eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
179 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
ترجمه حدیث ۱۱۵ از امام صادق(عليه‌السّلام) و ايشان از پدران بزرگوارش(عليهم‌السّلام) شبيه حديث گذشته در ضمن وصاياى پيامبر‌اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به امیرالمؤمنین علی(عليه‌السّلام) روايت شده است با اضافه‌اى كه عبارت است از: اى على! سه چيز نجات بخش است: ترس از خداوند در نهان و آشكار، و ميانه‌روى در هنگام ثروت و تنگدستى، و سخن عادلانه در هنگام خوشنودى و خشم.
ترجمه حدیث ۱۱۶ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: اى اسحاق! از خدا چنان بترس كه گوئيا او را مى‌بينى و اگر تو او را نمى‌بينى او به طور حتم تو را مى‌بيند؛ و اگر معتقدى كه او تو را نمى‌بيند پس كافر گشته‌اى و اگر مى‌دانى كه تو را مى‌بيند ولى با اين وجود باز آشكارا معصيتش را مرتكب مى‌شوى پس او را حقيرترين و سبك‌ترين بينندۀ بر خود انگاشته‌اى.
ترجمه حدیث ۱۱۷ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: هر كه خدا را بشناسد ترس او در دلش مى‌افتد و هر كه از خدا ترسان باشد نفسش از دنياطلبى باز مى‌ماند.
ترجمه حدیث ۱۱۸ امام صادق(عليه السّلام) فرمود: همانا ترس شديد از خداى [عزّ و جلّ] از عبادت شمرده مى‌شود؛ خداى[عزّ و جلّ] گويد: «به راستى كه از بندگان خدا تنها دانشمندان از خدا خوف و خشيت دارند» فاطر/ ۲۸ و همچنين گويد: «از مردمان نترسيد و از من بيم داشته باشيد» مائده/ ۴۴ و نيز گويد: «هر كه تقواى الهى را پيشه كند خداوند براى او راه خروج [از دشواريها را] قرار مى‌دهد» طلاق/ ۲ راوى گويد: امام صادق(عليه السّلام) فرمود: همانا حبّ و دوستى بلندپايگى و فخر در قلب شخص ترسان بيمناك راه ندارد.
ترجمه حدیث ۱۱۹ امام باقر(عليه‌السّلام) فرمودند: يكى از سخنان رسول خدا[صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم] اين است كه فرمودند: ترس از خداى[عزّ و جلّ] سِرّ حكمت و دانايى است.
ترجمه حدیث ۱۲۰ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: كسى كه در پنهانى مرتكب گناهى شود، پس از خداى تعالى بترسد و از فرشتگان نگهبان و ثبت‌كنندۀ اعمال شرم كند، خداوند [عزّ و جلّ] تمامى گناهانش را مى‌بخشايد اگر چه به اندازۀ گناهان جنّ و انس باشد.
ترجمه حدیث ۱۲۱ راوى گويد: از امام صادق(عليه‌السّلام) شنيدم كه مى‌فرمودند: ترسان(از خدا) كسى است كه ترس براى او، زبانى كه با آن سخن گويد وانگذارده است.
ترجمه حدیث ۱۲۲ امام باقر(عليه‌السّلام) در ضمن حديثى فرمودند: و امّا چيزهايى كه مايۀ نجات و رستگارى‌اند: ترس از خدا در نهان و آشكار، و ميانه روى در هنگام ثروت و تنگدستى و عادلانه رفتار نمودن در هنگام خوشنودى و خشم.
ترجمه حدیث ۱۲۳ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: همانا گروهى مرتكب گناهانى شدند سپس از گناه خويش ترسيدند و بيمناك شدند، پس از آن گروهى ديگر بر آنان وارد شدند و گفتند: شما را چه شده است كه چنين بيمناكيد؟ گفتند: ما مرتكب گناهانى شديم و از گناه خويش ترسانيم. گفتند: ما گناه شما را از شما بر مى‌داريم و به دوش مى‌گيريم. پس خداى تعالى فرمود: آيا مى‌ترسند كه شما بر من دلير گرديد؟! پس عذاب را بر آنان فرستاد.
ترجمه حدیث ۱۲۴ اميرالمؤمنين(عليه‌السّلام) فرمودند: مؤمن صبح نمى‌كند مگر با ترس و بيم، اگر چه نيكوكار باشد و شب نمى‌كند مگر با ترس و بيم، اگر چه نيكوكار باشد؛ زيرا او همواره بين دو چيز است: بين زمانى كه سپرى شده و او نمى‌داند كه خدا با او چه مى‌كند و بين مرگى كه نزديك است و نمى‌داند كه چه خطراتى[پس از مرگ] متوجّه او مى‌شود. آگاه باشيد و سخن خير گوييد تا به خيرگويى شناخته شويد و كردار نيكو داشته باشيد تا از اهل خير شويد، با خويشاوندانتان پيوند برقرار كنيد اگر چه آنان از شما ببرند. با كسى كه شما را محروم ساخته با فضل و بزرگوارى رفتار كنيد و دربارۀ كسى كه شما را امين شمرده امانتدار باشيد و به پيمان كسى كه با شما پيمان بسته پايبند باشيد و هرگاه حكم مى‌كنيد عادلانه قضاوت كنيد.
ترجمه حدیث ۱۲۵ امام صادق(عليه‌السّلام) از پدران بزرگوارش و آنان از پيامبراكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در حديثى كه مشتمل بر ذكر امور مورد نهى است روايت فرمودند: و كسى كه اشك چشمانش از ترس خدا روان گردد در برابر هر قطره از قطرات اشكش قصرى در بهشت نصيبش مى‌گردد كه با درّ و گوهر پوشانده شده است و در آن چيزهايى است كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب بشرى خطور كرده.
ترجمه حدیث ۱۲۶ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: در راز گويى خداوند با عيسى بن مريم(عليه‌السّلام) آمده است كه فرمود: اى عيسى! من پروردگار تو و پروردگار پيشينيان توام. اى عيسى! اى فرزند آن بانويى كه باكره بود و ميل و حاجتش را از مردان بريده بود، بر نفس خود گريان باش چونان كسى كه با خانوادۀ خود در حال وداع است و بى‌مهرى دنيا را در دل دارد و آن را براى اهل دنيا واگذارده است و ميل و رغبتش تنها به چيزى است كه در نزد خداست.