🔻تفسیر سوره مبارکه #انسان 🔺 بخش نهم ـ آیه نهم: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم ﴿إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً ﴾ 🔺اینجا اوصاف مردان الهی را به نحو قضیه حقیقیه ذکر کرده؛ منتها مصداق منحصر آن #اهل‌بیت‏اند. در تاریخ نه قبل از این ذوات قدسی به این آیه عمل کردند نه بعد از اینها چون شرایط عمل کردن، اوصاف این عاملان طرزی است که غیر از ولیّ مطلقِ خدا به آن نمی‏رسد. 🔹 حالا جزئیات این نعمت‏های بهشتی چیست؟ ➖در اختیار کیست؟ ➖آیا بیشتر از این هم هست؟ ➖ آیا بیشتر از این را می‏شود آرزو کرد یا یک سلسله چیزهایی است که از قلمرو آرزو بیرون است؟ 🔸 چون آنچه در قرآن کریم در بخش پایانی آمده می‏فرماید یک سلسله نِعَمی در بهشت است که فوق آرزوست ﴿لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها﴾، ﴿وَ لَدَیْنَا مَزِید» این ﴿لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها﴾ یعنی هر چه بخواهند هست! هر کسی در هر حدّی لذت ظاهری بخواهد، لذت باطنی بخواهد، معنوی بخواهد، ملکوت بخواهد، هر چه بخواهد هست و به او می‏رسد. ❗️اما یک سلسله نعَمی در بهشت هست که کسی #نمی‏خواهد، فوق مشیئت آنهاست چرا؟ برای اینکه مشیئت انسان در قلمرو معرفت اوست. انسان چیزی را که می‏داند می‏خواهد چیزی را که نمی‏داند اصلاً آرزو ندارد.! یک کشاورز یا یک دامدار در طول مدت زندگی هرگز آرزو نمی‏کند که ای کاش من نسخه خطی تهذیب شیخ طوسی را داشته باشم! این را یک عالم یا یک فقیه آرزو می‏کند، اما یک کشاورز یا دامدار در طول مدت زندگی اصلاً به ذهنش نمی‏آید که چنین چیزی را از خدا بخواهد و بگوید خدایا آن نسخه خطی و دست‏نوشته خود شیخ طوسی را در تهذیب به من مرحمت بکن! او اصلاً تهذیب را نمی‏شناسد!... در آن بخش از آیات می‏فرماید اصلاً یک سلسله چیزهایی است که اصلاً بهشتیها آن را نمی‏خواهند ﴿لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها﴾، ﴿وَ لَدَیْنَا مَزِیدٌ﴾ زائد بر مشیئت است؛ وقتی آدم نداند آنجا چه خبر است چه چیزی را بخواهد؟ بگوید خدایا هر چه را که من از آن لذت می‏برم بده، این را به طور کلی می‏تواند بگوید اما فلان نعمت را بده، فلان نعمت را بده، فلان ملاقات را بده، فلان حضور را بده، فلان ظهور را بده، او اصلاً نمی‏داند تا آرزو کند؛ لذا فرمود حواس شما جمع باشد بهشت محدود به معرفت شما نیست، فوق معرفت شماست و فوق آرزوست. #ادامه‌دارد #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran

🔻تفسیر سوره مبارکه #انسان 🔺 بخش دهم سوره مبارکه «انسان» که بخش مهم آن درباره أبرار هست اوصافی را ذکر می‏کند که صلاحیت انطباق بر خیلی از افراد را دارد اما محور اصلی شأن نزول است که مصداق آن منحصر در اهل بیت پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه است؛ نظیر ایه ﴿یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ﴾، که لفظ در فرد استعمال نشد اما مصداق آن منحصر در حضرت امیر(سلام الله علیه) است. 🔹در ادامه می‏فرماید اینها از قیامت #می‏ترسند، به لطف الهی #امیدوارند، معیار اصلی آنها ﴿وَجْهِ اللَّهِ﴾ است. 🔸 در آن بیانات نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) که بندگی خدا را تقسیم می‏کند عابدان را تقسیم می‏کند عده‏ای «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» عده‏ای «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّةِ» عده‏ای «حبّاً لله» هر کدام از اینها به مقام بالاتر رسیدند یقیناً پایینی را دارا هستند کسی که به «حبّا لله» رسید یقیناً «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» و «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّةِ» را دارد؛ اما کسی که در مقام پایین است آن بالایی را ندارد لذا آن ذوات قدسی با اینکه ﴿لِوَجْهِ اللَّهِ﴾ هست و «حبّا لله» هست، آن ﴿یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطیراً﴾ را دارند «یشتاقون إلی الجنة» را دارند اینها زیر مجموعه اصلشان «حبا لله» است. 🔺مطلب دیگر این است که قرآن کریم فضای بهشت را، هوای بهشت را، تکیه‏گاه بهشتی‏ها را، شراب بهشتی‏ها را، چشمه شراب بهشتی‏ها را، ساقیان را، ظروف را، تک تک اینها را تنظیم می‏کند نام می‏برد بعد می‏گوید اینها در اختیار شماست. ظرف چقدر باید باشد؟ مظروف چقدر باید باشد؟ ساقی چه کسی باید باشد؟ باید به اذن اینها باشد. ﴿لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها﴾ تک تک اینها را معرفی می‏کند بعد می‏فرماید: ﴿مُتَّکِئینَ فیها عَلَی الْأَرائِکِ﴾ اینها ﴿ #مُتَقَابِلِینَ﴾ میلیون‏ها مؤمن وارد بهشت شدند فرمود اینها همه #روبروی هم‏اند، همه‏شان روی تخت تکیه می‏کنند و همه روبروی هم‏اند! ❗️ این در دنیا فرض ندارد. در دنیا اگر یک تختی باشد آن طرف یک تختی باشد، این طرف تختی، مؤمنین بخواهند روی تخت باشند دو سه نفری مقابل هم‏اند بقیه یا شرق‏اند یا غرب‏اند. فرمود اینها ﴿مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ﴾ تمام بهشتی‏ها روبروی هم‏اند پشت سر نیستند؛ مثل دنیا نیست که پشت سر کسی حرف بزنند. یا غیابی در کار باشد همه در مشهد و مشهود یکدیگر هستند. #ادامه‌دارد #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran