💠بهترین لحظه عمر امام و راز «هیچ» 🔹روز دوازده بهمن ماه وقتی هواپیمای حامل امام خمینی وارد آسمان ایران شد از ایشان پرسیدند: «چه احساسی دارید؟» و امام پاسخ داد: «هیچ» سالهاست اهریمن رسانه ای این «هیچ» را بهانه کرده است تا نشان دهد مردم و انقلاب برای امام بی اهمیت بوده است. این خاک پاشیدن ها به چهره خورشید راه به جائی نمی برد، اما فرصتی است برای رازگشائی. 🔷 و اما دقیقاً هیچ....انقلاب ۵۷ را باید با همین #هیچ شناخت. روزی که نه تنها امام و بلکه یک امت چنان اوج گرفت که صف بندی اصیل و دوقطبی حقیقی عالم رابه "هیچ" و "همه" شناخت. یک سو فقر مطلق که جمله عالم است و سوی دیگر غنای مطلق که اسم اعظم الله جل جلاله است. 🔸فرمود هیچ، چون خود را نمی دید ، چون هرچه هست «او»ست و «او»ست که همه است. که یکی هست و هیچ نیست جز او وحده لا الله الا هو 🔻راز انقلاب در گذر از #تکبر درون و رسیدن به هیچ است. سلوک فردی و فرد به فرد این مردم بود که سلوک سیاسی را رقم زد. از انقلاب انفسی به انقلاب آفاقی رسیدیم. به همین دلیل است که حضرت امام (ره) هویت و حقیقت انقلاب را با مفهوم «یقظه» معرفی می کنند. مفهومی که عرفا آنرا آغاز حرکت در جان یک انسان و یا ملت می دانند. 🔻اساسا همه فخر ما به همین بیداری درونی است که ریشه اصلی درخت انقلاب است و در کوران حوادث تلخ و شیرین روز به روز تنومند تر شده است. امروز اگر مطالبه آزادی و عدالت و پیشرفت، گفتمان غالب کشور است، به دلیل استمرار همین تحول درونی است 🔸ریشه «هیچ» را باید در مبانی عرفانی امام جست و چه خوش نشسته است در دیوان شعرشان: ‌‏نیستم نیست، که هستی همه در نیستی است‏ ‏هیچم و هیچ، که دَر هیچ نظر فرمائی‏ 🔻هیچ را امام از ادبیات عرفانی به ساحت کنش سیاسی کشاند و چنین شد که خود را مقابل اراده مردم که ظهور حق بود، هیچ می دانست. ✍ در انتها خاطره غلامعلی رجائی از «بهترین لحظه عمر امام» خواندنی است: «وقتی امام پس از اتمام سخنرانی ایام انقلاب به خانه یکی ازبستگانشان منتقل شدند درتعریف این صحنه گفتند: بعد ازاینکه عمامه از سرم افتاد ومن بر اثر فشار مردم زمین خوردم ومردم برای لحظاتی از روی من رد شدند احساس کردم دارم قبض روح می شوم وادامه دادند بهترین لحظه عمرمن زمانی بود که احساس کردم دارم زیر دست و پای مردم ازبین می روم.» @qurantehran

🔻تفسیر سوره مبارکه #منافقون 🔺ادامه👆👆 بخش هشتم 🔹 فرمود: ﴿وَ تَثْبِیتَاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾، آن وقت این پاداش دارد، در قیامت پاداش دارد برکات دیگر دارد؛ اما اساس کار این است که هر کار خیری که آدم انجام می‌دهد، پای درخت خود آب می‌ریزد. این می‌شود #حکمت. 🔸فرمود ما این حرف‌ها را گفتیم، #مؤمن می‌فهمد؛ اما #منافق: ﴿وَ مِنَ الأعْرَابِ مَن یَتَّخِذُ مَا یُنْفِقُ مَغْرَماً﴾، می‌گوید این #غرامت است، #مگر_من_بیکارم! این را قرآن حق دارد که بگوید: ﴿فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ﴾. 