💠 علامه مصباح یزدی: (۱۳۸۷/۶/۱۷) ✅ وقتی در قرآن کریم می‏خوانیم: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ »؛ یعنی این كلام الهی است كه در گوش پیامبر منعكس می‏شود. ✳️ درست است كه مقام نورانی قرآن را فقط قلب او درك می‏كند، اما این را وقتی به صورت لفظ بیان می‏كند، ما نیز می‏توانیم، این لفظ را بشنویم و سپس آن را منتقل كنیم و بخوانیم؛ اما آنچه می‏خوانیم #كلام_خداست كه می‏خوانیم نه آن كه تصور شود، در قرآن اشتباه یا تصرف شده است، آن‌گونه كه بعضی از كوردلان تصور می‏كنند. ❇️ قرآن وقتی می‏فرماید «یَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ» یعنی؛ «ما»؛ قرآن را آسان كردیم به زبان تو تا مردم بفهمند. مرتبه‏ای از كلام خدا آن مرتبه‏؛ نورانی است كه فوق فهم ماست. برای اینكه برای ما قابل فهم بشود كه ما آن را بخوانیم، در شب قدر خدای متعال نور اصلی قرآن را بر قلب پیغمبر(ص) نازل فرمود. جز با تشبیه به محسوسات نمی‏توانیم آن را تصور كنیم. فرض كنید قلب مقدس پیغمبر(ص) ظرفی است و جبرئیل نوری از آسمان را درون این قلب می‏گذارد. این نور همان قرآن است، تمام قرآن كه نازل شد. اما وقتی كه می‌خواهد آن را بیان كند تا ما آنرا بخوانیم، به این الفاظ و اصواتی كه ما می‏شنویم، تبدیل می‌شود. بحث ابعاد بسیار دارد و وقت ما کوتاه است. https://eitaa.com/qurantehran