سلام و عرض ادب در روزهای اخیر، در گفتگوهای متعدد با برخی افراد، متوجه یک گره ذهنی مشترک شدم: این باور که *«آخوندها کار را به جنگ کشاندند»*. برای پاسخ به این شبهه و تبیین درست موضوع، باید بر دو نکته اساسی تأکید کنیم و آن را به گفتمان رایج تبدیل نماییم: 🔹 نکته اول: تمایز بنیادین بین دفاع مقدس و تجاوزگری - ما در حال دفاع از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی خود بودیم، در حالی که رژیم صهیونیستی با حمایت‌های بین‌المللی، متجاوز و آغازگر جنگ بود. - دفاع مشروع یک حق مسلم در قوانین بین‌المللی و شرعی است، در حالی که تجاوز، محکوم و ناپسند است. تاریخ جنگ‌های تحمیلی نشان می‌دهد که مقاومت در برابر اشغالگر، نه یک انتخاب، که یک ضرورت بود . 🔹 نکته دوم: جنگ، اجتناب‌ناپذیر بود؛ حتی با عقب‌نشینی در مسائل هسته‌ای - برخی تصور می‌کنند اگر از حق غنی‌سازی (که یک حق مسلم و تأییدشده توسط نهادهای بین‌المللی است) گذشتیم، جنگ رخ نمی‌داد. اما واقعیت این است که دشمن به دنبال بهانه‌تراشی‌های متوالی بود: - اگر از غنی‌سازی می‌گذشتیم، قدرت موشکی را بهانه می‌کردند. - اگر از موشک‌ها می‌گذشتیم، نفوذ منطقه‌ای را هدف قرار می‌دادند. - این تجاوز سیستماتیک هیچ‌گاه پایان نمی‌یافت، چرا که هدف نهایی، تضعیف حاکمیت و استقلال ایران بود . - تجربه تاریخی نشان داده که تسلیم در برابر زورگویی، تنها به تشدید فشارها می‌انجامد (مانند پذیرش قطعنامه ۵۹۸ که امام خمینی آن را «نوشیدن جام زهر» نامید، اما در نهایت یک تصمیم مدبرانه برای حفظ کشور بود) . ✍️ نتیجه‌گیری: جنگ، یک توطئه از پیش طراحی‌شده بود و نه محصول تصمیم‌گیری‌های داخلی. دفاع مقدس، نه یک انتخاب، که یک اجبار برای حفظ موجودیت ملی بود. وظیفه ما امروز، تبیین این حقایق و مقابله با روایت‌های تحریف‌شده است. امرالله قلی‌زاده #جهاد_تبیین #تجاوزگری_رژیم_صهیونیستی #دفاع_مقدس_و_مشروع #اخبار_لحظه‌ای_جنگ_با_اسرائیل | عضوشوید 👇 https://eitaa.com/joinchat/3832938513C10428c852e