انکار یک اقرار برای اقرار به یک انکار آموزه ی تجسم با چالش تناقض روبروست. یک راه رفع چالش این است: از آنجايي که خداي پسرِ متجسم، ذاتا الهي و به طور عرضي انساني است، داراي ويژگي موجود ازلي، بدون قيد(مطلقا) he possesses the property of being uncreated, without qualification و داراي ويژگي موجود مخلوق، با قید the property of being created, with qualification است. میان ويژگي هاي ذاتیِ الهیِ خداي پسر و ويژگي هاي مشروطِ انساني اش تفاوت است. خداي پسر آنها را به يک معنا در اختيار ندارد. بنابراين نقض قانون عدم تناقض وجود ندارد. نقدی که به این راه حل وارد شده: آنچه ما داريم، ويژگي موجود مخلوق، بدون قيد است، ويژگي اي که خداي پسر متجسم نمي تواند، واجدش باشد؛ زيرا او داراي ويژگي موجود ازلي بدون قيداست. پس به نظر مي رسد که تمايز بين ويژگي هایی که خداي پسرِ متجسم با و بدون قيد دارد، تجسم را تنها با یک شرط، سازگار با قانون عدم تناقض می کند؛ به شرط نفي ادعاي اصلي کلسدوني (خداي پسرِ متجسم مانند ما است، به جز در گناه ) "by denying a core Chalcedonian claim – God the Son Incarnate is like us, save for sin." ------ https://iep.utm.edu/incarnat/#SSH3ci #تجسم #توجیه #اصل_کالسدون لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e