eitaa logo
قرآن کتاب هدایت
5هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
5.5هزار ویدیو
10 فایل
وَ قَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا پيامبر(از روی شکایت)میگويد: پروردگارا!قوم من اين قرآن را رها كردند. #سوره_فرقان_آیه30 #استفاده_و_کپی از مطالب کانال مجاز است ارتباط با ادمین کانال👈 @qoranketabehedayt14
مشاهده در ایتا
دانلود
نحسی روز سیزدهم خرافه است / سعد و نحس به دست خود انسان است نه طبیعت 🔸
پایگاه اطلاع رسانی اسراء
، آیت الله العظمی جوادی آملی: روز سیزده از آن جهت كه است آن هم در صورتی كه همگان رعایت شئون اسلامی بكنن، رعایت حجاب و عفت بكنند، با طبیعت تماس و برخوردی داشته باشند، محیط زیست را آلوده نكنند، درخت را، فضا را، چمن را آلوده نكنند، یك كار خوبی است؛ اما مبادا كسی به خرافه اینكه این روز یك روزی است که ما باید برویم بیرون تا از نحسی درآییم! اینچنین نیست. 🔹 اگر كسی تبهكار بود نحس با خود اوست ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾، سعد انسان هم به بركت الهی با خود انسان است. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1378/01/13 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
✳️اهمیت رعایت نکات بهداشتی در سیره اهل بیت(علیه السلام) و آموزه های ایشان پایگاه اطلاع رسانی اسراء: فرازهایی از کتاب «مفاتیح الحیات» تالیف حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی که در آن به بیان اهمیت رعایت نکات بهداشتی در سیره اهل بیت علیه السلام و آموزه های ایشان می پردازد، را از نظر می گذرانیم: 🔶: 🔹امام صادق(ع) نیز فرمود: سلامتی نعمتی پنهان است؛ هرگاه باشد، فراموش شود و هرگاه از دست رود به یاد آید 🔶 🔹 رسول خدا(ص) می‌فرماید: ای انسان! طهارت و پاكیزگی را بیشتر رعایت كن تا خدا بر عمرت بیفزاید. 🔶 🔹رسول خدا(ص) در احادیثی می‌فرماید: هیچ كس نباید شب با دست چرب بخوابد و اگر چنین كرد و شیطان به او آسیب رساند جز خودش را سرزنش نكند. 🔹هرگاه از خواب برخاستید به ظرفی دست نبرید مگر اینكه سه بار دستانتان را بشویید... 🔹امام صادق(ع) می‌فرماید: هركس پیش و پس از غذا دستش را بشوید در گشایش و سلامتی زندگی می‌كند 🔶 در مورد 🔹رسول خدا(ص) می‌فرماید: هنگام عطسه كردن دستانتان را جلو صورت بگیرید و با صدای آهسته عطسه كنید. 🔶 🔹 امیرمؤمنان (ع) می‌فرماید: هر كس بیماری خود را از پزشكان كتمان كند به بدنش خیانت كرده است. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 🔸 ما از چه راهی آزاد می ‌شویم؟ چه چیزی ما را در بند می ‌كند؟ ما می‌ خواهیم از چه چیزی آزاد بشویم؟ ✍ گناه یك غل و یك زنجیری و یك سلسله ‌ای در دوش، گردن و پای ماست كه ما را می ‌بندد. در سورهٴ مباركهٴ یس آمده است: ﴿وَ جَعَلْنا مِنْ بَینِ أَیدیهِمْ سَدَّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدَّاً فَأَغْشَیناهُمْ فَهُمْ لا یبْصِرُونَ﴾[1] یا اغلالی بر گردن اینها انداختیم ﴿فَهُمْ مُقْمَحُونَ﴾.[2] 🔸 این گناهی كه ذات اقدس الهی از اینها مشاهده كرده است، باعث شد كه این گناه را خداوند به صورت غلِ جامعه بر گردن اینها آویزان كرد كه اینها جای را نمی ‌بینند اینها «مُقمح» ‌اند، سر به هوا‌ هستند و جایی را نمی ‌بینند، خب پس زنجیر و غل از گناه برمی ‌آید. [1] . سورهٴ یس، آیهٴ 9. [2] . سورهٴ یس، آیهٴ 8. