🌱سی روز، #سی_آیه 🔸 این کتاب چیست؟ چگونه نازل شده است؟ چه وقت نازل شده؟ چه کسی آورده؟ شما چه وقت باید گوش بدهید؟ پیغمبر با اینکه وجود مبارک حضرت(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) قطب عالم است، خدا به این قطب می‌گوید روز برای تو سخت است که قرآن را بفهمی. باید شب باشد، آرام باشی، نخوابی، از خواب بیدار بشوی. ﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ﴾، این‌طوری! حالا که شما جامه‌ای در بر کردی، پتویی پیچیدی که می‌خواهی بخوابی، از خواب بلند شو! ﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ﴾، وقت خواب نیست، سحر است، بهترین فرصت برای فهم، سحر است، بلند شو، ببین من چه می‌گویم! ﴿قُمِ اللَّیْلَ﴾، حالا همه شب بیدار باشی، خسته می‌شوی. ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾؛ مقداری از شب را بخواب ولی بعد باید بیدار بشوی. این حرف را من به تو روز بگویم می‌فهمی؛ ولی آن‌طور که باید بفهمی، نمی‌فهمی. سحر می‌خواهد: ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، حالا یا نصف لیل، یا ثلث لیل، یا ثلُثَی لیل، هر سه در این سوره آمده است: ﴿إِلاَّ قَلیلاً ٭ نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ﴾؛ به هر حال ببین وضع حال شما چطور است. در سحر ببین من دارم چه می‌گویم: ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ﴾، چرا؟ برای اینکه روز فرصت‌های فراوانی برای کارهای دیگر داری، هم برای کارهای شخصی خود، هم برای شخصیت حقوقی خود، هم برای مدیریت جامعه، هم برای سؤال جامعه، هم برای مناظره، هم برای حلّ اشکال‌ها، هم برای سنگ خوردن‌ها، چون روز مزاحم شما هستند. بعد ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾ هست. در روز سرگرم این کارها هستید. ✅ ﴿إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلا﴾؛ برنامه‌های زیادی داری، اشتغالات فراوان است؛ اما شب است که آرام هستی. من قرآن را در بهترین ماه، یعنی ماه مبارک رمضان، در ظریف‌ترین و زیباترین فرصت، یعنی شب، در بهترین شب از شب‌های ماه مبارک رمضان، یعنی «لیلة القدر» نازل کردم: ﴿إِنَّا انزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ﴾ و قسمت‌های مهم را هم من شبانه با تو در میان می‌گذارم: ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، چرا؟ برای اینکه حرف من که حرف عادی نیست. این قدر سنگین است که توان‌فرساست؛ 🌱 اما چهار مطلب هست، یکی اینکه #قرآن خیلی سنگین است، یکی اینکه #قرآن خیلی آسان است، یکی اینکه #قرآن اصلاً سنگین نیست، یکی اینکه آسان نیست. این چهار صفت دو تایش ثبوتی است، دو تا سلبی است. آنجا که می‌گوید سنگین است؛ یعنی محتوای وزین دارد، علمی است، حرف سهل و ساده و عوامی و عرفی در آن نیست. برهان قطعی است. برهان وزین است. یعنی این‌طور نیست که هر کسی بفهمد، علمی است؛ اما آسان است؛ یعنی دل‌پذیر است. ما یک چیز بیگانه‌ای تحمیل نکردیم. همان که در درون شما، با فطرت شما خلق شد، همان را به صورت کتاب درآوردم؛ لذا فرمود: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾، یک؛ ﴿وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ﴾،این دو. اول شما را ساختیم، دوم برابر ساختار شما کتاب فرستادیم. شما را با عقل و عدل آفریدیم. همان‌طوری که هر انسانی از عسل لذت می‌برد، کسی یادش نداده است، از بوی خوب لذت می‌برد، کسی یادش نداده است. از ادب و احسان لذت می‌برد، کسی به او یاد نداده است، همه از ادب لذت می‌برند، همه از احترام لذت می‌برند، همه از عدل لذت می‌برند، همه از وفای به عهد لذت می‌برند، همه از ادای امانت لذت می‌برند، اینها را ما در درون همه نهادینه کردیم. بعد این را به صورت کتاب درآوردیم به نام #قرآن، پس هم سنگین است، چون علمی است و برهانی است. هم آسان است، چون دل‌پذیر است. هم ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾، یک؛ هم ﴿لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ﴾، آسان است، خیلی آسان است؛ اما سخت نیست، سنگین نیست؛ یعنی قابل فهم نباشد، برخلاف فطرت باشد، از آن قبیل نیست. سُست و بی‌محتوا هم نیست، پس این دو از اوصاف سلبی قرآن است؛ یعنی سنگینی برخلاف فطرت نیست، بی‌محتوا هم نیست. ثقیل است؛ یعنی بامحتوا هست، بی‌محتوا نیست. خفیف و سبک و تهی‌مغز نیست. #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🔸فرمود این کتاب را تو همین‌طوری بخواهی یاد بگیری، نمی‌شود. تو ای پیغمبر باید شب بلند شوی، سحر داشته باشی، فقط باید گوش بدهی، ببینی من دارم چه می‌گویم. ﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ٭ قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، حالا یا ﴿نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیلاً ٭ أَوْ زِدْ عَلَیْهِ﴾، چه کار بکن؟ این قیام لیل را گفتند ناظر به نماز شب است. در نماز چه کار باید بکنی؟ «حمد» می‌خوانی، سوره می‌خوانی یا اذکار می‌گویی، همه یا از قرآن است یا برداشت از قرآن است. ﴿رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً﴾، در نماز اینها را بخوان، آن وقت آماده می‌شوی. می‌دانی که از نظر علمی باید عاقل باشی، از نظر عمل باید عادل باشی، جامعه را این راحت می‌کند. ✅ اگر ما موجودی بودیم که بعد از چند سال می‌پوسیدیم، راحت بود؛ اما بعد از چند سال از پوست به درمی‌آییم، ما هستیم که هستیم که هستیم که هستیم! یک موجود #ابدی باید کار ابدی بکند. کار ابدی در همین است. پیوند ناگسستنی با خدا، اعتصام به حبل او. فرمود این کتاب خیلی سنگین است! ❇️ این کتاب یک طرفش به دست خود من است، من که کتاب را نینداختم به زمین ـ وقتی خدا می‌گوید ما باران فرستادیم، غیر از آن است که بگوید ما قرآن فرستادیم. قرآن را نازل کرد؛ یعنی آویخت، باران را نازل کرد؛ یعنی انداخت.ـ فرمود من که قرآن را نینداختم روی زمین. من قرآن را آویختم یک طرفش به دست من است، این مضمون در اول سوره «زخرف» است که ﴿إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ﴾،و نیز فرمود: ﴿وَ إِنَّهُ فی‏ أُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکیمٌ﴾؛ این حبل متین پایینش عربی است، بالایش «علی حکیم» است، این دست من است، شما این را بگیرید. فرمود: ﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ٭ قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، فرمود: «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»؛ خیلی‌ها خواب هستند و خواب می‌بینند که چیزی دارند، هنگام رفتن معلوم می‌شود که دستشان خالی است. آدم در عالم رؤیا خیلی چیزها را خواب می‌بیند، وقتی صبح شد، بیدار شد، می‌بیند که خبری نیست. فرمود: «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»، خیلی‌ها خیال می‌کنند که این مقام را دارند، آن سِمَت را دارند، آن پُست را دارند، این اختلاس را دارند، آن نجومی را دارند، بعد وقتی آخرهای عمر شد، معلوم میشود که دستش خالی است! 🔰فرمود اول باید بیدار شوید وقتی بیدار شدید، شب تنهایی سحر داشته باشید، آن سحر را دریابید با گوینده این کتاب سخن بگویید فرمود ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً﴾؛ 🍃 این حبل یعنی طناب، این طنابی که در گوشه مغازه افتاده است، این مشکل خود را حل نمی‌کند. این کدام حبل است که به ما گفتند اعتصام کنید؟ این حبلی است که به جای بلندی بسته است، وگرنه حبلی که در کنار مغازه است، اعتصام به او چه اثری دارد؟ این طناب به دست کیست؟ فرمود: «أَحَدُ طَرَفَیهِ بِیَدِ اللهِ سُبحَانَهُ وَ تَعَالی وَ الطَرَفُ الآخَرُ بَأَیدِیکُم»؛ این را بگیرید... #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم ﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ (1) قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً (2) نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیلاً (3) أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً (4) إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً (5) إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً (6) إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلاً (7) وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتیلاً (8) رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکیلاً (9) وَ اصْبِرْ عَلی‏ ما یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً (10) وَ ذَرْنی‏ وَ الْمُکَذِّبینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلاً (11)﴾ سوره مبارکه «مزمل» که در مکه نازل شد، ادب دریافت قرآن کریم را به حضرت آموخت. خود قرآن کریم را معرفی کرد. زمان دریافت را مشخص کرد. راه ارتباطی با خدا را مشخص کرد. پیوند با جامعه و امت را مشخص کرد، عداوت اینها را نسبت به دین بیان کرد، حمایت خود را نسبت به پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اعلام کرد. فرمود من به تنهایی مشکل را حل می‌کنم. در خیلی از موارد است که قرآن کریم به پیغمبر می‌فرماید که شما نگران چه هستید؟ ﴿فَذَرْنی‏ وَ مَنْ یُکَذِّبُ بِهذَا﴾؛ بگذار من تنها خودم مشکل را حل می‌کنم. شما در خیلی از موارد دیدید که هیچ کاری از هیچ کسی برنیامد، مگر اینکه خدا مسئله را حل کرد. گاهی خدا می‌فرماید: ﴿فَذَرْنی‏ وَ مَنْ یُکَذِّبُ بِهذَا﴾؛ بگذار من تنها حل می‌کنم. اینجا هم این «ذرنی، ذرنی»؛ یعنی نگران نباش، من خودم تنها حل می‌کنم. البته رحمت خدا بیش از غضب است؛ اما یک رحمت علمی یعنی علمی! رحمت خدا پیش از غضب اوست، نه تنها بیش از غضب اوست. او امام است، جلو می‌افتد، نقشه‌کشی می‌کند، می‌گوید اینجا جهنم، آنجا بهشت. چه کسی می‌گوید؟ عدل محض، رحمت محض، حکمت محض. «أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»، شد؟ خدا به پیغمبر می‌فرماید تو هم این‌طور باش. تو هم بجنگ؛ اما هَجر تو هَجر جمیل باشد: ﴿وَ اهْجُرْهُمْ﴾، تو با همه باش! من گفتم که مثل آن مرغی باش که عده‌ای را زیر پَر می‌گیری، می‌پرورانی: ﴿وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ﴾، پَر پهن کن، عده‌ای را زیر پَر بگیر؛ اما اگر کسی خواست به تو سنگ بزند، به همین امتی که زیر پَر تو سنگ بزند: ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾؛ نه قهر بکن! مثل یونس. ﴿وَ لاَ تَکُن کَصَاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ مثل یونس نباش که صحنه را ترک کنی، مسئولیت را ترک کنی. هَجر جمیل یعنی همین. با آنها باش! مذاکره بکن! احتجاج بکن! استدلال بکن! رفت و آمد بکن! اگر جنگیدند، بجنگ! تا اینها خلاف نکردند و امضایشان را باطل نکردند، شما باطل نکن! پای عهد با آنها بایست، امضا کردی، پای امضایت بایست... اما ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾، من چگونه اینها را به جهنم می‌برم؟ عادلانه و طبق رحمت می‌برم. می‌خواهم به هر حال حق مظلوم را از اینها بگیرم این رحمت است. نظام را می‌خواهم نظام محبوب قرار بدهم، این رحمت است. من که غضبی با کسی ندارم. «آتش که را بسوزد گر بولهب نباشد»، فرمود آن کاری که من می‌کنم، تو هم باید بکنی. این نماز شب می‌خواهد، این سفارش شبانه می‌خواهد، این هوشیار الهی می‌خواهد: ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾ می‌خواهد. فرمود نصف یا بیشتر یا کمتر به هر حال با من مذاکره بکن! ﴿وَ تَبَتَّلْ إِلَیْهِ﴾؛ اما ﴿تَبْتیلاً﴾، برای اینکه بخواهی هَجر جمیل بکنی. #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه سوره مبارکه «#مزمل» که در اوایل بعثت نازل شد، محور اصلی آن تبیین عظمت قرآن، تشریح مبدأ نزول قرآن، تعلیم رهبران هادی و حامی این کتاب و کیفیت تحمّل این کتاب و مانند آن را به همراه دارد. 🔻 فرمود این کتاب روی پایه خود ایستاده است. اگر کسی بخواهد این کتاب را تحمل کند باید با خود، این کتاب را تحمل کند. اگر کسی خواست بنای محکمی بسازد باید با ابزار مناسب با آن بنا، این بنا را بسازد. فرمود قرآن را جز قرآن چیزی تحمل نمی‌کند. شما بخش اوّلتان باید قرآنی شود، وقتی قرآنی شد، مطالب بعد را می‌توانید تحمل کنید. پایه‌های غیر قرآنی نمی‌تواند قرآن را روی دوش خود حمل کند. این کتاب صد درصد الهی است، برای اینکه پایه این کتاب از خود این کتاب باشد، بهترین زمان را که سحر هست انتخاب کن، از خواب برخیز! بخشی از این قرآن را به صورت #نماز ارائه کن! 🔺نماز غیر از قرآن چیزی دیگر نیست. شما صدها بار اول تا آخر، آخر تا اول نماز را بشکافی، غیر از قرآن چیز دیگری از آن در نمی‌آید. «حمد» و سوره است که قرآن است، اذکار آن «عظیم و أعظم و أعلی» است که قرآن است، رکوع و سجود آن قرآن است، قصد قربتش که قرآن است. الآن شما یک نخ با دوامی را با آن یک کاموایی درست کنید با این کاموا یک بلوز یا ژاکت ببافید، صدها بار این بلوز و ژاکت را بشکافی، غیر از این نخ چیز دیگری نیست. آن نقش‌هایش برای خود همین است، آن جلو و پشتش هم همین است. نماز غیر از قرآن چیز دیگری نیست. اگر گفته شد: «الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّینِ»؛ یعنی «القرآن عمود الدین». اگر گفته شد: ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنکَر﴾؛ یعنی «القرآن ینهی عن الفحشاء و المنکر»، چون چیزی در نماز غیر از قرآن نیست. 🔺 فرمود بهترین زمان را که سحر است برخیز! بخشی از این کتاب را در خودت پیاده بکن به صورت نماز، برای اینکه ﴿إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ﴾، اصلاً تعبیری کرده، نمی‌گوید نماز صبح؛ می‌گوید قرآن صبح. ﴿أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی‏ غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً﴾، می‌فرماید نماز ظهر بخوان، نماز عصر بخوان، قرآن صبح بخوان. اصلاً به جای اینکه بگوید نماز صبح، می‌گوید قرآن صبح، چون چیزی دیگر نیست. فرمود حالا که چنین است، اگر بخواهی این قول ثقیل را بتوانی تحمل کنی، باید پایه‌ای از خودش داشته باشد. شما یک بنای سنگینی را روی پایه‌های غیرآهنی و غیرسیمانی که نمی‌گذارید. به هر حال این دیوار سنگین است، این دیوار پایه‌ای از جنس خود می‌خواهد. این بنیان مرصوص پایه‌ای از جنس خود می‌خواهد؛ لذا بخشی از این را به صورت نماز در بیاور و این را بخوان، البته هنوز نماز بر مردم واجب نشده بود، نمازهای پنجگانه واجب نشده بود؛ اما «صلاة اللیل»، عبادت‌های ویژه پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) محفوظ بود، فرمود این را داشته باش! بار سنگین را این می‌تواند تحمل کند. این دو تا کار می‌تواند بکند؛ جلوی یک سنگینی را می‌گیرد، نمی‌گذارد او بیاید. آن سنگینی بد و زشت. آن سنگینی محبوب و ممدوح را تحمل می‌کند. #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 👆👆👆این قرآن ممثّل، یعنی این نماز این چهار تا کار می‌کند که تفصیلش به چهار کار است، اجمالش به دو کار است: یک بار سنگینی را برمی‌دارد، گناه، خلاف، دروغ، اختلاس و سرقت اینها سنگین است. برای اینکه به صورت باری درمی‌آید، این بار را در قیامت باید تحمل کند: ﴿أَثْقَالاً مَعَ أَثْقَالِهِمْ﴾، این بار سنگین است و روز قیامت هم که اصلاً وزر گفتند؛ یعنی سنگین. بار سبک را که نمی‌گویند وزر. وزیر کسی است که بار سنگین مملکت بر دوش اوست. وزر و گناه سنگین است، این طرد می‌کند کار سنگین را، اصلاً نمی‌گذارد به طرف آدم بیاید: ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنکَر﴾. آنهایی که گرفتار فحشا و منکر هستند: ﴿أَثْقَالاً مَعَ أَثْقَالِهِمْ﴾، خودشان بی‌راهه رفتند، عده‌ای را به بی‌راهه‌ر‌و‌ی وادار کردند. دو تا بار سنگین دارند، این یک ثقل مذموم و مبغوض است. نماز جلوی این را می‌گیرد، ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنکَر﴾. یک ثقل محمود و ممدوح است که نماز زیر بار آن می‌رود و آن را تحمل می‌کند که ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾، آنها که بارشان سنگین است، سنگینی مادی است؛ مثلاً فرمود ما اسب و استر را آفریدیم، برای اینکه بار سنگین شما را تحمل کند، اینکه ثقل معنوی نیست. فرمود این مرکوب‌ها، حمار و بغال و اسب‌ها و اینها را آفریدیم بار شما را ببرد به جایی که خودتان به تنهایی بدون بار بخواهید به آنجا بروید، خسته می‌شوید. این آقایانی که سفرهای ییلاقی می‌کنند در دامنه کوه، خودشان به تنهایی بخواهند بروند، سخت است، فرمود این اسب‌ها و استرها و حمارها را ما خلق کردیم که بار سنگین شما را ببرند جایی که خودتان با دست خالی بخواهید بروید، سخت است: ﴿تَحْمِلُ أَثْقالَکُمْ إِلی‏ بَلَدٍ﴾ که ﴿لَمْ تَکُونُوا بالِغیهِ﴾. چگونه می‌توانید بارتان را حمل بکنید؟! این بار شما را حمل می‌کند. این بار سنگین است. گناه این‌طور است. یک اسب و استر و یک حمار باید آن بار را حمل کند. اگر ـ خدای ناکرده ـ کسی گرفتار ﴿إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾ شد، آن بار ﴿أَثْقَالاً مَعَ أَثْقَالِهِمْ﴾ را در قیامت باید حمل بکند. آن بار سنگین باربر آن هم حمار است که ﴿إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾. آن بار سنگین، باربرش هم حمار، #نماز جلوی این بار را می‌گیرد، نمی‌گذارد این بار پیدا شود. نمی‌گذارد این مشکلات تراکم پیدا کند و بار سنگین بشود: ﴿تَنْهی‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ﴾، این کار #دفع نماز است. اما کار #جذب نماز: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾، یک مطلب سنگین، وزین. این وزن معنوی را این نماز حمل می‌کند. فرمود سحر که برخیزی، اهل نماز شب باشی، این چند تا کار را می‌کند هم آن بار سنگین زشت را طرد می‌کند، راحت می‌شوید. هم این محتوای وزین و سنگین را نصیب شما می‌کند: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

سی روز ـ #سی_آیه ✅ فرمود بلند شو قرآن را بخوان! هر دو باب تفعیل است: ﴿رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً﴾. با جامعه بددهن و بدزبان که روبه‌رو هستید: ﴿تَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتیلاً﴾، من نمی‌گویم یکجا همه دردها را تحمل بکن! اما به تدریج تحمل بکن. اینها به هر حال حل می‌شود. بنابراین این سوره مبارکه که اوایل بعثت نازل شد، این معرفی قرآن است که من چه کسی هستم؟ قرآن چیست؟ در چه زمانی و در چه زمینی است؟ با چه کسی حرف می‌زنم؟ من دستوری می‌دهم، حالا اختصاصی به قرآن کریم ندارد، هر کسی، در هر جایی بخواهد حرف‌های عالمانه را بشنود و بپروراند، در وسط حرف استاد، گوینده یا نویسنده حرف نزند. بعد آدم بخواهد اشکال بکند، اشکال وارد می‌کند؛ اما وسط حرف او حرف خود را بیاورد، معلوم نیست او چه گفته است! ممکن است اشکالش وارد نباشد. این دستور البته درباره قرآن کریم با حرمت خاص است؛ اما یک فرمان هرمنوتیکی است. فرمود این کتاب در این شرایط نازل شده، با این وضع نازل شده، عده‌ای دشمن هستند، مخالف هستند؛ اما تو «تبتّل» بکن، نه «تبتّلاً»، «تبتیلاً»! یکجا بخواهی همه دردها را تحمل بکنی، سخت است. 🔻﴿یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ٭ قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، چون غالب این برکات در شب نازل شده است. ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾، آن سخت است که کلّ شب، چرا شب؟ برای اینکه ﴿إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلاً﴾؛ اشتغالات فراوانی داری. در مکه یک سلسله اشتغالات بود، در مدینه اشتغالات دیگری بود: ﴿نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیلاً ٭ أَوْ زِدْ عَلَیْهِ﴾، حالا بلند شدم چه کار بکنم؟ نماز بخوان. در نماز محور اصلی نماز قرآن است. «لَا صَلَاةَ إِلَّا بِفَاتِحَةِ الْکِتَاب»، همین است. «حمد» و سوره که قرآن است، آن ذکر رکوع و سجود هم که به هر حال از قرآن است یا خود آیه است یا برداشت از آیه. یا «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ‏» هست یا «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَی» هست یا «سبحان الله» هست یا «الله اکبر» هست یا «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ» است که «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه‏»، در آیات فراوانی این مضمون آمده که حول و قوّه متعلّق ذات أقدس الهی است. شما اول تا آخر، آخر تا اول نماز را بررسی کنید همین است یا به مطابقه از خود سور آیات قرآن است یا برداشت از قرآن است؛ ﴿وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً﴾، چرا؟ برای اینکه ما می‌خواهیم حرف سنگین بزنیم. حرف وزین علمی بزنیم. حرف وزین علمی را یک قلب امین و رسین تحمل می‌کند. این قول ثقیل است، وزین است. نه اینکه سخت باشد؛ وزین است؛ اما دل‌پذیر است. حرف‌های عقلی، حرف‌های عدلی، حرف‌های وفا به امر، حرف‌های عالمانه و محقّقانه است؛ اما حرف‌های دل‌پذیر است. بنابراین این کتاب حیات‌بخش است، به پیغمبر می‌گوید باید بیدار باشی تا ببینی من چه می‌گویم. به ما می‌گوید: «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»، قبل از مرگ بیدار بشوید، #یک؛ وقتی بیدار شدید شب خود را از روز تشخیص می‌دهید، #دو؛ شب شما که سحر است، برخیزید، ببینید ما چه می‌گوییم، #سه. وقتی به پیغمبر آن‌طور می‌فرماید، ما اگر بخواهیم با این کتاب تماس بگیریم که این چه می‌گوید، ما را بسازد، باید همین کار را بکنیم. غرض این است که ما در کنار سفره قرآن و اهل بیت نشسته‌ایم، اینها به ما پَر و بال دادند. ما اینها را پذیرفتیم و قبول داریم، اینها به ما گفتند شما می‌توانید پرواز کنید، چرا ما پرواز نکنیم؟ این علامه امینی شدن، علامه طباطبایی شدن، این وقف که نشد، چرا ما نشویم؟ پس می‌شود این کار را کرد. #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🔺فرمود اگر بخواهید این کتاب را تحمل کنید، «این رخش باید تا رستم را ببرد». هر اسبی نمی‌تواند. یک بخش از قرآن می‌خواهد تا قرآن را تحمل بکند. با علوم دیگر، با مبانی دیگر، اول یک بخش از قرآن را انسان زیرسازی می‌کند، می‌فهمد، باور می‌کند، بعد پایه‌های آن روی این می‌آید، وگرنه با بخش‌های دیگر، با علوم دیگر، با ابزار دیگر، با فهم‌های عادی، با حرف بشری نمی‌شود حرف الهی را تحمل کرد. چون این کار، کار سنگینی است، پس بلند شو، اول برای اینکه خوب گرم شوی، این نخ را که من به شما دادم، یاد می‌دهم که چگونه ببافی، چگونه بدوزی، چگونه ژاکت درست کنی یا بلوز درست کنی، آن وقت بعد گرم می‌شدی. وقتی گرم شدی می‌توانی بار را تحمل کنی. اگر گفتند که صلات ﴿تَنْهی‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ﴾، بی‌تردید انسان می‌تواند بگوید: «القرآن ینهی عن الفحشاء و المنکر»، برای اینکه غیر از او چیزی دیگر نیست. اگر گفتند این ژاکت یا بلوز گرم می‌کند، آدم بی‌تردید می‌تواند بگوید که این نخ و این کاموا گرم‌ کننده است، برای اینکه این بلوز غیر از این چیزی دیگر نیست. این نماز غیر از قرآن چیزی دیگر نیست؛ لذا در سوره مبارکه «اسراء» به جای اینکه بگوید نماز صبح، می‌گوید قرآن صبح: ﴿أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی‏ غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ﴾، حالا که شد، پس ﴿قُمِ اللَّیْلَ إِلاَّ قَلیلاً﴾ یا ثلثین یا ثلث یا نصف. اگر نصف شد، خواستی بیشتر کنی، می‌شود ثلثین. خواستی کمتر کنی، می‌شود ثلث. این تثلیث، یعنی «أی النصف و الثُلثان و الثُلث»، همه در بخش پایانی سوره مبارکه «مزمل» آمده است. فرمود این برابر حالات شماست؛ ولی به هر حال #سَحر باید برخیزی، با قرآن تماس داشته باشید، برای اینکه ما می‌خواهیم بخش‌های دیگری از قرآن را به شما بگوییم. در سوره مبارکه «حشر» و امثال «حشر» هم قرآن را مشخص فرمود. فرمود که این کتاب لفظی دارد، مفهومی دارد، ما بشرهای عادی مکلّف به فهم و علم هستیم، همین! مکلّف به شهود و عرفان نیستیم، ما به برهان مکلّف هستیم. قرآن برهان اقامه می‌کند، ما هم مکلّف هستیم عمل هم می‌کنیم؛ اما اگر کسی اویس قرن خواست بشود، حارثة بن مالک  بخواهد شود که راه خاص حضرت امیر را طی کند، آن راه خواص است، آن بر ما واجب نیست... #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🌸تفسیر سوره مزمل🌸 🔻فرمود که این کتاب لفظی دارد، مفهومی دارد، ما بشرهای عادی مکلّف به فهم و علم هستیم، همین! مکلّف به شهود و عرفان نیستیم، آنچه بر ما واجب است، علم است. «طَلَبُ‏ الْعِلْمِ‏ فَرِیضَةٌ»، نه «شهود الرّب فریضة». 🔺 فرمود این حقیقت #قرآن اگر بر کوه نازل بشود، کوه را ریز ریز می‌کند؛ اما قرآن بر ما نازل شد، همان‌طور که ذات أقدس الهی به حضرت فرمود قرآن بر تو نازل شد، به ما هم نازل شد، ﴿وَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ﴾؛این قرآن برای ما هم نازل شد، در حد برهان، در حد علم، ﴿یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ﴾، قابل فهم است برای ما، اما آن محتوا و حقیقت قرآن را فرمود اگر ما به کوه بدهیم، ریز ریز می‌شود: ﴿لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ﴾ همین است. این را اگر به کوه بدهیم کوه ریز ریز می‌شود. تو الآن باید آن حقیقت را تحمل کنی. این‌طور نمی‌شود که بی‌سحر نمی‌شود، بدون نماز شب نمی‌شود. این سَحر می‌خواهد، نماز شب می‌خواهد، قول ثقیل می‌خواهد، این است. فرمود این الفاظ را خیلی آسان است کسی گوش بدهد یا مثلاً خیلی سخت نیست؛ اما ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾،این را می‌خواهیم به شما بدهیم، بنابراین این نمی‌شود که شما همین‌طور به صورت عادی بخواهید تلقّی کنید. باید برخیزید کاملاً حواستان جمع باشد! خدای سبحان به پیغمبر فرمود تو در سحر برخیز! ببین من چه کار می‌کنم، تو همان کار را بکن! تو مظهر من هستی، خلیفه من هستی، با اینها باش! ولی ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🌸تفسیر سوره مزمل🌸 🌱 هَجر جمیل این است که جامعه را به هَم نزنی، حرف همه را گوش بدهی، جنگ کردند، دفاع بکنی، اگر خودت پیروز شدی، بگویی: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»، این می‌شود رهبر! این می‌شود خلیفه آن مستخلف، آن مستخلف‌عنه «رَحْمَتَه وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ء»، تو هم ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾. این اختصاصی به ما مسلمان‌ها ندارد. این در سه حوزه وجود مبارک حضرت رحمت است، مگر ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را پیغمبر قرار نداد؟! مگر ما دو تا ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ داریم؟! یکی «الله» است که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ است ـ معاذالله ـ یکی هم پیغمبر؟ یا یک ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ بالذات داریم «هو الله سبحانه و تعالی»، یک آینه‌ای داریم که آن ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را نشان می‌دهد، وگرنه درباره خود پیغمبر وارد شد که ﴿کَافَّةً﴾، یک؛ ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾، دو. این ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ به صورت پیغمبر است. اینکه ـ معاذالله ـ در عرض او که نیست، یک آینه تمام قدی است که او ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را نشان می‌دهد. فرمود من با تبهکاران چه کار می‌کنم؟ تا آخرین فرصت به اینها مهلت می‌دهم. من با عدل با اینها رفتار می‌کنم. تو هم قهر نکن! ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾، هَجر جمیل این است که با مردم بودن، اشکالات اینها را حل کردن، در رذایل از اینها فاصله گرفتن، در فواضل و فضایل با اینها بودن، هم منطقه ملی و محلی را اداره کردن؛ یعنی حوزه اسلامی، هم منطقه بین‌المللی، یعنی موحدان اعم از مسلمین و مسیحی‌ها و زرتشتی‌ها و یهودی‌ها، دو؛ هم منطقه انسانی یعنی کفار و ملحدان و مشرکان، برای همه برنامه دارد. فرمود این ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾، ما با بشر کار داریم؛ چه مسلمان، چه مشرک ما برای اینها برنامه داریم. ﴿لِلْعالَمینَ نَذیراً﴾، ﴿ذِکْری‏ لِلْبَشَرِ﴾ حقوق بشر یعنی همین. ما در بخش سوم هم برنامه داریم، تو اگر بخواهی در هر سه بخش خلیفه من باشی، باید ببینی من با «الرحمٰن» دارم عالم را اداره می‌کنم. تو هم با عنوان ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ می‌توانی آینه من باشی، همین! این کار، کار آسانی نیست. این یک سحر می‌خواهد، بیداری می‌خواهد، بار قرآن می‌خواهد، هَجر جمیل می‌خواهد، استعانت به صبر می‌خواهد. اینکه فرمود: ﴿وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ﴾؛ یعنی چه؟ باز هم شما همین را بررسی بکنید، می‌بینید که چیزی غیر از قرآن از در نمی‌آید. صلات که قرآن ممثّل است، صبر که دستور نماز است. دستور قرآن کریم است. فرمود اگر یک حادثه‌ای، مشکلی برای شما پیش آمد، خیلی جزع نکنید، با صبر مسئله را حل کنید. این‌طور نباشد که جزع بکنید، شما می‌توانید بر عالم مسلّط شوید. ما اصلاً برای شما مسخّر کردیم. اصلاً زمین را برای شما مسخّر کردیم، آسمان را برای شما مسخّر کردیم. چه هست که برای شما مسخّر نکردیم؛ منتها بیکاری ما و تنبلی ما و عدم توجه ما، این سیل‌ها را، ما خانه رود را خراب کردیم، او هم خانه ما خراب کرد. رودخانه یعنی چه؟ رودخانه یعنی خانه رود. اینکه رفتند کنار رود، رود یک بستر می‌خواهد، آن کسی که عمداً یا با بررسی‌های نابجا خانه رود را خراب می‌کند، رود هم خانه ما را خراب می‌کند. این حداقل صد متر جا برای آن است. هیچ یعنی هیچ أحدی حق ندارد حریم رودخانه را به هَم بزند. وقتی حریم رودخانه را به هم بزند، همه جا را به هَم گرفتند یا ویلا ساختند یا پارک ساختند، یا فلان ساختند، کسی که خانه رود را خراب بکند، او هم می‌آید خانه آدم را خراب می‌کند. این ظلم نکرده است، مگر به ما نگفتند حریم رودخانه یعنی حریم رودخانه! برای اوست، اصلاً خانه اوست، ما دلمان می‌خواهد خانه کسی را خراب بکنیم، او نیاید خانه ما را خراب بکند، این که نمی‌شود! #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🌸تفسیر سوره مزمل🌸 🔺خدای سبحان به پیغمبر فرمود تو در سحر برخیز! ببین من چه کار می‌کنم، تو همان کار را بکن! تو مظهر من هستی، خلیفه من هستی، خلیفه کار مستخلف‌عنه را می‌کند. منِ خدا اینگونه کار میکنم. نقشه عالم به دست من است: ‏﴿رَحْمَتی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ﴾، «وَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ»،[دعای کمیل] یعنی کلّ عالم را یک مهندس دارد اداره می‌کند به عنوان رحمت. فرمود من این‌طور هستم، تو را می‌خواهم این‌طور تربیت کنم. عده‌ای کافر هستند، ملحد هستند، مشرک‌ هستند، جنگ‌ها را بر تو تحمیل می‌کنند؛ اما تو با این امت چه کار باید بکنی؟ مثل یونس قهر بکنی، #نه! ﴿وَ لاَ تَکُن کَصَاحِبِ الْحُوتِ﴾، مبادا آنجا بروی. با اینها باش! ولی ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾، 🌱 #هَجر جمیل این است که جامعه را به هَم نزنی، حرف همه را گوش بدهی، جنگ کردند، دفاع بکنی، اگر خودت پیروز شدی، بگویی: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»، این می‌شود رهبر! این می‌شود خلیفه آن مستخلف، آن مستخلف‌عنه «رَحْمَتَه وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ء»، تو هم ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾. این اختصاصی به ما مسلمان‌ها ندارد. این در سه حوزه وجود مبارک حضرت رحمت است، مگر ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را پیغمبر قرار نداد؟! مگر ما دو تا ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ داریم؟! یکی «الله» است که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ است ـ معاذالله ـ یکی هم پیغمبر؟ یا یک ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ بالذات داریم «هو الله سبحانه و تعالی»، یک آینه‌ای داریم که آن ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را نشان می‌دهد، وگرنه درباره خود پیغمبر، یک آینه تمام قدی است که او ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را نشان می‌دهد. 🔻فرمود من با تبهکاران چه کار می‌کنم؟ تا آخرین فرصت به اینها مهلت می‌دهم. من با عدل با اینها رفتار می‌کنم. تو هم قهر نکن! ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾، هَجر جمیل این است که با مردم بودن، اشکالات اینها را حل کردن، در رذایل از اینها فاصله گرفتن، در فواضل و فضایل با اینها بودن، هم منطقه ملی و محلی را اداره کردن؛ یعنی حوزه اسلامی، هم منطقه بین‌المللی، یعنی موحدان اعم از مسلمین و مسیحی‌ها و زرتشتی‌ها و یهودی‌ها، دو؛ هم منطقه انسانی یعنی کفار و ملحدان و مشرکان، برای همه برنامه دارد. فرمود این ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾، ما با بشر کار داریم؛ چه مسلمان، چه مشرک ما برای اینها برنامه داریم. ﴿لِلْعالَمینَ نَذیراً﴾، ﴿ذِکْری‏ لِلْبَشَرِ﴾ حقوق بشر یعنی همین. ما در بخش سوم هم برنامه داریم، تو اگر بخواهی در هر سه بخش خلیفه من باشی، باید ببینی من با «الرحمٰن» دارم عالم را اداره می‌کنم. تو هم با عنوان ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ می‌توانی آینه من باشی، همین! این کار، کار آسانی نیست. این یک #سحر می‌خواهد، #بیداری می‌خواهد، بار #قرآن می‌خواهد، #هَجر جمیل می‌خواهد، #استعانت به صبر می‌خواهد. اینکه فرمود: ﴿وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ﴾؛ یعنی چه؟ باز هم شما همین را بررسی بکنید، می‌بینید که چیزی غیر از قرآن از در نمی‌آید. صلات که قرآن ممثّل است، صبر که دستور نماز است. دستور قرآن کریم است. فرمود اگر یک حادثه‌ای، مشکلی برای شما پیش آمد، خیلی جزع نکنید، با صبر مسئله را حل کنید. این‌طور نباشد که جزع بکنید، شما می‌توانید بر عالم مسلّط شوید. ما اصلاً برای شما مسخّر کردیم. اصلاً زمین را برای شما مسخّر کردیم، آسمان را برای شما مسخّر کردیم. چه هست که برای شما مسخّر نکردیم؛ منتها بیکاری ما و تنبلی ما و عدم توجه ما، این سیل‌ها را، ما خانه رود را خراب کردیم، او هم خانه ما خراب کرد. رودخانه یعنی چه؟ رودخانه یعنی خانه رود. اینکه رفتند کنار رود، رود یک بستر می‌خواهد، آن کسی که عمداً یا با بررسی‌های نابجا خانه رود را خراب می‌کند، رود هم خانه ما را خراب می‌کند. این حداقل صد متر جا برای آن است. هیچ یعنی هیچ أحدی حق ندارد حریم رودخانه را به هَم بزند. وقتی حریم رودخانه را به هم بزند، همه جا را به هَم گرفتند یا ویلا ساختند یا پارک ساختند، یا فلان ساختند، کسی که خانه رود را خراب بکند، او هم می‌آید خانه آدم را خراب می‌کند. این ظلم نکرده است، مگر به ما نگفتند حریم رودخانه یعنی حریم رودخانه! برای اوست، اصلاً خانه اوست، ما دلمان می‌خواهد خانه کسی را خراب بکنیم، او نیاید خانه ما را خراب بکند، این که نمی‌شود! #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🌱سی روز، #سی_آیه 🌸تفسیر سوره مزمل🌸 ▪️فرمود من جهان را با رحمت دارم اداره می‌کنم. تو اگر خلیفه من هستی، مظهر من هستی، باید با ابوسفیان‌ها بسازی. با عموی خود که ﴿تَبَّتْ یَدا أَبی‏ لَهَبٍ وَ تَبَّ﴾، بسازی. خیلی سخت است. آن‌طور پاهای مبارک حضرت را مجروح کردند، آن ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ را، فرمود باید بسازی، برای اینکه تو می‌خواهی مرا نشان بدهی، آینه من باید باشی. من ذرّه‌ای غضب در عالم ندارم. هیچ! ▪️ اما اگر به این فکر هستی