📕 بر گرفته از کتاب #بذرهای_فریب قسمت1 در تاریخ 23 مه 2003 بوش رئیس جمهور آمریکا ابتکار پایان دادن به #گرســنگی در #آفریقا را بــا اســتفاده از #غذاهای_تراریخته پیشــنهاد داد. او همچنین نگرانی های اروپا نســبت به این غذاها را به علت مانع تراشی برای پایان دادن به گرسنگی، به باد انتقاد گرفت. بوش معتقد بود غذاهای تراریخته کلید دستاورد بزرگی است که موجب افزایش صادرات آمریکا و ایجاد دنیایــی بهتر شــده اســت. ایــن پیام بخشــی از نقشــه ای بــود که توســط شــرکتهایی که عزم خــود را بــرای #کنترل_غذای_جهان جزم کــرده بودند، تهیه شــده بود. آن زمــان کــه نماینــده ای از گــروه مشــاوره آرتــور اندرســون توضیح داد که چگونه شــرکت او به شرکت #مونســانتو کمک کرده است تا این طرح را ایجاد کند. در ابتدا آنها از شرکت #مونســانتو پرسیدند که آینده مطلوب آنها ظرف پانزده تا بیست ســال آینده چگونه خواهد بود. مدیران شرکت #مونســانتو جهانی را توصیف کردند که ۱۰۰ درصد آن بذرهای تراریخته و ثبت شــده باشــد. شــرکت مشاوره اندرســون گامها و روشهای لازم برای تســلط و #کنترل_غذای_ جهان، (در جهانی که بذرهای طبیعی آن منقرض یا ربوده شــده اند) را در اختیار #مونسانتو گذاشتند. نفوذ شرکت منفور #مونسانتو در دولت بخش حیاتی این نقشــه بود. بعدها یک مشــاور گفت: امید صنعت این اســت که در طول زمان آنقدر بازار مملو شود که شما نتوانید دیگر با آن کاری داشته باشید و اینگونه شما به نوعی تسلیم میشوید. #نه_به_تراریخته #خیانت_بزرگ