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 امام حسین (علیه السلام) مظهر عدل و عقل 🔸 این بیان چقدر بیان عالمانه و محقّقانه است! گرچه این حدیث را از جدّ بزرگوارشان نقل می ‌کنند، فرمودند هیچ هدفی وسیله را توجیه نمی ‌کند. حضرت فرمود که «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ»،[1] خیلی‌ ها اخیراً می ‌گویند هدف وسیله را توجیه می ‌کند! حضرت فرمود اگر مقصدی داری از راه صحیح باید وارد بشوی. کسی بخواهد از راه حرام به مقصد برسد هرگز به مقصد نمی‌ رسد. هیچ هدفی وسیله را توجیه نمی ‌کند. بین هدف و وسیله تناسب ضروری برقرار است؛ از راه پاک به مقصد پاک، مقصد پاک راه پاک می ‌طلبد. «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ»؛ بخواهد از راه حرام به مقصد برسد هرگز نمی ‌برسد: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ»؛ زودتر از دیگران به چاه می‌ افتد. این بیان بوسیدنی است! 🔸 حالا خیلی‌ ها به این فکر افتادند گفتند هدف وسیله را توجیه می ‌کند، هدف وسیله را توجیه می‌ کند! حضرت تنها مسئله مبارزه آنها را نگفت، این معارف بلند را هم گفته است. ما اگر برای مظلومیت سیدالشهداء گریه می ‌کنیم برای مظلومیت عقل و عدل است، وگرنه ما ملّت گریه نیستیم. نباید گفت چرا شیعه گریه می‌ کند؟ شیعه برای اینکه عدل را از دست داد، عقل را از دست داد. 🔸 خدا مرحوم ابن بابویه قمی را غریق رحمتش کند! می ‌گوید ما برای این می‌ گرییم که عدل را از ما گرفتند، عقل را از ما گرفتند، عصمت را خاموش کردند برای اینکه اینها را به دست بیاوریم گریه می‌ کنیم. در مجلسی در مدینه وجود مبارک حجت بالغه الهی حسین بن علی (سلام الله علیه) نشسته است، آن ابن ازرق که از ابن عباس مسئله سؤال می‌ کند که حضرت جواب داد، او در کمال بی ‌ادبی گفت آقا به تو چه؟ من که از تو سؤال نکردم! تازه ابن عباس دارد می‌ گوید نه آقا اینها باسواد هستند.[2] این گریه ندارد؟! ما که اهل گریه بی جا نیستیم، ما می‌بینیم که عدل را دارند از ما می ‌گیرند، عقل را از ما دارند می ‌گیرند طهارت را دارند از ما می ‌گیرند ما با اشک به دست می ‌آوریم. 🔸 همین حسین بن علی (سلام الله علیه) که این حدیث بوسیدنی است، فرمود هیچ هدفی وسیله را توجیه نمی ‌کند، هیچ ممکن نیست با بانک ربوی اقتصاد سالم بشود، با رشوه مال فراهم بشود، هیچ ممکن نیست! با حرام هرگز زندگی کسی پیش نمی‌رود، «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ»، (روحی لک الفداء)! [1] . الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص373. [2] . التوحید (للصدوق)، ص80. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه جمعه ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 🔸 مستحضرید كه این دعا، دعای بسیار مباركی است كه «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ»،[1] این دعا بسیار دعای آموزنده ‌ای است؛ این دعا برای آن است كه ما خودمان بالغ بشویم و حركت كنیم. 