👈🏻رفاه و آسایش در حکومت علوی امیرمومنان علی علیه‌السلام در باب تلاش برای برقراری رفاه و آسایش و گسترش عدالت در جامعه‌ای که رهبری آن را به عهده داشته میفرماید : «مَا أصْبَحَ بِالْکوفَه أحَدَ إلّا نَاعِمَاً، إنَّ أدنَاهُم لِیَاکُلُ الْبَرَّ وَ یَجْلِسُ فی الظلّ وَ یَشرب مِن مَاء الفُرَات» (کسی را در کوفه نمی توان یافت که متنعّم نباشد و در رفاه به سر نبرد، حتی پایین ترین قشر مردم، خوراکش از نان گندم است و سرپناه و مسکن دارد که در ان آرامش می گیرد و از آب فرات می اشامد.) 🌱بحار ج۴۰ ص۳۲۷ #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی #حکومت_علوی

👈🏻رفاه مردم درحکومت۴ساله امیرالمؤمنین علیه السلام 📌مَا أَصْبَحَ بِالْکُوفَةِ أَحَدٌ إِلَّا نَاعِماً إِنَّ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَةً لَیَأْکُلُ الْبُرَّ وَ یَجْلِسُ فِی الظِّلِّ وَ یَشْرَبُ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ. هیچ کس در کوفه شب را به صبح نرساند مگر آنکه در بستری آرام و با فراغ بال خوابیده( امنیت ). فقیرترین آنها نان گندم می‌خورد(خوراک) و در سایه می‌نشیند( خانه) و از آب فرات می‌نوشد( آب گوارا).   📚بحارالانوار- جلد ۴۰، صفحه ۳۲۷ 📌عدالت در جامعه بطور کامل جاری و ساری بوده است. در حکومت ۴ساله امیرالمؤمنین علیه السلام آسايش وحق مردم ورفاه دنیایی انسانها مهمترین سفارش به کارگزاران حکومت بوده است. این روایات و احادیث مشابه متعدد دیگر مشتی بر دهان یاوه گویانی است که می خواهند اشکالات و نقص خود را با معمولی جلوه دادن حکومت مولا امیرالمومنین علیه السلام بپوشانند. #حکومت_علوی

🗯امیرالمومنین علیه‌السلام این ۷ گروه را فاقد صلاحیت برای مسئولیت یا ارشاد دانسته‌اند: 🔻 جفاه طغام : کسانی که روحیه خشن دارند و فاقد احساسات لطیف و شخصیت اجتماعی‌اند. 🔻 عبید اقزام : انسانهای پّست و برده صفت که چشم بسته به هر فرمانی ، تن میدهند و از کرامت بهره ای ندارند. 🔻تلقطوا من کل شوب : کسانی که از گوشه کنار کشور جمع شده و فاقد درک اجتماعی هستند. 🔻 ممن ینبغی ان یفقه : کسانی که فهمشان از دین سطحی است و هنوز به شناخت عمیق از اسلام نرسیده اند. 🔻و یودب : افرادی که از ادب و فرهنگ برخوردار نیستند و نیاز به تربیت دارند. 🔻 ...و یعلم : کسانی که از علم و دانش لازم برخوردار نیستند. 🔻...و یدرب : کسانی که فاقد تجربه‌اند. ✖️ بفرموده امیرالمومنین علیه‌السلام به این افراد نباید مسئولیتی محول نمود ، بلکه به عکس باید آنها را کنترل نموده و قیّم برایشان قرار داد ، نه آنکه آنها را قیم بر مردم قرار داد : «و یولی علیه» باید مچ دستشان را گرفت نه آنکه آزاد بگردند و مچ دیگران را بگیرند : «و یوخذ علی یدیه» #حکومت_علوی