#پست_پیشگام12 خداوند به انسان آزادی و اختیار بخشیده است و براساس همین اختیار باید و نبایدهایی را برای انسان تنظیم نموده است. بر مبنای همین بایدونبایدهای حاکم بررفتارانسانها،مفاهیم حق وتکلیف ایجاد می شود. یکی از اموری که درآموزه های اسلام بشدت مورد توجه قرار می گیرد حق الناس است. حق الناس ازجملهتکالیفی است که انسان در رابطه با دیگران موظف به رعایت آن می باشدو عدم رعایت آن گرفتاری انسان دردنیا و آخرت را به دنبال خواهد داشت. حق الناس با عدالت الهی رابطه ای تنگاتنگ دارد.چرا که ما قائل به عادل بودن خداوند هستیم وعدل را یکی ازصفات خداوند می دانیم. بنابراین نزد خداوندی که عادل است، حقوق مردم دارای ارزش و اهمیت است تا جایی که خداوند ممكن است در روز قیامت از حق خود بگذرد اما هیچ گاه از حق انسانهای دیگر نخواهد گذشت. در اکثر مواقع به محض تبیین موضوع حق الناس، ذهن اکثر افراد به سمت حق الناس مادی معطوف می شود در حالی که برای حق الناس انواعی وجود دارد و عدم رعایت هرکدام از آنها انسان را در برابر دیگران مدیون خواهد نمود. اگر بخواهیم یک تعریف ساده و روان از حق الناس ارائه دهیم می توانیم بگوییم هرآنچه منجر به ضرر مادی یا معنوی و یا جسمی و یا روحی به دیگران گردد در دایره ی حق الناس قرار می گیرد. قوانین دین اسلام مبتنی بر سعادت و سلامت فرد و اجتماع است و هرآنچه این سعادت وسلامت را به خطر اندازد مردود می باشد. به طور کلي در حق الناس، مال و جان و عرض مسلمانان حرمت خاصّي دارد و اگر تضييع شود باید جبران گردد. گاهی مالی را از دیگران تضییع می نماییم و گاه آبروی آنها را می بریم. گاهی بهروح آنها ضربه می زنیم و گاه ممکن است موجبات آسیب جسمی را برای آنها فراهم کنیم و همه ی این مصادیق جزء حق الناس می باشند. اگر کسی با رفتار خود سلامتی جان و بدن افراد را به خطر اندازد مورد مجازات الهی قرار خواهد گرفت؛ چرا که حفظجانافرادوبرخوردایازحقحیاتطبیعیترینحقانسانهاست و هیچ کس نباید چنین حقی را از دیگری بگیرد. آنچه امروز با آن روبرو هستیم شرایط سخت مبارزه با ویروس کروناست. ویروسی که بشدت خطرناک است و برای نجات از آن نیازمند همکاری و همراهی یکدیگریم. فارغ از تمام مشکلاتی که وجود داشته و فارغ از عدم مدیریت صحیح در مهار این ویروس، در حال حاضر آنچه بیش از همه بدان محتاجیم کمک به یکدیگر است. توصیه ی ماندن در منزل و قرنطیه ی خانگی توصیه ای است که همه ی صاحب نظران، پزشکان و کسانی که در این قضیه دستی بر آتش داشته اند، بر آن اتفاق نظر دارند لذا با توجه به شرایط بسیار خطرناک از مهمترین وظایف هر یک از ما این است که به این توصیه توجه نموده و از خانه خارج نشویم. وقتی خروج بی مورد و نه چندان ضروری ما از منزل ممکن است جان سایر افراد را بهخطر بیاندازد و یا حتی جان خود ما و نزدیکانمان به خطر بیافتد، وظیفه ی ما عدم خروج از منزل است و اگر کسی بدون توجه به این توصیه ها موجبات انتقال ویروس را به دیگران فراهم نماید قطعا دچار گناه شده وباید در برابر خداوند پاسخگو باشد. برخی از افراد متاسفانه با دلایل واهی و گاه با بینشی متعصبانه به تشکیل و یا شرکت در تجمعات دینی و غیر دینی می پردازند و بستر انتقال ویروس را فراهم می آورند. در حالی که اینگونه تجمعات یا مستقیما منجر به آسیب رساندن به مردممی شود و یا غیر مستقیم زمینه ی انتقال ویروس را فراهم می آورد، به همین دلیلمردم نباید با عدم توجهبه توصیه ها اوضاع راخراب تر نموده و حق الناس را بر گردن خود قرار دهند. ازجمله فضاهایی که منجر به انتقال ویروس می گردد محیط های بسته است. اگرچه کسانی که شغل دولتی دارند ممکناست مجبور باشند همچنان بر سر کار خویش حاضر شوند و دولت همکاری لازم را در تعطیلی برخی ازنهادها و موسسات ننموده است، اما لااقل افرادی که به طور خصوصی و شخصی مشغول کار هستند باید به اضطرار این شرایط توجه نمایند و بستر درگیر شدن مردم به این بیماری را فراهم ننمایند. خداوند در قرآن می فرماید: وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ یعنی خود را به مهلکه و خطر در نیفکنید. با توجهبه این آیه انسان مجاز نیست هر عملی که منجر به هلاکت خود و جامعه اش می شود را مرتکب گردد.در شرایط فعلی نیز رعایت بهداشت از سوی همه و ماندن در منزل عامل جلوگیری از انتشارویروس تشخیص داده شده و هرکس نسبت به این دستورات بی تفاوت باشددر درگاه الهی مسئول است. انسان همواره در معرض ابتلاء و آزمایش خداوند قرار دارد و آنچه می تواند انسان را سربلند از آزمایش های الهی بیرون آورد انجام وظیفه است. هرکس در هرمقام و جایگاهی که قرار دارد باید به بهترین شکل به وظیفه ی خود عمل نماید تا در این امتحان موفق گردد. وجود این ویروس خطرناک نیز وظایفی را برعهده ی تک تک ما می گذارد که اگر بخواهیم در عرصه ی امتحان الهی موفق باشیمباید به وظایف محوله توجه نماییم.