🔸 به ما آموختند كه معنای بالا آمدن سن این نیست كه زمین به دور آفتاب بگردد و این شخص بشود بالغ، الآن می ‌گوییم فلان شخص بالغ است یا بیست سال سن دارد یعنی چه؟ یعنی بیست بار زمین به دور آفتاب گشت، خب زمین حركت كرد این آقا اگر بیست قدم علمی و بیست قدم اخلاقی برداشته باشد بله می ‌شود بیست سال، وگرنه كودك بیست ساله است! ما باید به دور شمسِ حقیقت بگردیم تا سنّمان بالا بشود، وگرنه «صَبیٌّ یَتَشَیَّخ» یا «شِیخٌ یَتَصَبّا». برخی ها كودك هشتاد ساله ‌اند، كودك هفتاد ساله ‌اند، الآن هم كه سنّشان به سالمندی رسید فكر همان فكر كودكانه است؛ بعضی ها كودك بیست ساله ‌اند، بعضی كودك سی ساله‌ اند. وقتی آن با اثاث ‌بازی سرگرم است همان كودك هشتاد ساله است دیگر این به دنبال مجسّمه سگ و گربه است، خود سگ و گربه زنده چه اثر كرده حالا شما به دنبال مجسّمه سگ و گربه هستید؟! این یك كودك بیست ساله است، برای اینكه حركت نكرده! 🔸 این وصف به حال متعلّق موصوف است، زمین بیست بار گشته به این آقا چه؟! این دعا نشان می ‌دهد كه [باید بگوییم] خدایا توفیق بده كه من حركت كنم! در سورهٴ مباركهٴ «فاطر» دارد كه ﴿فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ﴾[2] در آنجا این روایت هست كه یعنی «یحُومُ‏ حَوْمَ‏ نَفْسِهِ‏»؛[3] بعضی خود محورند خب به دور خودش می‌ گردد، این شخص دیگر بالغ نمی‌ شود! این بیست بار سی بار به دور هوس خودش گشت، این همان كودك بیست ساله است. بنابراین فروردین كه می‌آید معنایش این است كه ما باید سنّمان بالا بیاید و بالغ بشویم، بلوغ چیز دیگر است. [1] . زادالمعاد، ص328. [2] . سورهٴ فاطر، آیهٴ 32. [3] . معانی الأخبار، ص104. 📚 درس اخلاق ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 حرمت محیط زیست 🔸 ما وقتی حرمت محیط زیست را نگه می ‌داریم که حرمت این بدن را نگه بداریم. هشتاد درصد یعنی هشتاد درصد! مشکلات بیمارستان ما همین قسمت است، از بس پُرخوری و بدخوری است. آدم این قدر می ‌خورد که در مجلس آروغ بزند؟! پیغمبر که مهد ادب بود، فرشته ادب بود، کسی در مجلس ایشان آروغ زد، فرمود کمتر بخور! «أقلِل مِن جَشَإ»،[1] آدم این قدر می‌ خورد که جلوی مردم آروغ بزند؟! ما وقتی که بدنمان را نشناختیم، اصلاً انسانیت خود را نشناختیم، دل شما می‌ خواهد هوای هوا را داشته باشیم؟! در بی ‌خبری از تو صد مرحله پیشم ٭٭٭ تو بی ‌خبر از غیری من بی ‌خبر از خویشم[2] 🔸 وقتی آدم نمی ‌فهمد که چقدر غذا بخورد، دلتان می ‌خواهد زمین و زمان را حفظ بکند؟ نگذاشتند که دین عرضه شود، ما خیال می ‌کنیم که دین همان چهار رکعت نماز است! این قرآن کریم چقدر شیرین حرف می‌ زند! آنجا که سخن از ادب و کرامت و معنویت است، نام انسان را با ملائکه ذکر می ‌کند؛ آنجا که سخن از خوردن است، نام انسان را با دام ذکر می ‌کند: ﴿كُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَكُمْ:(تا هم خودتان از آن) بخوريد و (هم) چهار پايانتان را (در آن) بچرانيد.﴾،[3] ﴿مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ﴾،[4] این انسان باید بفهمد که چرا قرآن نام اینها را با دام یک جا ذکر می ‌کند! اما آنجا که جای فهم و ادب و انسانیت و امانت است، می ‌گوید انسان ‌ها و ملائکه دروغ نمی ‌گویند، انسان‌ ها و ملائکه امین هستند. ما این هستیم، دین برای همین آمده است. نتیجه عرض ما این است که اوّل خودمان را بشناسیم، دوم اینکه بدن در اختیار ماست، سفره در اختیار ماست، نه ما در اختیار سفره! 