🌹وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ🌹
🌷ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم.🌷 (سوره صافّات، آیه ۱۰۷)
☘☘☘
👌 در روایت متعدّدی، از وجود ظاهر و باطن برای قرآن، صحبت به میان آمده و تردیدی نیست که منظور از ظاهر، معارفی است که از ظاهر آیات و شأن نزول آن فهمیده میشود؛ و منظور از باطن، معارف باطنی یا به عبارت دیگر تأویل آیات است.
✅ آیه شریفه فوق، علاوه بر تفسیر ظاهری (قربانی که از سوی خداوند برای حضرت ابراهیم (علیه السلام) فرستاده شد؛) دارای تفسیر باطنی نیز میباشد. معنای باطنی #ذبح_عظیم در این آیه، به حضرت امام حسین (علیه السَّلام) ناظر است. این تفسیر باطنی که برخاسته از روایتی تفسیری از حضرت امام رضا (علیه السَّلام) با سندهای صحیح 📚 میباشد با شروط و معیارهایی که برای حجّیت تفسیر باطنی ذکر شده سازگار است. زیرا منافاتی با معنای ظاهری آیات ندارد. یعنی میتوان گفت: معنای ظاهری «ذبح عظیم» قربانی ظاهری است که از سوی خداوند در قبال قربانی نشدن فرزند ابراهیم (علیه السلام) فرستاده شده و معنای باطن آن، ناظر به فردی است که از صُلب ابراهیم (علیه السلام) میباشد و «ذبح عظیمی» است که از لحاظ عظمت و رتبه بسیار والاتر از فرزند ابراهیم (علیه السلام) میباشد.
✍ تأویل و تفسیر باطنی را با توجه به آثار فرازمانی به شکل دیگر میتوان ترسیم نمود؛ به این معنا که خداوند شهادت أباعبداللّه الحسین (علیه السَّلام) را به جای ذبح حضرت اسماعیل (علیه السلام) قرار میدهد تا آثار و برکات تاریخی و اجتماعی آن بیشتر شود و اسوه عملی همه نسلها و عصرها گردد. اگر اسماعیل (علیه السلام) آن روز قربانی میشد، قطعا وجود مبارک پیامبر اعظم (صلّیاللّهُعلیهوآلهوسلّم) نیز همزمان در صلب اسماعیل قربانی میشد. از اینروی خداوند تقدیر میکند که در آینده، در راه خدا، فدیه ای عظیمتر از اسماعیل قربانی شود تا آثار و برکات آن از محدوده شخصی و انفرادی و خانوادگی و از محدوده زمان و مکان بگذرد و فراگیر شود و به نسلهای آینده و دورتر تاریخ نیز تعمیم یابد؛ اگر حضرت اسماعیل (علیه السلام) در آن روز قربانی میشد، به یقین آثار آن در حد شهادت امام حسین (علیه السَّلام) نبود و از مکه و محدوده خانوادگی حضرت ابراهیم (علیه السلام) فراتر نمیرفت.
📚 «تفسیر اثنی عشری» (شاه عبدالعظیمی، ج ۱۱، ص ۱۴۵)
«تفسیر صافی» (فیض کاشانی، ج ۴، ص ۲۷۹)
تفسیر «البرهان» (بحرانی، ج ۴، ص 619)
«بحار الانوار» (مجلسی، ج ۱۲، ص ۱۲۴)
«تفسیر نورالثقلین» (عبدالعلی بن جمعه حویزی، ج ۴، ص ۴۲۹)
«عوالم العلوم» (بحرانی اصفهانی، ج ۱۷، ص ۱۰۶)
🌹🌹🌹🌹🌹
🌷قرآن ناطق🌷
https://eitaa.com/joinchat/2308636738C3c2137cbd3
🌹وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ🌹
🌷ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم.🌷 (سوره صافّات، آیه ۱۰۷)
☘☘☘
👌 در روایت متعدّدی، از وجود #ظاهر و #باطن برای قرآن، صحبت به میان آمده و تردیدی نیست که منظور از «ظاهر» معارفی است که از ترجمه آیات و #شأن_نزول آن فهمیده میشود؛ و منظور از «باطن» معارف باطنی یا به عبارت دیگر #تأویل_آیات است.
✅ آیه شریفه فوق، علاوه بر تفسیر ظاهری (قربانی که از سوی خداوند برای حضرت ابراهیم علیه السَّلام فرستاده شد؛) دارای «تفسیر باطنی» نیز میباشد. معنای باطنی #ذبح_عظیم در این آیه، به حضرت أباعبداللّه الحسین علیه السَّلام ناظر است. این تفسیر باطنی که برخاسته از روایتی تفسیری از حضرت امام عَلیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضا علیه السَّلام با سندهای صحیح 📚 میباشد، با شروط و معیارهایی که برای #حجّیت تفسیر باطنی ذکر شده سازگار است. زیرا منافاتی با معنای ظاهری آیات ندارد.
👌 یعنی میتوان گفت: معنای ظاهری «ذبح عظیم» قربانی ظاهری است که از سوی خداوند در قبال قربانی نشدن حضرت اسماعیل (علیه السلام) فرستاده شده و معنای باطن آن، ناظر به فردی است که از #صُلب_ابراهیم علیه السَّلام میباشد و «ذبح عظیمی» است که از لحاظ عظمت و رتبه بسیار والاتر از فرزند ابراهیم علیه السَّلام است.
✍ تأویل و تفسیر باطنی را با توجه به آثار فرا زمانی به شکل دیگر میتوان ترسیم نمود؛ به این معنا که خداوند شهادت أباعبداللّه الحسین علیه السَّلام را به جای ذبح حضرت اسماعیل (علیه السلام) قرار میدهد تا آثار و برکات تاریخی و اجتماعی آن بیشتر شود و #اسوه_عملی همه نسلها و عصرها گردد. اگر اسماعیل (علیه السلام) آن روز قربانی میشد، قطعا وجود مبارک پیامبر اعظم صلّیاللّهُ عَلیهِ وَ آلِهِ وَ سَلّم نیز همزمان در صلب اسماعیل قربانی میشد. از اینروی خداوند تقدیر میفرماید که آینده، در راه خدا، فدیه ای عظیمتر از اسماعیل قربانی شود تا آثار و برکات آن از محدوده شخصی و انفرادی و خانوادگی و از محدوده زمان و مکان بگذرد و فراگیر شود و به نسلهای آینده و دورتر تاریخ نیز تعمیم یابد؛
✅ اگر حضرت اسماعیل (علیه السلام) در آن روز قربانی میشد، به یقین آثار آن در حد #شهادت_امام_حسین علیه السَّلام نبود و از مکه و محدوده خانوادگی حضرت ابراهیم (علیه السلام) فراتر نمیرفت.
📚 «تفسیر اثنی عشری» (شاه عبدالعظیمی، ج ۱۱، ص ۱۴۵)
«تفسیر صافی» (فیض کاشانی، ج ۴، ص ۲۷۹)
تفسیر «البرهان» (بحرانی، ج ۴، ص 619)
«بحار الانوار» (مجلسی، ج ۱۲، ص ۱۲۴)
«تفسیر نورالثقلین» (عبدالعلی بن جمعه حویزی، ج ۴، ص ۴۲۹)
«عوالم العلوم» (بحرانی اصفهانی، ج ۱۷، ص ۱۰۶)
🌹🌹🌹🌹🌹
🌷قرآن ناطق🌷
https://eitaa.com/joinchat/2308636738C3c2137cbd3