﷽| #بخش_دوم به اینجا بحث که می‌رسد خاطره‌ای از شـ‌هید بهشتی در خصوص همین سفرهای بی‌تاثیر و بی‌فایده حقه‌بازها را برایش می‌خوانم: «یک آقایی برای ایجاد واحدی، برای یک کار جدیدی به آمریکا رفته بود. این آقا سه ماه هم در آمریکا نمانده بود و از قرار انگلیسی هم خوب نمی‌دانست، چند کلمه‌ای می‌دانست، بعد هم برگشته بود. هنگام عزیمت، در هامبورگ ایشان را دیدم. در برگشتن هم ایشان را دیدم. به او گفتم: شما که رفتید چه کار کردید؟! این همه پول خرج کردید و آن هم بیت‌المال بگو ببینم در این مسافرت چه کار کردید؟! گفت: آقا من خیلی کار کردم؛ کادر جمع‌آوری کردم. گفتم: از کجا؟ گفت: از اتحادیه دانشجویان، هزار و پانصد آدرس گرفتم. گفتم: با نامه هم می‌توانستید بگیرید؛ دیگر این مسافرت پرخرج را نمی‌خواست! گفت: بله. علاوه بر این، فلان چیز را هم که مربوط به فلان حادثه هست و فلان بیانیه را نیز منتشر کردم. گفتم: این را هم از ایران می‌توانستی انجام بدهی. گفت: نه آقا! علاوه بر این، حالا که برگشته‌ام، تفاصیل فعالیت مربوط به تمام آمریکا را روی کاغذ آورده‌ام به‌طوری که بعد از من هر فردی بخواهد به آن‌جا برود دیگر راهش کاملاً صاف است، زود شروع می‌کند به کار. این آدم کودن نبود؛ حقه‌باز بود اما در این حرفش حقه‌بازی نمی‌کرد. واقعاً باورش آمده بود که آن‌قدر نابغه است که با ندانستن زبان انگلیسی، سه ماه به آمریکا رفته و فقط با مسافرت به سه شهر، نقشه کار و فعالیت در یک میدان وسیع را با تمام جزئیاتش چنان تنظیم کرده که دیگر برای نفر بعدی مثل آب خوردن است و فقط باید به آن‌جا برود و دست به کار شود.» (۱) آهی می‌کشد و می‌گوید خدا پدر بهشتی را بیامرزد. حرف ما هم همین است. آن مدیر کودن نیست. حقه‌باز نیست. اما باورش این است با فرستادن یک عده که بعضا نه زبان بلدند نه ایدئولوژی دارند و نه شناخت کافی، می‌توانند میدان وسیعی برای کار تنظیم و فراهم کنند. راه چاره الان فقط در کمک‌های مردمی می‌دانست. انگشت گذاشته بود روی #طلا. چیزی که اسـ‎‎رائیلی‌ها را هم سوزانده بود. باید هر کدام‌مان به اندازه کفاف‌مان معیارمان را در این معرکه محک بزنیم. این معرکه و این بازی جدی یک برنده بیشتر ندارد و ما باید گوشه ای از این بازی باشم. هر کدام‌مان باید بگوییم: «طلای منم بازی!» بهشتی عزیز انگار از سال‌ها قبل این روزها را می‌دید. حرفش انگار برای همین امروز است: «وظیفه ماست که به اهالی جنوب لبنـ‌ان کمک کنیم، چون صهیونیسـ‌م غاصـ‌ب بر آن‌ها غلبه کرده و ما به کمک این برادران خود خواهیم شتافت.» (۲) رهبر معظم انقلاب هم که این مهم را #فرض دانستند. فرض یعنی واجب فوری فوتی! یعنی همین الان هم دیر است! چرا فرض؟ و چرا الان هم دیر است؟ چون این جـ‎ نگ، جنـ‌گ وجودی است. در آخرش یا ما هستیم یا آن‌ها. رهبری در دوم خرداد ۱۴۰۳ به رئیس مجلس لبنان فرمودند: «شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیسـ‌تی شرایط مـ‌رگ و زندگی است و هم برای جبـ‌هه حق.» العربیه هم نیز به نقل از نتانیاهو این‌گونه گفته است: «نخوض حـ‌ربا وجودیاً» سخنگوی کابینه‌اش نیز این گونه بیان کرده است: «ما وارد جنـ‌گی شده‌ایم که برای بقای اسـ‌رائیل است.» این است #جنگ_وجودی. بحث مـ‌رگ و زندگی است... ۱. سیدمحمدحسینی‌بهشتی، سه‌گونه اسلام، ص۸۲ / مسجد آبی، صص۷۱-۷۲ ۲. سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های آیت‌الله شهید دکتر سیدمحمد حسینی بهشتی، ج۱، ص۲۱۶ 💠 @Rahe_Mardom | رسانه راه مردم 🎙