🔸 مطلب بعدی آن است که ما خیال می ‌کنیم آسمان از ما جداست، زمین از ما جداست، حوادث روزگار از ما جداست، این طور نیست، ما به هم وابسته‌ ایم. دین به ما می ‌گوید همان طوری که زمستان سرد است، شما ناچار هستید در لباس خود اثر بگذارید، شما اگر بد کردید، هوا هم بد می ‌شود! این برای خیلی‌ها افسانه است که ما حالا بد بکنیم، گناه بکنیم، باران برای ما نیاید، این افسانه است. باید بدانیم که یک نفر این را اداره کرد، یک نفر! الآن کسی که این دستگاه را ساخت، یک بروشور داد که از آن استفاده بکنیم یا نه؟ این تلویزیون را ساختند، این هواپیما را ساختند، این رادیو را ساختند، این بروشور را دادند یا ندادند؟ کسی که این بدن را ساخت، به او یک بروشور داد که استفاده بکند یا نداد؟ کسی که این نظام را ساخت، یک بروشور داد که از هوا چگونه استفاده بکند یا نکرد؟ این نظام دقیق است! ما تازه دانشمندان را می‌ گوییم دانشمند، چرا؟ برای اینکه او سی ـ چهل سال درس خوانده یک ذرّه ‌ای از ذرّات بدن را فهمید. آن که بدن ‌آفرین است که ﴿أَ لَا یعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ﴾،[5] این قرآن را داده، این روایات را داده که با این دستگاهی که من خلق کردم، این را این طور بکار ببر! این زمین که من خلق کردم این طور بکار ببر! این دریایی که خلق کردم، این آسمانی که خلق کردم، این طور بکار ببر! آیا اینها را همین طور رها کرده است؟ کسی چهار تا آهن را روی هم می‌ گذارد، می‌ شود رادیو و یک بروشور برای آن می‌گذارد، این نظام محیرالعقول را ساخته، به ما گفته هر چه دلت می ‌خواهد روی هوا، زمین، دریا این کار را بکند؟! 🔸 بنابراین ما اوّل باید فرهنگ دین را و معرفت نفْس را شروع بکنیم، حقیقت خودمان را شناختیم، بدنمان را از جهت بهداشت حفظ می ‌کنیم، محیط زیست خود را حفظ می ‌کنیم، ادب و احترام را حفظ می ‌کنیم و کرامت خود را حفظ می ‌کنیم و هرگز کسی نیازمند نیست که کسی به ما بگوید زباله را در فلان جا نریز! وقتی خودمان را شناختیم خیلی از کارها حل است. [1] . صحیفة الامام الرضا (علیه السلام)، ص69؛ بِإِسْنَادِهِ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ(علیه السلام) قَالَ قَالَ أَبُو جُحَیفَةَ أَتَیتُ النَّبِی(صلی الله علیه و آله و سلم) وَ أَنَا أَتَجَشَّأُ فَقَالَ لِی «یا أَبَا جُحَیفَةَ اكْفُفْ جُشَاكَ فَإِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ شِبَعاً فِی الدُّنْیا أَطْوَلُهُمْ جُوعاً یوْمَ الْقِیامَةِ قَالَ فَمَا مَلَأَ أَبُو جُحَیفَةَ بَطْنَهُ مِنْ طَعَامٍ حَتَّی لَحِقَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ». [2]. صهبای قمشه ای. [3]. سوره طه، آیه54. [4]. سوره نازعات، آیه33؛ سوره عبس، آیه32. [5]. سوره ملک، آیه14. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
