۸ تیـــــر ۱۳۶۶، #بمــــباران #شیــمیــاییِ ارتـــش بعـــث #عـــراق، نفـــس بســــیاری از مردم غیــر نظـــامی ســـردشت را، گرفتــــــــــ دمی عمیـــق، پر از بوی عِطــر تاکستـان گلی قشنگ، پر از حس زندگی، در دشت ز دور دسـت صـدایی عـجیـــب می‌آیـد صدای گردش زنبورهاسـت آن ورِ دشت سه چار آتش سرکـش بلنــد شد از شهـر گمان کنم که کمی صائـقـه زده بـر دشت مِـهـی غلیـــظ گرفتـه فضــای اینجــا را خـدا کنـد که ببـارد همیـشه در هر دشت گـل قشـنگ مـن آن روز، بر زمیـن افتــاد دلم برای گلـم سوخت، سوختم در دشت دمی عمیــق، چرا بوی تــاک نیست دگر؟ و بـاز دم که خفـه مانـد، در دلِ سردشت به قلمــــ : وصـــــالـــــــ✿⃟ 📚مناسبت مرتبط: #بمباران_شیمیایی_سردشت💔 #دفاع_مقدس #شعر #عکس 📅مناسبت مرتبط: تاریخ بمباران💔 #04_08