*حکایت* حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نامور که خدای عزّوجل آفریده است و برومند، هیچ یک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره‌ای ندارد، در این چه حکمت است؟ گفت: هر درختی را ثمره‌ای معین است که به وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به عدم آن پژمرده شود و سرو را هیچ از این نیست و همه وقتی خوش است و این است صفت آزادگان. #گلستان_سعدی #حکایت @Radiofarhang_irib 🏴

غافلی را شنیدم که خانه‌ی رعیت خراب کردی تا خزانه‌ی سلطان آباد کند بی خبر از قول حکیمان که گفته‌اند هر که خدای را عزّ و جلّ بیازارد تا دل خلقی به دست آرد خداوند تعالی همان خلق را بر او گمارد تا دمار از روزگارش بر آرد. #گلستان_سعدی #حکایت @radiofarhang_irib

✅خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند درشتی و نرمی به هم در به است ... #گلستان_سعدی #حکایت @radiofarhang_irib

حکایتی از #گلستان_سعدی یکی از صاحبدلان، زورآزمائی دید بهم برآمده و کف در دهان آورده گفت: این چه حالتست؟ گفتند فلانی دشنامش گفته. گفت ای فرومایه هزار من سنگ بر میداری و طاقت یک سخن نمی آری.... @Radiofarhang_irib

فارسی جان ماست ـــــــــــــــــــــــ بابِ هفتم؛ در تأثیرِ تربیت. مردم‌گَزای: مردم‌آزار پوستینِ خلق دریدن: غیبت کردن و عیب کسی را اظهار کردن در جای دیگر گلستان آمده است: پدر را گفتم: از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای (نماز صبح) بگزارد. چنان خوابِ غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند. گفت: جانِ پدر! تو نیز اگر بخفتی به از آن که «در پوستینِ خلق افتی.» دربارهٔ بیت دوم: در زبان عربی مثَل است: اَنفَقْت مالی و حجُ الجمَل: مال خود خرج کردم و شتر حج گزارد. #سعدی #گلستان_سعدی ادبیات غنی ایران @Radiofarhang_irib