخوشایند بعدازظهر، حسابی رمقم را کشیده بود، با این حال دلم نیامد درخواستش را رد کنم. نگاهی به مادر انداختم که نگرانی ام را فهمید و با لبخندی پر محبت گفت:" حالم خوبه! خیالت راحت باشه، برو!" با شنیدن پاسخ مادر، از جا برخاسته و آماده رفتن شدم. به سر خیابان که رسیدیم، راهش را به سمت مسیر منتهی به ساحل کج کرد. با تعجب پرسیدم:" مگه نمی خوای هدیه بخری؟" سرش را به نشانه تایید تکان داد و با لبخندی مهربان گفت:" چرا! ولی حالا عجله ای نیس! راستش اینجوری گفتم که با هم بیایم بیرون، باهات حرف بزنم! حالا موقع برگشت میریم یه چیزی می خریم." می دانستم که می خواهد در مورد آقای عادلی و تصمیمی که باید در موردش بگیرم، صحبت کند، اما در سکوت قدم می زد و هیج نمی گفت. شاید نمی دانست از کجا شروع کند و من هم نمی خواستم شروع کنم تا مبادا از آهنگ صدایم به تعلق خاطری که در دلم شکوفه زده بود، پی ببرد. در انتهای مسیر، آبی مایل به سبز خلیج فارس نمایان شد و با بلند شدن بوی آشنای دریا، عبدالله هم شروع کرد:" الهه! فکراتو کردی؟" و چون سکوتم را دید، خندید و گفت:" دیگه واسه من ناز نکن! ما که با هم رودرواسی نداریم! با من راحت حرف بزن!" از حرفش من هم خندیدم ولی باز هم چیزی نگفتم. ✍🏻💞🍃🍃🌷🍃🍃💞 🍃ادامہ دارد.... ✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد ♡  (\(\      („• ֊ •„)  ♡ ┏━∪∪━━━━━━┓  @porofail_me