پادکست (صوتی) تفسیر پایین👆👇 💠 هَجرِ جمیل وَاصْبِرْ عَلَي مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِيلاً : و بر آنچه مى گويند صبر كن و به گونه اى نيكو از آنان كناره بگير. #سوره_مزمل_آیه۱۰ ✍ اگر گفتیم هَجر كنید، #هجر_جمیل كنید، نه هَجری كه با آن جامعه را ترك كنید، رها كنید و قهر كنید. یك عاقل وقتی بخواهد از یك سفیه مهاجرت كند، این‌چنین نیست كه او را رها كند، بلكه از سفاهتِ او هجرت می‌ كند، حرف بد او را تحمل می‌ كند و می ‌گوید به من نگفت، او اصلاً نمی‌ داند كه ما داریم چه می ‌گوییم، این #هجر_جمیل می‌ شود. حضرت با اینكه در متن مردم بودند، اتهام این سِحر و شعبده و جادو و كهانت و مجنون بودن را ـ معاذ الله ـ می‌ شنیدند؛ امّا به حساب نمی ‌آوردند. اگر انسان از سفاهت هجرت كند #هجر_جمیل می ‌شود؛ از جهل علمی و جهالت عملی جامعه فاصله بگیرد، #هجر_جمیل می ‌شود، وگرنه قهر كردن كه كار آسانی است؛ فرمود: ﴿وَ اصْبِرْ عَلی‏ ما یقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً و بر آنچه مى گويند صبر كن و به گونه اى نيكو از آنان كناره بگير.﴾.[1] این كار یك كار دشواری است، همان كه وجود مبارك حضرت امیر در آن خطبه ‌های اوّلیه نهج ‌البلاغه فرمود: «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا: پس ، صبورى كردم در حالى كه گويا در چشمانم خاشاك و در گلويم استخوانى است »[2] كذا و كذا، این #هجر_جمیل می ‌شود، چون از جامعه جدا نشد. 🔹 اگر انسان از جهل جامعه، از جهالت جامعه، از سفاهت جامعه هجرت كند جانگیر است، دشوار است، فرمود: ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾. یك وقت است آدم قهر می ‌كند می ‌رود در خانه ‌اش می ‌نشیند، این دیگر هر روز بدی و بی‌ ادبی را نمی ‌شنود؛ امّا #در_متن_جامعه باشد بدی و بی ‌ادبی را هر روز تحمل كند #هجر_جمیل می ‌شود. فرمود ما به انبیا گفتیم این ‌طور باشید و در بسیاری از حالات فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ﴾ كذا و كذا، اینها را به یادشان بیاورد: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ :كن و همانند (يونس) صاحب ماهى مباش﴾؛[3] جریان حضرت نوح و انبیای دیگر را ذكر می ‌كند و می ‌فرماید مثل اینها باش؛ اما وقتی به یونس می‌ رسد، فرمود: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ مبادا قهر كنی به دریا بروی، ما تو را در دل ماهی حفظ می‌ كنیم؛ ولی این كار را نكن! این ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ یعنی آن وقت #هجر_جمیل نداری. هجر جمیل یعنی اینكه با جاهل باشی، یك؛ از جهل و سفاهت او هجرت بكنی، دو؛ نرنجی و صحنه را رها نكنی، سه؛ با این سه شرط «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا:  پس ، صبورى كردم در حالى كه گويا در چشمانم خاشاك و در گلويم استخوانى است» که حضرت علی به دست می‌ آید؛ البته همه انبیا این‌طور بودند. [1]. سوره مزمل، آیه10. [2]. نهج البلاغه، خطبه3. [3]. سوره قلم، آیه48. #حضور_انبیاء_در_اجتماع #صبر_ائمه_علیهم_السلام #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