🔻فرمود اگر تمام زندگی بین میلاد و مرگ بود که نیست، شما گفتارتان ممکن بود توجیه‌پذیر باشد؛ اما تازه اوّل زندگی است. این هفتاد سال یا هشتاد سال نسبت به هفتاد میلیارد یا هشتاد میلیارد اصلاً قابل قیاس نیست. او که میلیاردی نیست او #ابد است. انسان برای ابد هست، یک موجود ابدی باید کار ابدی انجام بدهد. فرمود این حکمت‌ها را ما گفتیم، آنها متوجه نمی‌شوند. اینها خیال کردند می‌پوسند؛ اینها با مُردن از پوست به در‌می‌آیند؛ لذا ﴿فَطُبِعَ عَلَی قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ﴾، اینها وضعشان این است. 🔺پس عمل مخصوص عامل است. کار بد کردیم، به قول فردوسی: اگر بار خار است خود کِشته‌ای وگر پرنیان است خود رشته‌ای 🔺 یک وقت انسان دارد تیغ می‌رویاند، یک وقت دارد ابریشم‌بافی می‌کند. هر دو اگر نرم است برای خود اوست و اگر تیز است علیه اوست!! از منافع هر کاری، خود شخص در درجه اوّل استفاده می‌کند، سایه‌اش به دیگری می‌‌رسد. هیچ ممکن نیست کسی بگوید من «بالذّات» دارم برای دیگری کار خیر می‌کنم. این میوه اوست که به دیگری می‌رسد. این تا ریشه‌اش ثابت نشود و آبیاری نشود که میوه نمی‌دهد. این باید سبز باشد، رشد بکند، کامل بشود، میوه بدهد، تا دیگری میوه‌اش را بچیند. خود این درخت فرمود: ﴿وَ تَثْبِیتَاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾، لذا در موارد امتحان این شخص نمی‌لغزد، چون خودش را ثابت کرد و امتحان داد. با خدای خود معامله می‌کرد. حادثه‌ای اگر پیش بیاید زود نمی‌لغزد، حرفی را زود نمی‌زند. اگر کسی اینها را نداشته باشد، ببینید تشبیه قرآن کریم چیست؟ فرمود آنها که این را ندارند که ﴿لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها﴾، این مطالب را درک نمی‌کنند، ممکن است خودآرایی داشته باشند، جامه خوب در برکنند... برخی زندگی گیاهی دارند؛ یعنی خوب #غذا می‌خورند، خوب #تنومند می‌شوند خوب #جامه در بر می‌کنند و دیگر #هیچ! جوانی که در این مسیر نیست در بحبوحه جوانی همین سه تا کار را دارد؛ خوب غذا می‌خورد، خوب تنومند می‌شود، خوب جامه در بر می‌کند، مثل یک درخت؛ لذا فرمود اینها را اگر ما بخواهیم برای شما معرفی کنیم، اینها ﴿کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ﴾، مثل یک چوب خشکی‌ هستند که یکجا تکیه می‌کنند. الآن در این لباس‌فروشی‌ها یک مجسمه زیبایی درست می‌کنند، جامه‌ای در بر می‌کنند و به دیوار تکیه می‌دهند. فرمود اینها همین‌ هستند. شما غیر از این هیکل، غیر از آن لباس، غیر از آن قیافه ظاهری را برداری، چیزی نیست. این تعبیر قرآن است که می‌دانید اصلاً باطل در حریم قرآن کریم راه ندارد. ادامه دارد... #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran

🔴 حکومت قرآن 🔰امام خمینی ره: " ما‏‎ ‎‏می خواهیم قرآن حکومت کند بر ما. ما می خواهیم قوانین اسلام بر ما حکومت کند. ما‏‎ ‎‏هیچ حکومتی را جز حکومت الله نمی توانیم بپذیریم؛ و #هیچ دستگاهی را که برخلاف‏‎ ‎‏قوانین اسلام باشد نمی توانیم بپذیریم. و #هیچ رأیی را که برخلاف رأی اسلام باشد و رأی‏‎ ‎‏شخصی باشد. رأی گروهی باشد، رأی حزبی باشد، ما نمی توانیم بپذیریم. ما آن را‏‎ ‎‏می توانیم بپذیریم که #قانونِ_اسلام حکمفرمایی کند. ما تابع اسلام هستیم؛ ما تابع قانون‏‎ ‎‏اسلام هستیم. و جوانهای ما خونشان را برای اسلام داده اند. جوانهای ما آنقدر جدیت‏‎ ‎‏کردند، می گفتند ما اسلام را می خواهیم، ما احکام اسلام را می خواهیم. " (صحیفه امام ره، ج۸،ص ۲۸۳) https://eitaa.com/qurantehran