🤔 مى پرسند... آيا #توسّل شرک است؟ ❓❓❓❓❓ 🌹يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوٓا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ🌹 🌷ای اهل ایمان! از خدا پروا كنید و برای تقرّب به سوی خدا، #وسیله بجوئید؛ و در راه او كوشش نمائيد، باشد كه رستگار و سعادتمند شويد.🌷 (سوره مائده، آیه۳۵) ✍ #توسّل از ماده «وَسَلَ» می باشد که عبارت است از واسطه قرار دادنِ كسى يا چيزى برای رسيدن به مقصود و هدف ؛ که طبق آیه فوق، مبنای قرآنی دارد. ✅ در امر توسّل و اتفاقی که رخ می دهد، #عطا_كننده «خداوند متعال» است و كسى جای او را نمی گیرد و از اولیاء إلهى چیزی خواسته نمی شود؛ بلکه #مقام و #منزلت آنها مُلحق به سؤال و التماس ما می شود. أساساً در موضوع توسّل كه شيعيان به آن اعتقاد دارند ، افرادى مورد واسطه قرار مى گيرند كه خودشان در غايت خضوع، خشوع و بندگىِ خداوند سبحان هستند. 👌 گاهی نیز توسّل به #أولياءالهى با تَمَسّک به «دعای آنها» صورت می گیرد؛ چرا که دعای #مُقرّبان درگاه إلهى نه تنها از روى حكمت و علم به مصالح بندگان است، بلكه به اجابت نزدیکتر مى باشد. در این مورد، شخص توسّل كننده جز #متن_دعا چیزی از اولياء الهى نمی خواهد که بگوییم آنها را جای خدا گذاشته است! همانگونه كه خداوند به پیامبر اسلام مى فرماید: 🌹وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً🌹 🌷اگر آنها هنگامی که به خويش ستم کردند، نزد تو (پيامبر) می آمدند و از خداوند طلب بخشش می کردند و تو نیز برای آنها طلب عفو می کردی، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند.🌷 (سوره نساء، آیه 64) ☘ همچنین خداوند در آيه 110 سوره مائده خطاب به حضرت عيسى علیه السلام مى فرمايد: 🌹وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي🌹 🌷 و هنگامی كه به «إذن من» از گِل، مجسمه‌ای به شكل پرنده می‌ساختی، پس در آن می‌دمیدی و به فرمان من پرنده‌ای زنده می‌شد، و #كور مادرزاد و شخص مبتلا به پیس را به اذن من #شفا می‌دادی، و زمانی كه مردگان را به اجازه من [زنده از گور] بیرون می‌آوردی.🌷 (سوره مائده، آیه ۱۱۰) ✅ بنابراين، اگر کسى به حضرت عيسى علیه السلام متوسّل شود تا فرزندش را به #إذن_خدا شفا بدهد! يا مرده ای را به إذن خداوند زنده کند! هرگز دچار انحراف نشده است، زیرا این اجازه را خداوند به #اولیاءصالح داده است. 🌹🌹🌹🌹🌹 🌷قرآن ناطق🌷 @quran_nategh_14

❓ مى پرسند #استغاثه يعنى چه؟ و مخاطب آن كيست؟ 🤔 ✍ استغاثه نوعى دعا و به معناى طلب نمودن فريادرس و كمک خواستن هنگام سختى و گرفتارى است كه در درجه اول به محضر پروردگار متعال عرضه مى شود و يكى از صفات مشهور خداوند #غياثَ_المُستَغيثين مى باشد. 👌 البته از اين نكته غافل نباشيم كه استغاثه با حقيقت #عبادت كاملاً متفاوت است؛ زيرا اگر کسی ، شخصى را صدا زد و از او كمک خواست ، نمی ‌توان گفت که او را عبادت کرده است. ☘ در مورد استغاثه به غير خداوند «همچون پيامبران و ائمّه معصومين عليهم السلام» بايد بگوئيم: ❌ اگر استغاثه‌ کننده نگاه استقلالی به ايشان داشته باشد ، به اين مفهوم كه خداوند آنان را آفریده و تمام امور خلق را به ايشان واگذار کرده ، در این صورت به عقیده عالمان شیعه و سنّی ، این مصداق شرک است. ✅ اما اگر نگاه مستقل به آنان نداشته باشد ، یعنی استغاثه کننده معتقد باشد که همه امور عالم به يد قدرت و اراده خداوند است؛ و تصرّفات