eitaa logo
کانال شهید ابراهیم هادی(علمدار کمیل)
1.5هزار دنبال‌کننده
17.9هزار عکس
12هزار ویدیو
160 فایل
🌻مشڪݪ ڪارهاے ما اینست ڪہ بـراے رضاے همہ ڪار میڪنم اݪا رضاے خدا . @rafiq_shahidam #شهید_ابراهیم_هادی #رفیق_شهیدم ارتباط با خادم کانال 👇👇 @Zsh313
مشاهده در ایتا
دانلود
.حضرت‌ام‌البنین(سلامالله علیها) ادامه داد: یکی از تعاریف رشادت این است که خیلی مقاوم ،حلیم و صبور باشد و در موارد مشکلات و مصائب تامل بالایی داشته باشد بعد از واقع کربلا حضرت ام‌البنین(سلام الله علیها) با توجه به اینکه چهار فرزندشان در کربلا به شهادت رسیدند واقعیت اینجاست به هر خبر شهادت چهار فرزند در یک روز بدهند خیلی طاقت فرساست اما حضرت ام‌البنین (سلام اللهعلیها) با آن رشادتی که داشتند نه تنها این خبر را تحمل کردند بلکه این مصیبت را در برابر مصیبت امام حسین (علیهالسلام) کوچک می‌دیدند زمانی که بشیر خبر شهدای کربلا را به مدینه آورد حضرت ام‌البنین (س) کنار بشیر آمد و ایشان خبر شهادت فرزندانش را دادند ،اما ایشان از بشیر درباره امام حسین (علیهالسلام) سوال می‌کردند و اعتنایی به خبر شهادت فرزندان خود نکردند زمانی که بشیر خبر شهادت امام حسین (علیهالسلام) را گفتند حضرت ام‌البنین (سلامالله علیها) خیلی با تعجب نگاه می‌کردند بشیر می‌گوید تا آن زمان نمی‌دانستم آن خانم کیست؟ از بقیه سوال کردم که این خانم را معرفی کنند و به من گفتند مادر حضرت عباس (علیه السلام) است و به حضرت ام‌البنین(س) گفتم چرا شما باور نمی‌کنید امام حسین‌ (علیهالسلام) به شهادت رسیدند. حضرت ام‌البنین (س) فرمودند: چون من کسی را همراه امام حسین (علیه السلام) فرستادم که کسی جرات نکند با وجود عباس(علیه السلام) به امام حسین(ع) نزدیک شود و بشیر قصه شهادت حضرت عباس (ع) را به حضرت ام‌البنین (س) بیان می‌کنند حضرت ام‌البنین(ع) می‌فرمایند: فرزندان من و هر کسی که در این فلک روزگار زندگی می‌کنند به فدای امام حسین (ع) و خود این موضوع عظمت مادر را می‌رساند که شهادت فرزندانش را در برابر شهادت امام حسین (ع) کوچک می‌بیند و آن چیزی که طاقت فرسا و غیر قابل تحمل می‌داند شهادت فرزندانش نیست بلکه امام حسین (ع) می‌داند و این نشان می‌دهد که این مادر در تحمل مصیبت فرزندانش استقامت داشته و از همه مهمتر این است که به باور، اعتقاد‌های خود ملتزم بوده است و امام حسین (ع) را ولی و امام خود می‌دانسته و حاضر بوده همه چیز را فدای امام حسین (ع) کند تا امام حسین (ع) زنده باشد و برای ایشان مهم نبود فرزندانش شهید شدند. . . . . #امام_رضا https://www.instagram.com/p/CYq_pxboGZN/?utm_medium=share_sheet
⚜️بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم⚜️ مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن تو بیداری مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌ تو بیداری وقتی شهیدامون چراغ راهمونن ستاره های کربلا تو آسمونن وقتی شهیدا زنده‌ان تا روز محشر مادراشون با چشمه زمزم میخونن مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌‌ تو بیداری مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌‌ تو بیداری آخ عزیزم بودی عصای پیری من ای دلاور شکر خدا آخر شدی یار پیمبر(ص) مادر اگر زهرا(س) رو دیدی با حسینش(ع) سفارش ما هم بکن ای