#محتوای_پژوهشی #سبک_زندگی_اسلامی معاشرت به تناسب روحیات و خلقیات افراد زندگی در جوامع بشری، اخلاقی انعطاف‌پذیر می‌طلبد. در جوامع انسانی افراد مختلفی با روحیات مختلف زندگی می‌کنند: جماعتی زودرنج‌اند، جماعت دیگر سعة‌‌صدر دارند، عده‌ای بذله‌گو هستند و گروهی جِدی و خشن و... . با توجه به این همه روحیات متنوع، بدیهی است که انسان نمی‌تواند با همه افراد به یک‌گونه رفتار نماید. پس لازمة مردم‌داری و معاشرت با دیگران، شناخت روحیات و خلقیات مردم است؛ بنابراین ضروری است بدانیم افرادی که اطراف ما زندگی می‌کنند، چه ویژگی‌هایی دارند. برای معاشرت مناسب با مردم، لازم است آن‌ها را بشناسیم و با لحاظ روحیات خودشان رفتار و مدارا کنیم. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت شده است: «پروردگارم، همان‌گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مداراکردن با مردم نیز فرمان داده است». در حديث ديگرى چنين روایت شده است كه جبرئيل به محضر رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) آمد و از سوى خدا چنين پيام آورد: «اى محمد! پروردگارت سلام مىرساند و به تو مىگويد: با بندگان من مدارا كن» . باز در این باره رسول اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «مدارای با مردم، نیمی از ایمان و سازش و رفاقت با آن‌ها نیمی از زندگی است» . امیرمؤمنان علی علیه السلام دیدگاه کلی اسلام را دربارة معاشرت با مردم چنین تبیین می‌کند: «با مردم طوری معاشرت کنید که اگر با آن حالت مُردید، در سوگتان بگریند و اگر زنده بودید با شما دوست باشند» (نهجالبلاغه، حکمت 10)؛ یعنی به‌گونه‌ای زندگی کنیم که دیگران از مرگ ما ناراحت و از دیدار ما خوشحال و خشنود باشند. برخی روایات، رأس خردمندی را پس از ایمان به خدا، «مدارا کردن با مردم» دانسته‌اند و گفته‌اند کسی که با مردم به نیکی معاشرت نکند، خیری در او نخواهد بود. lish.ir/Oh3