#داستان_آموزنده
مجلس میهمانی بود.
پیر مرد از جایش برخاست تا به بیرون برود...
اما وقتی که بلند شد، عصای خویش را بر عکس بر زمین نهاد.....
و چون دسته عصا بر زمین بود
تعادل کامل نداشت...
دیگران فکر کردند که او چون پیر شده، دیگر حواس خویش را از دست داده و متوجه نیست که عصایش را بر عکس بر زمین نهاده.
به همین خاطر صاحبخانه با حالتی که خالی از تمسخر نبود به وی گفت:
پس چرا عصایت را بر عکس گرفته ای؟!
پیر مرد آرام و متین پاسخ داد:
زیرا انتهایش خاکی است، می خواهم
فرش خانه تان خاکی نشود...
مواظب قضاوتهایمان باشیم
چه زیبا گفت دکتر شریعتی:
برای کسی که میفهمد
هیچ توضیحی لازم نیست و
برای کسی که نمیفهمد
هر توضیحی اضافه است
آنانکه میفهمند عذاب میکِشند و
آنانکه نمیفهمند عذاب می دهند
مهم نیست که چه مدرکی دارید
مهم این است که چه درکی دارید... 🌷
🌸کانال مرکز مشاوره وفا🌸
@psychologistvafa
#داستان_آموزنده...
یکی از شاگردان کلاس به معلممان گفت : من چیزهای زیادی بخشیدم ولی در قبال آن فقط یک نگاه توهین آمیز دریافت کردم!
معلممان گفت: بیایید وقتی چیزی بخشیدیم به فرد و شخص ندهیم؛ بلکه آن را به خدا بدهیم.
آن شخص فقط برایمان مانند یک صندوق پست و رابطی بین ما و خدایمان باشد.
وقتی چیزی را برای خدا بفرستیم دیگر عکس العمل واسطه برای ما مهم نیست و از او توقعی هم نداریم؛ خداوند، خود عوض آن را هم در دنیا به ما میدهد و هم به طور بهتر، در قیامت، زمانی که به آنها احتیاج داریم.
یادمان باشد مقصد ما خداست...
پ.ن:
اولیای الهی و اساتید اخلاق، قدم اول در راه سیر و سلوک و رسیدن به خداوند را انجام دقیق واجبات و ترک جدی محرمات بیان نمودهاند؛ سپس برای مرحله بعد فرمودهاند که شخص توجه و مراقبه نماید که تکتک اعمالی که انجام میدهد برای خدا باشد؛ چنانچه پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) به ابوذر فرمودند سعی کن حتی خوردن و خوابیدنت نیز برای خدا باشد.
همچنین خداوند برای اینکه الگوی خود یعنی حضرت محمد مصطفی را به مردم بشناساند تا آنان نیز اینگونه باشند در آیه 162 سوره انعام میفرماید: «(به آنان) بگو همانا من، نمازم و تمام عبادات من و زندگیم و مرگم، همه برای خدا پروردگار جهانیان است».
ما چگونهایم!؟
.
#داستان_آموزنده...
یکی از شاگردان کلاس به معلممان گفت : من چیزهای زیادی بخشیدم ولی در قبال آن فقط یک نگاه توهین آمیز دریافت کردم!
معلممان گفت: بیایید وقتی چیزی بخشیدیم به فرد و شخص ندهیم؛ بلکه آن را به خدا بدهیم.
آن شخص فقط برایمان مانند یک صندوق پست و رابطی بین ما و خدایمان باشد.
وقتی چیزی را برای خدا بفرستیم دیگر عکس العمل واسطه برای ما مهم نیست و از او توقعی هم نداریم؛ خداوند، خود عوض آن را هم در دنیا به ما میدهد و هم به طور بهتر، در قیامت، زمانی که به آنها احتیاج داریم.
یادمان باشد مقصد ما خداست...
پ.ن:
اولیای الهی و اساتید اخلاق، قدم اول در راه سیر و سلوک و رسیدن به خداوند را انجام دقیق واجبات و ترک جدی محرمات بیان نمودهاند؛ سپس برای مرحله بعد فرمودهاند که شخص توجه و مراقبه نماید که تکتک اعمالی که انجام میدهد برای خدا باشد؛ چنانچه پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) به ابوذر فرمودند سعی کن حتی خوردن و خوابیدنت نیز برای خدا باشد.
همچنین خداوند برای اینکه الگوی خود یعنی حضرت محمد مصطفی را به مردم بشناساند تا آنان نیز اینگونه باشند در آیه 162 سوره انعام میفرماید: «(به آنان) بگو همانا من، نمازم و تمام عبادات من و زندگیم و مرگم، همه برای خدا پروردگار جهانیان است».
ما چگونهایم!؟