اولياء إلهى همانگونه كه در قرآن نيز آمده به #اِذن_الهی است ، مثل تصرفات حضرت عیسی عليه السلام در خَلق پرنده ، شفا دادن مریض و زنده کردن اموات 👈 «سوره آل عمران، آيه 49» و تصرف آصِف بن برخیا در قضيه آوردن تخت بلقیس (ملكه سبأ) در یک لحظه 👈 «سوره نمل، آيه 40» ، اين نه تنها شرک نيست ، بلكه موافق با آيات قرآن 👈 «سوره مائده، آيه 35» و سيره انبياء و اوصياء ايشان نيز هست. به عبارت ديگر اگر كسى از حضرت عيسى عليه السلام خواسته باشد كه فرزندش را شفا بدهد و حضرت عيسى به اذن إلهى اين كار را انجام داده باشد ، مبتلا به شرک نشده است. 👈 در مورد به كار بردن لفظ استغاثه براى غير خداوند متعال در «سوره قصص آيه 15» آمده است: يکی از پیروان حضرت موسی عليه السلام در برابر ظلمی که به او شده بود، از وی کمک خواست و اين موضوع با لفظ #استغاثه بيان شده است: 🌹 فَاستَغَاثَهُ الَّذِی مِن شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ 👈 كسى كه از پيروان او (موسى) بود، در برابر دشمنش از وى طلب فريادرسى كرد.🌹 👌 #سيره_عُقلاء نيز بر اين مطلب صِحّه مى گذارد؛ به گونه اى كه درجه تقرّب بندگان به درگاه إلهى متفاوت است و قطعاً افرادى هستند همچون پيامبران و اَئمّه معصومين عليهم السلام و بعضى از اهل طاعت واقعى كه به مرحله #مُستجاب_الدّعوه اى نائل شده و عقل حكم مى كند كه انسان هاى عادى حاجات خود را با ايشان در ميان بگذارند و از اين طريق به محضر خداوند متعال عرضه كنند كه در صورت مصلحت به اجابت مى رسد. 👌 از طرفى ديگر مخاطب استغاثه هر شخصى باشد ، در نهايت #عطا_كننده «خداوند متعال» است و كسى جای او را نمی گیرد؛ بلکه #مقام و #منزلت «ولىّ خدا» مُلحق به دعاى ما می شود ، كما اينكه در توسّل هم چنين فرضيه اى صادق است و أساساً در اين موضوعات ، افرادى مورد واسطه قرار مى گيرند كه خودشان در غايت خضوع، خشوع و بندگىِ خداوند سبحان هستند. 🌿 البته در اين زمينه ادلّه نقلى بسيارى در #كُتب_اَربَعه وجود دارد كه به شرط حيات در فرصتى ديگر به آن مى پردازيم؛ إن شاء اللّه... 🤲 🌹🌹🌹🌹🌹 🌷قرآن ناطق🌷 @quran_nategh_14

👌 بسيار مهمّ 💯 #غریب_الغُربا یکی از مشهورترین القاب حضرت امام علیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضا عَليهِ‏ السَّلام است و بسیاری فکر می کنند دلیل این لقب بخاطر هجرت امام از مدینه به مَرو است، اما دلایل مهمتری برای این لقب ذکر شده است؛ ✍ معنای #غربت ناشناس بودن نیست، بلکه «تنها» و بی‌یار و یاور بودن است و چه بسا انسان در میان انبوهی از آشنایان نیز غریب واقع می‌شود. مضافاً بر این که حضرت رضا علیه السَّلام به «مَرو» عزیمت ننمودند، بلکه تبعید و به اجبار منتقل شدند. 👌 از عمده‌ترین دلایل لقب «غریب الغُربا» برای ثامن الحُجَج عَلَیهِ السَّلام می‌توان به نکات ذیل اشاره نمود: ✅ تغییر مکان جغرافیایی زندگی، نه تنها برای امام معصوم که #حجّت_خدا در زمین و آسمان‌هاست، ناگوار و غربت نیست، بلکه در صورت ضرورت به عنوان یک استراتژی بدان عمل می‌گردید. چنانکه پیامبر اکرم صَلّى‏‌اللَّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَ سَلّم برای تشکیل حکومت از زادگاه خود (مکه) به مدینه هجرت نمودند یا أمیرَالمُؤمِنین عَلیهِ‌ السَّلام پس از اصرار مردم به پذیرش حاکمیت، از مدینه به کوفه هجرت نموده و آن شهر را مرکز حکومت قرار دادند. پس صِرف جا به جایی مکانی