✳️آلودگی به دنیا از هر بیماری خطرناک تر است انسان از میزان علم ائمه متحیر می شود و این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشت، ائمه علم شناخت دنیا را در اختیار داشتند. دنیا غیر از زمین و آسمان است، زمین و آسمان آیات الهی هستند و هیچ چیز درعالم نیست مگر خیر. اما دنیا یک امر اعتباری است نمی توان برای امر اعتباری برهان اقامه کرد یا آن را در آزمایشگاه با تجربه ثابت نمود، اینکه دنیا چیست و چگونه فریب می دهد؟! این علم را ائمه در اختیار داشتند. ائمه فرمودند نگذارید که دنیا شما را فریب بدهد، اکثریت مردم بنده دنیا هستند و چون دنیا یک امر اعتباری است در حقیقت بنده «هیچ» هستند، این آلودگی به دنیا از هر بیماری خطرناک تر است، این یک بیماری آبروبر است و حیثیت برای انسان نمی گذارد. باید بدانیم که بدتر از معاویه و یزید در درون همه ما هست و آن هوای نفس ما است لذا باید همواره مراقب هوای نفس خود که به تعبیر ائمه، (اعدای عدوء:دشمن ترین دشمن)ما است باشیم و لحظه ای از آن غفلت نکنیم. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 عظمت ماه مبارک رمضان 🔸ماه مبارک رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل شده است، عظمت این ماه به نزول قرآن کریم است نه به روزه گرفتن! قرآن کریم احکام و حِکمی دارد که یکی از آن احکام روزه گرفتن است. ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن کریم است و انسان در این ماه مهمان خداست که خدا در این ماه غذایی به نام قرآن برای ما فرستاده است. از رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) رسیده است که «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ‏ مَأْدُبَةٌ اللَّهِ‏»؛[1] قرآن غذای آماده الهی است، قرآن سفره ای نیست که هر کسی غذای خود را در سفره قرآن بخورد، هیچ کسی حق ندارد خواسته های خود را بر قرآن تحمیل کند و برداشت های خود را به حساب قرآن بیاورد. قرآن سفره نیست، غذایی است آماده! «مَأْدُبَة» یعنی غذای آماده، هر کسی گرسنه معارف باشد از آن غذا استفاده می کند؛ این مطلب را هم علمای سنت[2] از رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) نقل کرده اند، هم علمای شیعه و هم دیگر علما که قرآن غذای آماده الهی است. خدا در این ماه ما را به قرآن فهمیدن فرا خواند، با ما در این ماه سخن می گوید. 🔸 آن بزرگانی که اهل معنایند می گویند گرچه روزه گرفتن دشوار است، ولی شنیدن این ندای خدا که می گوید ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ﴾،[3] این ندا و لذت این صدا آن خستگی روزه گرفتن را از انسان می گیرد، انسان در روزه گرفتن احساس خستگی نمی کند. [1]. التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسكری علیه السلام، ص60. [2]. تفسیر القرطبی، ج1، ص5. [3]. سوره بقره، آیه183. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 🔸 دعا یک حکمی دارد و یک ادبی دارد و یک سرّی، احکام دعا که انسان چه از خدا بخواهد، موظف است که حرام را از خدا طلب نکند، چیزی که آسیب به غیر می رساند از خدا نخواهد و مانند آن، این جزء احکام دعاست؛ اما آداب دعا، دعا را آهسته مطرح کند، خیلی با صدای بلند دعا نکند، خود را در حضور خدا مشاهده کند، صدا را خیلی در موقع دعا بلند نکند و این را بر خلاف تعدد بداند، اینها جزء آداب دعاست. اسرار و ارواح دعا آنست که داعی خود را در مشهد مدعو می بیند و آن مدعو را که خدای سبحان است شاهد خویش مشاهده می کند و با این شهود پیوند دیگری برقرار می کند؛ ذکر این چنین است، دعا این چنین است. 