💠 داغ‌های همه تاریخ را ما به یک‌باره دیدیم، چرا که ما امت آخرالزمانیم، و خمینی، این ماه بنی هاشم، #میراث_دار_صاحبان_عهد بود در شب یلدای تاریخ. در عصر ادبار عقل و فلک‌زدگی بشر، در زمانه غربت حق، در عصری که دیگر هیچ پیامبری مبعوث نمی‌شد و هیچ منذری نمی‌آمد، خمینی میراث‌دار همه انبیا و اسباط ایشان بود و داغ او بر دل ما، #داغ_همه_اعصار، داغی بی‌تسلی. 🔸 امام(ره) ما را آموخت که «#عرفان را با #مبارزه جمع کنیم» و خود بهترین شاهد بود بر این مدعا که عرفان همین مبارزه است، و از این پس دیگر چه داعیه‌ای می‌ماند برای آنان که عرفان را به مثابه امری کاملا #شخصی بهانه‌ی واماندگی خویش می‌گرفتند؟ او کتاب و سنت را در وجود خویش گشود و ما دانستیم که #جهاد_اصغر شرط لازم #جهاد_اکبر است و اولیای مقرب خدا در تمام طول تاریخ همواره بر همین شیوه زیسته‌اند. ☀️دهه شصت دهه #امام_خمینی بود و از این پس دهه‌ها هر چه بیایند به جز او انتساب نخواهند داشت. این او بود که هر آن‌چه در #تقدیر_تاریخ_انسان_این_عصر بود ظاهر کرد. حیات انسان‌هایی چون او نفخه‌ای از نفخات روح‌اللهی است که در تن انسان می‌دمد، در تن زمین مرده، و آن را #حیات می‌بخشد. امام‌خمینی انسانی چونان دیگران نبوده؛ از قبیله #انبیا و #اصحاب آنان بود و مصداقی از مصادیق معدود «نبا عظیم»... که هر هزار سال یکی می‌رسد، و مراد از این «هزار»، عدد هزار نیست؛ مراد آن است که او از خیل #یادآوران است و مورد خطاب انما انت مذکر. 🔹 امام خمینی پیامبر تازه‌ای نبود، اما از یادآوران بود، از مخاطبان انما انت مذکر، که #عهد_فطری مردمان با خداوند را به آنان یادآوری کرد و بعد از چند قرن که از هبوط بشر در مصداق جمعی کلی می‌گذشت، چونان اسلاف خویش- از ابراهیم و اسماعیل تا محمد(ص)- دوره‌ای از جاهلیت را شکست و #عصر_دیگری از #دین_داری را آغاز کرد. این عصر تازه را باید #عصر_امام_خمینی نام نهاد، چنان که حق آن بود که اعصار پیشین را نیز به انبیاء و اوصیاء و یادآوران دیگر انتساب می‌دادند. 🍀 وجود امام‌خمینی و برکات آن را تنها کسانی می‌توانند حقیقتا درک کنند که در جست و جوی تاریخ #تحول_باطنی انسان بر کره زمین _که خاستگاه تحولات ظاهری اجتماعی و اقتصادی و سیاسی حیات او نیز هست_ به #تاریخ_انبیا رجوع می‌کنند. هم آنان‌اند که در وصف امام‌خمینی می‌گویند:« او بت شکنی دیگر از تبار ابراهیم بود.» 📚 #کتاب #آغازی_بر_یک_پایان #شهید_آوینی 🆔 @rafigha https://eitaa.com/rafigha

♨️ سئوال #اعتقادی 🔰 آیا ممکن است خداوند به جز دنیای ما، دنیای دیگری نیز خلق کرده باشد؟ ✍️ پاسخ: ✅ در این باره لازم است به نکاتی اشاره بکنیم: 1⃣ پاسخ به این سوال مبتنی بر یکی از مسایلی است که از قدیم الایام میان #فلاسفه و #متکلمین مورد اختلاف بوده و آن مساله #حدوث و یا #قدیم عالم از جهت زمان است. 🔸معمولاً از طرف متکلمین بر حدوث عالم و از طرف فلاسفه بر قدیم بودن عالم از حیث زمان استدلال می‌شود. 🔹حال اگر ثابت کردیم که عالم همیشه بوده و زمانی نبوده که در آن زمان خدا وجود داشته و لکن عالم وجود نداشت، به طور طبیعی دیگر شبهه این که خداوند پیش از آفرینش جهان به چه کاری مشغول بوده، بی اساس خواهد بود. 2⃣ این که فلاسفه می‌گویند عالم قدیم زمانی است، منظورشان اصول و کلیات آن است نه افراد و جزییات آن، زیرا جزئیات و مصداق‌ها به نوبه خود حادث هستند. علت این که فلاسفه به این نظریه قایل شده اند این است که بر اساس نظر آنها وقتی که علتی را تامه فرض کردیم دیگر نمی‌توانیم معلولش را از او جدا فرض کنیم. از این رو نمی‌توان فاصله زمانی بین معلول و علت تامه فرض کرد.البته وجود معلول از این جهت که وجودی وابسته و فقیر دارد در همه حال بی نیاز از علت تامه نخواهد بود. 👈 پس گرچه عالم همانند خداوند قدیم است اما این تفاوت در بین آنها هست که عالم تنها قدیم زمانی است ولی خداوند علاوه بر قدیم زمانی بودن قدیم ذاتی (وجود غنی و غیروابسته به دیگری) نیز دارد.(۱) 3⃣ چنان که در حکمت و #عرفان ثابت گشته، خداوند وجود محض و مطلق است که هر کمالی را واجد است و امکان ندارد هیچ کمالی را فاقد باشد. 🔸نیز به اثبات رسیده است که افعال چنین وجودی در دایرة زمان قرار نگرفته و به اصطلاح زمانی و متغیر نخواهد بود. 🔹از این دو سخن این مطلب را می‌توان استفاده نمود که پس معنای اراده و خلق حق همان عشق و حب به ذات و ظهور کمالات و شئون ذاتی اوست که به آن مرتبه تجلی حق گویند؛ زیرا از طرفی فیض و فضل برای خداوند دایمی (یا دایم الفضل علی البریه) است، و از طرف دیگرایجاد و ظهور او همیشه بدون زمان (احببت ان اعرف) است و از طرف سوم به لحاظ این که مقام مظاهر خلقی (ظهور و شئون کمالات الهی) همیشه متحقق و متحصل (فخلقت الخلق لکی اعرف) است. 👈 از این رو، می‌توان گفت ذات حق ازلاً و ابداً حالت آفرینش دارد. اما امر خلقت و آفرینش به لحاظ این که به وجود محدود تعلق می‌گیرد، رنگ حدوث پیدا می‌کند. 💠 بنابراین نمی‌توان گفت خداوند پیش از آفریدن به چه کاری مشغول بود، زیرا آن نوع وجود در هیچ وقتی از اوقات ازĴ عشق و پرتو افکنی و تجلی خالی نبوده است.(۲) 📚 پی‌نوشت 1. #شهید_مطهری، مجموعه آثار، ج ۶، ص ۱۰۵؛ و #آیت‌الله_مصباح‌یزدی، #آموزش_فلسفه، ج ۱ و ۲ 2. محی‌الدین مهدی #الهی_قمشه‌ای، حکمت الهی، ج ۱، ص ۲۸۳ 🆔 @rafigha https://eitaa.com/rafigha