که عده‌ای ناسازگار هستند عالم که تمام نشده است، ما که اینها را رها نکردیم، اگر عده‌ای به یاری دین قیام کردند: ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ﴾، اگر بخش ضعیفی هستند، ما ولایت آنها را تحمل می‌کنیم؛ اما اگر هیچ کسی نبود، من خودم تنها به میدان می‌آیم. این «ذرنی، ذرنی» که در قرآن هست، فرمود حواست جمع باشد! اگر یک وقت دیگران کمک نکردند، من تنها مشکل را حل می کنم! ◆ « #ذرنی» یعنی برو کنار، من خودم حل می‌کنم مسئله را، فرمود: ﴿ذَرْنی‏ وَ الْمُکَذِّبینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ﴾، چند روزی به اینها مهلت می‌دهم، من خودم تنها حل می‌کنم. ببینیم چه کسی جهاد می‌کند، چه کسی حاضر است، چه کسی حاضر نیست. این‌طور نیست که ـ معاذالله ـ عالم حساب و کتاب نداشته باشد. فرمود 1⃣ ما منتظریم: ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ﴾ جهاد بکنید، 2⃣ وارد شدید ما شما را یاری می‌کنیم، 3⃣ نشد من خودم مسئله را حل می‌کنم. همه‌جا همین‌طور است. فرمود این‌طور نیست که ما حالا عالم را خلق کردیم به دست هر کسی بدهیم. این « ذرنی» یعنی این، یعنی بگذار من خودم حل می‌کنم. نگران هیچ چیزی نباش! ▪️ولی چرا ما حالا تماشاچی باشیم؟ که بگذاریم کار به دست دیگری از راه فرشته‌ها حل بشود؟ چرا به دست ما حل نشود؟ این دعای نورانی ماه مبارک رمضان در بخش پایانی «وَ اجْعَلْنِی‏ مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی»؛ خدایا شما بخواهی با فلان مَلک کار را حل کنی، چرا این کار را بکنی؟ به دست من حل کن! نه اینکه دیگری خورد من تماشاچی باشم. خدایا توفیقی بده که دین تو به دست من یاری شود! مرا کنار بگذاری و افرادی دیگر باشد، این کار را نکن! فرشته‌ها بیایند، این کار را نکن! به دست من دین خود را یاری کن! این کم مقامی نیست، «وَ اجْعَلْنِی‏ مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی»! آن جایی که خدا می‌فرماید من خودم تنها حل می‌کنم؛ یعنی ملائکه هم در کار هستند، فرمود خدایا تو که می‌خواهی به دست ملائکه کار را حل بکنی به دست ما حل کن! این است که آدم وقتی مهمان او شد، به ما یاد می‌دهند که از میزبان خود چه بخواهید. این کم مقامی نیست! فرمود تو می‌خواهی دین خود را یاری کنی؟ بله، یاری بکن. حالا چرا ما نه و فلان فرشته باشد؟ چرا فلان آقا بیاید دین تو را یاری بکند، ما یاری نکنیم، چرا؟! او هم بکند؛ ولی ما را تو #محروم نکن! من مهمان تو هستم، تو میزبان من هستی، من از تو می‌خواهم که دین خود را به دست من یاری کنی، «وَ اجْعَلْنِی‏ مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی»، این را گفتند در شب‌های ماه مبارک رمضان بخوانید. پس معلوم می‌شود این راه باز است. فرشته کارهای فراوانی دارد، داشته باشد! اما حالا ما برویم  کنار و ملائکه بیایند دین شما را یاری بکنند، چرا؟ ما هم بشویم مَلک. این بیان نورانی حضرت امیر است در نهج که انسان عفیف یک فرشته است: «لَکَادَ الْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَة»، مگر ملائکه چه کار می‌کنند؟ #پاک هستند. ما حالا یک موجود مادی هستیم که در زمین زندگی می‌کنیم، ما هم می‌توانیم پاک باشیم. حالا از ما کسی نخواست که مثل انبیا و اولیا و پیغمبر و ائمه باشیم. ما همان مقداری که مقدور ماست، تکلیف ماست، می‌توانیم پاک باشیم ـ إن‌شاءالله ـ توفیق نصیب ما شود. #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #ادامه دارد... @qurantehran

🔰مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی ۱۴۰۲/۱۱/۱۹ 💠عید مبعث؛ مبارک‌ترین و بزرگ‌ترین حادثه‌ طول تاریخ بشریّت 💎نسخه‌ کامل، نهایی و همیشگی و دائمی سعادت بشر در بعثت ارائه شد اوّلین معجزه در این قضیه ⏪ سربرآوردن بعثت در زمینه‌ی‌ نامساعد است ⚠️در آن روز، دنیا، سرتاپا انحراف و کجی و مصیبت بود ⁉️برنامه‌ی عمل بعثت چیست؟ ✅در قرآن، در آیات مختلفی مشخّص شده؛ ♦️در آیه شریفه سوره جمعه: 💠یَتلوا عَلَیهِم آیاتِه💠 ❇️اوّلین کار، باز کردنِ درِ ارتباط با غیب و با الوهیّت است 👌یعنی ایمان ❇️تزکیه 👇بعد که بشر از این چهاردیواریِ محدود و تنگِ مادّه خارج شد، 💠یُزَکّیهِم💠 📌تزکیه به معنای تعالی بخشیدن و رشد دادن از طریق رفع معایب و نقایص است ⁉️آن چیزی که باید تزکیه بشود چیست؟ ⭕️صرفاً مسئله‌ی تزکیه‌ اخلاقی فرد نیست ✅تزکیه یعنی زدودن زشتی‌ها و بدی‌ها و زدودن باطل از: 🔸باطن انسان 🔹اخلاق درونی 🔸جامعه 🔹عقیده 🔸رفتار 🔹سبک زندگی 👌یعنی یک حرکت فراگیر برای اصلاح امور فرد و جامعه در همه‌ ابعاد: ⭕️سیاست ⭕️روابط اقتصادی ⭕️روابط اجتماعی ⭕️بی‌عدالتی‌های جامعه ⭕️فاصله‌های طبقاتی 🔺شامل همه اینها می‌شود ❇️تعلیم ♦️تزکیه تدریجی است، در کنار آن هم تعلیم است. 🌟یعنی بعد از آنکه زمینه آماده شد، آن‌وقت، وقت تجلّی انوار حکمت و علم الهی است ✅تعلیم، از لحاظ معنویّت، معرفت و دانش، انسان و جامعه را غنی‌سازی میکند 💎انسانِ ترازِ اسلام ساخته میشود ☝️مشکلات کنونی همه‌ ماها و همه‌ بشریت در اینجاها است. https://eitaa.com/qurantehran #ادامه👇👇