غربت نیست، بلکه سَلب اختیار از انتخاب محل اقامت برای امام، غربت است. ولی در مورد حضرت رضا عَليهِ‏ السَّلام مسئله به گونه ای هست که امام اجازه نمی‌دهند خانواده‌ همراه ایشان بروند، چراکه این نوعی «اسارت» بود و ایشان وقت خروج از مدینه به اهل بیت خود فرمودند: من می‌روم و شما برای من «مجلس عزا» برپا کنید. ✅ حضرت امام موسی‌ کاظم عَلیهِ‌ السَّلام که سالیان زیادی از عمر خود را در زندان‌ها و تحت شکنجه‌ها گذراندند و عاقبت نیز در حبس و زیر شکنجه به شهادت رسیدند، افرادی تحت عنوان «نماینده‌ امام» در میان مردم داشتند که از سویی رابط بودند و از سوی دیگر وجوهات شرعی را اخذ و در موارد «امر امام» مصرف می‌کردند. این نمایندگان پس از شهادت ایشان، به خاطر آن که وجوهات اخذ شده را تصاحب کنند، هیچ یک امامت حضرت رضا عَليهِ‏ السَّلام را نپذیرفتند و برخی گفتند: امام کاظم شهید نشده و برخی دیگر گفتند او همان امام زمان است و بر می‌گردد …! لذا شیعه‌ی «هفت امامی» نیز آنجا تأسیس گردید و این خود نشانی دیگر بر غربت امام هشتم است. ✅ مردم مدینه و حتّی بستگان امام نمی‌پذیرفتند که #حضرت_جواد عَلیهِ السَّلام فرزند ایشان است و چه غربتی بالاتر از اینکه بستگان نزدیک،‌ فرزندیِ اولاد انسان را نپذیرند؟! عاقبت گفتند: باید نسب‌شناس بیاوریم. امام عَلیهِ السَّلام قبول نکردند و فرمودند: پیامبر اکرم از نسبت دادن اولاد به تأیید نَسب‌شناس منع کرده‌اند. اما آنها تنها شرط برای پذیرش را رأی نسب‌شناسان بیان داشتند و به امام نیز گفتند: چون ممکن است هیبت شما نسب‌شناسان را تحت تأثیر قرار دهد، نباید در جمع ما باشی. بلکه باید مثل یک کشاورز ساده، با لباس مندرس و کلاه حصیری و … در مزرعه مشغول کار و بیل زدن بشوی. امام رضا عَليهِ‏ السَّلام به خاطر ضرورت شناساندن امام بعد از خود،‌ مجبور به پذیرش شدند. نسب‌شناسان آمدند و این بستگان نزدیک امام جواد عَلیهِ السَّلام را آوردند و به آنها گفتند: شما بگویید این فرزند کدام یک از ماست؟ آنها نیز پاسخ دادند: هیچ کدام. وقت خروج چشم‌شان به امام در مزرعه افتاد و گفتند: به یقین فرزند آن کشاورزی است که روی زمین کار می کند... ✅ شایعه‌پراکنی‌های مأمون و دروغ‌پردازی به نام امام هشتم از دیگر دلایل غربت آن حضرت بود و دیگر آن که تا مرگ مأمون (لعنة اللّه علیه) که ده سال پس از شهادت ثامن الائمه عَلَیهِ السَّلام واقع شد، هیچ کس حق نداشت که بگوید امام به شهادت رسیده‌اند و باید می‌گفتند به مرگ طبیعی از دنیا رفته‌ است. ✅ غربت بالاتر، نشناختن «تعریف امام»، «حق امام»، «جایگاه امام» و «منزلت امام» حتی در میان شیعیان می‌باشد که شامل همه‌ی معصومین عَلَیهِم السَّلام نیز می‌گردد. چنان چه در زیارت عاشورا، ابتدا کسانی که «مقام و مرتبه» امام را نشناختند مورد لعن و دوری از رحمت إلهی شناخته می‌شوند و در انتها به کسانی که به جنگ با امام پرداختند اشاره می‌گردد: 🥀وَ لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَ أزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللّٰهُ فِيها، وَ لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ🥀 🍃و خدا لعنت کند قومی که شما را از #مقام و #جایگاه تان دور کردند و از مرتبه‌ ای که خداوند شما را در آن‌ها جای داده بود، برکنار کردند و خدا لعنت کند امّتی که شما را به قتل رساندند.🍃 🥀🥀🥀🥀🥀 🏴قرآن ناطق🏴 @quran_nategh_14