🔰 مردم عصر ما؛ راز ماندگاری انقلاب/ تحلیل دکتر علی قاسمی از تجلی حضور حماسی مردم 🔹در پهنای خیابان و در کنار قدم های استوار مردم؛ توفیق حضور در راهپیمایی را داشتم. با هر قدم در کشاکش حضور حداکثری مردم، با خود می اندیشیدم، جنس این حضور را چگونه می توان تفسیر کرد. 🔹سرمای زمستان، دمای هوای زیرصفر، تبلیغات مایوس کننده، عملیات روانی دشمن، فشارهای خارجی، مشکلات داخلی و صدالبته دغدغه های معیشتی...که هریک به تنهایی میتوانست مردم را از آمدن منصرف کند. 🔹باید پرسید، این حماسه حضور میلیونی، برآمده از چه نیّت، انگیزه و مولفه هایی است که اولاً مردم را به خیابان می کشاند و ثانیاً پردازش معنایی آن، در دستگاه محاسباتی دشمن نمی گنجد. 🔹شلوغی جمعیت رشته افکارم را پاره کرد و بیادم انداخت؛ که دشمن وعده داده بود که جمهوری اسلامی جشن بیست و دوم بهمن امسال را نخواهد دید. اصلاً قرار بود، برف زمستان را نبینیم؛ امّا چه شد و چگونه با همه دشمنی ها، اکنون مردم در برخی نقاط زیر بارش برف، مشغول جشن چهل و چهارسالگی انقلاب خود هستند. این چه رازی است که دوستان را امیدوار و دشمنان را متحیّر و ناامید ساخته است. 🔹پسر بچه ای عکس امام و رهبری را بر دست داشت. اُبهت و عظمت امام را مرور کردم... و تو ای بزرگ مرد عصرجدید، ای امام امّت، خمینی کبیر(ره) چگونه دیدی و چه واقع بینانه فرمودی: من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند. 🔹آری! حقیقت ذاتی این حضور حماسی در جنس مردم عصرخمینی کبیر است، که تصویر مخیرالعقول آن، اکنون مقابل چشمان ماست. لذا سئوال اینجاست راز بهتر بودن مردم ما با مردم صدر اسلام در چیست؟ مبنای جامعه شناختی این حمایتها بر چه اصلی استوار است. این سئوالاتی است که برای آگاهی خودمان، تربیت نسل جدید و تذکر به دشمن باید بدان پاسخ داد. 🔹در همین احوالات بودم که صدای "الله اکبر" جمعیت، بخشی از پاسخ این سئوالات را در ذهنم تداعی ساخت. آری! عیار طلای وجودِمردم ما در میزان "وفاداری به مکتب اسلام" است. وفاداری به رسول الله و اُولی الامر است. این وفاداری راز ماندگاری انقلاب و مانایی جمهوری اسلامی است. پایبندی مردم، به عَهدی مردم سالارانه، که با نائبان عامِّ امام معصوم(عج) در عصرغیبت بسته اند، یعنی همراهی آگاهانه با امامین انقلاب خمینی کبیر(ره) و خامنه ای عزیز(مدظله العالی) راز تفاوت ما با سایر ملل در عهدهای مختلف تاریخ و مقطع کنونی است. 🔹این همان واقعیتی است که در سنجش گرهای عالمان سیاست و جامعه شناسان غرب گرا نمی گنجد. چراکه قدرت جاذبه ولایت الله و مغناطیس حکمرانی بر مدار فطرت الهی را در حیات اجتماعی بشر درک و فهم نکرده اند. برای فهم و سنجش دقیق این مولفه باید بسیار اندیشید و بسیار نوشت... ✍#دکتر_علی_قاسمی @Akhbarevijeh1

🔰واقعیت جامعه! اقلیت هنجارشکن یا اکثریث انقلابی اقلیتِ‌هنجارشکن، با پدیده «کشف‌ِحجاب» در عرصه زیست‌جامعه درحال عرض اندام است. این «جلوه‌گری‌ به‌سبک‌ زیست‌غربی» یک ستیز با «قواعد معمول اجتماعی»، «عُرف‌های‌ مرسوم فرهنگی» و جنگ با «ارزش‌های دینی» را به دنبال داشته است. اینکه چرا و به‌چه دلیل، مواجهه هوشمندانه برمَدار «قانون»، «عُرف» و «شرع» در دستور کار جدی قرار نگرفته‌است، شاید براساس یک خطای ادارکی است که مسئولین امر را به این محاسبه غلط رسانده که این سبک زندگی، مطالبه بخشی از جامعه ایران است و درپی آن، رویّه مماشات را فراهم آورده است؛ حال آنکه این نمایش «اقلیت‌ِهنجارشکن» -عملاً یک «کنش فردی» و «اقدام سازمان یافته سیاسی- امنیتی» است؛ که بواسطه دلارهای دشمن خارجی و تلاش غرب‌گرایان داخلی درحال تئوریزه‌سازی و بازنمایی رسانه‌ای است تا ادراک مسئولین و افکارعمومی جامعه با تغییرات اساسی همراه شود. علاج کار؛ چشمان باز و نگاه بصیر به وقایع اخیر است. لذا برای درک واقعیت عینی جامعه ایران، نباید از کنار «حماسه حضورمیلیونی مردم» در بیست و دوم بهمن امسال، به‌سادگی گذشت. چراکه چشمان ما به «قاب حضور مردم» در طی 44 سال اخیر عادت کرده است. این عادت به معنای «عادی‌انگاری» حماسه‌های بزرگ ملت ایران است. پیامد آن نیز، ندیدن «مطالبه اکثریت» و «بزرگ‌بینی اقلیت» است. مسئولین ما نیز به این عارضه گرفتارند. حتی تحلیل‌‌های یک‌سویه جامعه شناسان غربگرا نیز، به دلیل این عادی انگاری حمایت مردم از انقلاب، در پردازش مضامین جامعه شناختی این مشارکت‌های آگاهانه، داوطلبانه و مجاهدانه مردم ایران عجز و ناتوانی دارد. از این رو باید اعتراف نمود که «واقعیت جامعه» و «جنس مطالبات مردم» و «چشم انداز جمهوری اسلامی ایران» آن چیزی نیست، که دشمن در بازنمایی رسانه ای از اقلیت هنجارشکن نشان میدهد؛ بلکه حقیقت ذهنی واقعیت عینی جامعه ایرانی، صفوف بهم فشرده حماسه بیست و دوم بهمن امسال است. این رزمایش مردمی و ملی را باید یک «مطالبه»، «فصل الخطاب» و «اتمام حجت» از سوی «اکثریت» جامعه ایران که دغدغه‌شان حفظ سلامت و تامین امنیت جامعه ایرانی- اسلامی است در برابر «هنجارشکنی‌ها»، «ناآرامی‌های داخلی» و «زیاده‌گویی‌های خارجی» دانست. هرچند این حضور، قطعاً بارتکلیف برای خدمت‌رسانی حداکثری مسئولین نیز خواهد بود. ✍#دکتر_علی_قاسمی @Akhbarevijeh1