🔸 به عنوان نمونه در پایان سورهٴ «اعراف» می فرماید: ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ و الآصَالِ﴾؛[1] فرمود همواره به یاد خدا باش، یاد خدا را در دل و نام خدا را بر لب اما آرام! آنچه به نام یاد خداست در دل حفظ می کنید ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ﴾ و آنچه به عنوان نام خداست در لب، اما خیلی آرام و آهسته ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً﴾؛ با تضرع با ناله با هراس ﴿وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ﴾؛ وقتی خواستید نام خدا را بر لب جاری کنید، آرام! آهسته! یواش! خیلی به صدای بلند خدا را نخوانید ﴿بِالْغُدُوِّ والآصَالِ﴾؛ یعنی بامداد و شامگاه، بامداد و شامگاه کنایه از استمرار است؛ یعنی همواره به یاد خدا باشید ﴿وَلاَ تَكُن مِنَ الْغَافِلِینَ﴾ جزء غفلت کننده ها نباشید. 🔸 وقتی انسان در جبهه شعار می دهد یا در تظاهرات و راهپیمایی شعار می دهد، آن جا جای زمزمه نیست، آن جا جای آرام شعار دادن نیست، آن جا باید با فریاد انسان شعار بدهد. در جبهه ها وقتی رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) به رزمندگان اسلامی می فرمود شما در برابر شعار کفار ساکت ننشینید و شما هم شعار بدهید، آنها را وادار می کردند با صدای بلند شعار بدهند. انسان در راهپیمایی یک جور شعار می دهد، در جبهه یک جور شعار می دهد، در تظاهرات یک جور شعار می دهد، در نماز یا بعد از نماز وقتی می خواهد دعا بخواند یک جور دعا می خواند، یک جور ذکر می کند، آرام! آهسته! طوری که حالت شکسته دلی از این دعاها مشهود باشد، اینها به عنوان ادب دعاست. [1] . سوره اعراف، آیه205. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
دلها در ماه رمضان، نرم و رقیق می شود! آب زلال وقتی از چشمه می‏ جوشد، راه خود را باز می‏ كند و راه كسی را هم نمی ‏بندد و همهٴ درختان و گیاهان تشنهٴ سر راه را هم سیراب می ‏كند. این خاصیت آب زلال است كه به دنبال تشنه می ‏رود. امّا اگر این آب، دارای املاح و رسوبی باشد، همین كه می ‏جوشد، راه خود را می‏ بندد. بعد از چند سال در آن مزرع، تلّی از سنگ پیدا شده و همهٴ آن سرزمین های سبز، خشك می‏ شود و چیزی در آن نمی‏ روید. افكار و اندیشه‏ ها هم چنین است. اگر زلال باشد از جان می‏ جوشد، با زبان و قلم منتشر می‏ شود، به گوش و چشم می‏ رسد و از آنجا در دلهای دیگران جاری می‏ گردد. لذا امام سجّاد (علیه‏ السلام) فرمود: دلها در ماه رمضان، نرم و رقیق و گناهان در این ماه كم است. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
