#داستان_هفدهم: نذر قرآن امین الاسلام فضل بن حسن طبرسی مؤلف تفسیر معروف مجمع البیان در سبزوار می زیست و در سال 548 یا 542 قمری از دنیا رفت و قبر شریفش در مشهد مقدس (رو بروی خیابان طبرسی) است. معروف است که در تخریب اطراف حرم مطهر حضرت رضا (علیه السلام) که در چند سال قبل صورت گرفت قبر علّامه طبرسی ویران شد. شاهدان عینی دیدند که پیکر مقدس او با اینکه حدود هشت قرن و نیم از رحلت او می گذشت، تر و تازه مانده است. از حکایتهای مشهوری که به مرحوم طبرسی نسبت می دهند اینکه: زمانی سکته سنگین بر او عارض شد به گونه ای که بی حرکت به زمین افتاد. بستگان و حاضران تصوّر کردند که از دنیا رفته است. (با توجّه به اینکه وسایل طبّی در آن زمان، بخصوص در قریه ای مثل سبزوار نبود.) بدن او را غسل دادند کفن کرده و دفن نمودند و بر طبق معمول به خانه هایشان باز گشتند. ناگهان او در درون قبر، به هوش آمد ولی خود را در قبر یافت. متوجّه خدای مهربان شد و نذر کرد هر گاه از آن تنگنای قبر تاریک، نجات پیدا کند و سلامتی خود را باز یابد کتابی در تفسیر قرآن تألیف نماید. از حُسن اتفاق کفن دزدی تصمیم گرفته بود قبر او را نبش کند و کفن او را بدزدد. چون کفن دزد قبر را خراب کرد و خشت های قبر را برداشت و بند کفن را گشود علاّمه دست او را گرفت. وی سخت ترسید. سپس علاّمه با او سخن گفت امّا او بیشتر ترسید. علاّمه ماجرا را به او بازگو نمود و گفت: مترس! سپس کفن دزد علامه طبرسی را به دوش گرفت و او را به منزلش برد. علامه کفن خود به او داد و اموال بسیاری را به کفن دزد داد و او به دست ایشان توبه کرد. سپس علّامه به نذر خود وفا کرد و تفسیر گرانقدر مجمع البیان را که در ده جلد است به عربی نوشت. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