نقض عهد از سوی حاکم شام ++++ یکی از غمبار ترین صحنه های تاریخ ائمه معصومین (ع) صلح امام حسن مجتبی (ع) است. پس از غایله ستیزجویانه معاویه علیه امام حسن (ع) حضرت از باب اضطرار تن به صلح داد. این هنگامی بود که امام حسین (ع) در کنار برادر حضور داشت و حامی جدی برادرش حسن بود. متن عهد نامه و نقض عهد معاویه را من از کتاب شریف ارشاد شیخ مفید نقل می کنم. مفید این گونه گزارش می دهد: امام حسن (عليه السلام) براى پابرجا ساختن حجت و داشتن عذرى، برای خود و خداى تعالى و پيش همۀ مسلمانان پيمان محكمى از معاويه براى صلح گرفت، و با او شرط كرد: 1. معاویه و عمالش دشنام گوئى امير المؤمنين امام علی (ع) را واگذارند. 2. در قنوت نماز ناسزا به آن حضرت (ع) نگويند. 3. شيعيان امام علی (ع) در امان باشند. 4. احدی از عمال و دست اندرکاران حکومت شام به شیعیان علی (ع) مزاحمت نکنند و آزار و اذیت نکنند. 5. شیعیان علی حقوقی دارند، حکومت شام این حقوق را به تمام و کمال رعایت کنند. این متن صلح نامه به روایت مرحوم مفید است. معاويه بی درنگ همۀ اين شرائط را پذيرفت و پيمان بر انجام آنها بست و سوگند ياد كرد كه به آنها وفا كند. در ادمه مرحوم مفید می نویسد: و چون روى اين شرائط صلح به پايان رفت معاويه به سمت كوفه به راه افتاد تا به نخيله (منطقه در نزديكى كوفه) رسيد و چون آن روز جمعه بود نماز جمعه را هنگام ظهر با مردم خواند و خطبۀ براى آنان ايراد كرد و در خطبه اش چنين گفت: همانا به خداسوگند من با شما جنگ نكردم كه شما نماز بخوانيد يا روزه بگيريد یا حج بروید ویا زکات پرداخت کنید، زيرا شما آنها را به جا خواهيد آورد، ولى من با شما جنگ كردم تا بر شما حکومت كنم و فرمان برانم و با اينكه می دانم شما آن را ناخوش داشتيد، ولی خداوند آن را به من داد. آگاه باشيد كه من حسن (ع) را به چيزهائى آرزومند كرده و وعده هائى به او دادم ولى همه آنها را زير پا نهم و به هيچ يك از آنها وفا نخواهم كرد (وجميعها تحت قدمي لاأفي بشي ء منها، له). معاویه پس از نخلیله وارد شهر کوفه شد چند روزى در آنجا ماند، چون كار بيعت مردم كوفه با او به پايان رسيد بالای منبر رفت و براى مردم خطبه خواند و نام امير المؤمنين عليه السّلام را بر زبان جارى ساخته و به آن حضرت و (فرزندش) حسن (ع) دشنام و ناسزا گفت (فخطب الناس وذكر أمير المؤمنين (ع) ونال منه ونال من الحسن ) حسن و حسين (ع) در آنجا حضور داشتند، امام حسين (ع) از سخنان زشت معاویه به شدت غضبناک گردید برخاست كه پاسخش دهد، ولی اما حسن (ع) دست او را گرفته بنشاند و خود بلند شد سخنانی در شین معاویه و فضیلت خودش بیان داشت. الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۵ آنچه در فوق آمد متن گزارش مرحوم مفید است که از رخداد تلخ داستان امام حسن و معاویه گزارش داده است. در این متن نکات فراوان وجود دارد، می توان به صورت تحلیل محتوا این متن را تحلیل کرد، ولی یکی از نکات مورد توجه نویسنده، توجه به بد عهدی معاویه است. معاویه پس از کنترل اوضاع در منطقه عراق، نه در شام در کمترین زمان از فاصله عهد نامه، قبل از اینکه سطرهای عهد نامه خشک شود، تمام مواد عهد نامه را در حضور مسلمانان به صراحت تمام زیر پا گذاشت، نکته جالب این است که احدی از مسلمین حاضر به دلیل هراس از معاویه در مقابل بدعهدی وی نه ایستاد و اعتراضی نداشتند. همه باید بدانیم که این قماش و ااستکبار کوچ و بزرگ به هیچ عهد و وفایی پایبند نیست، نباید به عهدها و قراردادهای آنها دل خوش کرد و مؤمنین را به خاطر وعده های سرخرمند آنها خار و ذلیل ساخت، اگر اندکی جای پای شان را محکم کند بد تر از معاویه تمام تعهدات را زیر پا گذاشته و به ریش همه خواهند خندید. سالروز ولادت با سعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) را به همه پیروان مکتب اهل بیت (ع) و محبان آن حضرت تبریک می گویم. #حکمتی 1402/01/16 🔷️قزوین سلام 🔷️ @qazvinsalam ┄┅┅❅🌸🌺🌸❅┅┅┄