💠 🔸 هر عبادتی سرّی دارد. نه تنها عبادات اسراری دارند، بلکه هر چه در عالم دنیاست باطنی دارد، چون عالم دنیا تنزل یافتهٴ عالم های بالاتر از خودش هست. هر چه در جهان دنیاست نمونهٴ آنچه که در عالم معناست خواهد بود. احکام و قوانین الهی هم که در عالم دنیا به صورت دین و دستورات عبادی ظهور کرده اند اسرار و باطن هایی دارند. 🔸 هر عملی که در جهان طبیعت است باطنی دارد که آن را سرّ آن عمل می گویند. نماز هم یک باطنی دارد که باطن نماز را سرّ نماز می نامند، به عنوان نمونه القاب و اوصافی هم که برای ائمه (علیهم السلام) هست گفته اند اسراری دارد، اینها غیر از آن معانی ظاهری باطن هایی دارند. 🔸 آنچه که در تعبیرات به عنوان الفاظ عبادات آمده است، اینها را به اندازهٴ فکر ما با ما سخن گفتند، این طور نیست که اسرار و حقیقت نماز همین باشد که ما می خوانیم؛ پشت پردهٴ این الفاظ و معانی و مفاهیم حقیقتی است، به اندازهٴ فکر ما با ما سخن گفته اند، اگر فکرمان را توسعه دادیم از پشت پرده آن مطالب را هم کم و بیش می فهمیم. این طور نیست که حقیقت نماز و باطن نماز همین باشد که آمده و لا غیر. 🔸 مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) نقل کرده است که رسول خدا فرمود ما موظفیم با مردم به اندازهٴ فکر مردم سخن بگوییم؛ یعنی حرف می زنیم ولی هر کس به اندازهٴ فکر خود می فهمد «إِنَّا مَعَاشِرَ الْأَنْبِیاءِ‏» یعنی ما سلسلهٴ انبیا «أُمِرْنَا» ماموریت یافته ایم که «أَنْ‏ نُكَلِّمَ‏ النَّاسَ‏ عَلَى‏ قَدْرِ عُقُولِهِمْ»[1] با مردم جز به اندازهٴ فکر آنها سخن نگوییم. باز مرحوم کلینی رضوان الله علیه نقل کرد که رسول خدا علیه آلاف التحیة و الثناء در تمام مدت عمر به اندازهٴ کُنه «فی عقل» خود با کسی سخن نگفت «مَا كَلَّمَ‏ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ ص الْعِبَادَ بِكُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ»؛[2] یعنی در هیچ وقت حضرت به اندازهٴ عمق عقل خود با کسی حرف نزد! به اندازهٴ فکر مردم با مردم سخن گفت، پس این دستوراتی که به ما داد ه اند این طور نیست که آنچه ما می فهمیم کُنه این عبادات باشد یا آنچه ما درک می کنیم تمام اسرار این عبادات باشد، بلکه آنچه ما می فهمیم قشری از عبادات است و پرده هایی از این عبادات است. اگر خواستید پشت پرده را کنار بزنید دو راه دارد یا راه درس و بحث یا راه تحصیل راه مدرسه راه کتاب خواندن و کتاب نوشتن، یا راه تهذیب نفس تلاش و کوشش برای تطهیر درون و تزکیهٴ باطن. [1] . الکافی(ط ـ الاسلامیه)، ج1، ص23. [2] . الکافی(ط ـ الاسلامیه)، ج1، ص23. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
🔹اگر كسي [عالِم به زمان باشد و حوادث بر او مشتبه نشود]، نه از تبعيد شدن و شهيد دادن هراسي دارد، نه از تهمت و اهانت شنيدن رنج مي برد، بلكه همة‌ اين مسايل براي او با لذّت دروني همراه است. اينكه مي بينيد ما در برابر چند تهمت مي رنجيم، و در مقابل رنج، صحنه را رها مي كنيم، براي آن است كه اوّلاً از بيرون رنج مي بريم، و ثانياً از درون لذّت نمي بريم؛ لذا صحنه را ترك مي نماييم. ولي عالمان راستين، اوّلاً از درون لذّت مي برند، و ثانياً رنج بيرون را احساس نمي كنند؛ لذا تا آخرين لحظه ايستاده اند. (1) 🔹شهید بهشتی تمام قد مدیر بود...من می دیدم در درس خصوصی مرحوم علامه، او تنها می تواند جوابگو باشد، باهوش! بافهم! باادب!... جای به واقع خالی است، سر تا پا ادب بود، سر تا پا محبت بود، مدیریت او هم ممتاز بود ... (2) پ. نوشت: ـــــــ 1. کتاب بنیان مرصوص، ص198 2. درس خارج فقه،1396/11/15 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