جان مادر ‌ننه لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌ تو بیداری مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌ تو بیداری آی مادر عزیزم ای به قربون جمالت مادر عزیزم ای به قربونه جمالت پریدی توی آسمون قربون بالت نون حلال و سفره بابات چه کرده فدا سر مولام شدی شیرم حلالت مادر لالالا بکن خوابی مادر همه خوابن‌ تو بیداری https://www.instagram.com/p/Cf68CahIDFn/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
✳ محرومیت از بهشت! 🔻 در جامعه‌ای كه از وظيفه‌ی خارج شوند و نقش پدری به عهده گيرند، افراد آن جامعه از محروم می‌شوند. اگر زنان نقش پدر را به عهده گرفتند و دارای دو پدر شد، خسارت اصلی که همان غفلت از نقش مادری است سر بر می‌آورد. 🔸 نقش به‌ عهده‌ی هيچ‌كس غير از نمی‌تواند قرار گيرد. تربيت کودکان را به ‌عهده‌ی هركس گذاشتيد، به عهده‌ی ناكس و نااهل گذاشته‌ايد. نه ، نه ، نه ، هيچ‌كدام به‌هيچ‌وجه مقامش، مقام كه مسير انسان را به بهشت سوق دهد، نيست. اين مادر -يعنی زن- است که بايد در مسير رسالت اصلی‌اش که همان تربيت انسان است قرار گيرد و از اين جهت، مظهر خداست. همان‌طور که خدا پناه روح هر انسانی است، مادران پناه روح کودکانشان هستند. 👤 📚 برگرفته از کتاب «زن آنگونه که باید باشد» #⃣ ⤵️⤵️⤵️⤵️ https://eitaa.com/joinchat/3309109376Cec5ab8b2a9
﷽ ----- اصلاً فکر میکنم که چرا؟… من که انقَدَر حقیرم، کَمَم، بدم، سرشارم از نقص، ازجهل، از کدورت… اصلاً من همانم که مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِيَ، فَكَيْفَ لا تَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِيَ؛ منی که خوبی‌هایم زشت و بد است چه برسد به بدی ها و زشتی‌هایم!… منی که در غنا و داشتن هایم فقیرم چه برسد در فقرم(۱)، همین من که در علم و دانستنم جاهلم چه برسد به جهل و نادانسته هایم(۲) فکر میکنم که چرا باید ادامه پیدا کنم؟… مرا چه به تداوم، مرا چه به تکثیر مرا چه به نسل، مرا چه به فرزند، مرا چه به … زشت و بد در خود چه دیده که به خود اجازه و جرئت تکثیر داده است؟ اصلاً به چه امیدی؟!… فکر میکنم و قیافه ام در هم می‌رود دارم ناامید میشوم دارم میترسم به چه حق و جرئتی… منِ زشت، منِ کم… این بچه‌ها… این ادامه… سرم مستأصل به دستانم تکیه میکند؛ شاید هم‌زمان عقلم به دلم، منطقم به اعتقادم… یکهو چشمم داغ میشود و یادم می‌آید که می‌شود دَم گرفت: یا مُبَدِّلَ السَّیِّئات بالحَسَنات! ای تبدیل کننده بدی ها به خوبی ها! یا مُبَدِّلَ السَّیِّئات بالحَسَنات! می‌خندم😍 ای تبدیل کننده من به این معصوم ها! ای تبدیل کننده زشتی های من به زیباییِ این طفل ها ای تبدیل کننده حقارت و کمی و کدورت های من به عزت و آبرو و زلالِ "ادامه" من… اشک‌آلود میخندم و میگویم: خدایا! اگر لباس مادری میپوشم، آن هم مکرراً، نه گویی که از خودپسندی و خودلایق پنداری است! نه! که تماماً از یقین من به این نام توست پروردگار ما! یا مُبَدِّلَ السَّیِّئات بالحَسَنات! . . اصلاً یک چیز بگویم و تمامش کنم؟ مگر خودت نگفتی «إنَّ الحَسَناتِ یُذهبنَ السَّیِّئات» ؟ همانا زیبایی ها و نیکویی ها، زشتی ها و بدی ها را میبرند؟ پس بگو فرزندانم، نسلم، همان مبدَّل های زیبای زشتی های من، بیایند و زیر بغل های منِ از پای افتاده را بگیرند و با خود ببرند! ببرند مرا به سرای رستگاری به آستان ابدی عزت و نور . . *رَبَّنا هَب لَنا مِن أَزواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ* . پی‌نوشت: ۱- إلهي أنا الْفقیر في غِنايَ فکیف لا أَكُونُ فقيراً فِي فقرِي ۲- إلهي أنا الجاهلُ في علمي فکیفَ لا أَكونُ جَهولاً فِي جهلي ۳- مدتهاست وقتی به فرزند داشتن فکر میکنم، این ذکر به ذهنم می‌آید: یا مُبَدِّلَ السَّیِّئات بالحسنات/خدایا زشتی های مرا، با و در این فرزندان، زیبا و زیبایی کن و ذکر مدام من اینست: رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً
﷽ --------- پروردگارم از من می‌پذیری اگر گاهی تعقیبات نمازم، به‌جای تسبیح و حمد تو، «اینجا روی درخت توت/نشسته خاله عنکبوت» است؟ می‌پذیری وقتی بعد نماز هرچندتایشان به سرم می‌ریزند و سرِ نشستن روی پاهایم، دعوا می‌کنند و من به‌جای سجده‌ی شکر، باید هی خودم را کش بیاورم تا همه جا شوند و با هم، کمی کتاب بخوانیم و بخندیم و بعد به کَلَکِ قلقلک و مسابقه‌ی جمع کردن توپ، از روی پا بلندشان کنم تا بتوانم دم حبس شده را بیرون بدهم؟ می‌پذیری اگر گاهی نمازهایم یک‌دفعه سرعت می‌گیرد چون بچه دستش را گرفته جلویش و هی قر کمر میدهد و هرچه بلند «الله اکبر» می‌گویم، نمیفهمد باید برود دستشویی وگرنه میریزد؟ می‌دانم خیلی وقت‌ها مقصر منم و ایمان و اراده‌ی ضعیف‌م؛ که نمی‌توانم به خوبی جمع کنم بین این دو؛ اما می‌دانم که تو می‌پذیری... تو می‌پذیری اگر هیئت رفتنم کم شده، شب‌های قدرم خانگی شده، روضه‌هایم پای گاز و ظرف‌شویی شده، وقت «کمیل»م در پارک و پای تاب دادن‌ها می‌گذرد و وقت «ندبه» ام... در خوابِ خستگیِ شب‌بیداری‌ها... می‌پذیری نماز شب‌هایم را که در آن به جای ۳۰۰بار «العفو»، ۱۳۰۰ بار «پیش پیش لا لا» می‌گویم و پاهایم نه از ، که از ضعف و خستگی می‌لرزد... تو می‌پذیری اگر در ماه مهمانی‌ات، بخاطر وظیفه‌ی تأمین غذای بنده‌ی کوچکت، همراه تشنگی و گرسنگی روزه‌دارانت نیستم و سفره‌ی نهار پهن می‌کنم... یقین دارم می‌پذیری "حسرت" دعاهای نخوانده را، زیارت‌های نرفته را، منبرهای نشنیده را، نمازهای مستحبی نخوانده را، روزه‌های نگرفته را، مسجدهای نرفته را، سحرهای خفته را... اصلاً خودت دوباره به دلم بگو! عبادت مگر چیست جز اطاعت تو؟ جز دست بر سینه نهادن دربرابر خواست تو؟ و مادری چیست جز اطاعت تو؟ را تو آفریدی، و فطرت من می‌گوید شو! مادری کن! نور عشقی‌ست که تو از نورِ خودِ خودت در سینه‌ی من به ودیعه گذاشتی! محبت، بخشش، پرورش، تربیت، تغذیه، تأمین، مدد، عطوفت، خیرخواهی، آغوش همیشه باز، دست همیشه گرم... این‌ها که ویژگی‌های توست! اصلاً مادری، خود تویی!... . کمک کن این را بفهمیم و ببینیم ... کمکمان کن مادری برایمان... حقیر نباشد... بالاترین باشد... مگر نه این‌که تو بخشی از خالقیت و ربوبیت‌ت را به مادرها داده‌ای؟ 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱 پی‌نوشت: ۱- موسی بن عمران علی نبینا و علیه السلام به خدا عرض کرد: کدامیک از اعمال نزد تو بافضیلت‌تر است؟ خداوند فرمود: محبت به کودکان ۲-امام صادق علیه السلام: به طولانی بودن رکوع و سجده کسی نگاه نکنید. اینها چیزهایی است که ممکن است به آن عادت کرده باشد که اگر ترکش کند وحشت می کند. ✍ هـجرتـــــ @rafiq_shahidam